Η
διολίσθηση προς τον εξτρεμισμό και οι διεθνοτικές ή ακόμη και οι ενδοεθνοτικές
συγκρούσεις, υποκινούμενες από τον ρωσικό ή ισλαμικό οπορτουνισμό, φαντάζει
εξαιρετικά πιθανή, ενώ εάν συμβεί αυτό θα είναι μεγάλες ευθύνες της αδράνειας
των ΗΠΑ και της Ευρώπης, επισημαίνει ο αρθρογράφος.
Ιδιαίτερη αναφορά γίνεται και στο θέμα της ονομασίας της
ΠΓΔΜ και της διένεξης με την Ελλάδα, που απέτρεψε την ένταξη της χώρας στο
ΝΑΤΟ. Όπως επισημαίνεται, μεταξύ άλλων, αντί να εργασθεί για την επίτευξη
συμφωνίας σχετικά με την ονομασία της χώρας, μολονότι υπάρχουν πολλές
δυνατότητες γι’ αυτό, η Ουάσιγκτον επικεντρώθηκε στο ζήτημα μόνο όταν πιέσθηκε
για να το πράξει. Το 1995, τις παραμονές των συνομιλιών του Dayton που
αποσκοπούσαν να θέσουν τέλος στον πόλεμο στη Βοσνία, ο Richard Holbrooke πέτυχε
ένα modus vivendi μεταξύ της Αθήνας και των Σκοπίων. Το 2004, η κρίση στα
Σκόπια υποχρέωσε την κυβέρνηση Μπους να τα αναγνωρίσει τελικά ως «Μακεδονία»,
δηλαδή με τη συνταγματική της ονομασία. Φοβούμενη την αντίδραση της Ελλάδας δεν
την υλοποίησε ποτέ. Παρά το γεγονός αυτό η Ουάσιγκτον εγκατέλειψε το θέμα έως
τη σύνοδο κορυφής του ΝΑΤΟ το 2008, όταν πλέον ήταν πολύ αργά για να πιέσει τα
δύο μέρη για συμβιβασμό. Υπογραμμίζοντας την ανικανότητα της Δύσης για το
ζήτημα, το Διεθνές Δικαστήριο Δικαιοσύνης αποφάσισε το 2011 ότι η Αθήνα δεν
έχει το δικαίωμα να αρνείται την ένταξη της «Μακεδονίας» στο ΝΑΤΟ. Παρ’ όλα
αυτά η συμμαχία συνεχίζει να αφήνει τα Σκόπια στην αίθουσα αναμονής, μολονότι
έχουν εκπληρώσει όλες τις προϋποθέσεις για ένταξη.
Ο Γκρούεφσκι εκμεταλλεύτηκε τη διεθνή απραξία σχετικά με
το ζήτημα της ονομασίας προκαλώντας την Ελλάδα με ευτελείς εκκλήσεις
«μακεδονικού εθνικισμού». Πρόσφατα ισχυρίστηκε ότι οι ηχογραφημένες συνομιλίες
–που τον εμπλέκουν σε σκάνδαλα και προκαλούν τεράστιες αντιδράσεις στη χώρα-
αποτελούν μέρος διεθνούς συνομωσίας που έχει ως στόχο να τον υποχρεώσει σε
υποχωρήσεις σχετικά με την ονομασία της χώρας.
Η Αθήνα από την πλευρά της αναδείχθηκε πρόσφατα σε κρίσιμο
παράγοντα στις διατλαντικές προσπάθειες να ματαιωθεί ένας σχεδιαζόμενος
ρωσο-τουρκικός αγωγός φυσικού αερίου, ο οποίος ενισχύει τις δυνατότητες της
σχεδόν χρεοκοπημένης χώρας να αντισταθεί στις πιέσεις της Δύσης σχετικά με το
ζήτημα της ονομασίας. Εν συντομία,, όπως και στα άλλα ζητήματα της περιοχής των
Βαλκανίων, η αδράνεια της Δύσης κατέστησε το θέμα της ονομασίας των Σκοπίων πιο
έντονο και περίπλοκο. www.foreignaffairs.com
mignatiou.com
greeknation.blogspot.gr