«Ὦ, γενεὰ ἄπιστος καὶ διεστραμμένη... »

ΠΡΕΣΒΥΤΕΡΟΥ ΑΘΑΝΑΣΙΟΥ ΜΗΝΑ

Ἀναρωτιέται, κανείς, πῶς ὑπάρχουν ἀνάμεσά μας Ὀρθόδοξοι κληρικοί καί λαϊκοί πού προσφωνοῦν τόν αἱρεσιάρχη ποντίφηκα τῆς Ρώμης «ἀρχηγό τῆς Χριστιανοσύνης» καί οἱ ὁποῖοι, στήν πλάνη τους αὐτή, ταυτίζουν τούς δόλιους Φαρισαίους καί σταυρωτές τοῦ Κυρίου μέ τούς Ὀρθοδόξους ἐκείνους πού παραμένουν μέ φόβο Θεοῦ ἕως κεραίας στήν Ὀρθόδοξη παράδοση τῶν Ἁγίων Ἀποστόλων καί Πατέρων μας.

Ἰσχυρίζονται σήμερα ὅτι, ὅπως οἱ Φαρισαῖοι ἀπεφάσισαν τότε πώς μία Παράδοσις ἡ ὁποία ὑπῆρχε γιά αἰῶνες δέν ἔπρεπε νά παραμερισθεῖ ἐξαιτίας τῆς Διδασκαλίας τοῦ Χριστοῦ, τοῦ Ὁποίου ἡ προσωπικότης καί τά σημεῖα (θαύματα) ἦταν δύσκολο νά προσδιορισθοῦν, ἔτσι καί κατά τήν πλάνη τους οἱ παραμένοντες στήν ἀκρίβεια τῆς Ὀρθοδόξου πίστεως κληρικοί, μοναχοί καί λαϊκοί ἀρνοῦνται τό «καινούριο», δηλαδή τήν ὑποταγή τῆς Ἐκκλησίας στήν παναίρεση τοῦ παπισμοῦ καί τῆς Νέας Ἐποχῆς.
‘Επίσης, ὅπως οἱ Φαρισαῖοι καί οἱ Γραμματεῖς παρ’ ὅτι σταύρωσαν τόν Χριστό ἡττήθηκαν μέ τήν Ἀνάστασίν Του, ἔτσι θά ἡττηθεῖ καί ἡ Ὀρθόδοξη Ἐκκλησία καί θά συρθεῖ πίσω ἀπό τόν πάπα καί τήν Νέα Ἐποχή! 

Ἄς μάθουν ὅλοι αὐτοί ὅτι ἡ Ἀλήθεια, ὁ Τριαδικός Θεός καί ὁ Σωτήρας Χριστός, συκοφαντοῦνται ἀπό τόν σατανά καί τά ὄργανά του ἅμᾳ τῇ δημιουργίᾳ τοῦ κόσμου καί τοῦ ἀνθρώπου. Ἀρχῆς γενομένης μέ τήν πτῶσιν τοῦ Ἑωσφόρου, τήν παρακοή τῶν Πρωτοπλάστων καί ἐν συνεχείᾳ, μέ τούς συγχρόνους τοῦ Νῶε, τόν παγανισμό τῶν γονέων τοῦ Ἀβραάμ - ὁ ὁποῖος Ἀβραάμ ὑποχρεώθηκε μέ συμβουλή τοῦ Θεοῦ νά  ἀπομακρυνθεῖ ἐκ τῆς συγγενείας του -, τούς συγχρόνους τοῦ Λώτ καί τούς φονεῖς τῶν Προφητῶν[1], οἱ ὁποῖοι Προφῆτες διώχθηκαν ἀπό τούς προγόνους τῶν τότε  διωκτῶν τοῦ Χριστοῦ. Τοιουτοτρόπως καί σήμερα διώκεται ἡ Ὀρθοδοξία ἀπό τούς ἀπογόνους τῶν σταυρωτῶν τοῦ Χριστοῦ φιλοπαπικούς καί ἄλλους σατανολάτρες, οἱ ὁποῖοι κάνουν συγκρίσεις καί συσχετισμούς ψεύδους καί ἀτιμίας καί συνδέουν τά ἀσύνδετα, δηλαδή τούς Γραμματεῖς καί Φαρισαίους μέ τούς σημερινούς Ὀρθοδόξους Χριστιανούς καί τόν Χριστό μέ τήν διδασκαλία Του μέ τούς σημερινούς ἐπαίσχυντους Νεοεποχῖτας, ἀκολουθώντας καί αὐτοί τήν πλάνη τῶν προγόνων τους. Ὦ, τῆς ἀπόλυτης ἀπιστίας καί διαστροφῆς!!!

Γνωστό εἶναι τοῖς πᾶσι ὅτι οἱ Φαρισαῖοι καί οἱ Γραμματεῖς ἀρνοῦνταν νά πιστέψουν καί νά δεχθοῦν τούς λόγους τῶν Προφητῶν[2], ὥστε νά ἀναγνωρίσουν τόν Υἱό τοῦ Θεοῦ καί  Υἱό τῆς Παρθένου στό Πρόσωπο τοῦ Μεσσίου. Στήν ἐρώτηση, ἐάν ὁ Ἰησοῦς εἶναι ὁ Υἱός τοῦ Θεοῦ καί στήν καταφατική ἀπάντηση τοῦ Χριστοῦ, Τόν ἀπεκάλεσαν βλάσφημο καί ληστή, Τόν κατεδίκασαν καί Τόν σταύρωσαν. Συνέχισαν μέ τήν δωροδοκία τῶν στρατιωτῶν καί τήν συκοφαντία περί τῆς Ἀναστάσεως τοῦ Κυρίου. Ἐπίσης, μέ τόν διωγμό τῶν Ἁγίων Ἀποστόλων ἀπό πόλι εἰς πόλιν καί δέν σταμάτησαν οἱ σατανοκίνητοι, μέ φοβερούς διωγμούς τούς πρώτους αἰῶνες καί μέ παντοδαπεῖς αἱρέσεις ἕως τήν σήμερον σέ συνεργασία μέ τήν παναίρεση τοῦ Οἰκουμενισμοῦ καί τοῦ ἀρχηγοῦ τῆς Νέας Ἐποχῆς πάπα Ρώμης. Ἔτσι ἀποδεικνύεται ὅτι οὐδέποτε οἱ σταυρωτές τοῦ Ἰησοῦ, οἱ Φαρισαῖοι, κατεῖχαν ἔστω καί γιά μία στιγμή τήν ἀρχαία Παράδοση τῶν Πατριαρχῶν καί τῶν Προφητῶν, πού προανήγγειλαν τόν ἐρχομό τοῦ Χριστοῦ καί προεικόνιζαν τό Μυστήριο τῆς Θείας Οἰκονομίας Του, ἀλλά ἀπεναντίας ὡς νόθα τέκνα τήν ἀρνοῦνταν ζητώντας τήν ἰδίαν δόξαν.

Γι’αὐτήν τους τήν σκληροκαρδία καί ἀπιστία, τούς ἀποκαλεῖ ὁ Κύριος γενεά ἄπιστο, πονηρά καί διεστραμμένη, πού ἔχουν πατέρα τους τόν σατανά[3], κακούς γεωργούς, οἰκονόμους τῆς ἀδικίας, μωρούς καί τυφλούς, ὄφεις, γεννήματα ἐχιδνῶν[4] καί ὑποκριτές πού ἀγάπησαν μᾶλλον τήν δόξαν τῶν ἀνθρώπων παρά τήν δόξαν τοῦ Θεοῦ. Τό ἴδιο κάνουν καί οἱ σημερινοί Νεοεποχῖτες ὁμόφρονές τους, πολεμοῦν τήν Ὀρθόδοξον πίστιν καί Παράδοσιν καί συκοφαντοῦν τούς Ἁγίους πού δέν ἐνδίδουν στίς βλασφημίες τῆς Νέας Ἐποχῆς των!

Γιά τοῦ λόγου τό ἀληθές, παραθέτουμε κάποια χωρία καί λόγους τοῦ Ἰησοῦ καί τῶν Ἁγίων Ἀποστόλων:

Α) Εἶπεν ὁ Κύριος στούς Ἰουδαίους: «Ἄν εἴσαστε μαθητές τοῦ Ἀβραάμ θά ἀναγνωρίζατε Ποιός εἶμαι καί Ποιός Μέ ἀπέστειλε[5]».

Β) Ἐξεφώνησε ἐνώπιόν τους τά φοβερά «οὐαί», ἀποκαλώντας αὐτούς ἀπογόνους τῶν φονευσάντων τούς Προφῆτας[6].

Γ)Ὁ Ἅγιος Πρωτομάρτυρας Στέφανος ἀπολογούμενος στό συνέδριο τούς ἀπεκάλεσε φονεῖς, προδότες καί ἀρνητές τῆς Παραδόσεως[7].

Δ) Ὁ Ἅγιος Ἀπόστολος Παῦλος δέν μπόρεσε νά τελειώσει τήν ἀπολογία του μπροστά στόν ἔπαρχο Φήλικα, γιά τήν Θεόσταλτη κλίση του ἀπό τόν Ἰησοῦ καί τήν ἀποστολή του στά ἔθνη, ἐξαιτίας  τῶν διωκτῶν τῆς Ἀληθείας. Αὐτή τήν ἀπολογία ὁλοκλήρωσε ἐνώπιον τοῦ βασιλέως Ἀγρίππα ἀργότερα[8].

Χρειάζεται κάποιος νά παραθέσει καί ἄλλα χωρία ἀπό τήν Ἁγία Γραφή, ὥστε νά καταλάβουμε ὅτι οἱ Φαρισαῖοι οὐδέποτε σεβάσθηκαν τήν Παράδοση τῶν Ἁγίων Πατριαρχῶν, τοῦ Μωϋσέως, τοῦ Δαυΐδ; Πρός τί λοιπόν ἡ δόλια ἤ πλανεμένη σοφιστεία, τήν ὁποίαν προβάλλουν σήμερα οἱ Νεοεποχῖτες, ὅτι δῆθεν οἱ Ὀρθόδοξοι πιστοί κληρικοί, μοναχοί καί λαϊκοί πού παραμένουν μέ κάθε θυσία ἑπόμενοι τοῖς Ἁγίοις Πατράσιν ταυτίζονται μέ τούς Φαρισαίους τῆς ἐποχῆς τοῦ Χριστοῦ ἐπειδή ἀρνοῦνται τό «καινούριο», δηλαδή τήν παναίρεση τοῦ πάπα; Γιατί τάχα δέν καταλαβαίνουν; Τί βλασφημίες εἶναι αὐτές πού ἀκούγονται, ὅμοιες μέ ἐκεῖνες τῶν φονευσάντων τόν Κύριον τῆς Δόξης, πού ὅταν τούς ἀπεκάλυψε τήν ἀλήθεια, Τόν ἀπεκάλεσαν πλάνο καί βλάσφημο; Τί εἴδους τακτική εἶναι αὐτή πού ἀκολουθοῦν οἱ σημερινοί ψευτοορθόδοξοι ἀκόλουθοι τοῦ παπισμοῦ; Εἶναι τόσο ἄπιστοι καί διεστραμμένοι;

Νά θυμήσουμε ὅτι στίς 21 Μαΐου ἡ Κρήτη ἑόρτασε τή μάχη τῆς Κρήτης καί τή νίκη κατά τῶν φασιστῶν καί τῶν φασιστικῶν δυνάμεων τῆς Εὐρώπης. Ὁ Χίτλερ ἀπαγόρευσε νά γίνουν ἄλλες ἀερομαχίες στήν Κρήτη καί νά πολεμοῦν ἀπό θαλάσσης καί ἀπό ξηρᾶς, διότι ἡ Κρήτη ἔγινε νεκροταφεῖο τῶν Γερμανῶν (ἀλεξιπτωτιστῶν). Τώρα ἡ Κρήτη θά γίνει νεκροταφεῖο τῆς Ὀρθοδοξίας, μέ ὄργανο τήν «Ἁγία καί Μεγάλη Πανορθόδοξο Σύνοδο»; Μή γένοιτο!

Ἐν τούτοις, τούς λέμε, ὅτι ὁ Χριστός εἶναι ἡ παντοτινή Ἀλήθεια ἀπό καταβολῆς κόσμου, ἄσαρκος στήν Παλαιά Διαθήκη, ἔνσαρκος στήν Καινή Διαθήκη. Πάντοτε ὁ Ἴδιος, τότε καί τώρα καί εἰς τούς αἰῶνας, ὅπως καί οἱ ἰδικοί Του ἐμμένοντες εἰς τήν Ἀλήθειαν καί τότε καί τώρα καί εἰς τούς αἰῶνας, διώκονταν, διώκονται καί θά διώκονται[9] ἀπό τούς ἐχθρούς τῆς Ἀληθείας, δηλαδή ἀπό τούς παλαιούς ἀνθρώπους (παλιανθρώπους), τούς φίλαυτους, τούς βορβορώδεις καί σαρκικούς στό φρόνημα. Μακάρι ἐν τέλει, οἱ σημερινοί πολέμιοι τῆς Ἀλήθειας, οἱ σύγχρονοι Φαρισαῖοι καί Γραμματεῖς, νά μετανοήσουν ἀληθινά καί νά ἀπομακρυνθοῦν ἀπό τήν βλασφημία καί τήν πλάνη τοῦ παπισμοῦ καί τοῦ προτεσταντισμοῦ, τοῦ παγανισμοῦ καί τῆς εἰδωλολατρείας. Ἄς προσέξουν τήν ἀπολογία τοῦ Ἁγίου Ἀποστόλου Παύλου ἐνώπιον τοῦ βασιλέως Ἀγρίππα, μέ τήν εὐχή κάποια στιγμή νά μετανοήσουν, ἐπειδή τά συγχωροχάρτια τοῦ ποντίφηκα δέν πρόκειται νά τούς ὠφελήσουν τήν ὥρα τῆς Κρίσεως παρά μόνον ἡ ἀληθινή μετάνοια καί ἡ πίστις στήν Ἀλήθεια πού εἶναι ὁ Χριστός Ἰησοῦς.

ΣΥΜΠΕΡΑΣΜΑ: Ταυτίζουν οἱ φιλοπαπιστές τήν Αἰώνιον καί Σωτήριον Διδασκαλίαν τοῦ Χριστοῦ μέ τήν ἰδικήν τους ἀθλία πρόταση, πού εἶναι ἡ ἄρνησις τῆς Ὀρθοδόξου ἡμῶν πίστεως καί Παραδόσεως καί ἡ ὑποταγή τῆς Ὁρθοδόξου Ἐκκλησίας στά σκοτεινά σχέδια τῆς Πανθρησκείας τους[10]. Ὅπως, ἐπίσης, τήν πιστή τήρησιν τῶν Ἐντολῶν ὑπό τῶν Ὀρθοδόξων πιστῶν ἕως θυσίας καί μαρτυρίου, τήν ταυτίζουν μέ τήν ἐμμονή στήν κακία καί πλάνη τῶν Φαρισαίων, Γραμματέων, Σαδδουκαίων, Ἡρωδιανῶν καί ἄλλων αἰσχίστων ἀποστατῶν τῆς Ἀληθείας, τοῦ Χριστοῦ. Ἔχετε ὑπ’ὄψιν, ἀδελφοί μου Ὀρθόδοξοι Χριστιανοί, ὁμοίαν διαστροφήν καί ἀπιστίαν; Δέν νομίζω. Αὐτή εἶναι ἡ ἐσχάτη πλάνη χείρων τῆς πρώτης.                                                                                                          

Στόν Κύριο Ἰησοῦ Χριστό ἀνήκει τό Κράτος, ἡ Βασιλεία, ἡ Δύναμις καί ἡ Δόξα εἰς τούς αἰῶνας.

Ἀμήν.

---

[1] «Μωϋσέα ἐλίθασαν, οἱ δεινοὶ καὶ παράνομοι, Ἰουδαίων σύστημα τὸ ἀχάριστον· τὸν Ἡσαΐαν δὲ ἔπρισαν,ξυλίνῳ ἐν πρίονι· ἐν βορβόρῳ τὸν σοφόν, Ἱερεμίαν ἐνέβαλον· τὸν δὲ Κύριον, ἐν Σταυρῷ ἀνυψοῦντες, ἐπεβόων· Τὸν ναὸν ὁ καταλύων, σῶσον σαυτὸν καὶ πιστεύσομεν.» (Τροπάριο τῶν Αἴνων Τετάρτης τῆς Μεσοπεντηκοστῆς)

[2] «Ἄνθρωπός τις ἐφύτευσεν ἀμπελῶνα, καὶ ἐξέδοτο αὐτὸν γεωργοῖς καὶ ἀπεδήμησε χρόνους ἱκανούς. καὶ ἐν τῷ καιρῷ ἀπέστειλε πρὸς τοὺς γεωργοὺς δοῦλον ἵνα ἀπὸ τοῦ καρποῦ τοῦ ἀμπελῶνος δώσωσιν αὐτῷ· οἱ δὲ γεωργοὶ δείραντες αὐτὸν ἐξαπέστειλαν κενόν.  καὶ προσέθετο αὐτοῖς πέμψαι ἕτερον δοῦλον. οἱ δὲ κἀκεῖνον δείραντες καὶ ἀτιμάσαντες ἐξαπέστειλαν κενόν. καὶ προσέθετο πέμψαι τρίτον. οἱ δὲ καὶ τοῦτον τραυματίσαντες ἐξέβαλον. εἶπε δὲ ὁ κύριος τοῦ ἀμπελῶνος· τί ποιήσω; πέμψω τὸν υἱόν μου τὸν ἀγαπητόν· ἴσως τοῦτον ἰδόντες ἐντραπήσονται. ἰδόντες δὲ αὐτὸν οἱ γεωργοὶ διελογίζοντο πρὸς ἑαυτοὺς λέγοντες· οὗτός ἐστιν ὁ κληρονόμος· δεῦτε ἀποκτείνωμεν αὐτόν, ἵνα ἡμῶν γένηται ἡ κληρονομία. καὶ ἐκβαλόντες αὐτὸν ἔξω τοῦ ἀμπελῶνος ἀπέκτειναν...» (Λουκ.,κεφ.κ΄,στ.9-15).

[3]  «ὑμεῖς ἐκ τοῦ πατρὸς τοῦ διαβόλου ἐστὲ, καὶ τὰς ἐπιθυμίας τοῦ πατρὸς ὑμῶν θέλετε ποιεῖν... ὁ ὢν ἐκ τοῦ Θεοῦ τὰ ῥήματα τοῦ Θεοῦ ἀκούει· διὰ τοῦτο ὑμεῖς οὐκ ἀκούετε, ὅτι ἐκ τοῦ Θεοῦ οὐκ ἐστέ». (Ἰωάν.,κεφ.η΄,στ.44,47)

[4]  Κατά Ματθ., κεφ.κγ΄,στ.33

[5] «...Εἰ τέκνα τοῦ Ἀβραάμ ἦτε, τὰ ἔργα τοῦ Ἀβραὰμ ἐποιεῖτε. νῦν δὲ ζητεῖτέ με ἀποκτεῖναι, ἄνθρωπον ὃς τὴν ἀλήθειαν ὑμῖν λελάληκα, ἣν ἤκουσα παρὰ τοῦ Θεοῦ·...». (Ἰωάν.,κεφ.η΄, στ.39-40)

[6] «Οὐαὶ ὑμῖν, γραμματεῖς καὶ Φαρισαῖοι ὑποκριταί, ὅτι οἰκοδομεῖτε τοὺς τάφους τῶν προφητῶν καὶ κοσμεῖτε τὰ μνημεῖα τῶν δικαίων, καὶ λέγετε· εἰ ἦμεν ἐν ταῖς ἡμέραις τῶν πατέρων ἡμῶν, οὐκ ἂν ἦμεν κοινωνοὶ αὐτῶν ἐν τῷ αἵματι τῶν προφητῶν. ὥστε μαρτυρεῖτε ἑαυτοῖς ὅτι υἱοί ἐστε τῶν φονευσάντων τοὺς προφήτας. καὶ ὑμεῖς πληρώσατε τὸ μέτρον τῶν πατέρων ὑμῶν». (Ματθ., κεφ.κγ΄,στ.29-32)

[7] «Σκληροτράχηλοι καὶ ἀπερίτμητοι τῇ καρδίᾳ καὶ τοῖς ὠσίν, ὑμεῖς ἀεὶ τῷ Πνεύματι τῷ ἁγίῳ ἀντιπίπτετε, ὡς οἱ πατέρες ὑμῶν καὶ ὑμεῖς. τίνα τῶν προφητῶν οὐκ ἐδίωξαν οἱ πατέρες ὑμῶν; καὶ ἀπέκτειναν τοὺς προκαταγγείλαντας περὶ τῆς ἐλεύσεως τοῦ δικαίου, οὗ νῦν ὑμεῖς προδόται καὶ φονεῖς γεγένησθε. οἵτινες ἐλάβετε τὸν νόμον εἰς διαταγὰς ἀγγέλων καὶ οὐκ ἐφυλάξατε».(Πράξ.,κεφ.ζ΄,στ.51-53)

[8] Ἀπολογία ἐνώπιον τοῦ βασιλέως Ἀγρίππα. (Πράξ.,κεφ.κστ΄,στ.1-32)

[9] «... οὐκ ἔστι δοῦλος μείζων τοῦ κυρίου αὐτοῦ. εἰ ἐμὲ ἐδίωξαν, καὶ ὑμᾶς διώξουσιν· εἰ τὸν λόγον μου ἐτήρησαν, καὶ τὸν ὑμέτερον τηρήσουσιν. ἀλλὰ ταῦτα πάντα ποιήσουσιν ὑμῖν διὰ τὸ ὄνομά μου, ὅτι οὐκ οἴδασι τὸν πέμψαντά με». (Ἰωάν.,κεφ.ιε΄,στ.20-21)

[10] Βλέπε τό βιτρό σύμβολο τῆς Πανθρησκείας πού ἔχουν τοποθετήσει στήν κεντρική εἴσοδο καί ἔξω ἀπό τό Ἱερό Παρεκκλήσιο τῆς Ὀρθοδόξου Ἀκαδημίας τῆς Κρήτης, ἐκεῖ πού θά συνέλθει ἡ «Ἁγία καί Μεγάλη Πανορθόδοξη Σύνοδος»! Στό Βιτρό αὐτό εἰκονίζονται στό κέντρο τῆς παραστάσεως τρεῖς ἀνθρώπινες φιγοῦρες ἀνάµεσα σέ φλόγες πού ὑψώνουν σέ στάση δεήσεως τά χέρια τους σέ θρησκευτικά σύµβολα: ὁ ἓνας πρός τόν Σταυρό τοῦ Κυρίου, ὁ ἂλλος πρός τήν Ἡµισέληνο (ἀριστερά τοῦ Σταυροῦ) καί ὁ τρίτος πρός τό Ἂστρο τοῦ ∆αυΐδ (Ἑξάλφα, δεξιά τοῦ Σταυροῦ)! Ὁ Τίµιος Σταυρός καί τά δύο σύµβολα τῶν «µονοθεϊστικῶν θρησκειῶν» (Ἡµισέληνος καί Ἑξάλφα) πλαισιώνονται καί συνδέονται µέ τό οὐράνιο τόξο, τό κατ’ ἐξοχήν σύµβολο τῆς Νέας Ἐποχῆς!  Τό βιτρό αὐτό ἔχει μάλιστα ἐκτυπωθεῖ καί σέ καρτ-ποστάλ ἀπό τήν Ὀρθόδοξη Ἀκαδημία τῆς Κρήτης! (Ἐπιστολή π.Ἀναστασίου Γκοτσόπουλου πρός τήν γραμματεία τῆς «Ἁγίας καί Μεγάλης Πανορθόδοξης Συνόδου»)