Της Γεροντίσσης
άπαυστη είναι η ικεσία
Εφέστιο ανάβλυσμα, αεί η παραμυθία!
Πιθάρια, ελέους
ξέχειλα έξω από την αυλή της.
Λάδι σταλάζει μέσα
τους, σε κάθε δεησή της!
Εκείνος ξέρει το
γιατί με εξέλεξε από νέο!
Μόνο το πάντων ένεκεν, όσο θα αναπνέω
θα ακούγεται απ τα
χείλη μου, προσεύχεσθε για μένα
κάποτε να
ανταμώσουμε σε μέρη ετοιμασμένα!
Μακρίνα και Θεοφανώ
την Εφραιμία πέμπουν.
Ανθοί της Οδηγήτριας
τον ήλο λιτανεύουν!
Θασίτης ο Αρχάγγελος
σμίγει αφιερωμένους!
Καντηλοκέρι Αθωνικό
με ρασοφορεμένους!
Μονοπάτι κρυμμένο από τον ήλιο κατεβαίνουμε με ταχύ ρυθμό, στο μεσημέρι της τρίτης μας μέρας στο Όρος.