Το “ΕΓΩ του Σουλτάνου” θα ηρεμήσει ή θα
κοιτάξει προς τα Δυτικά; Που θα κοιτάξει
είπαμε; Στην Ελλάδα που βρίσκεται σε τροχιά “ανάπτυξης”.
Πως το κατόρθωσε αυτό το πράγμα η “μνημονιακή
ψωροκώσταινα” ;
Καταπατώντας την αργία της Κυριακής και κάνοντας τα Κυριακάτικα πρωινά στις
μεγαλουπόλεις της ¨τουρκικά παζάρια¨;
Καλοδεχούμενος ο Τούρκος τουρίστας, σαν φίλος και γείτονας, δεν είναι όμως
καλοδεχούμενη η τουρκική προπαγάνδα που έρχεται μέσω αυτού και εν αγνοία του.
Και ενώ ο Θεσσαλονικεύς Δήμαρχος επιθυμεί
να υποδεχθεί τον Τούρκο τουρίστα στους ιστορικούς Μεντρεσέδες της
Συμβασιλεύουσας , αυτός (ο τουρίστας
) την ¨κοπανάει¨ και πάει και προσκυνά
τον ΑΓΙΟ ΔΗΜΗΤΡΙΟ.
Τι συμβαίνει;
Μάλλον ο ΘΕΟΣ “μας την βγαίνει ανάποδα”…….
Ακριβώς γιατί με την συμπεριφορά μας
καταντήσαμε ¨ανάποδοι άνθρωποι¨ και
μπερδέψαμε τις έννοιες.
ΣΗΜΕΙΑ
των ΚΑΙΡΩΝ;
Διότι είναι ¨αλητεία¨ να προσπαθείς να
πείσεις ότι η μακρινή Αργεντινή χρεοκόπησε
και η Ελλάδα με την προσέλευση του τουριστικού καραβανιού από την ¨καθ
ημάς Ανατολή¨ γλίτωσε τα χειρότερα και
βρίσκεται σε ρυθμούς ανάπτυξης.
Η χρεοκοπία σήμερα στις αιμοδιψείς αγορές
των hedge funds είναι μια λογιστική έννοια άνευ πραγματικής αξίας.
Ακριβώς γιατί χώρες που παράγουν πρώτες
ύλες (βλ. Αργεντινή) ποτέ δεν χρεοκοπούν πραγματικά … στο τέλος κάτι θα έχουν
για να φάνε.
Ενώ χώρες που σφυρηλατούν μόνο λαμαρίνες αυτοκινήτων και
στερούνται πηγών ενέργειας στις επερχόμενες γεωπολιτικές ανατροπές πιθανόν ¨να
δαγκώνουν¨ λαμαρίνες γιατί τόσα χρόνια ασκώντας την τοκογλυφική δραστηριότητα έμαθαν να ¨δαγκώνουν¨ ανθρώπους.
Ας τους κάνουμε το χατίρι και να πούμε
και εμείς ότι η Αργεντινή ¨χρεοκόπησε¨ .
Όμως η Αργεντινή δεν είχε δίπλα της ¨Τουρκία¨,
δεν αναχαίτιζε επί δεκαετίες τούρκικα
πολεμικά αεροσκάφη που ήθελαν να κάνουν ¨τουρισμό¨ πάνω από τα Ελληνικά νησιά του Αιγαίου.
Να μιλήσουμε για αμυντικούς
προϋπολογισμούς, για μίζες και τα
υπόλοιπα , τα μεγέθη είναι μη συγκρίσιμα.
Η Αργεντινή ¨χρεοκόπησε¨ αλλά δεν είχε
τρόικα να επεμβαίνει έμμεσα στον σκληρό πυρήνα της ύπαρξης του Έθνους.
Και αναφερόμαστε στην έκδηλη ανησυχία και
τον έντονο προβληματισμό που διακατέχει σήμερα το ανθρώπινο δυναμικό των
Ελληνικών Ενόπλων Δυνάμεων όσον αφορά το ασφαλιστικό και συνταξιοδοτικό πλαίσιο
συνθηκών επιβίωσης και ανθρώπινης αξιοπρέπειας.
Το ίδιο όμως δεν συμβαίνει άραγε και στις
υπόλοιπες κοινωνικές ομάδες;
Η πολιτική ¨του ναι σε όλα¨ έλυσε τα
χέρια της τρόικας για να επεμβαίνει και
σε κρίσιμους τομείς της Εθνικής μας
υπόστασης;
Το διαδίκτυο βρίθει από πληροφόρηση
σχετικά και με τα προβλήματα που ανακύπτουν κατά καιρούς με τις στρατιωτικές
προμήθειες των ΕΕΔ.
Η χρεοκοπημένη ηθικά και πνευματικά Δύση
αφού χρεοκόπησε ¨ψυχολογικά¨ την Ελληνική κοινωνία, έβαλε ρότα με τους
τοκογλύφους της να ¨ προβληματίσει συναισθηματικά ¨ και τις ΕΕΔ.
ΜΗ ΓΕΝΟΙΤΟ και ούτε πρόκειται αυτό να
γίνει γιατί τώρα κλώτσησαν οι τοκογλύφοι τα γυμνά βρωμοπόδαρα τους πάνω σε
καρφί.
Και το καρφί είναι η Ελληνική ψυχή, το
φιλότιμο και η απαράμιλλη εγρήγορση των ΕΕΔ.
Οι τοκογλύφοι της Δύσης κρυβότανε
ανέκαθεν μέσα στις προβατόσχημες προβιές τους όταν οι Έλληνες γινόταν
διαχρονικά ΑΣΠΙΔΑ στην ιστορική επέλαση
της βαρβαρότητας που ερχόταν από την Ανατολή και σήμερα αυτό γίνεται πάλι με το
φανατικό ισλάμ.
Όμως στις ημέρες μας θέλουν να παίξουν παιχνίδια στην ευαίσθητη
γεωπολιτική περιοχή της Αν. Μεσογείου
υλοποιώντας ευρύτερους σχεδιασμούς.
Καλύτερα να ασχοληθούν με τις ηθικές
ανωμαλίες τους γιατί αυτές τους ταιριάζουν και όσο να επιμένουν και ότι και να
σκαρφισθούν η ζωή σε αυτό ¨το περιβολάκι της Μεσογείου¨ κάποτε θα κυλήσει ομαλά και ανθρώπινα.
Αφιερωμένο στις κατά τα άλλα ¨αργόσχολες¨
ΕΕΔ. (σχήμα λόγου)
Παραμονές
του Δεκαπενταύγουστου, δεκαετία του 80, διάλογος και συμβάν σε Πτέρυγα
Μάχης της Ελληνικής Πολεμικής Αεροπορίας μετά την Παράκληση της Παναγίας στο
εκκλησάκι των Αρχαγγέλων.
Πιλότος Phantom , πολεμικής μοίρας
παντός καιρού.
Κώστα και σήμερα θα ξενυχτήσουμε όλοι μας.
Τέτοιες ημέρες οι Τούρκοι ξεσαλώνουν, λες
και το κάνουν επίτηδες και μέχρι αργά το βράδυ συνέχεια παραβιάζουν τον Εθνικό
Εναέριο χώρο μας.
Μετά το ραμαζάνι τους και στις ημέρες της
ΠΑΝΑΓΙΑΣ μας τους πιάνει κάτι, σαν να δαιμονίζονται και πετάνε νυχτιάτικα και
άτσαλα.
Για
αυτό και η περίοδος αυτή είναι επικίνδυνη να γίνει καμία ¨στραβή¨.
Κάθε φορά που μπορώ και παρακολουθώ την Παράκληση της ΠΑΝΑΓΙΑΣ μας στις
κοπιώδεις νυκτερινές αναχαιτίσεις, μου
φαίνεται ένα παράξενο ΦΩΣ να περιβάλλει το αεροπλάνο. Αυτό το ΦΩΣ με ξεκουράζει
και με παρηγορεί εκεί επάνω. Άλλο πράγμα να στο λέω και άλλο πράγμα να το
βλέπεις.
Σκέτη ΧΑΡΑ… για μένα, αλλά για τον
συνάδελφο γείτονα δεν ξέρω γιατί πριν τον πλησιάσω αντί ¨να χαρεί και αυτός
μαζί μου¨ την κοπανάει σαν λαγός.
Ξημερώματα της επόμενης μέρας .
Σαν έφεδρος ανθυποσμηναγός με την
ειδικότητα που είχα διατάχθηκα να παραδώσω στην οικογένεια του πιλότου φίλου
μου ένα άδειο φέρετρο που περιείχε λίγα καμένα ρούχα του ότι μπόρεσαν να περισυλλέξουν
οι ομάδες διάσωσης μετά την πτώση του αεροσκάφους του.
Τα συναισθήματα δεν περιγράφονται.
Είπα μέσα μου ¨έγινε η στραβή¨.
Το απόγευμα στην ΠΑΡΑΚΛΗΣΗ της ΠΑΝΑΓΙΑΣ έδωσα
το όνομα του ¨υπέρ αναπαύσεως της ψυχής
του¨. Τότε θυμήθηκα το ΦΩΣ που περιέβαλλε το αεροσκάφος του όπως μου
εκμυστηρεύθηκε τέτοιες μέρες παραμονές της ΠΑΝΑΓΙΑΣ και παρηγορήθηκα.
Πέρασαν πολλά χρόνια, σήμερα δεν έχουμε
αντίπαλο μόνο τον Τούρκο αλλά και τον τοκογλύφο.
Όμως
το ΦΩΣ της ΠΑΝΑΓΙΑΣ μας είναι το ΙΔΙΟ.
παρηγοριά και στήριγμα μας, όπως το ψέλνουμε…
“Την
Θεοτόκον και Μητέρα του Φωτός, εν ύμνοις τιμώντες μεγαλύνωμεν…”
Κωνσταντίνος Βαρδάκας