«Οι πολιτικοί μας
κοροϊδεύουν ... μας λένε ότι είμαστε στο τέλος αλλά με τόσες μεγάλες
καταστροφές που έχουν γίνει και με τόσο ανάπηρη χώρα και με τόσο αποδυναμωμένο
λαό, με έναν λαό που δεν έχει πια πίστη, ιδεολογία, ιδανικά... Είναι
τραγικό...
Ο λαός δεν έχει πια πίστη για την ίδια του την χώρα. Πώς
είναι δυνατόν κανείς να πιστεύει ότι αυτός ο λαός κάποια στιγμή θα ορθοποδήσει,
θα ξαναπάρει ένα μεροκάματο, δεν θα φορολογηθεί τόσο σκληρά, θα μπορέσει να
έχει ξανά ένα σπίτι-που είχε παλεύοντας σκληρά και του το πήρανε... - Εδώ
μιλάμε για ολική καταστροφή....» ανέφερε στο εβδομαδιαίο περιοδικό όπου
παραχώρησε τη συνέντευξη.
Στη συνέχεια ξεκαθαρίζει πως αν και έχει δεχτεί επιθέσεις
για πράγματα που έχει πει, έχει αποφασίσει να λέει έξω από τα δόντια αυτά που
σκέφτεται. «Ας με λογοκρίνει όποιος θέλει. Εγώ δεν θα αυτολογοκριθώ και ας
γράφουν ό, τι θέλουν στο διαδίκτυο».
Ο ηθοποιός που όπως λέει ποτέ δεν πείστηκε ότι η Ένωση της
Ευρώπης ή η παγκοσμιοποίηση θα είναι για το καλό των φτωχών τονίζει «Όταν
χρωστάς δεν είσαι ελεύθερος. Σε κάνουν ότι θέλουν. Δεν μπορεί ο χρεωμένος να
σηκώσει κεφάλι. Γιατί αυτά τα χρέη προς τις τράπεζες έχουν μάθει και ανάποδα
αριθμητική: όσο πληρώνεις, αντί να λιγοστεύει το χρέος, πολλαπλασιάζεται.»
«Είμαστε και ένας λαός λίγο ράθυμος. Λίγο ο ήλιος, λίγο τα
νησιά, λίγο το καλοκαίρι, οι πολυήμερες άδειες, οι πολύμηνες διακοπές...»
αναφέρει έπειτα και συνεχίζει «Σαν λαός
είμαστε εντελώς αγράμματοι πολιτικά. Και αυτό πέρα από το ανόητο του θέματος
είναι επικίνδυνο. Ο Μπρεχτ το έχει τονίσει και εμείς το βλέπουμε. Μέρα των
εκλογών, ο άλλος ψήφισε λίγο πριν, κάθεται στο καφενείο και βρίζει αυτόν που
ψήφισε. Σκέψου με πόσο συγκροτημένο μυαλό και βαθιά πολιτική σκέψη μπήκε πίσω
από το παραβάν και βγήκε. Θα ξαναπώ λοιπόν ότι την κρίση θέλω να την δω σαν μια
ευκαιρία επιτέλους να μορφωθούμε....»