Η Κυρά της ΡΩ γιατί να κουράζεται με αγιάζι και με καύσωνες να ανεβοκατεβάζει την ΣΗΜΑΙΑ και δεν την άφηνε μόνιμα εκεί επάνω;

Γράφει ο Δρ. Κωνσταντίνος Βαρδάκας

Ήταν θεοπάλαβή από θυσιαστική αγάπη για την Πατρίδα της η Κυρά της ΡΩ και δεν λογάριαζε με αγιάζι και καύσωνες να ανεβοκατεβάζει την ΣΗΜΑΙΑ με τον ΣΤΑΥΡΟ ώστε με την κίνηση αυτή να αγιάζει την ημέρα και την νύκτα της Ελληνικής Ιστορίας για αυτό και δεν την άφηνε μόνιμα εκεί επάνω Της Μεταμορφώσεως του Σωτήρος

Ο ΣΤΑΥΡΟΣ ΜΕΤΑΜΟΡΦΩΣΕ το Ελληνικό Έθνος για αυτό δεν θέλουν να βλέπουν την έπαρση Του στην Σημαία μας; Μια ερώτηση αν επιτρέπετε; Αναρωτηθήκατε αν μας την πέσουν οι τούρκοι πως θα ανεβοκατεβάζετε την Ελληνική Σημαία πολλές φορές την ημέρα για να παίρνει ο κόσμος κουράγιο…;

Αλλά εσείς που θα βρίσκεστε;

Μᾶς κατατρέχουν καὶ μᾶς φθονοῦν γιατί δὲν μποροῦν νὰ χωνέψουν πὼς ἕνα μικρὸ κράτος ἔχει τόση χάρη ἀπὸ τὸ Θεό.

«Οἱ Εὐρωπαῖοι σύμμαχοί μας – οἱ Ἰταλοί, οἱ Ἄγγλοι, οἱ Γάλλοι – μᾶς πρόδωσαν καὶ μᾶς κατέστρεψαν. Ἐξαιτίας τοὺς χάσαμε τὴν πόλη ἀλλὰ καὶ τὴ Μ. Ἀσία. Ἐξαιτίας τὺς εἴχαμε τουρκοκρατία γιὰ πεντακόσια χρόνια. Ἀλλὰ ἀντέξαμε κι ὁ λαὸς ἔμεινε πιστὸς στὴ ρωμιοσύνη καὶ τὴν ὀρθοδοξία καὶ τὰ κρυφὰ σχολεῖα ὅπου τα ἑλληνόπουλα διδάσκονταν τὰ γράμματα ἀπὸ τὸ ψαλτήρι κι ἄλλα ἱερὰ βιβλία. Μᾶς κατατρέχουν καὶ μᾶς φθονοῦν γιατί δὲν μποροῦν νὰ χωνέψουν πὼς ἕνα μικρὸ κράτος ἔχει τόση χάρη ἀπὸ τὸ Θεό. Αὐτοὶ μπορεῖ νὰ ἔχουν τὴ δύναμη καὶ τὰ ὅπλα, ἐμεῖς ἔχουμε τὴν πίστη καὶ τὴν ἐλπίδα μας στὸ Θεό.»

Απόσπασμα ἀπό το βιβλίο: Πατὴρ Ἰωάννης Καλαΐδης (1925-2009)

Τέτοιες ημέρες εορταστικές της ΠΑΝΑΓΙΑΣ στην περίοδο του Δεκαπενταύγουστου προσπαθούν πάλι να διαχειριστούν τον ψυχισμό μας και να περάσουν το δικό τους .

«Σύμφωνα με δημοσίευμα της «Καθημερινής», στο Προεδρικό Διάταγμα Γαβρόγλου, στο άρθρο 3 παράγραφος 7 ορίζεται μόνο ότι «η σημαία παραμένει ανηρτημένη στον ιστό του σχολείου, όπως προβλέπεται σε όλες τις δημόσιες υπηρεσίες».

Επίσης, για το πρόγραμμα του σχολείου ορίζεται στο άρθρο 18 ότι «πριν από την έναρξη των μαθημάτων πραγματοποιείται κοινή προσευχή των μαθητών και του διδακτικού προσωπικού στο προαύλιο του σχολείου, με ευθύνη των εκπαιδευτικών που εφημερεύουν. Η συμμετοχή των μαθητών άλλου δόγματος δεν είναι υποχρεωτική. Ο διευθυντής του σχολείου προβαίνει σε πιθανές ανακοινώσεις – οδηγίες που αφορούν την εύρυθμη λειτουργία του σχολείου και τη μαθητική ζωή της συγκεκριμένης ημέρας ή και σε γενικότερα θέματα». Και αυτό το άρθρο δεν έχει την παραμικρή πρόβλεψη για την έπαρση της σημαίας.» newsbomb.gr/04 Αυγούστου 2017

Τέλος πάντων πρέπει να ξεκαθαρίσετε τα πράγματα διότι όλοι πορευόμαστε στο ίδιο τσουβάλι της δυστυχίας που μας στρίμωξαν οι τοκογλύφοι με τα τεχνάσματα τους.

Όταν βλέπουν τον ΣΤΑΥΡΟ δεν φυγαδεύονται μόνο οι δαίμονες αλλά και τα μιάσματα των τοκογλύφων φυγαδεύονται πνευματικά από την Ελλάδα ακριβώς γιατί φοβούνται ότι το τέλος τους θα είναι σαν του ¨επηρμένου Λυαίου μέσα στο στάδιο από τον μικρόσωμο Άγιο Νέστορα τον Μαθητή του Αγίου Δημητρίου¨ και σαν ¨των φασιστο-ιταλών από την μικρή Ελλάδα του 40 στο Έπος της Ελληνογέννας Βορείου Ηπείρου¨.

Τι φοβούνται άραγε οι τοκογλύφοι και απαιτούν και άλλες μεταρρυθμίσεις -θηρία;

Την ¨ωραία τρέλα ¨του Έλληνα που όταν καταλάβει παρόλο τον αποπροσανατολισμό , τις μπαμπεσιές πίσω από την πλάτη του ότι θα σηκώσει τα πανιά του ιδιαίτερου ψυχισμού του και θα ευθυδρομίσει σε νέες πορείες προόδου και δημιουργίας;

Κάπου στην Θεσσαλονίκη της κρίσης και της ανεργίας εορταστικές μέρες του ΑΓΙΟΥ ΔΗΜΗΤΡΙΟΥ …Οκτώβριο του 2014 αρθρογραφούμε:

ΣΧΕΤΙΚΑ με την ΕΠΑΡΣΗ της Ελληνικής Σημαίας

¨Ρε Μητσάρα σε λίγες μέρες γιορτάζεις, τι δώρο φέτος θέλεις να σου κάνουμε; Ρώτησαν οι λιμενεργάτες τον μικροκαμωμένο συνάδελφο τους.

Ο Μητσάρας ¨¨ο Γίγαντας¨¨ με το παρατσούκλι και πολύτεκνος στις υποχρεώσεις της ζωής, φιλότιμος και αγαπητός ανάμεσα στους συνεργάτες του, δεχόταν ευχαρίστως κάθε χρονιά παραμονή του Αι Δημητρίου το ταπεινό δώρο από τους φίλους του.
-Ένα σκοινί!! Τους είπε κοφτά.

–Τι να το κάνεις βρε Δημήτρη το σκοινί;

– Είπαμε να σου κάνουμε ένα απλό δώρο, αλλά μην μας τρελάνεις κιόλας.

Ο Μητσάρας κοντοστάθηκε για λίγο, έσκυψε το κεφάλι του και όταν το σήκωσε δυο κρυσταλλένια δάκρυα κύλισαν από τα μάγουλα του.
Τρόμαξαν οι φίλοι του, πρώτη φορά είδαν τον ¨¨Γίγαντᨨ να δακρύζει.
–Δημήτρη σου συμβαίνει τίποτα; Τα παιδιά, η γυναίκα είναι καλά;
Τι να πει ο ¨¨Γίγαντας¨¨. Ότι είχε καταρρεύσει οικονομικά;
Ότι το σούπερ-μάρκετ τους έβλεπε κάθε μήνα για τα άκρως απαραίτητα; Ότι το μικρό επίδομα δεν τον αρκούσε για να ¨¨ζεστάνε騨 τις παγωμένες από χαρά καρδιές και τα συναισθήματα μέσα στην οικογενειακή εστία του;

Ο Μητσάρας σκούπισε βιαστικά τα δάκρυα του, όρθωσε το σακατεμένο κορμί του από την φορτοεκφόρτωση και απάντησε χαμογελώντας.
-Το θέλω για να ¨¨κρεμάσω¨¨ την Ελλάδα.

– Καθυστέρησες, ήδη την έχουν ¨¨κρεμάσε騨 άλλοι. Του απάντησαν οι φίλοι του χαχανίζοντας και γεμάτοι απορία.

–Ναι, αλλά εγώ δεν θέλω να την ¨κρεμάσω¨ με χρέη όπως την κρέμασαν αυτοί, αλλά με σκοινί.

Πάγωσαν όλοι. Ο Μητσάρας που κατέβαινε στα γήπεδα με την Ελληνική σημαία, ο ¨¨Γίγαντας ¨¨που τους ιστορούσε τα κατορθώματα του παππού του στο Αλβανικό Μέτωπο και του Καταδρομέα πατέρα του στην Κύπρο, να πει αυτή την βαριά κουβέντα;

Το μυαλό όλων πήγε στις ¨¨κρεμάλες- δημοσκοπήσεις¨¨ των επόμενων εκλογών που συζητιούνται στην πολιτική πιάτσα. Και αυτός ήταν ο λόγος που του ζήτησαν αμέσως εξηγήσεις.

-Καλά τι έπαθες και μιλάς έτσι, σε πείραξε τίποτε;

–Σας ρωτάω αν κάποιος σε έκλεβε ολοφάνερα και μετά σε χρέωνε επί πλέον με τα κλεψιμαίικα με αποτέλεσμα να σε κλέψει πολλές φορές και έτσι να στραπατσάρει την ζωή και τα όνειρα σου, τι θα τον έκανες; Θα τον συγχωρούσες;
– Άντε και να τον συγχωρούσες. Αλλά αυτός αν δεν έβαζε μυαλό και συνέχιζε τα ίδια, δεν πρόδιδες με αυτήν την στάση το μέλλον των παιδιών σου που τα αφήνεις και αυτά έκθετα στην πλεονεξία και την ανωμαλία του;

–Μήπως σήμερα το κάθε επιπλέον πολλαπλάσιο χρέος μας δεν αντιστοιχεί σε πολλαπλάσια κλεψιά που έγινε σε βάρος μας; Και προσωπικά δεν με ενδιαφέρει αυτό πότε έγινε γιατί όταν παραμιλάω κρυφά τα βράδια για να μην με βλέπει η γυναίκα και τα μικρά παιδιά μου , δεν πονάω γιατί με κλέψανε και με χρεώσανε, αλλά γιατί δεν έκανα τίποτα έως τώρα για να σταματήσω την διαστροφή αυτή.

Οι συνάδελφοι μπήκαν αμέσως στο νόημα γιατί και αυτοί ήταν σχεδόν στην ίδια μοίρα. Και η συζήτηση άναψε.

– Καλά ρε ¨¨Γίγαντᨨ και είναι αυτός λόγος για να πεις ότι θα κρεμάσεις την Ελλάδα μας; Είναι λόγια αυτά; Η δόλια πατρίδα δεν φταίει σε τίποτε. Αν κάποιοι φταίνε είμαστε εμείς που ψηφίσαμε τέτοιους στα χρόνια της μεταπολίτευσης δίχως να το πολυσκεφτούμε.

–Λοιπόν πάρτε το απόφαση αντί να κρεμαστώ εγώ με σκοινί, ¨¨θα κρεμάσω¨¨ την Ελλάδα.
Άρχισαν πλέον να ανησυχούν για την νοητική κατάσταση του φίλου τους και κοιτάχθηκαν αναμεταξύ τους.

Ο Δημήτρης συνέχισε τον συλλογισμό του…

-Φέτος θέλω μπόλικο σκοινί για να ¨κρεμάσω¨ την Ελλάδα .

– Εκεί ψηλά στο Επταπύργιο που μένω στην άνω Πόλη, στον ιστό που θα στήσω έξω στην αυλή ¨θα κρεμάσω¨ την Ελλάδα της ψυχής μου που πονάει για το κατάντημα όλων μας, να μην μπορούμε να διεκδικήσουμε όνειρα και σχέδια αλλά και αυτή την χαρά την λίγη της ζωής .

Οι φίλοι του Δημήτρη αμέσως ησύχασαν. Κατάλαβαν ότι ο Μητσάρας ετοιμάζεται παραμονή του Αι- Δημητρίου να σηκώσει στην ¨Συμβασιλεύουσα¨ φτωχομάνα Θεσσαλονίκη την Σημαία Γίγαντα που έχει εκεί, ψηλά στην άνω-Πόλη. Και όπως φαινόταν από τα λεγόμενα του δεν έχει ακόμη και αυτήν την οικονομική άνεση για να αγοράσει επί πλέον φρέσκο σκοινί.

– Καλά ρε Δημήτρη, πες μας επιτέλους ότι θα κρεμάσεις την Σημαία σου για να καταλάβουμε και εμείς και να ησυχάσουμε. Άλλωστε και εμείς σκοπεύουμε να ¨κρεμάσουμε ¨ την Ελλάδα της Ψυχής μας όχι μόνο στα μπαλκόνια και στις αυλές μας, αλλά από εδώ και πέρα πάνω από τις προδομένες ζωές μας μήπως και τις κουμαντάρουμε.

Ο Δημήτρης τους κοιτούσε τώρα ίσια στα μάτια και αυτή την φορά δάκρυσε πάλι, αλλά από συγκίνηση.

– Όσες άδικες λύπες μας ¨χάρισαν¨, με τόσες πραγματικές χαρές-εορτές Παλιγγενεσίας θα μας ανταμείψει ο ΘΕΟΣ.

– Μου φαίνεται ότι από εδώ και πέρα από τις πολλές ¨γιορτινές ανατροπές ¨που θα έχουμε δεν θα μας φτάνει το σκοινί.¨

Έφτασε η ώρα που η μικρή και καταφρονημένη Ελλάς πρέπει να φωνάξει μέσα στον στίβο της Ζωής σαν τον Άγιο Νέστορα ¨ Θεέ Δημητρίου, βοήθει μοι ¨ και τότε Ο ΘΕΟΣ ΤΟΥ ΔΗΜΗΤΡΙΟΥ θα κινήσει τις Σημαίες του Έθνους μας προς την καθ ημάς Ανατολή… πολιτιστικά , δημιουργικά, πνευματικά. Από εκεί άλλωστε θα ξεκινήσει και η πραγματική ανάπτυξη….

Αφιερωμένο στους ακρίτες μας από Θράκη μέχρι Καστελόριζο … από Βόρειο Ήπειρο μέχρι κατεχόμενη Κύπρο… σε αυτούς που ανεβοκατεβάζουν την ΕΛΛΗΝΙΚΗ ΣΗΜΑΙΑ

αλλά και στους ¨Ακρίτες Αγγέλους¨ που φυλάνε τις ρημαγμένες εκκλησιές μας στην Ιωνία, τον Πόντο, την Καππαδοκία και στην Βασιλεύουσα των Πόλεων , την Κωνσταντινούπολη ΚΑΙ που πρόκειται σύντομα να ανεβάσουν την Ελληνική Σημαία και αυτοί.

Με Πίστη και Ελπίδα

Δρ. Κωνσταντίνος Βαρδάκας