Μάς διηγήθηκε πολιός αγιορείτης ιερομόναχος, πνευματικό
παιδί του οσίου γέροντος παπα Φιλάρετου, ηγουμένου της Μονής Κωνσταμονίτου.
«Όταν γέρασε ο π.Φιλάρετος δυσκολευόταν να ανέβει τη σκάλα που οδηγούσε στο
ηγουμενείο. Μια φορά πλησιάσαμε αθόρυβα με έναν άλλο νέο μοναχό και τον
ακούσαμε να συνομιλεί με κάποιον αόρατο επισκέπτη: «Ευχαριστώ πολύ. Αύριο πάλι
εδώ την ίδια ώρα.»
Μετά από επιμονή των δύο νέων μοναχών και πιθανόν προς ωφέλεια τους, ο άγιος παπούλης τούς ομολόγησε ότι ερχόταν Άγγελος Κυρίου κάθε μέρα την ίδια ώρα ο οποίος τον βοηθούσε να ανέβει τη σκάλα. Άλλη φορά ο ίδιος ιερομόναχος άνοιξε χωρίς να χτυπήσει την πόρτα του κελλιού του παπα Φιλάρετου και ακούστηκε ήχος φτερουγίσματος στο δωμάτιο. Ο παπα Φιλάρετος αναγκάστηκε να παραδεχτεί ότι εκείνη την ώρα βρισκόταν Άγιος Άγγελος στο κελλάκι του.»
Μετά από επιμονή των δύο νέων μοναχών και πιθανόν προς ωφέλεια τους, ο άγιος παπούλης τούς ομολόγησε ότι ερχόταν Άγγελος Κυρίου κάθε μέρα την ίδια ώρα ο οποίος τον βοηθούσε να ανέβει τη σκάλα. Άλλη φορά ο ίδιος ιερομόναχος άνοιξε χωρίς να χτυπήσει την πόρτα του κελλιού του παπα Φιλάρετου και ακούστηκε ήχος φτερουγίσματος στο δωμάτιο. Ο παπα Φιλάρετος αναγκάστηκε να παραδεχτεί ότι εκείνη την ώρα βρισκόταν Άγιος Άγγελος στο κελλάκι του.»
Ο π.Ιάκωβος Tσαλίκης έβλεπε συχνότατα τους αγγέλους να
παρίστανται στη Θεία Λειτουργία.
Μια φορά κατά την Μεγάλη Είσοδο, δεν μπορούσε να
προχωρήσει λόγω του πλήθος των παρισταμένων αγίων αγγέλων και με την
χαρακτηριστική του ευγένεια απευθύνθηκε στον πλησιέστερο Άγιο Άγγελο τού οποίου
τα φτερά αισθανόταν να τον αγγίζουν: «Με συγχωρείτε Άγιε Άγγελε. Μπορώ να
περάσω;» (από
τον καλό μας φίλο και αδελφό με το εξαιρετικό του ιστολόγιο misha.pblogs.gr)