Κυριακή 17 Απριλίου 2016

Μετά την Λέσβο κανένα ποδάρι Παπόφιλου μέσα στην ΑΓΙΑ ΣΟΦΙΑ κατά την παράδοση της στους Έλληνες.

Γράφει ο Δρ. Κωνσταντίνος Βαρδάκας
¨Ο Κύριος, όταν θα πρέπει, θα παρουσιάσει τους Μάρκους τους Ευγενικούς και τους Γρηγορίους Παλαμάδες, διά να συγκεντρώσουν όλα τα κατασκανδαλισμένα αδέλφια μας, διά να ομολογήσουν την Ορθόδοξον Πίστιν, να στερεώσουν την Παράδοσιν και να δώσουν χαράν μεγάλην εις την Μητέρα μας¨. ΑΓΙΟΣ ΠΑΙΣΙΟΣ ο Αγιορείτης.

Αυτοί  λοιπόν που θα αναδειχτούν σαν πνευματικά διαμάντια μέσα από  τα επερχόμενα γεωπολιτικά γεγονότα θα είναι και  αυτοί που θα εισέλθουν στην Ελληνική ΑΓΙΑ ΣΟΦΙΑ για να λειτουργήσουν μόνο ΟΡΘΟΔΟΞΑ .

Η λατινική φράση de facto (από τις λατινικές λέξεις de (από) και factum (γεγονός, πράξη), ελληνική προφορά «ντε φάκτο») σημαίνει «εκ των γεγονότων».

Είναι λοιπόν de facto δηλ. εκ των γεωπολιτικών γεγονότων που βιώνουμε ότι την Κωνσταντινούπολη θα την πάρουμε γιατί θα μας δοθεί, φυσικά  και την ΑΓΙΑ ΣΟΦΙΑ.

Δεκάδες οι μαρτυρίες των ανθρώπων που άκουσαν δια ζώσης από τα πνευματοκίνητα χείλη  του ΑΓΙΟΥ ΠΑΙΣΙΟΥ ότι ¨η ΠΟΛΗ θα μας δοθεί ή θα την πάρουμε την ΠΟΛΗ¨.

Σήμερα όμως κάποιοι εκκλησιαστικοί ταγοί μας νοιάζονται  περισσότερο αν τους δοθεί κανένα ΕΣΠΑ.

Η παρουσία του Πάπα στην Λέσβο επιτάχυνε τις γεωπολιτικές ταχύτητες διότι πέρα από τους συμβολισμούς ανθρωπιστικού χαρακτήρα φαίνεται να είχε και άλλους συμβολισμούς.

Παγκόσμιο γεγονός και συμβολισμοί
¨Η επίσκεψη του Πάπα Φραγκίσκου στην Λέσβο ήταν σαφώς ένα παγκόσμιο γεγονός. Το πρόγραμμα του Πάπα ήταν διαμορφωμένο ώστε με συμβολισμούς να υπογραμμίσει το βασικό του μήνυμα, την ανάγκη αλληλεγγύης και δευτερευόντως να κάνει ένα ακόμη βήμα προσέγγισης προς το Πατριαρχείο Κωνσταντινούπολης και την Εκκλησία της Ελλάδας.¨ http://www.pronews.gr/portal 17/04/2016

Στο πρόσωπο του συγκεκριμένου  Πάπα κάποιοι είδαν ένα αδελφό, ένα ανθρωπιστή, ένα συνοδοιπόρο. Αλλά ο Πάπας εκπροσωπεί  και μια πολιτική- διπλωματική και πολλάκις ιστορικά πολεμική μηχανή που διαμορφώνει γεγονότα προς όφελος της.

Όταν το παρακάτω απόσπασμα λόγων- μαρτυριών του ΑΓΙΟΥ ΠΑΙΣΙΟΥ το διάβαζα το 2001 δεν μπορούσα να το κατανοήσω και το έβαλα στην άκρη… σήμερα όμως;

¨Τα νοήματα όλων αυτών συλλαμβάνει ο διεθνής σιωνισμός, το διεθνές χρηματιστήριο που ονομάζεται Αμερική. Αμερική δεν υπάρχει.

Οι σιωνιστές είναι η Αμερική.
Αυτοί λοιπόν αφού λάβουν τα μηνύματα τα σατανικά, το προωθούν στο Βατικανό, αυτό τα μετατρέπει σε σχέδια και στην συνέχεια καλεί το Ισλάμ να τα εφαρμόσει.
Αυτός είναι ο τρόπος που λειτουργούν σήμερα τα σατανικά σχέδια.¨

Από το 10ο κεφάλαιο εκδοθέν βιβλίο(2001)  για τον  Γέροντα Παΐσιο : "Λόγοι χάριτος και Σοφίας" από τον Αγιορείτη π. Μακάριο Αγιαννανίτη. http://hggiken.pblogs.gr/Παρασκευή, 15 Απριλίου

Σήμερα  που το φάντασμα της διάλυσης της Τουρκίας εμφανίζεται στην καθημερινή ειδησεογραφία,  η παποσύνη  δια των ισχυρών γεωπολιτικών φίλων της φαίνεται να   ορέγεται πάλι την Κωνσταντινούπολη  και όχι μόνο αυτό αλλά και εξουθένωση κάθε Ορθόδοξης Πατερικής φωνής .

Όπως τότε λίγα χρόνια μετά την άλωση της Πόλης από τους Αγαρηνούς.

¨Eίχαν περάσει δέκα περίπου χρόνια από την Άλωση, οι σχέσεις της Kαθολικής Eκκλησίας με την (ανθενωτική) Eκκλησία της Aνατολής είχαν στην πραγματικότητα διακοπεί, όταν ο τότε πάπας της Pώμης Πίος ο B΄, ο κατά κόσμο Aeneas Sylvius Piccolomini, αποφασίζει να συντάξει μια επιστολή στα λατινικά, αποδέκτης της οποίας ήταν ο Mεχμέτ, ο Πορθητής της Kωνσταντινουπόλεως.

Nα σημειωθεί αμέσως πως δεν είναι βέβαιο αν στάλθηκε τελικά το επιστολικό αυτό κείμενο στην Kωνσταντινούπολη,

Διότι είναι δύσκολο να φανταστούμε πως ένα έντυπο με τον βαρύγδουπο τίτλο Pii Secundi Pontificis Maximi: Ad Illustrem Mahumetem, Turcorum Imperatorem, Epistula (Πίος ο B΄, Mέγας Ποντίφικας, προς τον Eκλαμπρότατον Mωάμεθ, αυτοκράτορα των Tούρκων, Eπιστολή), όπως τιτλοφορείται η επιστολή στην έκδοση για παράδειγμα του Tρεβίζο του 1475, δεν προκάλεσε το ενδιαφέρον κάποιου• και αυτός ο κάποιος, είτε ήταν πρεσβευτής είτε μέλος της κοινότητας των καθολικών που ζούσαν στην Kωνσταντινούπολη είτε υπέρμαχος των συμφερόντων της Πύλης, δεν θέλησε να προσφέρει αυτό το έντυπο -ή απλώς να το καταστήσει γνωστό- στον δηλούμενο αποδέκτη της περιεχόμενης επιστολής. Mε άλλα λόγια, μοιάζει απίθανο ο Πορθητής να μην έμαθε την πρόταση της Kαθολικής Eκκλησίας, έστω και αν ο πάπας που την συνέταξε είχε στο μεταξύ πεθάνει.

Το δέλεαρ της νομιμοποίησης

O πρώτος όρος που έθετε ο επικεφαλής της Kαθολικής Eκκλησίας ήταν ο Πορθητής να γίνει χριστιανός,

το δεύτερο που έπρεπε να υποσχεθεί ήταν ότι θα προσέφερε τον ισχυρό βραχίονά του, προκειμένου να τιμωρηθούν όλοι εκείνοι που πλήττουν τα δικαιώματα της Kαθολικής Eκκλησίας και επαναστατούν εναντίον της μητέρας Eκκλησίας τους.

Σαφής νομίζω αναφορά στους ανθενωτικούς που δεν ήθελαν να εφαρμόσουν όσα αποφασίστηκαν στη Σύνοδο της Φλωρεντίας και τώρα συνεργάζονταν μαζί του.

H αναφορά που υποθέσαμε πιο πάνω πως γίνεται στους ανθενωτικούς, σε άλλο σημείο της επιστολής είναι ρητή:

«Oι Έλληνες είχαν εγκαταλείψει την Ένωση με την Eκκλησία της Pώμης, όταν εσύ κατέκτησες την Kωνσταντινούπολη»,

γράφει επί λέξει ο πάπας στον Πορθητή,
«δεν αποδέχονταν πλέον τις αποφάσεις της Συνόδου της Φλωρεντίας και έμεναν μέσα στην πλάνη. Oι απόψεις τους για το Άγιο Πνεύμα και το Kαθαρτήριο δεν είναι σύμφωνες με την αληθινή πίστη».

H ιστορική σημασία της επιστολής

H επιστολή όπως είπαμε δεν επιδόθηκε ίσως ποτέ στον υπαρκτό αποδέκτη της• η συγγραφή της όμως και το δημοσιευμένο κείμενό της έμειναν ως ένα τεκμήριο των απόψεων, των αντιδράσεων καλύτερα, της Kαθολικής Eκκλησίας στο modus vivendi που λίγους μήνες μετά την Άλωση βρέθηκε στην Aνατολή ανάμεσα στον Πορθητή και εκείνους (τους ανθενωτικούς) που επάνδρωσαν την Oρθόδοξη Eκκλησία.
http://news.kathimerini.gr/4dcgi/_w_articles_civ_2_22/01/2006__170575
http://www.egolpion.com/root.el.aspx

Ο σημερινός όμως  Πάπας δεν έχει ανάγκη να στείλει επιστολή στον ¨νέο σουλτάνο¨  διότι φαίνεται να είναι ¨καμένο χαρτί¨.

Απλά κάνει επισκέψεις ανθρωπιστικού τύπου στα ακριτικά   αιγαιοπελαγίτικα  χωρικά ύδατα μας μεταφέροντας μήνυμα συμπαράστασης στους πρόσφυγες του πολέμου, ενός πολέμου  που τον κατασκεύασαν οι ισχυροί πολιτικοί φίλοι του με τις ενεργειακές πολιτικές τους, βλ αγωγός του Κατάρ δια μέσου Συρίας.

Ο Ουρανός άνοιξε την πόρτα που οδηγεί την Ελλάδα προς την καθ ημάς Ανατολή την στιγμή που  κάποιοι εκκλησιαστικοί ταγοί μας εργάζονται  πυρετωδώς για την ¨ενότητα των εκκλησιών¨.

Ποίων όμως εκκλησιών;

Διότι εμείς βαπτιστήκαμε στην ΜΙΑ ΑΓΙΑ  ΚΑΘΟΛΙΚΗ και ΑΠΟΣΤΟΛΙΚΗ ΕΚΚΛΗΣΙΑ.

Τι λέει ο Άγιος Παίσιος για τους ¨αγαπησιάρηδες¨.
Την πρώτη επιστολή ο Γέροντας Παΐσιος την έγραψε μαζί με άλλους δύο ιερομονάχους στην Ι.Μ.Σταυρονικήτα στις 21-11-1968. Ανάμεσα στα άλλα λέγονται και τα εξής:

«‘Το νόμισμα της αγάπης’ που κυκλοφορεί μετά από το ‘κλείσιμο των δογμάτων’, η ‘επανίδρυσις της Μιάς... Εκκλησίας’ και τόσα άλλα είναι ακατανόητα και κυριολεκτικώς βλάσφημα διά την Ορθόδοξο Εκκλησία...

Όταν οι πιστοί διακρίνουν διαφορές, που υπάρχουν μεταξύ Ορθοδόξων και Ετεροδόξων, δεν σημαίνει ότι επιθυμούν το σχίσμα και τη διαιώνισί του, αλλά ζητούν την αληθινή ενότητα, τη μόνη σωτήριο για όλους. Είναι άρα αυτό ένας σταυρός, που υποφέρουν από αγάπη για τους αδελφούς...

Οι Πατέρες της Εκκλησίας, που φάνηκαν «σκληροί» στη διατήρηση του Δόγματος, είναι εκείνοι που αγάπησαν περισσότερο από κάθε άλλον τον άνθρωπο. Γιατί γνώρισαν τα απύθμενα βάθη του και δεν θέλησαν ποτέ να τον κοροϊδέψουν με τις συνθηματολογίες εφήμερης και ανύπαρκτης αγάπης, αλλά τον σεβάστηκαν προσφέροντάς του το Ευαγγέλιο της Αληθείας, που χαρίζει τη μακαρία εν Αγίω Πνεύματι ζωή.

Την δεύτερή του επιστολή ο Γέροντας Παΐσιος την έγραψε κι αυτή στην Ι.Μ.Σταυρονικήτα στις 23-1-1969.

Γράφει ο ίδιος: «Επειδή βλέπω τον μεγάλο σάλο εις την Εκκλησίαν μας, εξ αιτίας των διαφόρων φιλενωτικών κινήσεων και των επαφών του Πατριάρχου (Αθηναγόρα) μετά του Πάπα, επόνεσα κι εγώ σαν τέκνον Της και εθεώρησα καλόν, εκτός από τις προσευχές μου, να στείλω κι ένα μικρό κομματάκι κλωστή (που έχω σαν φτωχός Μοναχός), διά να χρησιμοποιηθεί κι αυτό, έστω για μια βελονιά, διά το πολυκομματιασμένο φόρεμα της Μητέρας μας…

Ας γνωρίζομεν ότι δεν υπάρχουν μόνο φυσικοί νόμοι, αλλά και πνευματικοί. Επομένως η μέλλουσα οργή του Θεού δεν μπορεί να αντιμετωπισθή με συνεταιρισμόν αμαρτωλών (διότι διπλήν οργήν θα λάβωμεν), αλλά με μετάνοιαν και τήρησιν των εντολών του Κυρίου.

Επίσης ας γνωρίσωμεν καλά ότι η Ορθόδοξος Εκκλησία μας δεν έχει καμμίαν έλλειψιν.

Η μόνη έλλειψις, που παρουσιάζεται, είναι η έλλειψις σοβαρών Ιεραρχών και Ποιμένων με πατερικές αρχές.

Είναι ολίγοι οι εκλεκτοί˙ όμως δεν είναι ανησυχητικόν.

Η Εκκλησία είναι Εκκλησία του Χριστού και Αυτός την κυβερνάει... Ο Κύριος, όταν θα πρέπη, θα παρουσιάση τους Μάρκους τους Ευγενικούς και τους Γρηγορίους Παλαμάδες, διά να συγκεντρώσουν όλα τα κατασκανδαλισμένα αδέλφια μας, διά να ομολογήσουν την Ορθόδοξον Πίστιν, να στερεώσουν την Παράδοσιν και να δώσουν χαράν μεγάλην εις την Μητέρα μας».
ΠΗΓΗ :  Η θέση και στάση του Γέροντος Παΐσίου έναντι του Οικουμενισμού http://www.impantokratoros.gr/root.el.aspx

Αυτοί  λοιπόν που θα αναδειχτούν σαν πνευματικά διαμάντια μέσα από  τα επερχόμενα γεωπολιτικά γεγονότα θα είναι και  αυτοί που θα εισέλθουν στην Ελληνική ΑΓΙΑ ΣΟΦΙΑ για να λειτουργήσουν μόνο ΟΡΘΟΔΟΞΑ .

Με πνευματική ευθύνη και συνείδηση

Δρ. Κωνσταντίνος Βαρδάκας