Σάββατο 5 Απριλίου 2014

Δώστε το καλό παράδειγμα στα παιδιά σας.

Θέλετε να αποκτήσετε κάτι από τα παιδιά σας... Αρχίστε από το να τους δίνετε το παράδειγμα. Το παράδειγμα μπορεί να αντικαταστήσει όλα τα’ άλλα, αλλά το ίδιο είναι αναντικατάστατο. Το παράδειγμα είναι συχνά πιο αποτελεσματικό από τις συμβουλές.
Το παράδειγμα χρησιμεύει σαν το μοντέλο και σαν στήριγμα. Σαν μοντέλο, γιατί οι αρετές του παιδιού είναι πριν απ’ όλα μιμήσεις. Από μίμηση το παιδί μαθαίνει να μιλάει και να κινείται. Είναι το στήριγμα, γιατί το παιδί το έχει ανάγκη: αυτό που του ζητούν, κυρίως αν πρόκειται για κάτι καινούργιο, είναι γι’ αυτό δύσκολο. Πρέπει να νικήσει την αποστροφή και γι’ αυτό του χρειάζεται θάρρος που θα το βρει στην ενθάρρυνση. Η καλύτερη βοήθεια είναι το παράδειγμα αυτών που το περιβάλλουν.
Δεν υπάρχει τίποτε καλύτερο για να ενθαρρύνετε ένα παιδί να κολυμπήσει, από το να κολυμπήσετε μαζί του. Μπροστά στο παιδί πρέπει να συμπεριφέρεστε σαν να’ ταν μεγάλος και να καταλάβαινε τα πάντα. Το παιδί δεν χάνει τους γονείς απ’ τα μάτια του. Κανένας λόγος σας, καμιά κίνηση σας δεν του ξεφεύγει. Τα πάντα γράφονται στον εγκέφαλο του, όπως οι ήχοι στο μαγνητόφωνο. Αυτό συμβαίνει ακόμα κι’ όταν είναι βυθισμένος σε άλλες απασχολήσεις. Σημειώστε, ότι δεν ανακοινώνει στην οικογένεια του ό,τι άκουσε, αλλά απ’ τη μια μέρα στην άλλη, ίσως και πολύ καιρό αργότερα, κάποια του δράση θα δείξει ό,τι είχε ακούσει.
Τα πρόσωπα που βλέπει και ακούει διαρκώς ένα παιδί, είναι η μητέρα του και ο πατέρας του, οι άνθρωποι που τους υπολογίζει περισσότερο στον κόσμο και τους θεωρεί αλάνθαστους και τέλειους. Το παιδί δεν πρέπει ποτέ να οδηγηθεί στην σκέψη: «οι γονείς μου δεν κάνουν ό, τι λένε να κάνω». Η ζωή του πατέρα και της μητέρας του πρέπει να του είναι μοντέλο αυτού που πρέπει να είναι δική του ζωή.
Το παιδί κρίνει από το ό,τι κάνουμε τη σπουδαιότητα των λόγων μας. Δυστυχώς γνωρίζω πολλούς πατέρες που επισημοποιούν μπροστά στα παιδιά τους όρους που η μητέρα τους τούς απαγορεύει να χρησιμοποιούν.
Η διαπαιδαγώγηση των παιδιών μας είναι η καθημερινή μας στάση απέναντι στην τροφή και στην ένδυση, στην εργασία και στην ανάπαυση, απέναντι στα βάσανα των άλλων και στα γεγονότα κ.λ.π. Συμπεριφορά που τα παιδιά μας παρατηρούν κάθε μέρα, που τα εμποτίζει, βοηθά στην δημιουργία του χαρακτήρα τους. Με το να είναι η ζωή μας ευθεία, θαρραλέα, γενναιόδωρη, οδηγούμε τα παιδιά μας σε μια ζωή ευθεία και δυνατή.

«Η τέχνη να ανατρέφεις τα παιδιά»
Εκκλησία Παναγίας Αγίας Νάπας
Του π.Γ.Στ.