ΕΔΩ και λίγες ώρες οι τούρκοι μας “μούτρωσαν”.
Περίμεναν με συνοπτικές διαδικασίες να πάρουν τους 8 αιτούντες άσυλο τούρκους
από την Αλεξανδρούπολη. Ο λόγος που βιάζονται είναι για να επαναφέρουν δια της
νόμιμης οδού την Θανατική Ποινή.
Αν το κάνουν πριν τους πάρουν γνωρίζουν
ότι δεν θα τους πάρουν και αυτό διότι θα παραβιαστούν βασικές αρχές των
ανθρωπίνων δικαιωμάτων και του διεθνούς δικαίου.
Ήδη η Δυτικοί τους ξεκαθάρισαν σήμερα, ΕΕ
και Θανατική Ποινή δεν ταιριάζουν σαν ζευγάρι.
Για αυτό οι γείτονες έβαλαν λυτούς και
δεμένους και απειλούν.
Όταν για ένα τέτοιο θέμα επιλαμβάνεται
και η τουρκική πρεσβεία των Αθηνών τότε κάτι μυρίζει…
¨Πριν από λίγο ο Τούρκος πρέσβης
απείλησε με επιδείνωση των διμερών σχέσεων Τουρκίας – Ελλάδας.
Συγκεκριμένα ο Κερίμ Ουράς προειδοποίησε
ότι οι σχέσεις των δύο χωρών θα πληγούν αν η Ελλάδα δεν εκδώσει στην Τουρκία
τους οκτώ στρατιωτικούς που έχουν ζητήσει πολιτικό άσυλο.
Σε μία τουλάχιστον ασυνήθιστη κίνηση για
τα δεδομένα της διπλωματίας, ο Τούρκος πρεσβευτής έδωσε έκτακτη συνέντευξη
Τύπου, στην οποία τόνισε ότι το ενδεχόμενο να μην εκδοθούν οι 8 καταζητούμενοι
για συμμετοχή στην απόπειρα πραξικοπήματος «δεν θα βοηθούσε τις διμερείς
σχέσεις» Ελλάδας και Τουρκίας.
«ήταν λάθος το γεγονός ότι τους δόθηκε
άδεια να προσγειωθούν», είπε ο Κερίμ Ουράς ενώ προειδοποίησε ότι η μη έκδοση
των 8 Τούρκων θα ζημιώσει τις ελληνοτουρκικές σχέσεις.¨
πηγή: http://www.pentapostagma.gr/
ΕΙΝΑΙ σαν να μας λένε από εδώ και πέρα θα
μιλάμε με τις πρεσβείες μέχρι να μας τους δώσετε ἠ και για οτιδήποτε άλλο θέμα ήθελε προκύψει στις διμερείς σχέσεις
μας βλ. και προσφυγικό .
Ο εγωισμός του σουλτάνου τρώθηκε βαρύτατα
μαζί με την απομυθοποίηση του τουρκικού στρατού για αυτό ψάχνει εξιλαστήρια
θύματα εδώ και τώρα.
ΗΡΘΕ
άραγε η ώρα των ΠΡΕΣΒΕΙΩΝ;
Σίγουρα
όμως ήρθε η ώρα των ΠΡΟΦΗΤΕΙΩΝ
Άγιος
Παΐσιος: «Όταν θα δούμε η Ελλάδα να παίρνει την πρεσβεία της από την Τουρκία
και η Τουρκία την πρεσβεία της από την Ελλάδα, τότε θα πρέπει να πούμε: «Ταις
πρεσβείαις της Θεοτόκου, Σώτερ σώσον ημάς»
“Είχαμε την ευλογία να γνωρίσουμε έναν άνθρωπο που γνώριζε τον γέροντα Παΐσιο για δεκαπέντε χρόνια και είχε ιδιαίτερες σχέσεις μαζί του.
Κάναμε αρκετά χιλιόμετρα για να τον γνωρίσουμε από κοντά και το υλικό που μας εμπιστεύθηκε νομίζω πως είναι σημαντικό και θα προσπαθήσουμε να το προβάλλουμε σταδιακά.
Ξεκινάμε με μια μαρτυρία, λόγω επικαιρότητας που έχει σχέση με τα ελληνοτουρκικά. Από βαθιά ταπεινότητα και μόνο, ο εν λόγω κύριος δεν θέλησε να δημοσιεύσουμε ούτε το όνομά του, ούτε την πόλη που μένει :
«Βρισκόμαστε στο 1990 που είδα τον γέροντα. Ήταν η τελευταία φορά γιατί μετά από λίγο αρρώστησε. Με έβαλε μέσα στο κελλί του και καθόταν στο πάσι. Κάθε φορά που τον επισκεπτόμουν, του πήγαινα καμιά μάλλινη φανέλα για το κρύο. Πήρα και τον σάκκο μαζί μου και τον έβαλα σε μια γωνιά.
Μου λέει "μην τον πειράζεις τον σάκκο"...
Εγώ μέσα στον σάκκο είχα ένα μαγνητοφωνάκι που κατέγραφε από απόσταση συνομιλίες και είχα σκοπό μόλις πάω να βγάλω την φανέλα να το πατήσω και να αρχίσει να καταγράφει τα λόγια του γέροντα.
Μόλις σηκώθηκα μου λέει "Κ. μην το ανοίγεις, δεν πρόκειται να δουλέψει. Φέρ' το εδώ να το δω κι εγώ."
Αφού με κατάλαβε το πήρα και του το έδωσα. Μου λέει "τίνος είναι αυτό;". Του λέω "είναι του φίλου μας του Β." ο οποίος ήταν γνωστός του γέροντα. Άρχισε να το περιεργάζεται και λέει "είναι πολύ ωραίο αλλά να ξέρεις δεν θα λειτουργούσε. Αφού δεν είχες ευλογία δεν θα λειτουργούσε."
Εκείνη την ώρα τον φώναξε κάποιος έξω από το κελλί κι εκεί είδα το μεσημεριανό του γέροντα που ήταν μισή ντομάτα, τρεις ελιές και μισή φέτα ψωμί.
Μόλις ήρθε μέσα του λέω "γέροντα, έχω έναν λογισμό. Τι θα γίνει με την Ελλάδα; Πες μου αν είναι ευλογημένο".
Μου λέει ο γέροντας "θα σου πω... Εγώ μου λέει δεν θα το δω, εσύ θα το δεις. Θα γίνει επί των ημερών σου! Εσύ θα το ζήσεις το γεγονός αυτό... Το πρόβλημα θα αρχίσει από την Θράκη. Θα είναι ένα διπλωματικό επεισόδιο το οποίο δεν θα μπορεί να λυθεί. Τότε όμως οι δήθεν «φίλοι» μας θα βοηθήσουν την Ελλάδα μας αλλά στην ουσία αυτοί θα έχουν το μυαλό τους στα Δαρδανέλια και στην Ευρωπαϊκή Τουρκία.
Από εκεί θα αρχίσει, από την Θράκη!".
Τον ρωτάω "εμείς θα λάβουμε μέρος σε ό,τι γίνει;"
"Όχι!", μου λέει. "Εμείς θα φτάσουμε μέχρι το σημείο της γενικής επιστράτευσης. Χάρην των μικρών των παιδιών, των μοναχών και άλλων που προσεύχονται ο Θεός θα μας λυπηθεί και δεν θα μας αφήσει να λάβουμε μέρος στον πόλεμο που θα γίνει. Θα την πατήσουν αυτοί οι δήθεν «φίλοι» μας και οι άλλοι..."»
http://hggiken.pblogs.gr/2012/09/anekdoth-martyria-apo-ton-geronta-pa-sio-gia-ta-ellhnotoyrkika.html
Με
πνευματική ευθύνη και συνείδηση.
Δρ.
Κωνσταντίνος Βαρδάκας