Ακόμα και όταν βρίσκεται στο διοικητικό κέντρο μιας υπερδύναμης,
στο κέντρο λήψης αποφάσεων που καθορίζουν την πορεία του κόσμου. Και εκεί θα εκδηλώσει,
με τον έναν ή τον άλλον τρόπο, όλα τα πολιτισμικά χαρακτηριστικά του, τα οποία
τον συνοδεύουν από τις πρώτες εμφανίσεις του στις σελίδες της παγκόσμιας
Ιστορίας.
Ο απόλυτος άρχων της γείτονος μπορεί να μην έχει
άμεση και ευθεία φυλετική συγγένεια με τα φύλα των Αλταίων Ορέων, που ενώθηκαν
σε συνομοσπονδίες και σχημάτισαν τις πρώτες τουρκόφωνες νομαδικές κοινότητες,
αλλά αποτελεί γνήσιο εκπρόσωπο της μάστιγας της Ασίας. Πιστεύει στη βία, την
εφαρμόζει ως μέσον πολιτικής πειθούς και επιβολής όπου μπορεί. Το έκανε και
στις ΗΠΑ.
Οπως απέδειξαν και τηλεοπτικά πλάνα, ο πρόεδρος της
Τουρκίας Ρετζέπ Ταγίπ Ερντογάν όχι μόνο γνώριζε για την επίθεση των αντρών της
προσωπικής του ασφαλείας εναντίον ειρηνικών διαδηλωτών στην Ουάσινγκτον, αλλά
την κατηύθυνε κιόλας!
Αυτό υποδεικνύει πολλά και για τον χαρακτήρα του
Τούρκου προέδρου αλλά και για την ίδια τη φύση του κράτους το οποίο εκπροσωπεί.
Η βία, συντονισμένη και καθοδηγούμενη από τους επικεφαλής της εκτελεστικής
εξουσίας, δεν είναι ένα μέσο το οποίο μεταχειρίζεται το κράτος σε περίπτωση
εκτάκτου ανάγκης ή οποτεδήποτε δεν γίνεται διαφορετικά, αλλά ένα εγγενές
χαρακτηριστικό του συλλογικού βίου στη γειτονική χώρα.
Ας μη λησμονούμε ότι ακόμα και τα σύνορα της Τουρκίας
δεν είναι τίποτε άλλο παρά μια γραμμή αίματος που χαράχτηκε με τα ξίφη των
σφαγέων Τούρκων επιδρομέων που έπεσαν πάνω σε αντιφρονούντες, μειονότητες,
κατακτημένους λαούς και εθνότητες.
Η εθνοκάθαρση και η γενοκτονία δεν είναι ταμπού στην
Τουρκία, αλλά εγκλήματα που τιμούνται με αργίες και εθνικές εορτές. Και ο
Ερντογάν δεν μπλοφάρει, ούτε «εξάγει» κρίσεις για να κοροϊδέψει ψηφοφόρους.
Ο ίδιος είναι δημιούργημα του τουρκικού «πολιτισμού»,
που έχει χτιστεί πάνω σε εκατομμύρια πτώματα. Πολλά εξ αυτών ανήκαν σε αδέλφια
μας. Η μόνη τιμή που τους πρέπει είναι η αντίσταση στην τουρκική βαρβαρότητα.
dimokratianews, 22.05.2017
http://aktines.blogspot.gr/2017/05/blog-post_910.html