Σύμφωνα με τα στοιχεία, λοιπόν, ένα εκατομμύριο
εργαζόμενοι δεν αμείβονται κανονικά, δηλαδή δεν παίρνουν στην ώρα τους το κόπο
της δουλειά τους. Μόλις τέσσερις στους δέκα εργαζομένους παίρνουν μισθό χωρίς
καθυστέρηση στον ιδιωτικό τομέα. Οι υπόλοιποι έξι στους δέκα παίρνουν έναντι,
περιμένουν πότε θα πληρώσει ο εργοδότης και γενικά βρίσκονται σε μια απίστευτη
ομηρεία.
Επίσης, παρά το γεγονός ότι έως τις 21 Δεκεμβρίου έπρεπε
να δοθεί το δώρο Χριστουγέννων, αυτό αποτελεί… όνειρο για χιλιάδες ιδιωτικούς
υπαλλήλους αν και οι εργοδότες θα έπρεπε να πάνε φυλακή ή να φάνε γερό
πρόστιμο. Τι άλλο κάνουν οι εργοδότες; Δίνουν αντί για χρήματα, δωροεπιταγές σε
σούπερ μάρκετ ή σε πρατήρια καυσίμων, αναγκάζουν υπαλλήλους να υπογράφουν ότι
δεν διεκδικούν κανένα δώρο ή τους δίνουν μέρος αυτού υποχρεώνοντάς τους να
υπογράψουν ότι το πήραν ολόκληρο.
Στον τομέα της μισθοδοσίας γίνονται, πάντως, τα μεγαλύτερα
εγκλήματα. Υπάλληλοι έχουν να πληρωθούν έξι μήνες ή και παραπάνω ενώ πι
καταγγελίες που έχουν κατατεθεί στη ΓΣΕΕ είναι συγκλονιστικές:
Εργαζόμενη σε εισαγωγική εταιρεία καταγγέλλει: «Έχουμε
απομείνει μόλις 20 εργαζόμενοι στην εταιρεία μας, από 75 που ήμασταν πριν από
την κρίση. Είμαστε περίπου έξι μήνες απλήρωτοι και προσπαθούμε να τα βγάλουμε
πέρα με τα 100 – 200 ευρώ τον μήνα που μας δίνουν έναντι. Στον εμπορικό χώρο,
όλα είναι μια αλυσίδα. Εκεί που τα πράγματα πήγαιναν ρολόι, με τακτικές
καταβολές μισθών και μπόνους, ανατράπηκαν όλα μέσα σε λίγα χρόνια. Βασικός
υπεύθυνος για την κατρακύλα της εταιρείας είναι οι επισφάλειες των πελατών που αδυνατούν
να ανταποκριθούν στις υποχρεώσεις τους αλλά και η πλήρης έλλειψη στήριξης από
τις τράπεζες. Έτσι, η εταιρεία χρωστάει με τη σειρά της στους προμηθευτές, οι
οποίοι αρνούνται να στείλουν νέα προϊόντα ή ζητούν προκαταβολές που δεν μπορούν
να πληρωθούν, με αποτέλεσμα να διευρύνεται ο φαύλος κύκλος. Είμαι παντρεμένη με
δυο ανήλικα παιδιά και βρίσκομαι σε απόγνωση, αφού είμαι πολλά χρόνια στη
συγκεκριμένη εταιρεία και διστάζω να αποχωρήσω με τη θέλησή μου, προκειμένου να
μη χάσω την αποζημίωση που, υπό τις παρούσες συνθήκες, θα ήταν μια λύση που θα
μας επέτρεπε να ζήσουμε για περίπου δύο χρόνια».
Σούπερ μάρκετ στη Β.
Ελλάδα πρότεινε στους εργαζόμενους να δώσει σε τρόφιμα αντί για χρήματα το
Δώρο.
Πρατήριο υγρών
καυσίμων στην Πάτρα ήθελε να δώσει δωροεπιταγή για πετρέλαιο θέρμανσης ή
βενζίνη αντί για Δώρο.
Αντιπροσωπεία
αυτοκινήτων στην Αθήνα πρότεινε στους υπαλλήλους να συμψηφίσουν χρωστούμενους
μισθούς και Δώρο με ένα μεταχειρισμένο αυτοκίνητο.
Εμπορικό στον
Κορυδαλλό Αττικής πρότεινε ρούχα αντί για χρήματα στους υπαλλήλους του.
Υπάρχουν τέλος και οι νέου τύπου συμβάσεις που
καταστρατηγούν κάθε έννοια εργασιακής προστασίας.
Αλυσίδα ξενοδοχείων
ζητούσε προσωπικό τον Απρίλιο δίνοντας υπόσχεση για καταβολή μισθού τον
Αύγουστο.
Ξενοδοχείο στην
Κρήτη ζήτησε από τους εργαζόμενους να συναινέσουν στη σταδιακή καταβολή των
δεδουλευμένων μέχρι τον Μάρτιο ανάλογα με τις δυνατότητες της επιχείρησης
(φαίνεται πως παγώνει μετά τις αντιδράσεις).
Εταιρεία security
έδωσε στους εργαζόμενους σύμβαση που προέβλεπε καταβολή μισθών ακόμα και μετά
από 90 ημέρες. Μετά τον σάλο, τροποποιήθηκε.
Ιδιοκτήτης
ξενοδοχειακής μονάδας στην Αίγινα με αγγελία ζητούσε καμαριέρα, προσφέροντας
αντί για μισθό δωρεάν διαμονή και φαγητό.
Κατά τα λοιπά, μη θίξουμε το κομματικό κράτος, μην
πειράξουμε την ιερή αγελάδα του Δημοσίου. Στον Καιάδα όλοι οι υπόλοιποι αρκεί
οι κομματικοί στρατοί να μείνουν στο απυρόβλητο. ΠΗΓΗ
Read more: osiaefxi.com