Κάτι δεν πάει καλά. Κάτι δεν ταιριάζει. Ένα απίστευτο
τρομοκρατικό κλίμα σε βάρος των πολιτών εδραζόμενο στη σταθερά των καταθέσεων.
Λες και αυτές δεν κουρεύτηκαν όλα τα προηγούμενα χρόνια με τους πάσης
φύσεως φόρου για να συντηρηθεί αυτό το κράτος. Λες και δε θα κουρευτούν πολύ
αγριοτέρα με τα επόμενα μέτρα και τα επόμενα και τα επόμενα κάθε φορά που θα
διαπιστώνεται πως τα νούμερα δεν είναι εφικτά.
Επίσης παίζει το παιχνίδι του διχασμού. Πόθεν προέκυψε αυτό; Και γιατί διχάζει
το ΟΧΙ και όχι το ΝΑΙ; Ίσως πολύ απλά επειδή το ΝΑΙ πρόλαβε να βγάλει τη θεωρία
του διχασμού εκμεταλλευόμενο τις τάσεις στις συζητήσεις, ηλεκτρονικές και κανονικές.
Επιπλέον υπάρχει ένας Σαμαράς που υπό άλλες συνθήκες θα έπρεπε να έχει ήδη παραιτηθεί. Μήπως τώρα εξηγείται γιατί γαντζώθηκε στην καρέκλα του;
Τέλος, είτε ο ενίοτε τρικλίζων Γιούνκερ, είτε ο Σουλτς, είτε ο Ντάισελμπλουμ, πότε πλαγίως, πότε ευθέως, ασκούν ψυχολογική βία στον έλληνα ψηφοφόρο.
Γιατί; Για ποιο λόγο όλη αυτή η κινητοποίηση υπέρ του ΝΑΙ, η οποία βασίζεται στην καλλιέργεια του φόβου και κάθε αρνητικού συναισθήματος;
Για ποιο λόγο οδηγούμαστε στην κάλπη κάτω από τόσο πιεστικές συνθήκες;
Όλα αυτά μαζί συνδυαστικά με προβληματίζουν.
Τόσο πολύ φοβούνται κάποιοι τελικά το Δημοψήφισμα;
Έχω την εντύπωση πως κάτι μυρίζει πολύ άσχημα... Και δεν είναι η αποχέτευση...