Η
μοίρα της επισκοπικής μήτρας είναι να την φορεί το πιο ΑΓΙΟ ΚΕΦΑΛΙ. Και
η μοίρα του ΙΕΡΟΥ ΕΠΙΤΡΑΧΗΛΙΟΥ είναι να την φορεί ο πιο άξιος αυχένας.
Επίσκοποι και Ιερείς να γίνονται για την
Πίστη, την Ευσέβεια, την Αγάπη, την ικανότητα και την καταλληλότητα. Γίνονται
όμως για όλα αυτά; Αν ναι… ΕΥΓΕ. Αν όχι... κρίμα
ΤΙ
μας λέει ένας ΑΓΙΟΣ.
«Γιατί ὁ Θεὸς κατέστρεψε τὰ Σόδομα;», ρωτᾶτε.
Μὰ δὲν σᾶς κατέστη σαφὲς ἀπὸ τὴν ἴδια τὴ Γραφὴ τοῦ Θεοῦ; «Εἶπε δὲ Κύριος· κραυγὴ
Σοδόμων καὶ Γομόρρας πεπλήθυνται πρὸς με, καὶ αἱ ἁμαρτίαι αὐτῶν μεγάλαι σφόδρα»
(Γεν. 18, 20). Καὶ ὅτι ἡ ἁμαρτία Σοδόμων ἦταν ὄντως πολὺ μεγάλη καὶ σφοδρή,
φαίνεται καὶ ἀπὸ τὸ ὅτι δὲν εἶχαν βρεθεῖ οὔτε δέκα δίκαιοι. Διότι στὴν ἐρώτηση
τοῦ δίκαιου Ἀβραάμ, ἐὰν θὰ καταστρέψει τὴν ἁμαρτωλὴ πόλη, σὲ περίπτωση ποὺ βρεῖ
σ΄ αὐτὴ δέκα δίκαιους, ὁ Κύριος ἀπάντησε καὶ εἶπε: «οὐ μὴ ἀπολέσω ἕνεκεν τῶν
δέκα» (Γεν. 18, 32). Ἀλλὰ δὲν βρέθηκαν οὔτε δέκα. Ὅλοι οἱ πολίτες ἦταν σὲ
πόλεμο ἐναντίον τοῦ Θεοῦ καὶ ἐναντίον τῆς φύσης. Ἀπὸ τὸ βιβλίο: «Δὲν φτάνει
μόνο ἡ πίστη…» Ἱεραποστολικὲς Ἐπιστολὲς Β΄, Ἁγίου Νικολάου Βελιμίροβιτς Πηγή ΡΩΜΑΙΙΚΟ ΟΔΟΙΠΟΡΙΚΟ 23 Δεκεμβρίου
2015
ΤΙ μας λένε σημερινά σχόλια λαικών
αναρτημένα σε ιστολόγια.
1 .¨Πόσο δίκαιο είχε ο μέγας
Παπαδιαμάντης όταν έγραφε πως "το επάγγελμα του πατριωτισμού και της
θρησκείας περνά εξόχως εις ετούτον τον τόπον"!
Στην κρίσιμη αυτή, για τον τόπο, στιγμή,
της Ελλαδικής Εκκλησίας, απ την πλευρά της οποίας αναμενόταν η πλέον ισχυρή
αντίδραση και αντίσταση επικειμένης της επιψηφίσεως του ανόμου νομοσχεδίου, δεν
ηγείται ένας λέων, όπως επιβάλλεται απ τις περιστάσεις, αλλά ένας λαγωός. Ο
οποίος δορυφορείται, επίσης, ως επί το πλείστον, από λαγωούς.
Πόσοι αρχιερείς, επί του συνόλου των
μελών της Ιεραρχίας, όρθωσαν το ανάστημά τους στηλιτεύοντας δριμέως, από
άμβωνος και διά γραφίδος, το ιδιαζόντως ειδεχθές αυτό πνευματικό έγκλημα; Πόσοι
ξεσήκωσαν το λαό των επαρχιών τους με τη διεξαγωγή συλλαλητηρίων; Πόσοι απ
αυτούς προέβησαν σε παραστάσεις διαμαρτυρίας προς τους αρμοδίους θέτοντας τους
τελευταίους προ των τεραστίων ευθυνών τους; Πόσοι απ αυτούς προτίθενται να
αποκόψουν απ την εκκλησιαστική κοινωνία τους μητραλοίες
"εθνοπατέρες";
Γιατί μόνο λίγοι ομολογητές μητροπολίτες,
κατά ποιμαντικό χρέος ενεργούντες και υπείκοντες στη φωνή της αρχιερατικής τους
συνειδήσεως, όρθωσαν το ανάστημά τους απέναντι στην επελαύνουσα και
προελαύνουσα λαίλαπα της "πολιτικής ορθότητας" διαβληθέντες αισχρώς από
το πολιτικο δημοσιο-γραφικό κατεστημένο
που τους απαξίωσε και περιθωριοποίησε στιγματίζοντάς τους σαν
"ομοφοβικούς", "σκοταδιστές", "μεσαιωνιστές"
κ.τ.ο;
Πού ήταν οι υπόλοιποι; Φοβούνται και
τρέμουν το διασυρμό, την απαξίωση, την εξουθένωση και περιθωριοποίηση απ την
πλευρά του δαιμονοκίνητου λόμπυ που λυμαίνεται την πολιτική και κοινωνική ζωή
της χώρας; ΑΠΟ ΤΟ ΡΩΜΑΙΙΚΟ
ΟΔΟΙΠΟΡΙΚΟ 23 Δεκεμβρίου 2015 - 3:40
μ.μ.
2. Κάποιος αδελφός ρωτά: Οι άλλοι
ιεράρχες όμως (πλήν ελαχίστων εξαιρέσεων) γιατί σιωπούν; Άκουσε αδελφέ:
1) Κάποιοι σιωπούν γιατί ποτέ δεν
μιλούσαν για τίποτα.
2) Κάποιοι άλλοι σιωπούν για να τα έχουν
καλά με όλους.
3) Κάποιοι άλλοι σιωπούν γιατί θέλουν να
έχουν καλό κοινωνικό προφίλ για να είναι αύριο μεθαύριο υποψήφιοι για
Αρχιεπίσκοποι.
4) Κάποιοι άλλοι σιωπούν γιατί θέλουν την
ησυχία τους (και δεν είναι και λίγοι αυτοί). Αυτόν τον λογισμό έχω στην απορία
σου και πρέπει ενόψει Χριστουγέννων να τον εξομολογηθώ.
Αγαπητή "Ρομφαία" και αγαπητοί αδελφοί καλά Χριστούγεννα και προπάντων ειρηνικά για τον τόπο μας. 23 Δεκεμβρίου 2015
ΤΙ
μας λεει ένας ΑΜΑΡΤΩΛΟΣ
¨-πριν κάμποσα χρόνια σαν να βρέθηκα κατ
όναρ να ανεβαίνω μια ανηφοριά.
-Δίπλα μου με συνόδευε ένας υψηλός
Φωτεινός Άνδρας που μου ενέπνεε σιγουριά και ειρήνη.
-σε λίγο βρεθήκαμε ενώπιον μιας παλαιάς
σαρακοφαγωμένης ξύλινης τεράστιας στο μέγεθος πόρτας που έφραζε το αντίστοιχο
σε μέγεθος πέρασμα – έξοδο μιας σπηλιάς.
-τρίζοντας η πόρτα αυτή άνοιξε…
-επειδή καθόμασταν ακριβώς έμπροσθεν της
αισθάνθηκα να μας περιζώνει μια
σκοτεινή πυκνή ομίχλη που έβγαινε
από το στόμιο της σπηλιάς που φαινόταν να έχει σηραγγώδες βάθος.
-αυτή την σκοτεινή ομίχλη μόλις την
ακούμπησα με τα χέρια μου, ο φωτεινός άνδρας μου φώναξε.
- γρήγορα κάνε πέρα βγαίνει το ¨
ΨΗΛΑΦΗΤΟ ΣΚΟΤΟΣ ¨
-τρόμαξα και σε λίγο πάγωσα από αυτό που
έβλεπα να βγαίνει από το ερεβώδες σπήλαιο.
-ανθρώπινες φιγούρες με σκοτεινά πρόσωπα
,άλλοι γνωστοί μου, άλλοι άγνωστοι , άλλοι ήδη κεκοιμημένοι, άλλοι ζωντανοί.
- η μια αγωνία διαδεχόταν την άλλοι γιατί
στο πλήθος διέκρινα πλήθος αρχιερέων να εξέρχονται, κάτι το οποίο δεν μπορούσα
να αντέξω να βλέπω.
- τότε ρώτησα τον Φωτεινό Άνδρα που μου
συμπαραστεκόταν .
- ο ΠΑΠΑΣ πότε θα βγει ;
-αυτός αργεί ακόμα, μου απάντησε, ενώ
συνέχιζαν να βγαίνουν από την σπηλιά επίσημα εκκλησιαστικά πρόσωπα.
- δεν άντεξα, άρχισα να ροδοβολίζω την
κατηφοριά έχοντας πτερά στα πόδια .
-όποιον
συναντούσα στην κατεβασιά τον προέτρεπα να μην πλησιάσει αυτή την σπηλιά από
την οποία έβγαινε αυτό το ¨ψηλαφητό σκότος¨
-το
παράξενο όνειρο αυτό ποτέ δεν θέλησαν να το εξηγήσω, απλώς το κατέθεσα στον
πνευματικό και αυτός μου συνέστησε με
την σειρά του.
-ΑΣΤΟ ο ΘΕΟΣ θα το εξηγήσει με αυτά που έρχονται.¨
Με
πνευματική ευθύνη και συνείδηση
Δρ.
Κωνσταντίνος Βαρδάκας
ΥΓ
Interrogative Pronoun / Adjective M./F. N. Sg. τίς τί τίνος / τοῦ τίνος / τοῦ
τίνι / τῷ τίνι / τῷ τίνα τί Pl. τίνες τίνα τίνων τίνων τίσι(ν) τίσι(ν) τίνας