Σύντομα με το Σκοπιανό μπορεί να δούμε και τους Τούρκους στα νερά του ΑΙΓΑΙΟΥ που βρέχουν την Μακεδονία;

H Ευλογία του Καλόγερου

Μπάμπουρας- Θάσος

Φώτο από spearfish.gr

Γράφει ο Δρ. Κωνσταντίνος Βαρδάκας

Επειδή σύντομα με το Σκοπιανό  μπορεί να δούμε και τους Τούρκους στα νερά του ΑΙΓΑΙΟΥ που βρέχουν την Μακεδονία  μας;

Ας θυμηθούμε ότι: Οι τούρκοι έδωσαν ένα κάρο λεφτά για να αγοράσουν το ογκώδες  Deepsea Metro II πλοίο εξόρυξης πετρελαίου  ώστε να είναι έτοιμοι και για αυτό το ενδεχόμενο.

«ΤΑ ΠΕΤΡΕΛΑΙΑ ΑΝΗΚΟΥΝ ΣΤΟΥΣ ΕΛΛΗΝΕΣ με ευλογία έστω και αν βιώσουμε δυσκολία»  (1η δημοσίευση 23 Ιαν. 2014) Δρ. Κωνσταντίνος Βαρδάκας

Ενώ ο μακαρίτης Ανδρέας  Παπανδρέου κατέβαινε στις προεκλογικές μάχες με το σύνθημα «η Ελλάδα ανήκει στους Έλληνες»  δεν μπορούσε παρόλα αυτά να μας διαβεβαιώσει ότι και « τα πετρέλαια ανήκουν στους Έλληνες» .

Η παραλία του Αγίου Ιωάννη βρίσκεται στην νοτιοανατολική Θάσο ανάμεσα από τα Κοίνυρα και τις Αλυκές. Το όνομα της το πήρε από το εξωκλήσι του Αγίου Ιωάννη. Η ευρύτερη περιοχή ονομάζεται Μπάμπουρας.

Τι εστί Μπάμπουρας;

Το 1978, δηλαδή πριν μπει η Ελλάδα στην ΕΟΚ, πραγματοποιήθηκε μια μελέτη σε μια περιοχή για την οποία γινόταν πολύς λόγος.

Πρόκειται για την περιοχή στην οποία η Χούντα είχε διαπιστώσει ότι υπάρχουν πολύ πλούσια πετρελαϊκά κοιτάσματα αλλά η προηγούμενη μελέτη είχε χαθεί!!!

Η μελέτη ανέφερε ότι 10 ναυτικά μίλια από το Ακρωτήριο ΜΠΑΜΠΟΥΡΑΣ της Θάσου, υπάρχει ένα τεράστιο κοίτασμα πετρελαίου, ΑΜΕΣΑ αξιοποιήσιμο, σε μικρό βάθος από την επιφάνεια και με κόστος εξόρυξης ίσο με αυτό των πηγαδιών που υπάρχουν στη Σ. Αραβία!

Το κόστος εξόρυξης στη Σ. Αραβία ήταν 5 δολάρια το βαρέλι και η μελέτη καταδείκνυε ότι στην θαλάσσια περιοχή του ΜΠΑΜΠΟΥΡΑ το κόστος ήταν μόλις 4,8 δολάρια /βαρέλι γεγονός που την καθιστούσε ισότιμη με μια οποιαδήποτε εξόρυξη σε χερσαίο έδαφος.

Αντίθετα, οι εξορύξεις σε θαλάσσιες περιοχές είναι πάντοτε ακριβότερες όπως αυτές για παράδειγμα του πετρελαίου Μπρέντ.

Στον ΜΠΑΜΠΟΥΡΑ, το κοίτασμα ήταν «καθαρό» από θειάφι, γεγονός που έκανε την εκμετάλλευσή του πιο ελκυστική.

Σύμφωνα με την έρευνα αυτή το συγκεκριμένο κοίτασμα προσφερόταν για μια παραγωγή που μπορούσε να φτάσει και τα 200.000 βαρέλια ημερησίως.

Στον διπλωματικό πυρετό που ακολούθησε η ευρωπαίοι είχαν αρχίσει να δείχνουν έντονο ενδιαφέρον για την Ελληνική συμμετοχή στην ΕΟΚ αφού προσδοκούσε από την Ελλάδα πολλά στον τομέα της Ενεργειακής Πολιτικής.»

http://www.inprecor.gr/archives/213538#sthash.oHzJZ5zh.dpuf  28/07/2012

«Αποκαλυπτικός είναι και ο λόγος του Νικολάου Ρούσσου, ειδικευμένου γεωλόγου στα πετρελαιοειδή: «Υπάρχουν δίδυμες λεκάνες ανατολικά και δυτικά της Θάσου. Υπάρχουν καλές σεισμικές ενδείξεις και δομές ανατολικά, ενώ τα θετικά αποτελέσματα από τη δυτική πλευρά αυξάνουν τις πιθανότητες για ύπαρξη πετρελαίου και από την άλλη πλευρά». Τη δύσκολη...

Στην ανατολική πλευρά της Θάσου η Denison έκανε παλαιότερα έρευνες. Είχε κάνει γεώτρηση εντός των 6 μιλίων, όπου είχε βρει «βαρύ» πετρέλαιο, όχι καλής ποιότητας, το οποίο είναι και δύσκολο στην άντληση.

Ωστόσο η άλλη προσπάθεια της Denison, που επέμενε να κάνει γεώτρηση εκτός των 6 μιλίων ανατολικά της Θάσου, έφερε την αντίδραση της Τουρκίας, προκαλώντας το 1987 μεγάλη ένταση, καθώς το τουρκικό «Σισμίκ» επιχείρησε να κάνει έρευνα στην περιοχή του Μπάμπουρα επίσης, θέτοντας σε ετοιμότητα τις Ελληνικές πολεμικές δυνάμεις.»

«ΠΑΛΙ αυτό το περιβόητο Νταβός ..σήμερα λύνει το σκοπιανό παλιά γεννούσε μορατόριουμ με τον τούρκο»  

Ένα χρόνο αργότερα, ο Ανδρέας Παπανδρέου και ο Τουργκούτ Οζάλ συμφώνησαν σε μορατόριουμ στο Νταβός της Ελβετίας, με αποτέλεσμα να μη γίνουν άλλες προσπάθειες - τουλάχιστον από Ελληνικής πλευράς. Αργότερα, ο Ανδρέας Παπανδρέου θα πει «mea culpa».

Αυτός είναι ο Μπάμπουρας που οι ναυτικοί τον λένε και Καλόγερο από το Κολλυβάδικο Ασκηταριό που έχει σε μια μικρότερη απόληξη του γι αυτό και η πανέμορφη αμμούδα του σήμερα φέρνει την ονομασία Άγιος Ιωάννης.

Σήμερα αυτό το έρημο μικρό εκκλησάκι, Παλαίστρα Ασκητικών αγώνων που διασώθηκε από την καταστροφική φωτιά της Θάσου- Δεκαπενταύγουστος της ΠΑΝΑΓΙΑΣ του 1985, ίσταται φρουρός πάνω από αυτό τον Θησαυρό της Πατρίδας που τον εποφθαλμιούν ¨φίλοι¨ και εχθροί.

Αρχές της δεκαετίας του 80 εφησύχαζα στις διακοπές μου με την ενασχόληση της μελέτης και συλλογής βοτάνων από την Ελληνική γη και σε σχέση με το ντόπιο μέλι.

Δίχως να γνωρίζω τίποτα από τα παραπάνω ενεργειακά  καθότι πληροφορίες έρχονται μόλις τα τελευταία χρόνια και μάλιστα σκόρπιες για τον ενεργειακό πλούτο της πατρίδας, βρέθηκα μέσω ενός αδιάβατου επικλινούς μονοπατιού στην μαγευτική τοποθεσία αυτή της απάτητης σχεδόν τότε  αμμουδιάς του Αγίου Ιωάννη.

Ο πυκνός Πευκοβολώνας της χερσονήσου του Μπάμπουρα δεν είχε καεί ακόμα.

Σας θυμίζει τίποτε το παρακάτω;

«Σάλο προκαλούν οι δηλώσεις του πρώην πρωθυπουργού της Τουρκίας, Μεσούτ Γιλμάζ περί εμπλοκής των τουρκικών μυστικών υπηρεσιών στις καταστροφικές πυρκαγιές στην Ελλάδα.»  Δημοσίευση: 26/12/2011 http://www.skai.gr/news/politics/

Η πυκνότητα των πανύψηλων πεύκων και το κλείσιμο παλαιών μονοπατιών από πουρνάρια έκαναν την πεζοπορία πάνω στο ακρωτήρι πολύ επίπονη.

Όμως κάτι μου έλεγε να φτάσω μέχρι την άκρη και μόλις έφτασα αποζημιώθηκα από την έκπληξη που αισθάνθηκα όταν αντίκρισα αυτό το ερημοκκλήσι που το κάλυπταν οι φτέρες και τα πεύκα.

Μόνο τα χαλάσματα του κολλυβάδικου ναίσκου υπήρχαν και κάποιο κελλίον Μοναχού.

Αισθάνθηκα Ιερό δέος και έκανα τον Σταυρό μου.

Το όλον περιβάλλον με μετέφερε στα ασκηταριά της ερήμου του Aγίου Όρους που μπορεί κάποιος να το ατενίσει εύκολα στον ορίζοντα από εκεί και προς τα Δυτικά.

Κατάκοπος επέστρεψα στην γειτονική αμμουδιά που σήμερα φέρει την ονομασία του Αγίου Ιωάννη και είναι μια τοποθεσία απείρου κάλλους.

Κάτι ψαράδες από το ψαροκάικο που βγήκε σιμά στον ορμίσκο τακτοποιούσαν τα δίκτυα τους .

Θεώρησα ευκαιρία να τους ρωτήσω για το ερειπωμένο τότε ασκηταριό και αυτοί καλοπροαίρετα μου είπαν αυτά που ξέρανε από τους παλαιότερους.

Ότι τον προηγούμενο αιώνα εκεί ησύχαζε ένας σεβάσμιος ερημίτης . Η μόνη παρουσία του γινόταν φανερή την νύκτα από το φώς της κανδήλας.

Οι ψαράδες αισθανόταν την ευλογία του από μακριά και απέδιδαν τις καλές ψαριές που κάνανε στο Ακρωτήρι του Μπάμπουρα στις προσευχές του ¨Αγίου Καλόγερου¨.

Και όπως έλεγαν ο Γέροντας αυτός τους έδινε¨ καλό μεροκάματο¨.

Γι αυτό και ονομάτισαν το μέρος αυτό και Καλόγερο και το μεροκάματο τους ¨μεροκάματο του Καλόγερου¨.

Την ώρα που μου έλεγαν αυτά πρόσεξα ότι τα χέρια και τα δίκτυα τους ήταν γεμάτα με λάδια

Στην εύλογη ερώτηση μου που βρέθηκε αυτή η  γλίτσα. Μου είπαν…

-Πολλές φορές σε αυτό το μέρος και πολύ μακριά από την αμμουδιά στα πολύ βαθιά  από το ακρωτήρι  όταν τραβάμε τα δίκτυα βγάζουμε και αυτό το πράγμα που μυρίζει σαν πετρέλαιο.

-Σίγουρα κάτω από την φυκιάδα πρέπει να υπάρχει πετρέλαιο.

-Πολλές φορές και ανάλογα τα ρεύματα η Θάλασσα λαδώνει εκεί πέρα στα βαθιά πιο μακριά από το ακρωτήρι  .

Οι ψαράδες ήδη είχαν κάνει την δική τους ¨γεώτρηση¨ πολύ πιο πέρα από το ακρωτήρι  και κατάλαβαν ότι ο Καλόγερος (Μπάμπουρας) έδινε και άλλη Ευλογία!!!

Τα επόμενα χρόνια ποιος δεν ήθελε  να υπάρχει ο πολυπληθής στόλος από τα Ελληνικά ψαροκάικα  και να περιδιαβαίνει καμαρωτός στις Θαλάσσιες αλάνες του Αρχιπελάγους που κρύβανε εκτός από τις καλές ψαριές και υποθαλάσσιους θησαυρούς;

Ποιος επιδότησε την κοπή των καικιών μας και την απαξίωση του δυναμικού του αλιευτικού μας στόλου;

Φαίνεται ότι σε κάποιους πείραζε που οι Ρωμαίικες Ανεμότρατες οριοθετούσαν δίχως να το καταλαβαίνουν το αναφαίρετο δικαίωμα της Ελληνικής Υφαλοκρηπίδας και της Εθνικής ΑΟΖ.

Με Πίστη και Ελπίδα

Δρ. Κωνσταντίνος Βαρδάκας.

ΥΓ: Ευχαριστούμε το http://epanastasilae.blogspot.gr/ που μας υπενθύμισε το παλαιότερο αυτό άρθρο μας σε σχέση με την τρέχουσα επικαιρότητα