Αρχιμ. Δανιήλ
Αεράκης
Ρώτησα τή βερυκοκιά.
Μοὖπε: ΧΡΙΣΤΟΣ ΑΝΕΣΤΗ!
Πρασίνισαν τά φύλλα
μου. Καινούργιος ὁ καρπός μου.
Ρώτησα τήν ἀνατολή.
Μοὖπε: ΧΡΙΣΤΟΣ ΑΝΕΣΤΗ!
Ρώτησα τή Μεγ.
Δευτέρα. Μοὖπε: ΧΡΙΣΤΟΣ ΑΝΕΣΤΗ!
Τό τραγουδᾶνε
ἄγγελοι λευκοί.
Ἀμόλυντος τηρήθηκε ὁ
ἄγγελος τῆς γῆς.
Ὡραῖος, πάλλευκος! Ὁ
Ἰωσήφ ὁ Πάγκαλος.
Ρώτησα τή Μεγ.
Τρίτη. Μοὖπε: ΧΡΙΣΤΟΣ ΑΝΕΣΤΗ!
Χαρά μεγάλη.
Περάσανε μέσ’ στό Νυμφῶνα
Γρηγοροῦσες μέ τό
λευκό χιτῶνα.
Ρώτησα τή Μεγ.
Τετάρτη. Μοὖπε: ΧΡΙΣΤΟΣ ΑΝΕΣΤΗ!
Χτυπᾶνε στόν οὐρανό
καμπάνες.
Στοῦ Χριστοῦ τά
πόδια εἶναι πεσμένη
πόρνη γυναίκα, μά
τώρα ἀναστημένη.
Χριστός Ἀνέστη!
Τραγουδᾶνε τά οὐράνια.
Τόν ἁμαρτωλό στά
ἄγια τόν φέρνει ἡ μετάνοια.
Ρώτησα τή Μεγ.
Πέμπτη. Μοὖπε: ΧΡΙΣΤΟΣ ΑΝΕΣΤΗ!
Γιά τό ’Όχι τῆς
ἀρνήσεως λάλησε ὁ πετεινός.
Γιά τό δάκρυ τῆς
μετάνοιας χαμογέλασε ὁ Οὐρανός.
Ρώτησα τή Μεγ.
Παρασκευή. Μοὖπε τρεῖς φορές: ΧΡΙΣΤΟΣ
ΑΝΕΣΤΗ!
Δεν μοὖπε, Ὁ Χριστός
σταυρώθηκε.
Μοὖπε, Ὁ Χριστός
δοξάστηκε.
Σταυρός ὑψώθηκε!
Θάνατος θανατώθηκε.
Θαμπώθηκαν οἱ
ἄγγελοι. Ξεκλείδωσε ὁ παράδεισος.
Ληστής ὁ πρώτος
κάτοικος. Κλειδί; Τό Μνήσθητί μου!
Χριστός Ἀνέστη!
Χτυπᾶτε πρόσταζε τό
πρίν. Χτυπᾶτε, σᾶς λέω, τά καρφιά!
Μά τώρα χτυπάει πολύ
πιό δυνατά ἡ ἀναστημένη του καρδιά.
Ἀληθινά! Εἶναι Θεός
ὁ Σταυρωμένος.
Ὁ Σταυρωτής γίνεται
πλέον θαυμαστής.
Βροντόφωνο στόν
ἑκατόνταρχο τό Ἀληθώς Ἀνέστη!
Ρώτησα τό Μεγάλο
Σάββατο. Μοὖπε: ΧΡΙΣΤΟΣ ΑΝΕΣΤΗ!
Στό σκοτεινό φόντο τοῦ
Ἅδη θεϊκό ἄστραψε Φῶς.
Τρόμαξε καί στέναξε
τοῦ σκότους ὁ προστάτης.
Σπάσανε οἱ πόρτες,
οἱ ἀμπάρες, τά δεσμά.
Ὁ Ἀδάμ ἀνακαλεῖται,
ἡ Εὔα λευτερώνεται.
Τά μνήματα
ἀδειάζουνε.
Ἡ γῆ τραγουδᾶ: Ἀνάστα ὁ Θεός!
Ὁ οὐρανός
πανηγυρίζει: Ζήτω ὁ Ἀθάνατος!
Τά καταχθόνια
δοξάζουνε:
Δόξα, Κύριε, τῷ Σταυρῷ σου καί τῇ Ἀναστάσει σου!