“αυτά τα χώματα προσκύνησα μόλις
γεννήθηκα γι αυτό και τα πονάω” λέει ο ποιητής.
Το κείμενο αυτό είναι ακατάλληλο για
νέους υποψήφιους τυμβωρύχους- τοκογλύφους και πλαστογράφους της Ελληνικής
Ιστορίας.
Άντε λοιπόν πάμε παιδιά να σταθούμε εκεί ψηλά στον λόφο Καστά της Αμφίπολης όπου και ο ανευρεθείς μεγαλειώδης ταφικός τύμβος.
Νοτιανατολικά στον ορίζοντα βλέπουμε το νησί της Θάσου που του “χάρισε” από το ναυτικό λατομείο της Αλυκής 2500 κυβικά λευκού καλοδουλεμένου μαρμάρου για να φτιαχτεί «ένας τέλειος κύκλος κατασκευασμένος με απίστευτη γεωμετρική ακρίβεια με 158,40 διάμετρο και περίβολο ύψους 3 μέτρων αποτελούμενο από μαρμάρινες βάσεις, ορθοστάτες, ανωδομή και επιστέψεις.», όπως επισημαίνει ο αρχιτέκτονας της ανασκαφής κ. Μιχάλης Λεφαντζής. «Αυτό το έργο υλοποιήθηκε από αρχιτέκτονα που είχε υψηλή γνώση της γεωμετρίας. Αρκεί να αναφέρω ότι χρησιμοποιεί το π: 3,14 αντί του 3,17 των Αιγυπτίων, που ήταν ως τότε σε χρήση» τονίζει ο κ. Λεφαντζής.
Ήταν πολύ φυσικό ο Τάφος της Αμφίπολης να
“ντυθεί” με το χρυσό του Παγγαίου.
Και μπαίνει και ένα άλλο ερώτημα που
ενισχύει την άποψη του ασύλητου τάφου.
Άντε λοιπόν πάμε παιδιά να σταθούμε εκεί ψηλά στον λόφο Καστά της Αμφίπολης όπου και ο ανευρεθείς μεγαλειώδης ταφικός τύμβος.
Νοτιανατολικά στον ορίζοντα βλέπουμε το νησί της Θάσου που του “χάρισε” από το ναυτικό λατομείο της Αλυκής 2500 κυβικά λευκού καλοδουλεμένου μαρμάρου για να φτιαχτεί «ένας τέλειος κύκλος κατασκευασμένος με απίστευτη γεωμετρική ακρίβεια με 158,40 διάμετρο και περίβολο ύψους 3 μέτρων αποτελούμενο από μαρμάρινες βάσεις, ορθοστάτες, ανωδομή και επιστέψεις.», όπως επισημαίνει ο αρχιτέκτονας της ανασκαφής κ. Μιχάλης Λεφαντζής. «Αυτό το έργο υλοποιήθηκε από αρχιτέκτονα που είχε υψηλή γνώση της γεωμετρίας. Αρκεί να αναφέρω ότι χρησιμοποιεί το π: 3,14 αντί του 3,17 των Αιγυπτίων, που ήταν ως τότε σε χρήση» τονίζει ο κ. Λεφαντζής.
Απόσταση Λατομείου Αλυκής Θάσου –
Αμφίπολη = μέσω Θαλάσσης 80 Km
Το εξωτερικό στήσιμο λοιπόν του μοναδικού στα Ελληνικά και Βαλκανικά
δεδομένα ταφικού μνημείου πραγματοποιήθηκε με ευκολία γιατί η μεταφορά του μαρμάρινου υλικού γινόταν μέσω
θαλάσσης άνετα με ειδικά πλοιάρια, ενώ οι μαρμάρινοι δόμοι από την Αλυκή της
Θάσου, τοποθετήθηκαν με ειδικούς γερανούς, κατασκευασμένους από ξύλο, σίδηρο
και μολύβι, ίχνη των οποίων βρέθηκαν κατά την αρχαιολογική ανασκαφή.
Φώτο
Αλυκές
Απομένει λοιπόν τις επόμενες μέρες να
δούμε πως επένδυσαν τους ταφικούς θαλάμους εσωτερικά;
Αν κοιτάξουμε τον ορίζοντα από τον λόφο Καστά της Αμφίπολης
και Βορειοανατολικά θα δούμε να ξεπροβάλει το Ορφικό Βουνό του Παγγαίου.
Τι σήμαινε το Παγγαίο για τους Μακεδόνες
;
Ήταν η κατ εξοχή οικονομική δύναμη τους με τα ορυχεία χρυσού
που διέθετε. Με τον χρυσό του Παγγαίου
έκοψαν οι Μακεδόνες χρυσά νομίσματα με τα οποία χρηματοδοτούσαν τις στρατιωτικές
εκστρατείες τους.
Γι αυτό και ο πατέρας του Μεγ. Αλεξάνδρου
έκτισε στις ανατολικές υπώρειες του Παγγαίου και στον κάμπο του Ζυγάκτη
ποταμού τους Αρχαίους Φιλίππους. Η ακμή
της Μακεδονικής Δυναστείας στηρίχθηκε εξ ολοκλήρου στην εκμετάλλευση των
χρυσωρυχείων του Παγγαίου.
Το βασιλικό νομισματοκοπείο που ήταν
εγκατεστημένο στους Φιλίππους έκοβε μέχρι και 1000 χρυσά και ασημένια νομίσματα
ημερησίως, ενώ με την ξυλεία του Παγγαίου οι Μακεδόνες ναυπήγησαν τον πολεμικό
τους στόλο.
Με οικονομικό υπόβαθρο το χρυσό του
Παγγαίου ο δαιμόνιος Μακεδόνας βασιλιάς Φίλιππος Β' του Αμύντα κατόρθωσε να
δημιουργήσει ακαταμάχητο στρατό με τον οποίο επέβαλε τη θέληση του τόσο στα
βαρβαρικά φύλλα που απειλούσαν τη Μακεδονία (Ιλλυριούς και Δαρδανούς), όσο και
στους αιώνια διαιρεμένους Νότιους Έλληνες, τους οποίους συνένωσε σε αντιπερσική
συμμαχία, άλλοτε με υποσχέσεις, άλλοτε με δωροδοκίες και άλλοτε με τη βία
(Χαιρώνεια 338 π.Χ.). manoliskalimera.blogspot.gr
Τα χρυσωρυχεία του Φιλίππου συνετέλεσαν
όσον ουδείς άλλος παράγων εις την κοσμοκρατορία των Μακεδόνων («Ακρόπολις»
18.1.1933).
Την αφθονία του χρυσού της Μακεδονίας
αποδεικνύουν οι περίφημοι «Φιλίππειοι Στατήρες» («Εθνος» 21.1.1933). www.tovima.gr Μάρτης, Ν.
Φώτο κατά προσέγγιση περιοχή μεταλλείων χρυσού
Παγγαίου
Απόσταση Παγγαίου – Αμφίπολης = 33 Km
Δηλ. η Αμφίπολη είχε πλέον της κομβικής
της αξίας και το πλεονέκτημα να βρίσκεται πολύ κοντά στις πηγές των βασικών
υλικών που χρειάστηκαν για να δομηθεί αυτό το ταφικό μνημείο. Και έδιναν οι πηγές αυτές τις
εγγυήσεις να γίνει μεγαλειώδες, ισάξιο για κάποιο πολύ μεγάλο πρόσωπο της εποχής εκείνης.
Αν η περίμετρος του ταφικού τύμβου του Φιλίππου Β΄ στην Βεργίνα είναι
υπο-δεκαπλάσιος της αντίστοιχης της
Αμφίπολης που ανέρχεται στα 497 μέτρα και ο ταφικός θάλαμος της Βεργίνας παρ
όλη την απόσταση από τα χρυσορυχεία του Παγγαίου μας έδωσε πληθώρα χρυσών κτερισμάτων…
αναρωτιόμαστε τι θα δώσουν στο φώς των
ημερών μας οι ταφικοί θάλαμοι της Αμφίπολης αν φυσικά δεν έχουν συληθεί;;
Και εδώ μπαίνει το ερώτημα;
Τι έκαναν οι Μακεδόνες για να
προστατεύσουν το μεγαλειώδες αυτό μνημείο λίγο πριν την κατάκτηση της
Μακεδονίας από τους Ρωμαίους το 168 πχ;
Γνωρίζουμε ότι την ίδια περίοδο παράχωσαν
τις χρυσοφόρες στοές του Παγγαίου και μάλιστα
άνοιξαν παραπλανητικές στοές με σκοπό να μην πέσουν οι πραγματικές στα χέρια των Ρωμαίων.
Μήπως το ίδιο έκαναν και με το ταφικό
μνημείο της Αμφίπολης για να προστατεύσουν τον μεγάλο νεκρό του με τους
πολύτιμους θησαυρούς που τον περιέβαλαν;
Από αυτήν την άποψη υπάρχει πιθανότητα οι
φιλότιμοι αρχαιολόγοι μας που σήμερα δουλεύουν κάτω υπό αντίξοες συνθήκες
υψηλών θερμοκρασιών να βρεθούν μπροστά σε ασύλητο θησαυρό.
Είναι δυνατόν τόσοι κατακτητές που
πέρασαν από αυτό το μέρος να μην ¨ξεπάτωναν¨ την τέλεια μαρμάρινη λιθοδομή του
για να την χρησιμοποιήσουν για δικό τους
οικοδομικό υλικό; Που θα εύρισκαν αλλού τόσο πολύτιμο και ανεπανάληπτο
υλικό;
Άρα πιθανώς φρόντισαν οι Μακεδόνες να
σκεπάσουν όλο το ταφικό μνημείο με τις
φερτές ύλες του ποταμού Στρυμόνα και να
φτιάξουν μια ξεχωριστή τεράστια ¨τούμπα¨ που έδενε με το ανάγλυφο της
περιοχής στο σημερινό λόφο Καστά.
Ίσως αυτή η ¨εξαφάνιση¨ του μνημείου έχει
να κάνει και με την έλλειψη ιστορικών αναφορών γι αυτό.
Μετά από τόση πολυλογία αγαπητοί μου πάμε
στο σήμερα .
Τι κάνουμε εμείς σαν Έλληνες και
πνευματικά παιδιά των αξιών του Μεγ. Αλέξανδρου;
Απίθανες συγκυρίες κυοφορούν στις
μνημονιακές μέρες μας αυτό το έκτακτο
Εθνικό και Ιστορικό γεγονός την ίδια στιγμή που από τον Μακεδονικό αυτό λόφο
της Αμφίπολης ατενίζουμε και άλλους θησαυρούς
για τους οποίους ¨νοιάζονται¨ εχθροί και φίλοι μας.
Νότια, τις σπάνιες γαίες στο υποθαλάσσιο
υπόστρωμα του κόλπου του Ορφανού η Στρυμονικού!!!
Λίγο πιο πέρα τις εξέδρες άντλησης του
πετρελαίου του Πρίνου!
Νοτιότερα και ακριβώς δίπλα στο ναυτικό
λατομείο των Αλυκών Θάσου τα χρυσοφόρα πετρελαϊκά κοιτάσματα του Μπάμπουρα!!
Βόρειο-ανατολικά τις
πλούσιες προσχωματικές εναποθέσεις ουρανίου στο Παγγαίο και στο Σύμβολο Όρος.
Τελικά
όλο αυτό το μέρος είναι μια ΑΓΚΑΛΗ ΔΩΡΩΝ για το Έθνος μας. Και πώς να μην
είναι ;
Όταν όλον αυτόν τον ¨χρυσοφόρο¨ ορίζοντα τον αγκαλιάζει η Θέα του Περιβολιού της ΠΑΝΑΓΙΑΣ από την χερσόνησο του πανύψηλου Άθου…
Όταν δίπλα στην Αρχαία Αμφίπολη στην
Αποστολική Νεάπολη, επίνειο των Φιλίππων αποβιβάστηκε ο Απόστολος των Εθνών Παύλος διαδίδοντας από εκεί στην Ευρώπη το
ΕΥΑΓΓΕΛΙΟ δια της Ελληνικής Γλώσσας την οποία καθιέρωσε στην Ασία ο
Εκπολιτιστής Βασιλιάς Μεγ. Αλέξανδρος
που ξεκίνησε από αυτό το μέρος της Αμφίπολης με τον στόλο του στο οποίο σήμερα πιθανολογείτε
να βρεθεί ο τάφος του…
Είναι
λοιπόν τυχαίο τούτες τις δύσκολες
στιγμές να βρίσκονται μπροστά μας οι Πνευματικοί και οι υλικοί Θησαυροί του
Έθνους και εμείς να μην μπορούμε να τους χρησιμοποιήσουμε σωστά;
Ένα
πράγμα πρέπει τώρα να βροντοφωνάξουμε
“έξω
οι τυμβωρύχοι – τοκογλύφοι – πλαστογράφοι της Ιστορίας μας” από τις ζωές μας.