Άκουγα κάποιον
σεβάσμιο γέροντα σε μια από τις επισκέψεις μου στο Άγιον Όρος να μας λέει:
«Προσοχή γιατί οι καιροί είναι δύσκολοι... Ζούμε σε πονηρούς καιρούς...».
Όντως κατά την ταπεινή μου άποψη ζούμε σε πονηρούς καιρούς
και μάλιστα όλοι λίγο πολύ το καταλαβαίνουμε... Δεν χωράει όμως η λέξη «απελπισία» στο λεξιλόγιο ενός
Ορθόδοξου Χριστιανού. Δεν μπορούμε να «απελπιζόμαστε» διότι ο Κύριος επιτρέπει
τα πάντα προς το γενικό μας όφελος και ας μην το διανοούμεθα...
Ακούω πολλούς συνανθρώπους μας να μιλάνε για την κρίση και
ν' αναπολούν καιρούς προ κρίσης! Μα αλήθεια πιστεύουμε πως η κρίση είναι το
μεγαλύτερο πρόβλημά μας; Αλήθεια όταν λέμε κρίση τι ακριβώς εννοούμε; Διότι θα έλεγα πως κρίση είχαμε πολλά
χρόνια πριν την οικονομική, την ηθική! Ναι μάλιστα, πολλά χρόνια πριν
είχαμε την ηθική κρίση και την κρίση αξιών αλλά τις κάλυπτε σθεναρά ο μανδύας
των υλικών απολαύσεων!
Για να ξεπεράσουμε
την οποιαδήποτε οικονομική κρίση θα πρέπει πρωτίστως να ξεπεράσουμε ο
καθένας από εμάς την κρίση αξιών που τον διακατέχει!
Μακριά από τον Χριστό και την Εκκλησία θα βλέπουμε μόνο
τις ταμπέλες της «οικονομικής κρίσης», της «απελπισίας» και θα μας υπερκαλύπτει
ο ίσκιος από το βουνό της απόγνωσης που θα μας «σπείρει» τεχνηέντως ο
μισόκαλος...
Αδέλφια μου εν Χριστώ η λέξη απελπισία στο Ορθόδοξο
λεξικό δεν υπάρχει! Κανείς που πιστεύει στον Ιησού Χριστό τον Σωτήρα των
ψυχών δεν δύναται να είναι απελπισμένος... Γι' αυτό προσευχή, πίστη και
εμπιστοσύνη στις βουλές του Κυρίου ημών Ιησού Χριστού και θα δείτε πως όλα θα
έρθουν...
Ψαλμός (50)
ΕΛΕΗΣΟΝ με, ο Θεός, κατά το μέγα έλεός σου και κατά το
πλήθος των οικτιρμών σου εξάλειψον το ανόμημά μου· 4 επί πλείον πλύνόν με από
της ανομίας μου και από της αμαρτίας μου καθάρισόν με. 5 ότι την ανομίαν μου
εγώ γινώσκω, και η αμαρτία μου ενώπιόν μου εστι διαπαντός. 6 σοι μόνω ήμαρτον
και το πονηρόν ενώπιόν σου εποίησα, όπως αν δικαιωθής εν τοις λόγοις σου, και
νικήσης εν τω κρίνεσθαί σε. 7 ιδού γαρ εν ανομίαις συνελήφθην, και εν αμαρτίαις
εκίσσησέ με η μήτηρ μου. 8 ιδού γαρ αλήθειαν ηγάπησας, τα άδηλα και τα κρύφια
της σοφίας σου εδήλωσάς μοι. 9 ραντιείς με υσσώπω, και καθαρισθήσομαι, πλυνείς
με, και υπέρ χιόνα λευκανθήσομαι. 10 ακουτιείς μοι αγαλλίασιν και ευφροσύνην,
αγαλλιάσονται οστέα τεταπεινωμένα.
11 απόστρεψον το πρόσωπόν σου από των αμαρτιών μου και
πάσας τας ανομίας μου εξάλειψον. 12 καρδίαν καθαράν κτίσον εν εμοί, ο Θεός, και
πνεύμα ευθές εγκαίνισον εν τοις εγκάτοις μου. 13 μη απορρίψης με από του
προσώπου σου και το πνεύμά σου το άγιον μη αντανέλης απ᾿ εμού. 14 απόδος μοι
την αγαλλίασιν του σωτηρίου σου και πνεύματι ηγεμονικώ στήριξόν με. 15 διδάξω
ανόμους τας οδούς σου, και ασεβείς επί σε επιστρέψουσι. 16 ρύσαί με εξ αιμάτων,
ο Θεός ο Θεός της σωτηρίας μου· αγαλλιάσεται η γλώσσά μου την δικαιοσύνην σου.
17 Κύριε, τα χείλη μου ανοίξεις, και το στόμα μου αναγγελεί την αίνεσίν σου. 18
ότι ει ηθέλησας θυσίαν, έδωκα αν· ολοκαυτώματα ουκ ευδοκήσεις. 19 θυσία τω Θεώ
πνεύμα συντετριμμένον, καρδίαν συντετριμμένην και τεταπεινωμένην ο Θεός ουκ
εξουδενώσει.
20 αγάθυνον, Κύριε, εν τη ευδοκία σου την Σιών, και
οικοδομηθήτω τα τείχη ῾Ιερουσαλήμ· 21 τότε ευδοκήσεις θυσίαν δικαιοσύνης,
αναφοράν και ολοκαυτώματα· τότε ανοίσουσιν επί το θυσιαστήριόν σου μόσχους.
Λ.Α.
www.askitikon.eu