Είχα προσπαθήσει και στο παρελθόν να γράψω κάτι για τις
σχέσεις Κράτους-Εκκλησίας και για όσα φαιδρά κυκλοφορούσαν στον φιλικό προς
την κυβέρνηση Τύπο, αλλά θεώρησα πως ίσως θα ήταν πιο φρόνιμο να περιμένω την
αντίδραση της ιεραρχίας. Είχα την ελπίδα πως η τακτική του Αρχιεπισκόπου να
κατευνάζει το «θηρίο» θα ήταν αποτελεσματικότερη από τις φωνασκίες των
«συντηρητικών» συνεπισκόπων του.
Παρότι πολλές φορές ο «πονηρός» μου υπαγόρευε πως οι
ιεράρχες μας δεν πρόκειται να αντιδράσουν για τίποτε που να θίγει την πίστη
μας, εκτός κι αν αυτό θίγει το «παγκάρι» τους, προσπαθούσα να απομακρύνω
τέτοιες «βλάσφημες» σκέψεις…
Ωστόσο, δεν μπορώ να μην τονίσω πως το τελευταίο διάστημα
παρατήρησα μια σειρά οβιδιακών μεταμορφώσεων από τον Μακαριώτατο τις οποίες
οφείλω να επισημάνω (στην πολιτική και την καθομιλούμενη χαρακτηρίζονται
διαφορετικά)· Αμέσως μετά την άνοδο του ΣΥΡΙΖΑ και την πρώτη κρυάδα (άρνηση
ορκωμοσίας του Πρωθυπουργού, των Υπουργών και μια σειρά από υποτιμητικές
δηλώσεις εις βάρος της Εκκλησίας) ο κ. Ιερώνυμος προσπάθησε να καθησυχάσει τις
φωνές που του ζητούσαν να αντιδράσει από νωρίς. Μόνιμη επωδός του ήταν: «Μην
ανησυχείτε, έχω προσωπική σχέση με τον κ. Τσίπρα και θα τα βρούμε στο τέλος».
Οι περισσότεροι, μετά την εντυπωσιακή μεταστροφή Τσίπρα
στα οικονομικά ζητήματα, θεώρησαν βέβαιο πως στη συνέχεια θα άλλαζε ρότα και
στα εκκλησιαστικά. Κάποιοι άλλοι, μεταξύ αυτών και ο γράφων, πίστευαν αντίθετα,
πως ακριβώς επειδή ο ΣΥΡΙΖΑ είχε συντριβεί στον τομέα της οικονομίας, θα
αναζητούσε «σωσίβιο» σε άλλον, προνομιακό γι’ αυτόν τομέα, όπως αυτόν της
Παιδείας, της Εκκλησίας κ.ο.κ. Η προώθηση δηλαδή θεμάτων όπως της ακύρωσης στην
ουσία του μαθήματος των Θρησκευτικών, της υποτίμησης του ρόλου του κλήρου στην
ελληνική κοινωνία, της κατάργησης του όρκου, της προσευχής στα σχολεία, των
εικόνων από κάθε δημόσιο κτήριο κ.λπ. θα ήταν τα ζητήματα αιχμής πάνω στα οποία
η νέα κυβέρνηση θα βάσιζε τη ρητορική της, ώστε να διατηρήσει την αρχική
εκλογική της πελατεία του 4 %.
Το τελευταίο διάστημα, ο της α-Παιδείας υπουργός κ. Φίλης,
βλέποντας πως η Ιεραρχία κρατούσε μια στάση αδικαιολόγητα αμυντική, ξιφούλκησε
ολοκληρωτικά εναντίον της Εκκλησίας με τις γνωστές δηλώσεις του περί του ρόλου
της στην Κατοχή και στη Δικτατορία, προετοιμάζοντας ταυτόχρονα και το έδαφος
για το μεγάλο βήμα: την οριστική απομάκρυνση της Εκκλησίας από την ελληνική
κοινωνία μέσω του χωρισμού Εκκλησίας και Κράτους. Επειδή οι αντιδράσεις άρχισαν
πλέον να πληθαίνουν και να σχηματίζουν ρεύμα ορμητικό, ο συνήθως μελιστάλακτος
Αρχιεπίσκοπος «άστραψε και βρόντηξε» εναντίον όχι του «φίλου» του Πρωθυπουργού,
αλλά εναντίον του υπουργού κ. Φίλη, αρνούμενος ακόμα και να τον συναντήσει ή
και να μιλήσει μαζί του.
Χτες, επισκέφτηκε τον «φίλο» του κ. Τσίπρα, παίρνοντας
μαζί του όχι φιλικά προσκείμενους σ’ αυτόν Μητροπολίτες, αλλά «της
αντιπολιτεύσεως» (για να συνεκτεθούν μαζί του ίσως;). Εκεί συνεκάθησε μαζί με
τον «Δεν μιλάω με τον κύριο» Φίλη, καθώς και με τον «χριστιανό» Καμμένο.
Εξερχόμενος του πρωθυπουργικού μεγάρου, δήλωσε μεγαλοφώνως
και υπεροπτικώς το «νενικήκαμεν», αναφερόμενος στο μάθημα των Θρησκευτικών,
καθώς όπως είπε, το μάθημα θα συνεχίσει και φέτος να διδάσκεται από τα
υπάρχοντα βιβλία, και όταν με το καλό γραφτούν τα νέα, θα έχει λόγο και η
Εκκλησία σ’ αυτά.
Λίγα λεπτά μετά, ο «Δεν μιλάω με τον κύριο» Φίλης,
εξερχόμενος κι αυτός του ίδιου μεγάρου, δήλωνε μεγαλοπρεπώς κι αυτός, πως τα
νέα προγράμματα σπουδών θα συνεχίσουν να διδάσκονται όπως και πριν.
Ο συμμετέχων στη συνάντηση μητροπολίτης Μεσογαίας κ. Νικόλαος, προέβη κι αυτός στην εξής χαρακτηριστική δήλωση: «Το συμπέρασμα είναι ότι δεν βγάζω κανένα συμπέρασμα».
Μήπως κάποιος θα έπρεπε να ενημερώσει τον Μακαριώτατο πως το πρόβλημα δεν είναι τα σχολικά βιβλία (αυτά έχουν δοθεί στα παιδιά, αλλά στην ουσία δεν επιτρέπεται στους καθηγητές να τα διδάσκουν στους μαθητές τους) αλλά τα λεγόμενα «Νέα Προγράμματα Σπουδών», αφού οι εντολές προς τους θεολόγους είναι να διδάσκουν το μάθημά τους ΜΟΝΟ από εκεί!
Ο συμμετέχων στη συνάντηση μητροπολίτης Μεσογαίας κ. Νικόλαος, προέβη κι αυτός στην εξής χαρακτηριστική δήλωση: «Το συμπέρασμα είναι ότι δεν βγάζω κανένα συμπέρασμα».
Μήπως κάποιος θα έπρεπε να ενημερώσει τον Μακαριώτατο πως το πρόβλημα δεν είναι τα σχολικά βιβλία (αυτά έχουν δοθεί στα παιδιά, αλλά στην ουσία δεν επιτρέπεται στους καθηγητές να τα διδάσκουν στους μαθητές τους) αλλά τα λεγόμενα «Νέα Προγράμματα Σπουδών», αφού οι εντολές προς τους θεολόγους είναι να διδάσκουν το μάθημά τους ΜΟΝΟ από εκεί!
Η πορεία της ζωής ασφαλώς θα δείξει ποιος έχει δίκιο.
Ωστόσο, μέχρι τώρα, το μόνο που άλλαξε ήταν για μια ακόμα φορά η στάση του
Αρχιεπισκόπου: και τον κ. Φίλη δέχθηκε ως συνομιλητή, και τα Θρησκευτικά θα
συνεχίσουν να διδάσκονται με το νέο σύστημα, όπως ήθελε η κυβέρνηση και
υποτίθεται ότι αντιδρούσε η Εκκλησία…
Για μια ακόμα φορά νικητής επικοινωνιακά υπήρξε ο εκλεκτός
«φίλος» του Μακαριωτάτου, ο οποίος χωρίς να υποχωρήσει σε ΤΙΠΟΤΑ, εξανάγκασε σε
άτακτη υποχώρηση την Ιεραρχία και τον ίδιο τον κ. Ιερώνυμο.
Μήπως έχει δίκιο τελικά ο «πονηρός» που λέει πως για να
κουνηθούν από τις ακριβές τους πολυθρόνες οι ταγοί της Εκκλησίας μας, θα πρέπει
να απειληθεί το «παγκάρι» και η «θεσούλα» τους στην κοινωνία που τους
εξασφαλίζει η διαπλοκή Κράτους και Εκκλησίας; Μήπως εν τέλει θα πρέπει να τους
αρπάξουν την περιουσία τους και να τους κόψουν τους παχυλούς μισθούς τους για
να θυμηθούν και την Ελλαδίτσα που κινδυνεύει να αποχριστιανοποιηθεί με την
ανοχή τους;
Υ.Γ.: Καλύτερα οι αρχιερείς να μην επιμείνουν στην
υποχρεωτικότητα του μαθήματος των Θρησκευτικών, μιας και σε λίγο θα ζητούν
απαλλαγή οι χριστιανοί γονείς για τα παιδιά τους, για να μη διδάσκονται τα
νεοταξικά τερατολογήματα των «νέων προγραμμάτων». http://www.ekklisiaonline.gr