Πέμπτη 23 Ιουλίου 2015

Οικουμενικός Πατριάρχης: «Σημαδιακή η πρώτη εορτή της μνήμης του Αγίου Παϊσίου»

“Το μήνυμα του οσίου Παΐσίου ευρίσκει απήχηση, διότι δεν υπάρχει δυσκολία την οποία εμπειρικώς δεν έζησεν ο γέροντας”
Ενα απόσπασμα από τον λόγο του Οικουμενικού Πατριάρχη κ.κ. Βαρθολομαίου, κατά την αγρυπνία στην μνήμη του οσίου Παϊσίου (12 Ιουλίου 2015). Ο άγιος μάς λέγει :
«Δεν έχετε χρήματα; Κι εγώ δεν είχα ποτέ, όλα τα εμοίραζα εις τους έχοντες ανάγκην. Είστε πτωχοί; Εγώ υπήρξα πτωχότερος από σας.[…] Πονείτε και κλαίτε; Μια ζωή επόνεσα και σήκωσε τις αμαρτίες των άλλων».
Ο Οικουμενικός Πατριάρχης αναφερόμενος στο βίο του άγιου Παϊσίου, σημείωσε ότι τον «ανέδειξε ο Θεός κατά τους δυσκόλους τούτους δια την Ελλάδα καιρούς», υπογραμμίζοντας ότι «φωτίζει τα σκοτάδια της ανησυχίας, της αβεβαιότητος και της ανασφαλείας που μας τυλίγουν καθημερινώς» και πρόσθεσε: «Είναι μαζί μας, δίπλα μας κοντά μας, ο άγιος, δια να ομιλήσουμε με την ιδικήν του απλοϊκή φρασεολογία. Φρασεολογία ενός συγχρόνου Κοσμά του Αιτωλού. Είναι μαζί μας αυτάς τας δυσκόλους στιγμάς και μας λέγει : «Μη φοβείσθε, είμαι μαζί σας, ο Θεός είναι μαζί σας, δε θα σας αφήσει να δοκιμασθείτε περισσότερο από όσον ημπορείτε να αντέξετε. Όλα τα παραχωρεί δια το καλόν μας. Αι δυσκολίαι θα πάψουν, μόνον με τη δύναμη και με την χάρη του, θα πάψει η τρικυμία και θα έρθει η γαλήνη».

Σε άλλο σημείο της ομιλίας του ο Οικουμενικός Πατριάρχης εξέφρασε τη βεβαιότητα, ότι με αγάπη και πίστη προς το Θεό, τα προβλήματα που αντιμετωπίζουν σήμερα οι πιστοί θα ξεπεραστούν.

«Η σημερινή εσπέρα είναι σημαδιακή. Δεν είναι μόνον η πρώτη εορτή της μνήμης του αγίου Παισίου, συμπίπτουσα με μίαν εξαιρετικώς κρίσιμον και καιρίαν για το έθνος των Ελλήνων, στιγμήν. Είναι κυρίως και πρωτίστως παραμυθίαν και παρηγορίαν. Εάν έχωμεν την αγάπην του Θεού και την ελπίδα μας εις εκείνον τότε έχουμε τα πάντα» είπε ο κ. Βαρθολομαίος και επανέλαβε με έμφαση : 

«Εάν έχωμεν την αγάπην του Θεού και την ελπίδα μας εις Εκείνον, τότε, μόνον, έχουμε τα πάντα».
«Το γένος μας επέρασε τόσες μπόρες και κλυδωνισμούς όπως έλεγε ο άγιος Παίσιος και δεν εχάθηκε. Δεν φοβόμαστε λοιπόν τας παροδικάς θυέλλας, οι ορθόδοξοι έλληνες , τας οποίας μετατρέπει εις γαλήνην, ο περιπατών επί των υδάτων Κύριος και ενισχών ημάς, όπως κάποτε τον λιποψυχίσαντα Απόστολον Πέτρον» πρόσθεσε ο Οικουμενικός Πατριάρχης.

Ο Οικουμενικός Πατριάρχης έκανε αναφορά στον ασκητικό βίο «του αγίου της θυσίας, της αγάπης, της πίστεως, της αυταπαρνήσεως, της αρετής, της καρτερίας, της υπομονής», και υπογράμμισε ότι «μας προστατεύει, μας παρηγορεί και μας παρακινεί προς επιστροφήν εις τας αξίας μας». «Τας αξίας του Θεού και του ρωμαίικου Γένους μας και του ορθοδόξου πολιτισμού μας» είπε ο κ. Βαρθολομαίος, σημειώνοντας ωστόσο ότι ο άγιος «είναι συγχρόνως και οικουμενικός άγιος» λόγω των μηνυμάτων, που εκπέμπει το παράδειγμα του, σε όλο τον κόσμο.

Πρόσθεσε, ότι ο άγιος Παϊσιος «εσφράγισε τη ζωή του με το εκούσιο μαρτύριο της συνειδήσεως» και ότι μέσα στη σημερινή εποχή «των πολλών και γενικών αλύτων αδιεξόδων» ο λόγος του είναι πάντοτε επίκαιρος, καθώς δείχνει τον τρόπο με τον οποίο η ελπίδα και η πίστη βοηθά τον άνθρωπο να ξεπερνά κάθε δυσκολία, κακουχία και αντιξοότητα.

«Το σημερινό μήνυμα του αγίου Παϊσίου μέσα εις τας πολλάς δυσκολίας ολοκλήρου του κόσμου είναι η ελπίς, που απευθύνεται εις κάθε απελπισμένο και προβληματισμένο άνθρωπο. Οι σύγχρονοι Έλληνες απόψε και πάντοτε πρέπει να έχουμε την προσοχή μας τεστραμμένη εις τον λόγον του, ο οποίος είναι πάντοτε σύγχρονος και επίκαιρος και ευεργετικός.

Ευρίσκει απήχηση, διότι δεν υπάρχει δυσκολία την οποία εμπειρικώς δεν έζησεν ο γέροντας ο άγιος Παΐσιος. Έτσι και σήμερα μας λέγει :

«Δεν έχετε χρήματα; Κι εγώ δεν είχα ποτέ, όλα τα εμοίραζα εις τους έχοντες ανάγκην.

Είστε πτωχοί; Εγώ υπήρξα πτωχότερος από σας.

Πεινάτε; Σε όλη τη ζωή μου εκουσίως πεινούσα. Ζούσα με μια ντομάτα, με λίγο παξιμάδι, με λίγο ψωμί.

Κρυώνετε; Πάντοτε εκρύωνα και δεν άναβα σόμπα στο κελί μου.

Είστε ταλαιπωρημένοι χωρίς φάρμακα, χωρίς μέλλον; Ήμουν ασθενής πάντοτε και ποτέ δεν εζήτησα από τον Θεό να μου πάρει την ασθένεια. Πέρασα κι εγώ από την δίστομον μάχαιραν τον πόνον την ασθενείας του καρκίνου.

Πονείτε και κλαίτε; Μια ζωή επόνεσα και σήκωσε τις αμαρτίες των άλλων».