Σύμφωνα με πληροφορίες από την Μόσχα ο Τούρκος πρωθυπουργός σε τηλεφωνική επικοινωνία που είχε με τον Β.Πούτιν άφησε να εννοηθεί ότι μπορεί να επηρεαστεί η ναυσιπλοΐα των ρωσικών σκαφών δια μέσου των Στενών θέλοντας να δείξει ότι έχει τρόπο για να πιέσει την Μόσχα ειδικά στο θέμα των Τατάρων
Η επικοινωνία του Ρ.Τ.Ερντογάν με τον Β.Πούτιν έγινε μετά
την συνάντηση του Τούρκου πρωθυπουργού με τον ηγέτη των Τατάρων της Κριμαίας
Mustafa Cemil κατά την οποία ο Cemil επικεντρώθηκε στον φόνο ενός Τούρκου
Τατάρου στις αρχές Μαρτίου από αγνώστους θέλοντας να δείξει ότι η τουρκόφωνη
μειονότητα βρίσκεται υπό διωγμό.
Μετά από την συνομιλία αυτή ο Ρ.Τ.Ερντογάν κάλεσε τον Β.Πούτιν και βάσει των όσων μεταδίδονται από την Μόσχα "Αν υπάρξει βίαια δράση κατά των Τατάρων τότε η Τουρκία θα θεωρήσει ότι θίγονται τα εθνικά της συμφέροντα και θα μπορούσε να φτάσει μέχρι και σε κλείσιμο των Στενών για τα ρωσικά πλοία".
Μετά από την συνομιλία αυτή ο Ρ.Τ.Ερντογάν κάλεσε τον Β.Πούτιν και βάσει των όσων μεταδίδονται από την Μόσχα "Αν υπάρξει βίαια δράση κατά των Τατάρων τότε η Τουρκία θα θεωρήσει ότι θίγονται τα εθνικά της συμφέροντα και θα μπορούσε να φτάσει μέχρι και σε κλείσιμο των Στενών για τα ρωσικά πλοία".
Η ναυσιπλοΐα στα Στενά του Βοσπόρου και των Δαρδανελίων καθορίστηκε
από την Συνθήκη του Μοντρέ ή Συνθήκη για το καθεστώς των Στενών (Montreux Convention Regarding the Regime of the Turkish Straits),(τουρκικά: Montrö Boğazlar Sözleşmesi). Η συμφωνία, η οποία υπογράφηκε το
1936, παραχωρεί τον έλεγχο των Στενών του Βοσπόρου και των Δαρδανελίων στην
Τουρκία και ρυθμίζει την στρατιωτική δραστηριότητα στην περιοχή.
Η σύμβαση παραχωρεί στη Τουρκία τον πλήρη έλεγχο των
Στενών και εγγυάται (θεωρητικά...) την ελεύθερη ναυσιπλοΐα από τα μη
στρατιωτικά πλοία σε καιρό ειρήνης. Οι όροι της σύμβασης αποτέλεσαν πηγή
διαμάχης για χρόνια, κυρίως όσον αφορά τη διέλευση πολεμικών σκαφών της
Σοβιετικής Ένωσης από τα Στενά στη Μεσόγειο Θάλασσα.
Υπογράφηκε στις 20 Ιουλίου 1936 στην ελβετική πόλη Μοντρέ. Τέθηκε σε ισχύ στις 9 Νοεμβρίου, 1936 και καταχωρήθηκε στην Κοινωνία των Εθνών στις 11 Δεκεμβρίου 1936. Eξακολουθεί να ισχύει μέχρι σήμερα, με ορισμένες τροποποιήσεις. Φυσικά μια κίνηση φυσικά θα είχε αλυσιδωτές ενέργειες, από την πλευρά της Ρωσίας η οποία θεωρεί απλά casus belli μια τέτοια ενέργεια. Αν και στην παρούσα συγκυρία οι Τάταροι της Κριμαίας είναι αντίθετοι μεν στην απόσχιση από την Ουκρανία, αλλά ακόμα ήρεμοι, με την Ρωσία να τους δίνει ακόμα και υπουργεία στην Κριμαία, δεν σημαίνει ότι αυτό θα συνεχιστεί επι μακρόν. Οπότε η Τουρκία πιθανόν να θελήσει να κάνει πράξη την απειλή της για τα Στενά και το casus belli να πάψει να είναι μια απλή προειδοποίηση από την πλευρά της Μόσχας...
Υπογράφηκε στις 20 Ιουλίου 1936 στην ελβετική πόλη Μοντρέ. Τέθηκε σε ισχύ στις 9 Νοεμβρίου, 1936 και καταχωρήθηκε στην Κοινωνία των Εθνών στις 11 Δεκεμβρίου 1936. Eξακολουθεί να ισχύει μέχρι σήμερα, με ορισμένες τροποποιήσεις. Φυσικά μια κίνηση φυσικά θα είχε αλυσιδωτές ενέργειες, από την πλευρά της Ρωσίας η οποία θεωρεί απλά casus belli μια τέτοια ενέργεια. Αν και στην παρούσα συγκυρία οι Τάταροι της Κριμαίας είναι αντίθετοι μεν στην απόσχιση από την Ουκρανία, αλλά ακόμα ήρεμοι, με την Ρωσία να τους δίνει ακόμα και υπουργεία στην Κριμαία, δεν σημαίνει ότι αυτό θα συνεχιστεί επι μακρόν. Οπότε η Τουρκία πιθανόν να θελήσει να κάνει πράξη την απειλή της για τα Στενά και το casus belli να πάψει να είναι μια απλή προειδοποίηση από την πλευρά της Μόσχας...