-Μονόδρομος ἡ
ὑποβολή τῆς παραίτησής του-
Ἔρχεται ἕνας καιρὸς
ποὺ ἡ καμμένη γῆ πετάει λουλούδι. Πού μετατίθενται τὰ βουνά! Ποὺ ἡ φωτιὰ
μελτέμι γίνεται καὶ σὲ δροσίζει ἀντὶ νὰ σὲ καίει. Σήμερα μᾶς χωρίζουν άπό τή
λογική τῆς ζούγκλας, τή λογική ὁ θάνατός σου ἡ ζωή μου τά ἐλάχιστα
δευτερόπλεπτα πού ἀπέχει μία μεγάλη ἔκρηξη ἀπό τήν τυχαία ἀφορμή της. Ζοῦμε
περιμένοντας τήν ἀναπότρεπτη ἔκρηξη τῆς βίας. Μή γένοιτο
Τοῦ Διονύση Μακρῆ
Στ’ ἀλήθεια ἀναρωτιέμαι τὸ πῶς θὰ μποροῦσε νὰ χαρακτηρίσει
τὸν νῦν Ἀρχιεπίσκοπο Ἱερώνυμο ὁ ἱστορικός τοῦ μέλλοντος, ὁ ὁποῖος θὰ εἶναι
περισσότερο ἀμερόληπτος καὶ εἰλικρινής. Προσωπικὰ πάντως πιστεύω πὼς θὰ τὸν
καταλόγιζε στοὺς πλέον χειρίστους καὶ ἀκατάλληλους Προκαθημένους ποὺ πέρασαν
ἀπὸ τὸν Ἀρχιεπισκοπικὸ αὐτό θρόνο.
Καὶ στὸ συμπέρασμα αὐτὸ θὰ κατέληγε ἂν
πράγματι ἀξιολογοῦσε τὰ ἀδιάσειστα ντοκουμέντα τῆς ἀρχιεπισκοπικῆς του θητείας. Καὶ τὰ
ντοκουμέντα αὐτὰ φανερώνουν πὼς ἡ συνειδητὴ πολιτικὴ τῆς σιωπῆς καὶ τῆς
παρασκηνιακῆς λειτουργίας, στηριζόμενη στὴν ἄκρατη ταπεινολογία, οὐσιαστικὰ τὸ
μόνον ποὺ ὠφέλησε ἦταν τὸ νοσηρὸ αὐτὸ μασωνο-ἀθεϊστικὸ πολιτικὸ σύστημα. Καὶ σὲ
ὅτι ἀφορᾶ τὴν Ὀρθόδοξη Ἐκκλησία, ὄχι μόνο τὴ διατήρησε σὲ ρόλο κομπάρσου στὰ
κοινωνικὰ δρώμενα ἀλλὰ μετὰ λόγου γνώσης θὰ ὑποστήριζα εὐθαρσῶς πὼς τὴν
περιθωριοποίησε ἀκόμη περαιτέρω ἀπογοητεύοντας τὸν ἑλληνικὸ πιστὸ λαό.
Ὁ Ἀρχιεπίσκοπος Ἱερώνυμος ἀποδείχθηκε ὡς ὁ μέγιστος
ἐκφραστὴς τοῦ ἐκκλησιαστικοῦ ἐφησυχασμοῦ σὲ μία ἐποχὴ ποὺ ὁ πιστὸς λαὸς
ἀναζητοῦσε ἐναγωνίως μία διέξοδο στὰ πνευματικὰ καὶ κοινωνικὰ ἀδιέξοδά του. Ἀποδείχθηκε
δεινὸς συνεργάτης καὶ ὑποστηρικτὴς τοῦ σάπιου αὐτοῦ πολιτικοῦ συστήματος τῆς
ἀνομίας, ποὺ ὁδήγησε τὴν χώρα στὸ ναδὶρ τοῦ πολιτισμοῦ καὶ τῆς ἱστορίας της.
Ἐπὶ τῶν ἡμερῶν του ὡς Προκαθήμενος τῆς Ἐκκλησίας εἶχε τὴ
μοναδικὴ εὐκαιρία νὰ φέρει τὰ πάνω –κάτω, ἀναδεικνύοντας ὡς λύση στὰ ἀδιέξοδα
τὸν εὐαγγελικὸ τρόπο ζωῆς. Θὰ μποροῦσε νὰ καταστήσει κάθε ὀρθόδοξο ναὸ σὲ ἕνα
μετερίζι ἀντίστασης στὸ σάπιο καὶ στὴν ἀνομία. Προτίμησε ὅμως, ἀπὸ τὸ δύσκολο
αὐτὸ κι ἀκανθῶδες μονοπάτι τὸν συμβιβασμὸ καὶ ἔδειξε μὲ τὸ παράδειγμά του τὸ
δρόμο τῆς ὑποτέλειας. Ἴσως δὲν ἔχει συνειδητοποιήσει ἀκόμη –καὶ πιθανὸν νὰ μὴν
τὸ συνειδητοποιήσει ποτὲ- ὅτι δὲν εἶναι ὁ ἐπικεφαλῆς τῶν Οἰκονομικῶν Ὑπηρεσιῶν
τῆς Ἐκκλησίας, ὅπως παλαιότερα ἀλλὰ Προκαθήμενος τῆς Ἐκκλησίας τῆς Ἑλλάδος.
Ὁ Ἀρχιεπίσκοπος Ἱερώνυμος εἶναι ὁ ἄνθρωπος ποὺ ἐπὶ
ἀρχιεπισκοπικῆς θητείας τοῦ μακαριστοῦ Ἀρχιεπισκόπου Χριστοδούλου φώναζε γιὰ
τὴν ἀνάγκη ἀξιοκρατίας στὸ χῶρο τῆς Ἐκκλησίας. Καὶ ὅταν ἀνέλαβε τὰ ἡνία ὁ ἴδιος
λησμόνησε αὐτομάτως τὰ ὅσα ὑποστήριζε τότε μὲ φλογερὰ ἄρθρα καὶ συνεντεύξεις. Τὰ
προεκλογικὰ βλέπετε ἀλισβερίσια ποὺ προηγήθηκαν τῆς ἐκλογῆς του τὸν ἔκαναν νὰ
ἀναθεωρήσει ὁλοσχερῶς πολλὰ ἀπὸ τὰ ὅσα εὐθαρσῶς καὶ μὲ κάθε εὐκαιρία
διατυμπάνιζε. Κι αὐτὰ ἴσως εὐθύνονται γιὰ τὸ μέγα χάσμα ποὺ παρατηρεῖται μεταξὺ
θεωρίας καὶ πράξης. Προσωπική μου ἄποψη εἶναι πὼς ἂν λειτουργοῦσαν οἱ θεσμοί,
τηροῦνταν οἱ ἱεροὶ κανόνες καὶ δὲν ἐπικρατοῦσε παρασκηνιακὰ τὸ ἀνθρώπινο
συναίσθημα καὶ ὁ δεσποτισμὸς σὲ βάρος τοῦ εὐαγγελίου καθὼς καὶ οἱ ἐγωισμοὶ δὲν
θὰ ἔβαζε κἄν ὑποψηφιότητα γιὰ τὸν Ἀρχιεπισκοπικὸ θρόνο...
Θὰ ἀναλογιζόσαστε τί συνέβη καὶ εἴμαστε τόσο ἐπιθετικοὶ
πρὸς τὸ συγκεκριμένο Προκαθήμενο; Ὀφείλουμε λοιπὸν νὰ σᾶς ἐξηγήσουμε γιὰ νὰ μὴν
παρεξηγηθοῦμε. Ὁ Ἀρχιεπίσκοπος Ἱερώνυμος ἐπισκέφθηκε προσφάτως τὴν
Αἰτωλοακαρνανία καὶ λειτούργησε στὴ μνήμη τοῦ Ἁγίου Κοσμᾶ. Ἐκεῖ λοιπὸν μίλησε
γιὰ τὴ ζωὴ τοῦ Ἁγίου Κοσμᾶ. Ὁ λόγος του εἰλικρινὰ μᾶς αἰφνιδίασε. Εἶχα τὴν
ἐντύπωση πὼς κάποιος ἄλλος μιλοῦσε καὶ ὄχι ὁ νῦν Ἀρχιεπίσκοπος.
Καὶ μόνο ὅταν εἶπε ὅτι «ἴσως
βγῆκα ἀπὸ τὰ ὅρια ἑνὸς κηρύγματος εἶναι ὅμως ἀνάγκη, γιατί χάνουμε εὐκαιρίες
πολλές. Δὲν φταῖνε πάντοτε οἱ ἔξω, φταῖμε κι ἐμεῖς. Ἂν καθίσουμε καὶ
ψηλαφίσουμε τὰ κατορθώματά μας, θὰ δοῦμε ὅτι εἶναι τεράστια τὰ λάθη μας. Διανύουμε
μία περίοδο πού πρέπει νὰ θέσουμε μερικὰ ἐρωτήματα: Τί ἀγαπάω περισσότερο; Τὴν
πατρίδα ἢ τὸ κόμμα; Πρέπει νὰ πάρουμε ξεκάθαρη θέση σὲ αὐτὰ τὰ πράγματα. Ἂν ἡ
Πατρίδα εἶναι κάτω ἀπὸ τὸ κόμμα, τότε δὲν εἶμαι ἄξιος νὰ εἶμαι κληρονόμος τῆς
διδασκαλίας τοῦ Ἁγίου Κοσμᾶ τοῦ Αἰτωλοῦ. Καλούμαστε, λοιπόν, νὰ ἔχουμε τὴ
δύναμη νὰ ὑψώνουμε τὴν φωνὴ μας» κατανόησα πὼς πράγματι μιλοῦσε ὁ νῦν
Ἀρχιεπίσκοπος. Ὁ λόγος του ἦταν ἐξαίσιος καὶ συνάμα συναρπαστικὸς εἶχε αὐτὸ ποὺ
λέμε ὀρθόδοξο καὶ ἐθνικὸ παλμὸ καὶ δὲν χαριζόταν σὲ κανέναν γιατί ἡ ἀλήθεια δὲν
χαρίζεται οὔτε διαστρεβλώνεται. Μίλησε γιὰ τὶς ὠμὲς παραβιάσεις τοῦ
συντάγματος, στηλίτευσε τοὺς πολιτικοὺς ὄψιμους σωτῆρες τοῦ ἔθνους ποὺ ἀγαποῦν
τὴν πατρίδα στὴ θεωρία ἐνῶ στὶς πράξεις τους τὴν ἀπαξιώνουν. Ἐπεσήμανε πὼς τὰ
«κόμματα πρέπει νὰ ξεκαθαρίσουν τὴ σχέση τους ἀπέναντι στὴν Ἐκκλησία». Μίλησε
γιὰ γραμματισμένους ποὺ ξέρουν νὰ κάνουν μόνο κακὸ στὴν πατρίδα κ. ἄ. Ὁ λόγος
του θύμιζε φλογερὸ ποιμενάρχη παλαιότερων ἐποχῶν. Μονολογὶς σκέφθηκα πὼς ὁ
Ἅγιος Κοσμᾶς ἔκανε τὸ θαῦμα του! Δὲν σᾶς κρύβω πὼς ἑτοιμαζόμουν νὰ μεταβῶ στὴν
Ἀρχιεπισκοπὴ νὰ ἀσπαστῶ ταπεινὰ τὸ χέρι του καὶ νὰ τοῦ ἐκφράσω ἐμπράκτως τὴν
ἀπόφασή μου νὰ σταθῶ ἀνιδιοτελῶς στὸ πλάι του μὲ ζῆλο παιδιοῦ πρὸς πατέρα.
Δὲν πέρασαν παρὰ λίγες μόνο ἡμέρες γιὰ νὰ κατανοήσω ὅτι
ὅλα αὐτὰ ποὺ εἶπε ἀποτελοῦσαν φθηνὰ λόγια τοῦ ἀέρα. Κι αὐτὸ γιατί ὁ ἴδιος
ἐπιστρέφοντας στὴν Ἀθήνα ἐπαναπαύτηκε καὶ πάλι στὰ τετριμμένα τοῦ
ἐκκλησιαστικοῦ ἐφησυχασμοῦ του. Ἄνοιξε λοιπὸν διάπλατα τὴν πόρτα τῆς
Ἀρχιεπισκοπῆς γιὰ νὰ παρελάσουν οἱ «ἀκατάλληλοι», οἱ ἐπίδοξοι νέοι καὶ παλιοὶ
νεκροθάφτες τοῦ ἑλληνικοῦ λαοῦ, οἱ ἐπικεφαλῆς τῶν κομμάτων, αὐτὰ τὰ ἀσήμαντα
ἐπιλεγμένα πιόνια στὴ σκακιέρα τῶν ἰσχυρῶν τῆς γῆς, ποὺ συνειδητὰ καὶ χωρὶς τὴν
παραμικρὴ αἰδῶ ἔχουν συνυπογράψει τὴν ὑποτέλεια τῆς χώρας στοὺς σύγχρονους
Οὔνους τῆς ἀνομίας. Καὶ ἀντὶ νὰ ξεκαθαρίσει τὴ θέση του ὡς Προκαθήμενος καὶ νὰ
κλείσει τὴν πόρτα, (ὅπως καλῶς ἢ κακῶς τὴν ἔκλεισε στὴ «Χρυσὴ Αὐγή»*), σ’ αὐτὰ
τὰ κατευθυνόμενα ἀπὸ τὶς στοές, τὶς λέσχες, τὰ ἀλλοδαπὰ καὶ τὰ ἐγχώρια
συμφέροντα ἀνθρωπάκια, τὴν ἄνοιξε γιὰ νὰ διαπραγματευθεῖ μαζί τους λ.χ. τὴν
ἀξιοποίηση τῆς ἐκκλησιαστικῆς περιουσίας!!! Καὶ ταυτόχρονα νὰ τοὺς βοηθήσει νὰ
περάσουν οἱ ἀθεόφοβοι τὸ μήνυμα στὸν
πιστὸ ἑλληνικὸ λαὸ ὅτι αὐτοὶ οἱ ἡγέτες τῆς τρύπιας δεκάρας ἔχουν καλὲς καὶ
ἀγαστὲς σχέσεις μὲ τὴν ἡγεσία τῆς Ὀρθόδοξης Ἐκκλησίας.
Προσωπικὰ ἂν ἤμουν στὴ θέση του θὰ ἀπέφευγα νὰ μὲ ἐπαινοῦν
λ.χ. ἐπικεφαλῆς κομμάτων, ποὺ ἀποτελοῦν ἐπιλογὴ
τῆς σιωνιστικῆς οἰκογένειας τοῦ Ρότσιλντ, τῶν τεκτονικῶν στοῶν καὶ τῆς
Μπίλντερμπεγκ ἢ ἐπικεφαλῆς κομμάτων ποὺ ἐναντιώθηκαν στὴν ἔλευση τοῦ Ἁγίου
Φωτός, γνήσιοι ἐκφραστὲς μίας σύγχρονης ἐκκλησιομαχίας ἢ ἐπικεφαλῆς κομμάτων
ποὺ προβάλλουν τὴν ἀθεΐα ὡς πρότυπο στὴν ἑλληνικὴ κοινωνία!
Καλέ μου Ἀρχιεπίσκοπε, ἐκεῖ ποὺ πίστεψα πὼς κάτι ἄλλαξε
προσωπικὰ μὲ ἀπογοητεύσατε γιατί ἀκολουθώντας τὰ τετριμμένα τῆς ἐφησυχαστικῆς
πορείας σας κοιτάξατε νὰ ἐπενδύσετε προεκλογικὰ στὰ κούφια λόγια καὶ στὰ συνήθη
πολιτικὰ ψεύδη. Καὶ συνηγορήσατε στὸ νὰ προκαλέσετε γιὰ μία ἀκόμη φορά σύγχυση
στὸ λαὸ γι’ ὅλους αὐτοὺς τοὺς κυρίους τῆς πολιτικῆς, ποὺ ἀσύστολα ποδοπατοῦν τὸ
Σύνταγμα καὶ παραμένουν ἀσεβεῖς καὶ πολέμιοι στὰ ὅσια καὶ ἱερά τῆς φυλῆς καὶ
τῆς πατρίδας.
Ἡ Ἐκκλησία σήμερα κύριε Προκαθήμενε γιά νὰ κάνει τὸ ἔργο
της πρέπει νὰ ἐνεργοποιήσει ἄμεσα καὶ νὰ κάνει σημαία της τὸ δίλεπτο τῆς χήρας.
Γιατί μέσα στὰ δίλεπτα οἱ χῆρες καὶ οἱ φτωχοὶ ἔχουν κλείσει τὴν ψυχὴ τους ὅλη.
Κύριε Προκαθήμενε, ἡ ἀνθρωπιὰ τοῦ ἀνθρώπου θὰ σωθεῖ
κρυμμένη σὲ περιθωριακοὺς πυρῆνες κοινωνίας σχέσεων, θυσιαστικῆς αὐταπάρνησης
καὶ θείου ἔρωτα. Σὲ πυρῆνες μαχητῶν τῆς Ὀρθόδοξης πίστης, σὲ κρυφὰ σχολειὰ τοῦ
σήμερα. Μὲ δασκάλους ἄσημους ἁπλούς, ταπεινοὺς ἐπισκόπους καὶ παπάδες. Σὲ
πυρῆνες ὅπου ἡ πίστη στὸν τριαδικὸ Θεὸ εἶναι ἀμετάθετη, ἀπόλυτη, ἰσχυρή,
παντοτινή, χαρούμενη καθαρή. Τέτοιοι πυρῆνες ὑπάρχουν εὐτυχῶς σὲ πολλὲς γωνιὲς
τῆς χώρας. Ἂς τοὺς ἀναζητήσουμε γιὰ νὰ πάψουμε νὰ εἴμαστε ἀνθρώπινα σκουπίδια
καὶ ὑποτελεῖς μιαρῶν λεσχῶν τῆς ἀνομίας. Σὲ πυρῆνες ὄασης καὶ ὀρθόδοξης πίστης,
ὅπου ἡ προσευχὴ γίνεται κανόνας ζωῆς. Ὅπου τὰ ἄλυτα προβλήματα τὰ παραδίδουν
στὸ Θεὸ μ’ ἀπόλυτη ἐμπιστοσύνη στὴν Κρίση, στὴ Δικαιοσύνη καὶ τὸ ἔργο Του. Ἡ
Ἐκκλησία θανατούμενη βασιλεύει μὲ τὴν ἀγάπη καὶ ὄχι μὲ τὸ μῖσος, μὲ τὴν
ταπείνωση καὶ ὄχι μὲ τὴν ἀντίσταση.
Νὰ πάψουμε νὰ ἔχουμε κύριε Προκαθήμενε τῆς Ἐκκλησίας τῆς
Ἑλλάδος κληρικοὺς ποὺ ἀνέρχονται στὸ ἐπίζηλο ἀξίωμα τοῦ Ἐπισκόπου χωρὶς τὴν
παραμικρὴ κρίση καὶ τὴν παραμικρὴ ἀξιολόγηση. Μόνο μὲ βάση τὰ τυπικὰ τους
προσόντα καὶ τὶς ἰσχυρὲς διασυνδέσεις τους. Στὸ παρασκήνιο κυριαρχοῦν ἡ
συναλλαγή, οἱ ἐκβιασμοί, ἡ ἴντριγκα. Διαμορφώνονται ὅπως στὰ πολιτικὰ κόμματα
στρατόπεδα, κλίκες, ὁμάδες στήριξης καὶ προώθησης τῆς ὑποψηφιότητάς τους. Γνωρίζετε
κύριε Προκαθήμενε, ναὶ ἢ ὄχι ὅτι τὴν μικροπολιτικὴ ἐκλογὴ κερδίζουν ὅσοι
κινοῦνται ἀνίερα καὶ παρασκηνιακά. Ὅσοι κληρικοὶ εἶναι (πραγματικὰ) ἱκανοὶ καὶ
ἄξιοι γιὰ ἐπισκοπή κρύβονται ἀπὸ ταπείνωση καὶ πρέπει νὰ ψάξεις γιὰ νὰ τοὺς
βρεῖς. Τὸ πράττετε; Ἡ θεσμοποιημένη ἀναξιοκρατία δυστυχῶς ἐπικρατεῖ καὶ στὸν
χῶρο τοῦ ἱεροῦ. Ποῦ νὰ πιαστεῖ καὶ νὰ βρεῖ παρηγοριὰ ἡ ἑλληνικὴ οἰκογένεια,
ὅταν τὴν προδίδουν ὁ Προκαθήμενος καὶ ἡ πλειοψηφία τῆς Ἱερᾶς Συνόδου;Ζοῦμε μία
ἐποχὴ γενικευμένου λιμοῦ σὲ ὅλα τὰ ἐπίπεδα. Ἀλλὰ ἔρχεται ἕνας καιρὸς ποὺ ἡ
καμμένη γῆ πετάει λουλούδι. Ποῦ μετατίθενται τὰ βουνά! Ποὺ ἡ φωτιὰ μελτέμι
γίνεται καὶ σὲ δροσίζει ἀντὶ νὰ σὲ καίει.
Σήμερα μᾶς χωρίζουν άπό τή λογική τῆς ζούγκλας, τή λογική ὁ θάνατός σου
ἡ ζωή μου τα ἐλάχιστα δευτερόπλεπτα πού ἀπέχει μία μεγάλη ἔκρηξη ἀπό τήν τυχαία
ἀφορμή της. Ζοῦμε περιμένοντας τήν ἀναπότρεπτη ἔκρηξη τῆς βίας. Μη γένοιτο Kαλέ μου Ἀρχιεπίσκοπε, ἡ αὐλὴ καὶ τὰ στελέχη
σας θεωροῦν πὼς ἀξίως διαποιμαίνετε τὸν ἑλληνικὸ λαό. Ἐμεῖς οἱ γραφικοὶ καὶ οἱ
τρελοί, ὅπως εἴθισται νὰ μᾶς παρουσιάζετε, στὸν ἐκκλησιαστικὸ χῶρο πιστεύουμε
πὼς ἡ ὑποβολὴ παραίτησης στὴν ἑπόμενη συνεδρίαση τῆς Ἱεραρχίας εἶναι γιά σᾶς
μονόδρομος. Μάλιστα θὰ βοηθοῦσε κατὰ πολὺ στὴν ἀλλαγὴ τῆς ἐκκλησιαστικῆς
πολιτικῆς. Θὰ βοηθοῦσε καὶ σᾶς νὰ ἀναλογιστεῖτε τὰ λάθη σας ἐμπράκτως καὶ νὰ
συμβάλλετε σημαντικὰ στὴ διόρθωση αὐτῶν ἀπὸ τὸ ...παρασκηνιακὸ ἐκκλησιαστικὸ
χῶρο ποὺ τόσο καλὰ ἔχετε μάθει νὰ χειρίζεστε...
*Ὁ Ἀρχιεπίσκοπος Ἱερώνυμος καλῶς ἢ κακῶς αὐτὸ θὰ τὸ
κρίνουν ἄλλοι ἔχει κλείσει τὴν πόρτα στὰ στελέχη τῆς «Χρυσῆς Αὐγῆς»
ἀκολουθώντας τὶς παράνομες καὶ ἀντισυνταγματικὲς πρακτικές τοῦ πολιτικοῦ
συστήματος!!! Θὰ ἐπαινοῦσα τὴν ἀπόφασή του αὐτὴ ἐὰν ταυτόχρονα δὲν ἄνοιγε τὶς
ἀγκάλες του σ’ αὐτοὺς ποὺ προωθοῦν νόμους στὸ ὄνομα τοῦ ρατσισμοῦ ποὺ καταργοῦν
τὴν ἐλευθερία τῆς ἔκφρασης, νόμους ποὺ καθιστοῦν τὴν ἀνηθικότητα τρόπο ζωῆς,
νόμους ποὺ ἀλλοιώνουν τὴ συνοχὴ τῆς ὀρθοδοξίας καὶ ἐπιβάλλουν ἤθη ξένα στὶς
παραδόσεις τοῦ ἑλληνικοῦ λαοῦ κ.ο.κ.
ΠΗΓΗ www. orthodoxia.gr
Συντάκτης: ΔΙΟΝΥΣΗΣ ΜΑΚΡΗΣ
Πηγή: ΣΤΥΛΟΣ ΟΡΘΟΔΟΞΙΑΣ ΑΥΓΟΥΣΤΟΣ 2015