Τετάρτη 28 Ιουνίου 2017

Capital controls: Δύο χρόνια στον "γύψο"

Του Δημήτρη Παπακωνσταντίνου
Πόσες φορές έχουμε ακούσει βαρύγδουπες δηλώσεις ότι επίκειται η σοβαρή ελάφρυνση ή και η άρση των capital controls; Τόσες όσες και οι οικτρές διαψεύσεις των σχετικών κυβερνητικών ψευδών...
Η έκφραση ότι η Ελλάδα έχει μπει στον γύψο ανήκε στον πραξικοπηματία Παπαδόπουλο και έμεινε για να εκφράζει την κατάληψη της Δημοκρατίας και την άρση πολλών ελευθεριών από την επταετή Χούντα. Και είναι δυστυχώς ανατριχιαστική η διαπίστωση ότι κάποιες ελευθερίες όπως η ελεύθερη διακίνηση κεφαλαίων και η δυνατότητα των πολιτών να διενεργούν ελεύθερα συναλλαγές έχουν εισέλθει εδώ και δύο χρόνια σε έναν άλλον "γύψο" από μία κυβέρνηση που υποτίθεται ότι είναι προοδευτική.
Σήμερα ξεκινά η "μαύρη επέτειος" των δύο χρόνων από την καθιέρωση των  capital controls στην ελληνική οικονομία. Μία ντροπιαστική εξέλιξη για την οποία φέρει την απόλυτη ευθύνη η σημερινή κυβέρνηση. Η παραμονή τους ωστόσο παρά το γεγονός ότι έχουν μεσολαβήσει σωρεία υποτιθέμενων μεταρρυθμίσεων και η λήψη σκληρών μέτρων με στόχο την περαιτέρω δημοσιονομική εξυγίανση και προσμονή, φανερώνει ότι στην ουσία για την πρόοδο της οικονομίας και την επιστροφή της εμπιστοσύνης προς το τραπεζικό σύστημα και τις προοπτικές της χώρας, δεν έχει γίνει παρά... μία τρύπα στο νερό.
Και για ποια εμπιστοσύνη άλλωστε να συζητήσουμε σε ποιο τραπεζικό σύστημα; Τη στιγμή που το πρόβλημα των μη εξυπηρετούμενων δανείων και άλυτο δείχνει και καθημερινά η πραγματική εικόνα των μη δυνάμενων δανειοληπτών επιδεινώνεται μαζί με το πλήθος τους... Παρ´ όλα αυτά υπάρχουν προτάσεις και από τις τράπεζες να υπάρξει κάποια σταδιακή ελάφρυνση καθώς διαπιστώνουν ότι οι επιπλοκές από τον περιορισμό ιδιαίτερα για τις επιχειρήσεις, τις πλήττουν καθοριστικά. Αλλά πού; Από τη στιγμή που η κυβέρνηση αξιοποιεί τα capital controls ως περιοριστικό μέτρο σε έναν ηλιθιώδη τακτικού τύπου αγώνα κατά της ελεύθερης οικονομίας και της επιχειρηματικότητας και ως όπλο -ως νομίζουν- κατά της φοροαποφυγής, αυτά θα παραμένουν καταστρέφοντας την οικονομία.
Σημειώστε παρακαλώ ότι οι περιορισμοί στην κίνηση κεφαλαίων παραμένουν σε μία χώρα που ανήκει στον σκληρό πυρήνα της Ευρωζώνης!  Αποτελεί το γεγονός αυτό ντροπή όχι μόνο για την Ελλάδα αλλά και για το ίδιο το ευρώ! Για τη ζημιά που έχει γίνει στη χώρα και την οικονομία δεν χρειάζεται να απαριθμήσουμε νούμερα. Έχουν αναλυθεί κατ´ επανάληψη.
Σε τι μπορούμε να ελπίζουμε; Ας ελπίσουμε μόνο ότι του χρόνου τέτοια εποχή δεν θα μιλούμε για την "επέτειο" των τριών χρόνων! Ντροπή! Τίποτε άλλο...