Σάββατο 5 Οκτωβρίου 2013

Για να μας παραδώσει η ΠΑΝΑΓΙΑ την ΠΟΛΗ πρέπει το Πατριαρχείο να “φρουρεί” την Πόλη!!!

ΤΟΥ ΔΡ. ΚΩΝΣΤΑΝΤΙΝΟΥ ΒΑΡΔΑΚΑ
Οι γεωπολιτικές ενδείξεις πλήθυναν τόσο πολύ για να ασχοληθούμε με μία πραγματική Αυγή και όχι  με χρυσές αυγές.  Αυτή η ΑΥΓΗ είναι κατεξοχήν πνευματική και είναι η ΡΩΜΑΙΙΚΗ ΑΥΓΗ του Ελληνισμού που ήδη φωτο-αχνίζει από την ΚΑΘ ΗΜΑΣ ΑΝΑΤΟΛΗ της καρδιάς μας.
ΠΑΡΑΚΛΗΣΗ Αν διαπιστώσετε ότι το παρακάτω κείμενο από την ανάγνωση και μόνο της επικεφαλίδας του  τυχόν “σας εξαγριώνει” λόγω φρονημάτων και πιστεύω και έχετε πίεση, σάκχαρο, καρδιά η οποιαδήποτε άλλη ανωμαλία η σύγχυση καλόν είναι να μην το αναγνώσετε .

Πρόσφατες δημοσιεύσεις μιλάνε για στρατηγική ανυπαρξία του Οικουμενικού Πατριαρχείου! Με   λογικοφανείς επισημάνσεις “Δεν φυλάει τίποτα το Πατριαρχείο στην Πόλη, παρά μόνο φαντάσματα… και ενισχύει την Τουρκική οικονομία από όλους αυτούς τους “ξέγνοιαστους” ελλαδίτες τουρίστες”.

Συνεχίζουν με  δήθεν  λύσεις και  προτάσεις  που είναι   γεωπολιτικά ρεαλιστικές όπως “άμεση αυτοεξορία του Πατριάρχη και του Πατριαρχείου εκτός Τουρκίας με πρώτη επιλογή το Άγιον Όρος, του οποίου εξάλλου τελεί Πνευματικός Ηγέτης” κ.α.

Και  τελειώνουν με λογικές νουθεσίες του τύπου “Είναι κρίμα να έχεις «τόξα στη φαρέτρα σου» και να μη τα χρησιμοποιείς. Ο Πατριάρχης έχει δυνάμεις εκ της θέσεως του και της Ιστορίας που σήμερα ούτε που τις φαντάζεται. Είναι ο Πνευματικός Ηγέτης εκατοντάδων εκατομμυρίων ανθρώπων. Κανείς δεν του απαγορεύει να γίνει και Πολιτικός Ηγέτης μιας υπερεθνικής Κρατικής Αρχής. Και ας μην ξεχνούμε: Όποιος δεν ελίσσεται, τελικά δεν εξελίσσεται.”

Το έναυσμα για όλα αυτά τα δημοσιεύματα το έδωσε η αποτυχία που υπήρξε στο ανατολίτικο παζάρι  που γινόταν τόσα χρόνια για το άνοιγμα της Θεολογικής Σχολής  της ΑΓΙΑΣ ΤΡΙΑΔΟΣ στην Χάλκη και φυσικά μετά από αυτό ήρθαν στο προσκήνιο όλα τα τρωτά σημεία της Φαναριώτικής Πολιτικής των τελευταίων δεκαετιών .

Δεν πρόκειται να σταθούμε πάνω σε αυτά τα οποία  μας θλίβουν βαθύτατα, αλλά θα επισημάνουμε  ένα ουσιαστικό  παραλληλισμό.  Αν ο φυσικός μας πατέρας  ήταν μέθυσος και πήγαινε με άλλες γυναίκες  θα βγαίναμε στην αγορά να τον ξεφωνίσουμε? Θα φεύγαμε από το πατρικό μας σπίτι με ευκολία αφήνοντας την δύσμοιρη μάνα μόνη, γνωρίζοντας μάλιστα  και πόσο δύσκολο είναι για τα παιδιά να “νουθετήσουν” αυτόν τον πατέρα?
Τι μας μένει λοιπόν? Η πνευματική διάσταση του νόμου “Τίμα τον πατέρα σου και την μητέρα σου, ίνα ευ σοι γένηται και ινα μακροχρόνιος γένῃ επι της γης”.

ΝΑ ΓΙΑΤΙ Η ΡΩΜΗΟΣΥΝΗ ΕΙΝΑΙ ΜΑΚΡΟΧΡΟΝΙΑ γιατί  ξέρει να τιμάει με τον αληθινό τρόπο της τον Οικουμενικό Θρόνο και την ΟΡΘΟΔΟΞΙΑ. Η ΟΡΘΟΔΟΞΙΑ και η ΟΡΘΟΠΡΑΞΙΑ του Πατερικού Πνεύματος δεν έχει καμία απολύτως σχέση με την real politic των γεωπολιτικών αναλυτών γιατί δεν συγχρωτίζεται με το πνεύμα του κόσμου τούτου.
Όλες οι γεωπολιτικές ισορροπίες σε συνδυασμό με  οικουμενιστικές αναφορές, όλα τα διπλωματικά παίγνια των κατά τόπων Πατριαρχείων με τους δυνατούς της Γης απλώς γεμίζουν σελίδες κειμένων,  χώρους συνάξεων και συνεδρίων και φυσικά φορτώνουν τις πλάτες κάποιων με  πνευματικά βάρη.

Ο παραλογισμός και η αίρεση από όπου και αν προέρχεται έχει φτάσει ήδη στο υψηλότερο άκρο του “γύρου του θανάτου”, αυτόν που παρακολουθούσαμε παιδιά στα τσίρκο και στα πανηγύρια. Τώρα ακολουθεί η Κάθοδος της Ανθρωπότητας εν τω Άδει  σύμφωνα με τα σχέδια κάποιων.

ΤΕΛΙΚΑ ΟΜΩΣ ΘΑ ΓΙΝΕΙ ΤΟ ΣΧΕΔΙΟ ΤΟΥ ΘΕΟΥ έλεγε ο Γέροντας Παίσιος. Και ο ίδιος  μαρτύρησε  σε πολλούς ότι  Η ΠΟΛΙΣ ΘΑ ΔΟΘΕΙ ΣΕ ΕΜΑΣ ΤΟΥΣ ΕΛΛΗΝΕΣ  και  μάλιστα θα το δούμε!!!
Τώρα λοιπόν που φτάσαμε στο τέλος του Πνευματικού μας Κανόνα (βλέπε Γέρων Ιωσήφ ο Βατοπαιδινός κ.α) δηλ στην ουρά του γαιδάρου των δοκιμασιών μας, αν μάλιστα αναλογισθούμε τα 555 και χρόνια αυτού, έρχονται τινές και προτείνουν την “ηρωική έξοδο” του Οικουμενικού Πατριαρχείου από την ΒΑΣΙΛΕΥΟΥΣΑ και την μετεξέλιξη του σε κρατίδιο τύπου Βατικανού, αν και εγώ ακόμα προσπαθώ να καταλάβω τι εξυπηρετούν με αυτά?

Ουσιαστικά οι θέσεις αυτών φαίνεται να ταυτίζονται εν μέρει με διατυπωθείσες απόψεις κάποιων ταγών μας στο παρελθόν για μεταβολή  και συρρίκνωση των συνόρων  η μείωση του ζωτικού μας χώρου. Η πολιτική των Οθωμανών είναι απαράλλακτα η ίδια τόσους αιώνες σε σχέση με το Πατριαρχείο της Κωνσταντινουπόλεως. Άραγε θα μπορούσαν να  προτείνουν τα ίδια στους  Γρηγόριο Ε( 10 Απριλίου 1821), Γεννάδιο Σχολάριο,  Ιωάσαφ Ι΄ (1465-1466) Ραφαήλ Ι΄ (1475-1476), Ραφαήλ Β΄ (1603-1607), Κύριλλο Ι΄ τον Λούκαρη, Κύριλλο Β΄ τον Κονταρή (1633-1639), Παρθένιο Β΄ (1644-1646, 1648-1651), Παρθένιο τον Γ΄ (1656-1657), Γαβριήλ Β΄ (23/4-5/5-1657), Μελέτιο Β΄ (1768-1769), Κύριλλο Στ΄ (1813-1818) Ευγένιος Β΄ (1821-1822) ??? Που μετά την Άλωση της Πόλης  αυτοί οι Οικουμενικοί Πατριάρχες που ανήλθαν στο θρόνο ήλθαν αντιμέτωποι με την βάρβαρη Οθωμανική Διοίκηση, της Υψηλής Πύλης με αποτέλεσμα ορισμένοι απαγχονίσθηκαν, άλλους τους έπνιξαν στη θάλασσα, άλλους τους εξανάγκασαν σε παραίτηση, άλλους τους έστειλαν σε εξορία, άλλοι άφησαν την τελευταία τους πνοή στις φυλακές. Και όλα αυτά μετά από αποφάσεις της στυγνής Οθωμανικής Διοίκησης.  

Γιατί δεν δραπέτευσαν και αυτοί σε ησύχια μέρη ? Τους εμπόδιζε κανένας? Περίμεναν τίποτε άλλο? Γνώριζαν όμως ότι με τις αιματοβαμμένες θυσίες τους πότιζαν το  Δένδρο του ΠΟΘΟΥΜΕΝΟΥ, όπως και οι δεκάδες Μητροπολίτες, οι εκατοντάδες Ιερείς και Μοναχοί και τα χιλιάδες θύματα της Τουρκικής Βαρβαρότητας. Η ΚΥΡΙΑ ΔΕΣΠΟΙΝΑ  στα χρόνια αυτά “πολυδάκρυζε”  και “σιώπαινε”, γνώριζε όμως ότι Η ΔΙΚΙΑ ΤΗΣ (πόλις) θα γίνει κάποια στιγμή πάλι δικιά μας.

“ΣΩΠΑΣΕ ΚΥΡΑ ΔΕΣΠΟΙΝΑ ΚΑΙ ΜΗΝ ΠΟΛΥΔΑΚΡΥΖΕΙΣ, ΠΑΛΙ ΜΕ ΧΡΟΝΙΑ ΜΕ ΚΑΙΡΟΥΣ ΠΑΛΙ ΔΙΚΙΑ ΜΑΣ ΘΑ ‘ΝΑΙ”

Το μοιρολόγι που έγινε ευχή και προσευχή και σήμερα Θέλημα του ΑΓΙΟΥ ΤΡΙΑΔΙΚΟΥ ΘΕΟΥ. Να γιατί σήμερα  μαίνεται τέτοιος λυσσαλέος ορατός και αόρατος πόλεμος. Να γιατί πολεμάν όλα τα υποχθόνια  σκοτάδια της  γης το μικρό Ελληνικό αλωνάκι και δεν λένε να σταματήσουν. Ακριβώς γιατί η ΣΤΙΓΜΗ της ΠΑΝΑΓΙΑΣ ήρθε να δώσει την ΔΙΚΙΑ ΤΗΣ  στους νόμιμους ιδιοκτήτες .

Και ποιοι είναι αυτοί οι νόμιμοι ιδιοκτήτες και οι φυσικοί κληρονόμοι? Είναι  οι καταφρονημένοι ραγιάδες της πρώην Τουρκοκρατίας και της νυν Κλεπτοκρατίας. Μήπως ο Άγιος Δημήτριος που πέρσι δεν άνοιγε η Λάρνακα του στην Θεσσαλονίκη ήδη βρίσκεται στο Πατριαρχείο στην Πόλη και περιμένει σύντομα  τον Άγιο Γεώργιο  που αφού καθαρίσει πρώτα τον νοητό δράκοντα που κατατρώγει τα σπλάχνα της Ελλάδος να συναντηθούν εκεί για να ανοίξουν την κλεισμένη Πύλη, να μπει επιτέλους καθαρός Ρωμαίικος -Ορθόδοξος αγέρας στην  Βασιλεύουσα των Πόλεων???

ΔΡ. ΚΩΝΣΤΑΝΤΙΝΟΣ ΒΑΡΔΑΚΑΣ