Μαρτυρία από άνθρωπο (Σαλονικιός) που συνυπηρετήσαμε στον
στρατό τη θητεία μας. Η μαρτυρία είναι καταγεγραμμένη όπως την θυμάμαι από τον
καιρό που υπηρετούσαμε : Είμαι γιος ιερέα και πριν παρουσιαστώ με τον
πατέρα μου είχαμε διαφωνίες ως προς την στάση που έπρεπε να κρατήσω σε
περίπτωση πολέμου. Ο πατέρας μου επέμενε ότι έπρεπε να πολεμήσω εγώ είχα
τις διαφωνίες μου ότι σαν χριστιανός δεν μπορώ να σκοτώσω άνθρωπο σε καμία
περίπτωση.
Η κόντρα διαρκούσε καιρό κι αποφασίσαμε να πάμε στον
γέροντα Παΐσιο για να την λύσουμε... Πήραμε το καράβι και πήγαμε στο
κελλί του γέροντα και καθίσαμε έξω στα κούτσουρα. Είχε πολύ κόσμο κι αφού μας
κέρασε ο γέροντας μιλούσε για διάφορα πνευματικά θέματα. Πως το έφερε η
κουβέντα και ο γέροντας εκεί που μιλούσε γυρνάει προς το μέρος μου και με
καρφώνει με ένα απίστευτο βλέμμα και λέει στην ροή του λόγου του «...και σε περίπτωση πολέμου ο καθένας θα
πράξει κατά την συνείδησή του...»
Ήταν πριν τα Ίμια...