Ποιά θα είναι η Τουρκία της επόμενης ημέρας;

• Η τεράστια σε έκταση νοθεία έδωσε στον Ερντογάν τη νίκη και του αύξησε την αλαζονεία μετατρέποντάς τον επικίνδυνο για την ίδια την Τουρκία
• Τεράστιο ρήγμα, με εμφυλιοπολεμικά χαρακτηριστικά, στην τουρκική κοινωνία
• Τώρα αρχίζει η κυρίως μάχη του τούρκου πρωθυπουργού με εκείνες τις δυνάμεις που θέλουν την παραδειγματική πλέον απομάκρυνσή του

Γράφει ο Γεωργίου Μιχαήλ

Οι εκλογές ολοκληρώθηκαν. Νικητής, εν μέσω πάρα πολλών καταγγελιών για νοθεία (στην Σμύρνη συνελήφθη νωρίς το πρωί το εκλογών φορτηγάκι να μεταφέρει ψηφοδέλτια ψηφισμένα υπέρ του υποψηφίου του κυβερνώντος κόμματος!) και με τον Ερντογάν να ευχαριστεί τους Σκοπιανούς που του συμπαραστάθηκαν, να εξαπολύει απειλές κατά όσων τον αμφισβήτησαν και του αντιστάθηκαν και να ανακοινώνει προγραφές εκείνων που δεν τον ψήφισαν με βάση λίστες που ήδη έχουν συνταχθεί…

Όποιος δεν ξέρει τι είναι η Τουρκία και συγκεκριμένα πως διοικείται η Τουρκία του «σουλτάνου» Ταγίπ Ερντογάν, νιώθει έκπληκτος και αρνείται –όπως είναι φυσικό- να πιστέψει τα… γεγονότα. Γεγονότα που ανοίγουν την πόρτα του φρενοκομείου για την γειτονική χώρα, η οποία ζει την πρώτη της ημέρα ενός μεγάλου ρήγματος αφού οι πολίτες της έχουν πλέον χωρίσει σε δύο στρατόπεδα.

Σε εκείνους που πίστεψαν ότι μπορούν να ζήσουν μέσα σε μία Δημοκρατική χώρα με κύριο θρήσκευμα το Ισλάμ, αλλά με έντονα τα στοιχεία των ελευθεριών και των ανθρωπίνων δικαιωμάτων, όπως τα απολαμβάνουν όλοι οι πολίτες των δυτικών χωρών.

Και σε εκείνους που ελέω Ισλάμ, περιορισμένης ενημέρωσης και κάτω από έντονες πιέσεις των τοπικών ολιγαρχών (αγάδων), ψήφισαν έναν ισλαμιστή πολιτικό ηγέτη, ο οποίος τους αναγνωρίζει τα δημοκρατικά τους δικαιώματα μόνο την ημέρα των εκλογών (το υπόλοιπο διάστημα τους εγκαταλείπει στις διαθέσεις των αγάδων), αλλά κι ενώ δηλώνει θρήσκος και καλός ισλαμιστής παραμένει ακάθαρτος, αφού δεν προσεύχεται με βάση τους κανόνες* που σαφέστατα ορίζει το Κοράνι περί προσευχής.

Ο Ερντογάν κέρδισε και η Τουρκία έχασε την ευκαιρία να πλησιάσει προς τη Δύση. Η Τουρκία των μεγάλων αντιθέσεων, η χώρα που σπαράσσεται από έντονες αντιφάσεις αλλά και που πάντα διοικούνταν με τον πλέον σκληρό και απάνθρωπο τρόπο, σήμερα περνάει στο επόμενό της στάδιο, στην φάση της χωρίς όρια σύγκρουσης που διαφαίνεται (και που προλογίστηκε προεκλογικά) μεταξύ ενός αλαζόνα και διεφθαρμένου πρωθυπουργού και των ισχυρών της Δύσης που αποφάσισαν να προχωρήσουν στα σχέδιά τους χωρίς τον μέχρι χθες αγαπημένο συνομιλητή τους και σημερινό καταφανέστατα εχθρό τους.

 Το να αναλυθούν οι λόγοι (προφανείς και αφανείς) της αλλαγής πλεύσης της Δύσης όσον αφορά την πολιτική δομή της Τουρκίας, είναι κάτι ιδιαίτερα σύνθετο, αλλά εστιάζεται –κυρίως- στην απόπειρα αλλαγής των χαρακτηριστικών της Τουρκίας με την ταυτόχρονη απόλυτη σύμπλευση και συμπόρευσή της με τους γεωπολιτικούς σχεδιασμούς της Δύσης που απειλούν ευθέως την ακεραιότητά της.

Το μεγάλο πρόβλημα που από σήμερα καλείται να αντιμετωπίσει ο τούρκος πρωθυπουργός, είναι εκείνο το κομμάτι του τουρκικού πληθυσμού που αντιμετωπίζει τον Ερντογάν ως πολιτικό που επιθυμεί να μεταβάλει τη χώρα σε αμιγώς ισλαμική και ταυτόχρονα απειλεί με απομάκρυνση από τον δυτικό τρόπο ζωής τους τούρκους πολίτες. Είναι εκείνο το κομμάτι των πολιτών της Τουρκίας που ζουν στα παράλια της Μεσογείου, στην Κωνσταντινούπολη και στην ανατολική Τουρκία (σύνορα με Ιράκ), οι οποίοι νιώθουν ως ευθεία απειλή την συνέχιση της παραμονής στην εξουσία του ισλαμιστή πρωθυπουργού.
Αυτοί οι τούρκοι δηλώνουν μουσουλμάνοι αλλά προτιμούν να ζουν με τον δυτικό τρόπο ζωής, οι οποίοι αισθάνονται πλέον να καταστρέφεται η ζωή τους από τις επιλογές άλλων τούρκων που ζουν στην κεντρική και ανατολική Τουρκία, των οποίων η ποιότητα ζωής βρίσκεται τουλάχιστον 50 χρόνια πίσω, αλλά το πληθυσμιακό τους μέγεθος, το χαμηλό μορφωτικό τους επίπεδο και η σχεδόν μονοπωλιακή ενημέρωσή τους από κυβερνητικά ΜΜΕ, λειτουργεί καταλυτικά στην διατήρηση στην εξουσία του Ταγίπ Ερντογάν και ως εκ τούτου στην βίαιη αλλαγή του τρόπου ζωής εκείνων των τούρκων που ονειρεύτηκαν να γίνουν… Ευρωπαίοι!

Στην Τουρκία έχει δημιουργηθεί ένα βαθύτατο και επικίνδυνο κοινωνικό χάσμα, το οποίο είναι δυνατόν (εάν κάποιοι χειριστούν κατάλληλα τους «αντίθετους» πληθυσμούς) να αποκτήσει χαρακτηριστικά εμφυλιοπολεμικά ή μίας βίαιης σύγκρουσης με την κυβέρνηση Ερντογάν.

Ο τούρκος πρωθυπουργός έχει κατορθώσει να κερδίσει μία μάχη, αλλά σύμφωνα με τις δηλώσεις του που έγιναν το βράδυ των εκλογών, όλα δείχνουν πως η κυρίως μάχη δεν έχει δοθεί ακόμη. Ο κυκλοθυμικός χαρακτήρας του Ερντογάν είναι βέβαιο πως τις επόμενες ημέρες θα τον παρασύρει σε τραγικά λάθη (τόσο στην εσωτερική όσο και στην εξωτερική πολιτική ιδιαίτερα στο θέμα της Συρίας), τα οποία θα εκμεταλλευθούν στον μέγιστο δυνατό βαθμό (μέσα από εμφανίσεις νέων σκανδάλων, τα οποία πιθανότατα θα αφορούν και την εκλογική νοθεία που υπήρξε) και θα λειτουργήσουν ως προλείανση της «κίνησης ματ», που γνωρίζει πολύ καλά πως μπορεί να συμβεί και την οποία τρέμει ο «σουλτάνος» Ερντογάν.

Πολλοί πιστεύουν πως η Τουρκία έχει ξεπεράσει το πολιτικό πρόβλημά της, αγνοούν όμως πως το πρόβλημα της διαφθοράς δεν εμφανίσθηκε λόγω «κορεσμού», αλλά λόγω απόφασης των ΗΠΑ να «τελειώνουν με τον Ερντογάν». Κι επειδή είναι αδύνατον ο σκληροτράχηλος τούρκος πρωθυπουργός να αντέξει τα δυτικά χτυπήματα, ίσως θα έπρεπε να αρχίσει να σκέφτεται πολύ σοβαρά πως η εμμονή του με την εξουσία μπορεί να καταστρέψει εκτός από την ίδιο και την πατρίδα του, την Τουρκία.

Η Τουρκία της επόμενης ημέρας είναι μία Τουρκία τεραστίων διαστάσεων συγκρούσεων που νομοτελειακά θα καταλήξουν στην ηχηρή πτώση του Ταγίπ Ερντογάν που πίστεψε ότι μπορεί να γίνει σουλτάνος...

Πηγή "Ας Μιλήσουμε Επιτέλους!"