Από Αύγουστο χειμώνα κι από Μάρτη καλοκαίρι..Περίμενες κι
ακόμα περιμένεις. Βυθιζόμαστε άρχοντά μου κι εσύ πίνεις τη «μορφίνη» σου σαν
καρκινοπαθής τελικού σταδίου. Ίσως κάποιοι φροντίζουν να σβήσουμε με όμορφα
όνειρα, στο νερό όμως θα πέσουμε και οι δύο. Πολλοί θα πέσουμε, εκτός από τα
βύσματα που έχουν κλείσει economy και business class στις μεγάλες βάρκες από
καιρό..
Κι εγώ τι σου λέω τώρα? Σου λέω να πιαστούμε απ το χέρι
και να πέσουμε. Κάνω το σώμα μου κρεάτινη σανίδα σωτηρίας για σένα. Αν έρθουν
κι άλλοι κοντά μας ίσως να φτιάξουμε μια ανθρώπινη σχεδία και τα χέρια μας θα
τα κάνουμε κουπιά. Πάνω στη σχεδία αυτή να βάλουμε τα παιδιά μας. Να κοιτούν τον
ορίζοντα για μια στεριά. Άλμπουρο να βάλουμε την Πίστη μας. Την Αληθινή. Την
Πίστη στην Αγάπη Του. Όχι αυτή τη μετάλλαξη που άλλοι βρώμισαν με τις πράξεις
τους και την καπηλεία τους. Θρησκεία, Πατρίδα, Οικογένεια λες..
Τη λερώσαμε την Πίστη αδερφέ μαζί με την Ψυχή μας. Όταν
αντικαθιστούσαμε τα Ευαγγέλια και την εκκλησία με τις ομάδες και τα γήπεδα.
Μέτρα πόσες ώρες της
ημέρας μιλάς για Το Χριστό και πόσες για τις μεταγραφές
του ποδοσφαίρου? Τώρα θες να τα συνδυάσεις? Να πας στην Αγία Σοφία να γράψεις
με σπρέι συνθήματα? Θυμάσαι όταν πηγαίναμε στην Ανάσταση ντυμένοι στην πένα για
ν ακούσουμε το «Χριστός Ανέστη» και μετά να φύγουμε να πάμε να προλάβουμε να
φάμε, να προλάβουμε να πιούμε, να πάμε στα ξενυχτάδικα και να σκοτωθούμε
γυρνώντας. Τα λεφτά βλέπεις..Για τα λεφτά πούλησαν Το Χριστό αδερφέ, εμείς θα
γλυτώναμε? Ν αναλάβουμε τις ευθύνες μας σου ζητώ αδερφέ μου, όχι να τις
κουκουλώσουμε με τη μαστούρα..
Για την Πατρίδα μας τι κάναμε? Την αφήσαμε το παραδέχεσαι
στα χέρια των πολιτικών απατεώνων. Σωστά. Εμείς πού ήμασταν? Ο καθένας για το
τομαράκι του. Ποιός τους έβαλε εκεί αυτούς τους απατεώνες? Μήπως αν δεν ήσουν
εσύ κι εγώ τώρα θα ξέραμε για τον Άδωνι, τον Τσίπρα, τον Κούλη, τον Μπουτάρη
και τον Καμίνη ακόμα? Εμείς τους δίνουμε αξία, εμείς τους εκλέγουμε, χαζοί δεν
είμαστε, το ξέρουμε ότι μας δουλεύουν , ότι είναι ανήθικοι και απατεώνες, χωρίς
Χριστό και πατρίδα αλλά εκλέγονται αδερφέ μου, γιατί έχουν ρουσφετολογική
πελατεία στα μαγαζιά τους, να μην κοροϊδευόμαστε πριν βουτήξουμε να λέμε
αλήθειες.
Οικογένεια, εδώ ήτανε τα «καλύτερά» μας συμπολίτη μου. Τη
διασπάσαμε την πυρηνική μας οικογένεια φίλε μου, κι από την έκρηξη γεννήθηκε το
τερατώδες εγώ μας. Αντί για μια δεμένη με ατσάλινα δεσμά ομάδα που όλοι
προσφέρουν αγαπιούνται και συνεργάζονται, εμείς ψάχνουμε υπηρέτες. Η γυναίκα
μας είναι όμορφη, έξυπνη και νοικοκυρά για να μας υπηρετεί κι εμείς να μπορούμε
με καμάρι να ακολουθούμε τις επιθυμίες και τις ορέξεις του εγώ μας με κάθε
ευκαιρία. Έξω να δείχνουμε «καλοί κι αγαθοί» και μέσα μας να κατοικοεδρεύει η πονηριά
μας με την πρώτη ευκαιρία. Κατηγορούμε τώρα και όψιμα τους μουσουλμάνους για τη
θέση που δίνουν στη γυναίκα εμείς οι χριστιανοί ποιά θέση της δώσαμε? Που
βγαίνει έξω χωρίς μαντίλες και τσαντόρ? Πάλι αντικείμενο τη θεωρούμε, σκεύος
ηδονής και υπηρεσίας κι όχι σύντροφο και συνοδοιπόρο όπως είναι στην
πραγματικότητα που δε μας συμφέρει. Τα παιδιά μας τα κάναμε αυτόπτες μάρτυρες
στους καυγάδες μας και τις κάθε είδους παραφορές μας. Μεγαλώνουν με καλύτερο
φίλο τους το nickel Odeon και την πρωινή ζώνη των τηλεοπτικών σταθμών που
βλέπει η γιαγιά ή η νταντά γιατί η μαμά δουλεύει για να τα βγάλουμε πέρα. Τι
βλέπουν τα ματάκια τους? Ποιά μπορεί να είναι τα πρότυπά τους? Πρότυπα αντρικά
ποιά τους δώσαμε? Πρότυπα γυναικεία? ..
Παρόλα αυτά, εσύ είσαι ο ηγέτης μου, εσύ και η ελπίδα μου.
Στα γράφω για να κάνεις το πρώτο και πιο αποφασιστικό βήμα που κάνει ο αληθινός
ηγέτης. Να κοιτάξει τον εαυτό του στα μάτια. Παραδέξου την αλήθεια. Ηρέμησε. Η
αλήθεια θα σ ελευθερώσει. Βουτήξαμε ήδη, και στο σαπιοκάραβο που ήμασταν ελπίδα
δεν είχε..Μόνο να φτιάξουμε την Ανθρώπινη σχεδία μας. Αυτό μας σώζει. Με Την
Αγάπη Του Χριστού μας να δέσουμε τους αρμούς και μη φοβάσαι τα κύματα. Δες,
δίπλα σου είμαι, κι εγώ κουπί με το χέρι μου κάνω όπως
εσύ. Είμαι παντού γύρω σου. Αν μαζευτούμε πολλοί θ αρματώσουμε φρεγάτα..Αν
μαζευτούμε περισσότεροι, θα κάνουμε στόλο..
«ΣΟΚ!» ΒΡΕΘΗΚΕ Ο
ΗΓΕΤΗΣ. ΕΙΣΑΙ ΕΣΥ.
Καλή μας ΆΝΟΙΞΗ,
Σε φιλώ.
Γιώργος Παραθυράς.
http://www.triklopodia.gr