«Δεν επικρατεί η
ειρήνη και η αγάπη που έφερε ο Χριστός στον κόσμο. Ακόμη και μέσα στην Εκκλησία
οι πιστοί είναι μουδιασμένοι».
Με τα λόγια αυτά ο Μητροπολίτης Εδέσσης Ιωήλ μεταφέρει
μέσω του Χριστουγεννιάτικου μηνύματός του την δύσκολη κατάσταση στην οποία έχει
περιέλθει ο κόσμος, προσθέτει όμως πως «μόνη
ελπίδα μας είναι η Εκκλησία, δηλαδή ο Χριστός».
Αναλυτική η
Εγκύκλιος του Σεβασμιωτάτου:
Προς τον Ιερόν
Κλήρον,
και τον ευσεβή λαόν
της καθ᾽ ημάς Ιεράς Μητροπόλεως
«Μυστήριον ξένον ορώ και παράδοξον»
Αδελφοί και Πατέρες
Χαίρετε εν Κυρίω
πάντοτε.
Η Γέννηση του
Χριστού είναι πανθαύμαστο γεγονός που υπερβαίνει την ανθρώπινη λογική. Δεν
είναι απλώς ένα θαύμα που έγινε πάνω στη γη από προφήτες και αγίους, όπως π.χ.
η θεραπεία ενός λεπρού η η ανύψωση ενός παραλυτικού η και η ανάσταση κάποιου
νεκρού, αλλά είναι ένα σημείο που ξεπερνά την ανθρώπινη λογική και προκαλεί τον
απέραντο θαυμασμό. Ο ιερός Χρυσόστομος το επισημαίνει παραστατικά λέγοντας· «Το
γαρ σημείον εκβαίνειν δεί την κοινήν ακολουθίαν και την της φύσεως υπερβαίνειν
συνήθειαν και ξένον είναι και παράδοξον», δηλ. το σημείο ξεπερνάει τις κοινές
συνήθειες της ανθρωπίνης φύσεως. Η γέννηση του Χριστού έγινε «εκ Πνεύματος
Αγίου και Μαρίας της Παρθένου». Η ενσάρκωση του Λόγου του Θεού είναι το
ανεπανάληπτο και μοναδικό συμβάν πάνω στη γη. Τι σημαίνει για μας πως ο Θεός
έγινε άνθρωπος;
Πρώτα δείχνει τη
μεγάλη αγάπη και κηδεμονία που τρέφει ο Θεός για τον άνθρωπο. Όταν ήλθε πάνω
στη γη, δεν πήρε τη μορφή ενός αγγέλου η αρχαγγέλου, αλλά του ανθρώπου. Το πιο
συγγενές πλάσμα με το Θεό ήταν μόνον ο άνθρωπος. Προσέλαβε όλη την ανθρώπινη
φύση και την ανακαίνισε. Συναναστράφηκε τους πάντες, ληστές, πόρνες, τελώνες,
αρρώστους και δυστυχισμένους, μικρούς και μεγάλους, επιφανείς και άσημους,
«ουδαμού επαισχυνόμενος τα ημέτερα κακά», κατά τον πατερικό λόγο. Δεν ντράπηκε
που πήρε την ανθρώπινη φύση, παρά τα πολλά μας κακά. Ο Ευαγγελιστής Ιωάννης το
επισημαίνει αυτό γράφοντας· «... ο Λόγος σαρξ εγένετο και εσκήνωσεν εν ημίν»
(Ιω. 1,14).
Μετά, εάν μιλήσουμε
πιο ειδικά, θα λέγαμε πως ο γεννηθείς Κύριος έφερε στους ανθρώπους τα ακόλουθα
ευεργετήματα. Πρώτα έδιωξε από την ψυχή μας τον φόβο και την ανασφάλεια. Πιό
θαρρετά αντιμετωπίζουμε τη ζωή μας και την εξέλιξή μας πάνω στη γη. Μας έκανε
«υπέρ απάντων θαρρείν», κατά τον άγιο Χρυσόστομο. Θαρρούμεν γιατί εξαφανίσθηκαν
τα αρχαία κακά, που προήλθαν από την παράβαση της εντολής του Θεού, η τυραννίδα
του άδου σταμάτησε, ο διάβολος έπαυσε να είναι κυριάρχης στη ζωή μας, η
ανθρώπινη φύση υψώθηκε σε θρόνο βασιλικό, ο Παράδεισος ανοίχθηκε και πρώτος
πολίτης του έγινε ο ληστής, ενώ ο θάνατος μόνον όνομα έχει, γιατί στερήθηκε τη
δύναμή του. Ο Χριστός είναι για μας ο «Εμμανουήλ ο εστι μεθερμηνευόμενον, μεθ᾽
ημών ο Θεός» (Ματθ.1,23), δηλ. μαζί μας είναι ο Θεός.
Στη δημιουργία ο διάβολος για να πλήξει το Θεό,
χρησιμοποίησε τη σάρκα, δηλ. την Εύα· αλλά και ο Χριστός για να συντρίψει το
κράτος του αντιδίκου, ανέλαβε την ανθρώπινη σάρκα, που δανείσθηκε από την
Υπεραγία Θεοτόκο. Με τα όπλα που μας πολέμησε ο διάβολος με τα ίδια όπλα μας
έσωσε ο Θεός. Έγινε με μας παρομοιοπρόσωπος,
«ίνα τω λείποντι μείζονα δω την χάριν», δηλ. στο λειψό να δώσει μεγάλη χάρη. Η
αμαρτωλή ανθρωπότητα έγινε Θεού κοινωνός, κατά τον Κύριλλο Ιεροσολύμων.
Επλεόνασε η αμαρτία, αλλά και «υπερεπερίσσευσεν η χάρις» (Ρωμ. 5,20).
Έχοντες όλα αυτά
κατά νούν και βλέποντας τα συμβαίνοντα πάνω στη γη, στην πατρίδα μας και γύρω
μας, τι διαπιστώνουμε; Ενώ ο Χριστός ήλθε για να μας ανακαινίσει και να μας
κάνει όλους αδέλφια και μέλη της Εκκλησίας και πολίτες του Παραδείσου, οι
άνθρωποι διαφορετικά ενεργούν και σκέπτονται. Σε πάρα πολλά έθνη υπάρχει η
αντίληψη να επικρατεί ο ισχυρός, το δίκαιο του ισχυροτέρου. Πόλεμοι γίνονται,
απειλές εκτοξεύονται, φόβοι καταστροφών αναπτύσσονται, κρίσεις οικονομικές και
ηθικές που μαστίζουν πλήθος ανθρώπων επικρατούν, αποστασίες από την χριστιανική
ζωή και αλήθεια παρουσιάζονται. Δεν επικρατεί η ειρήνη και η αγάπη που έφερε ο
Χριστός στον κόσμο.
Ακόμη και μέσα στην
Εκκλησία οι πιστοί είναι μουδιασμένοι. Το πνεύμα της δειλίας έχει καταλάβει
πολλούς ανθρώπους. Εξαιτίας της αμαρτίας ψυχράνθηκε η αγάπη των πιστών.
Ενώ το αίμα του Χριστού είναι η ζωή των ανθρώπων, εμείς ελπίζουμε στα χρήματα
και τα προγράμματα των οικονομικών επιχειρήσεων. Λείπει από πολλούς η πίστη πως
ο Χριστός είναι ο «Εμμανουήλ».
Σε τούτη την τραγική
κατάσταση η μόνη μας ελπίδα είναι η Εκκλησία, δηλ. ο Χριστός ο παρατεινόμενος
εις τους αιώνας. Να μην αποκάμνουμε, αλλά να ελπίζουμε στο έλεος του Θεού.
Η θεία Ευχαριστία να ζωογονεί την ύπαρξή μας. Το έθνος μας θα είναι πιο δυνατό,
όταν είναι συνδεδεμένο με την Εκκλησία.
Ως Επίσκοπος και
Πνευματικός πατέρας της Ιεράς Μητροπόλεως Εδέσσης, Πέλλης και Αλμωπίας εύχομαι
σε όλους σας, κληρικούς και κοσμικούς, άρχοντας και αρχομένους, επιφανείς και
ταπεινούς, η χάρη του Ενσαρκωθέντος Ιησού να συνοδεύει και να κατευθύνει τη ζωή
και τα έργα σας.
Αδελφοί μου,
χαίρετε, ειρηνεύετε και υγιαίνετε.
Προς Θεόν ευχέτης
σας
Ο ΜΗΤΡΟΠΟΛΙΤΗΣ
† Ο Εδεσσης, Πελλης
και Αλμωπιας ΙΩΗΛ
www.agioritikovima.gr