Οπωσδήποτε, ναι! Ο απόστολος Παύλος είναι σαφής και
κατηγορηματικός. Ο Ιησούς Χριστός, μας λέει, «θα μεταμορφώσει το φθαρτό μας
σώμα και θα το κάνει όμοιο με το δικό Του ένδοξο σώμα, με τη δύναμη και την
εξουσία που έχει να υποτάξει στον εαυτό Του τα πάντα» (Φιλιπ. 3:21).
Το φθαρτό σώμα είναι αυτό που φοράμε τώρα, αυτό που
αποτελείται από σάρκα και κόκαλα, αυτό που, όταν χωριστεί από την ψυχή, θάβεται
στη γη και γίνεται χώμα. Ο Χριστός, λοιπόν, που έχει τη δύναμη και την εξουσία
να υποτάσσει στον εαυτό Του τα πάντα, θα μεταμορφώσει το φθαρτό τούτο σώμα και
θα το κάνει όμοιο με το δικό Του ένδοξο σώμα.
Για το ανθρώπινο σώμα γράφει και αλλού ο ίδιος απόστολος: «Πρέπει,
αλήθεια, αυτό που είναι φθαρτό να μεταμορφωθεί σε άφθαρτο, και αυτό που είναι
θνητό να γίνει αθάνατο. Όταν αυτό το φθαρτό μεταμορφωθεί σε άφθαρτο και αυτό το
θνητό μεταμορφωθεί σε αθάνατο, τότε θα πραγματοποιηθεί ο λόγος της Γραφής: Ο
θάνατος αφανίστηκε, νικήθηκε τελειωτικά!» (Α’ Κορ. 15:53-54).
Πώς θα γίνει η
ανάσταση των νεκρών;
Όταν μιλάμε για ανάσταση των νεκρών, εννοούμε την
ανάσταση όχι ολόκληρης της ψυχοσωματικής φύσεως των ανθρώπων αφού οι
ψυχές, ως ουσίες πνευματικές και άυλες, δεν πεθαίνουν, επομένως δεν έχουν
ανάγκη αναστάσεως, αλλά μόνο των σωμάτων, που πέθαναν και διαλύθηκαν στα
μνήματα. Αυτά θα αναστηθούν, όταν θα έρθει πάλι ο Χριστός για να κρίνει
τους ανθρώπους, και θα δώσουν λόγο μαζί με τις ψυχές για ό,τι καλό ή κακό
έκαναν στη ζωή αυτή. Όπως γράφει ο ευαγγελιστής Ιωάννης, «θα ‘ρθει καιρός που
όλοι οι νεκροί θ’ ακούσουν τη φωνή Του· και όσοι έχουν πράξει δίκαια έργα στη
ζωή τους, θ’ αναστηθούν για να λάβουν μέρος στη νέα ζωή, ενώ όσοι έπραξαν φαύλα
έργα, θ’ αναστηθούν για ν’ αντιμετωπίσουν την καταδίκη» (Ιω. 5:28-29).
Τα σώματά μας, όταν αναστηθούμε, θα είναι τα ίδια που
έχουμε τώρα, αλλά πνευματοποιημένα, δηλαδή απαλλαγμένα από το βάρος της ύλης
και από κάθε φυσική ανάγκη, και άφθαρτα, όπως λέει ο απόστολος Παύλος: «Πρέπει
αυτό που είναι φθαρτό να μεταμορφωθεί σε άφθαρτο, κι αυτό που είναι θνητό να
γίνει αθάνατο» (Α’ Κορ, 15:53).
Μετά την ανάσταση των σωμάτων, κάθε ψυχή θα επιστρέψει στο
σώμα της. Ψυχή και σώμα μαζί θα λάβουν την ανταμοιβή των επίγειων έργων τους
και είτε θα αξιωθούν να απολαύσουν την αιώνια μακαριότητα είτε θα καταδικαστούν
στην αιώνια κόλαση.
Πώς είναι δυνατό να
αναστηθούν τα νεκρά σώματα, που σάπισαν και διαλύθηκαν στα μνήματα;
«Για τον Θεό τίποτα δεν είναι ακατόρθωτο», είπε ο
αρχάγγελος Γαβριήλ στην Παρθένο Μαριάμ, προαγγέλλοντάς της τη γέννηση του
Κυρίου (Λουκ. 1:37). Πραγματικά, «αυτά που για τους ανθρώπους είναι αδύνατα,
για τον Θεό είναι δυνατά», όπως και ο ίδιος ο Κύριος βεβαίωσε (Λουκ. 18:27)
αλλά και έμπρακτα απέδειξε με τα θαυμαστά Του έργα.
Ο παντοδύναμος Θεός δεν έπλασε το ανθρώπινο σώμα από το
χώμα της γης; (Γεν. 2:7). Δεν μπορεί, λοιπόν, να αναστήσει πάλι το σώμα που διαλύθηκε
στη γη; Ας σκεφτούμε τι γίνεται με το σιτάρι ή οποιοδήποτε άλλο σπαρτό. Ο
σπόρος πέφτει στη γη και σαπίζει. Ο σαπισμένος σπόρος, όμως, ανασταίνεται
χλοερός, ξαναζωντανεύει σ’ ένα φυτό θαλερό. Το παράδειγμα αυτό αναφέρει ο
απόστολος Παύλος, γράφοντας στους χριστιανούς της Κορίνθου για την ανάσταση των
σωμάτων: «Ίσως», λέει, «κάποιος να ρωτήσει: «Πώς ξαναζωντανεύουν οι νεκροί; Και
με τι σώμα έρχονται ξανά στη ζωή;» Ανόητε! Ο σπόρος, που ρίχνεις εσύ στο
χωράφι, δεν παίρνει ζωή, αν πρώτα δεν πεθάνει. Και με τη σπορά σου δεν σπέρνεις
το σώμα του φυτού που θα φυτρώσει, αλλά γυμνό κόκκο είτε σιταριού είτε κάποιου
άλλου είδους. Και ο Θεός δίνει σε κάθε σπόρο το σώμα του φυτού που έχει ορίσει.
Κάθε είδος σπόρου έχει το δικό του είδος σώματος… Το ίδιο θα συμβεί και με την
ανάσταση των νεκρών: Όταν το σώμα σαν το σπόρο μπαίνει στη γη, είναι φθαρτό· θα
αναστηθεί, όμως, άφθαρτο. Θάβεται άδοξο· θα αναστηθεί, όμως, ένδοξο. Θάβεται
ανίσχυρο· θα αναστηθεί, όμως, δυνατό. Θάβεται σώμα που ήταν εμψυχωμένο από
ζωική φυσική δύναμη· θα αναστηθεί, όμως, ζωοποιημένο από το Πνεύμα του Θεού (Α’
Κορ. 15:35-38, 42-44).
Όλα τα σώματα των
νεκρών θα αναστηθούν;
Απάντηση: Όλα, τόσο των δικαίων όσο και των αμαρτωλών, και
θα είναι άφθαρτα, πνευματοποιημένα, ελεύθερα από το βάρος της ύλης και από κάθε
φυσική ανάγκη. Γιατί, όπως γράφει ο απόστολος, «άνθρωποι από σάρκα και αίμα δεν
μπορούν να πάρουν μέρος στη βασιλεία του Θεού, ούτε αυτό που είναι φθαρτό
μπορεί να κληρονομήσει την αφθαρσία» (Α’ Κορ. 15:50).
Βέβαια, μολονότι όλα τα σώματα θα αναστηθούν, δεν θα
έχουν όλα την ίδια κατάληξη: «Όσοι έπραξαν στο βίο τους δίκαια έργα, θα
αναστηθούν για να λάβουν μέρος στην καινούρια ζωή· και όσοι έπραξαν φαύλα έργα,
θα αναστηθούν για ν’ αντιμετωπίσουν την καταδίκη» (Ιω- 5:29). Των πρώτων τα
σώματα θα είναι δοξασμένα, θεωμένα, λουσμένα στο άκτιστο φως του Χριστού (πρβλ.
Ματθ. 13:43), ενώ των δεύτερων σκοτεινά και ελεεινά.
Μετά την ανάσταση των σωμάτων των νεκρών, θα μεταμορφωθούν
και των ζωντανών τα σώματα από το Πνεύμα του Θεού, θα απαλλαγούν δηλαδή κι αυτά
από την ύλη όπως τα αναστημένα σώματα των νεκρών. Καθώς γράφει πάλι ο
απόστολος, «δεν θα πεθάνουμε όλοι, όλοι όμως θα μεταμορφωθούμε μέσα σε μια
στιγμή, όσο θέλει το μάτι ν’ ανοιγοκλείσει, όταν ηχήσει η σάλπιγγα των έσχατων
καιρών. Θ’ ακουστεί ο ήχος της σάλπιγγας, κι αμέσως οι νεκροί θα επιστρέψουν
στη ζωή άφθαρτοι, ενώ εμείς οι ζωντανοί θ’ αλλάξουμε το παλιό μ’ ένα νέο σώμα»
(Α Κορ. 15:51-52).
(Από το βιλίο: Γέροντος Ευστρατίου (Γκολοβάνσκι),
Απαντήσεις σε ερωτήματα χριστιανών. Ιερά Μονή Παρακλήτου, 2012. Ερωτήσεις 14,
89, 156, 157)
(Πηγή ηλ. κειμένου: koinoniaorthodoxias.org)
http://alopsis.gr