Καμιά
επAνάσταση δεν
σε ξυπνάει αν δεν πιστέψεις πρώτα στην ΑΝΑΣΤΑΣΗ.
Γράφει
ο Δρ. Κωνσταντίνος Βαρδάκας
Φόβος και τρόμος στην ΠΥΛΗ στο άκουσμα
της επανάστασης των ξυπόλητων γκιαούρηδων στην Πελοπόννησο. Κατάλαβαν βρε την
Τριπολιτσά; Έλεγε και ξανάλεγε ο σουλτάνος, δεν μπορούσε να το πιστέψει και με
μιας ο λογισμός του έφερνε τους ξυπόλητους Έλληνες έξω από την ΑΓΙΑ ΣΟΦΙΑ να
κάνουν γιουρούσι να μπουν μέσα ,να λειτουργηθούν.
Δεν ήταν φαντασία του γιατί τους ένοιωθε
να περικυκλώνουν το παλάτι του που ήταν πίσω από το μεγάλο τέμενος της ΑΓΙΑΣ
ΣΟΦΙΑΣ.
Τότε διέταξε τους εμπίστους αυλικούς του
να φέρουν τρία τρικάταρτα ιστιοπλοικά
μεταγωγικά κάτω στην προβλήτα του Κερατίου για να φορτωθεί ανά πάσα
στιγμή με το χαρέμι και δια παν ενδεχόμενο.
Μάταια οι σύμβουλοι του τον έλεγαν ότι
αργούν να φτάσουν οι επαναστάτες στην ΠΟΛΗ .
Αυτός όμως τους θωρούσε ήδη εκεί….
Τα χρόνια μπορεί να πέρασαν και οι
διάδοχοι του σουλτάνου κράτησαν το ¨έθιμο¨ αυτό.
Πάντα ανήμερα της 25ης Μαρτίου στις
προβλήτες του Κερατίου και του Βοσπόρου κάτω από την ΑΓΙΑ ΣΟΦΙΑ και το
ανάκτορο( σήμερα μουσείο) ελλιμενίζονται
πολεμικά σκάφη δια παν ενδεχόμενο. Αυτοί γνωρίζουν και ο φόβος..
Οι σουλτάνοι γνώριζαν ότι πατούσαν στα
κλεμμένα εδάφη της Ρωμιοσύνης.
Το 21 ξύπνησε εφιάλτες και το 2019 ξυπνάει
στους νέο- σουλτάνους νέους εφιάλτες
Οι αγωνιστές του 21 φέρουν ζωντανή μέσα
τους την εικόνα του Βυζαντίου. Πρόσωπα όπως ο Κωνσταντίνος Παλαιολόγος, σύμβολα
όπως ο δικέφαλος αετός, η αυτοκρατορική πορφύρα, το σύνθημα “εν τούτω
νίκα”, ενώνουν, εμπνέουν και καθοδηγούν τους επαναστατημένους Έλληνες. Τα ίδια
τα ονόματα “Ρωμιός” και “Ρωμιοσύνη”, εξακολουθούν να είναι κυρίαρχα και
έχουν άμεση αναφορά στη βυζαντινή αυτοκρατορία. Όταν μιλούν για το
σκλαβωμένο γένος, ο νους τους τρέχει στο Βυζάντιο και στην Πόλη. Οι Έλληνες,
βλέπουν ως φυσική κοιτίδα του γένους τους την Κων/πολη. Η ίδια η Μεγάλη Ιδέα
που διατρέχει ολόκληρη την ελληνική κοινωνία μέχρι τη μικρασιατική καταστροφή,
στοχεύει στην ανασύσταση -ει δυνατόν- του Βυζαντίου. Ωστόσο, οι Έλληνες θα
είναι οι μονοί από τους ομόδοξους Βαλκάνιους που δε θα καταφέρουν να
απελευθερώσουν τη φυσική κοιτίδα τους, την Πόλη.
Ο Θ. Κολοκοτρώνης διηγείται τον παρακάτω διάλογο
με το στρατηγό Χάμιλτον:
“Μίαν φοράν, όταν επήραμεν το Ναύπλιον,
ήλθε ο Άμιλτων να με ιδή. Μου είπε ότι: “Πρέπει οι Έλληνες να ζητήσουν
συμβιβασμόν και η Αγγλία να μεσιτεύση”. Εγώ του αποκρίθηκα ότι: “Αυτό δεν
γίνεται ποτέ, ελευθερία ή θάνατος. Εμείς, καπετάν Άμιλτων, ποτέ συμβιβασμόν δεν
εκάμαμεν με τον Τούρκο. Άλλους έκοψε, άλλους εσκλάβωσε με το σπαθί και άλλοι,
καθώς εμείς, εζούσαμεν ελεύθεροι από γενεά εις γενεά. Ο βασιλεύς μας εσκοτώθη,
καμμία συνθήκη δεν έκαμε. Η φρουρά του είχε παντοτινόν πόλεμον με τους Τούρκους
και δύο φρούρια ήταν πάντοτε ανυπότακτα”. Με είπε: “Ποία είναι η βασιλική
φρουρά του, ποία είναι τα φρούρια;”. “Η φρουρά του βασιλέως μας είναι οι
λεγόμενοι κλέφτες, τα φρούρια η Μάνη και το Σούλι και τα βουνά”. Έτσι δεν με
ομίλησε πλέον”.
Πηγή‘Βυζαντινώνιστορικά’https://pneymatiko.wordpress.com/2013/03/26/%CE%B2%CF%85%CE%B6%CE%AC%CE%BD%CF%84%CE%B9
Πηγή‘Βυζαντινώνιστορικά’https://pneymatiko.wordpress.com/2013/03/26/%CE%B2%CF%85%CE%B6%CE%AC%CE%BD%CF%84%CE%B9
Καλόν όμως είναι να γυρίσουμε τις
ιστορικές σελίδες εκείνων των ημερών και
να δούμε πράγματα και θάματα.
Πως είχαν τα πράγματα;
«Ο Μαχμούτ δεν έπαυε να θεωρή όλα τα
δεινά του κράτους ως απότοκα της κακοδιοικήσεως και της παραλυσίας των
λειτουργιών της εξουσίας, και της διαφθοράς και ασυδοσίας των γενιτσάρων. Και
τόσον είχε μορφώσει τήν πεποίθησιν ότι η κακοδιοίκησις, η έλλειψις ασφαλείας
και δικαιοσύνης και η εν γένει χαλάρωσις της λειτουργίας των δημοσίων υπηρεσιών
ήτο η πηγή όλων των κακών, ώστε δεν έδωσε προσοχή εις διαφόρους καταγγελίας
περί προπαρασκευής των Ελλήνων εις επανάστασιν.
Είπομεν ότι ο Αλή πασσάς πληροφορηθείς τα
της Εταιρείας, τά διεμήνυσεν αμέσως εις τον σουλτάνον, ζητών αμνηστίαν, με την
υπόσχεση να ανακάλυψη και να εξαφανίση ολόκληρον το μυστικόν επαναστατικόν
δίκτυον των Φιλικών ή να καταστείλη την επανάστασιν αν εξερρηγνύετο αμέσως, αλλά
δεν έγινε πιστευτός.
Ο Μαχμούτ ενόμισε ότι επρόκειτο περί των
συνήθων ραδιουργιών του Αλή.
Αλλ' ανάλογα του κατήγγειλαν μετ' ολίγον
ο Καπετάν πασσάς, πολλοί Τούρκοι βαλήδες, ο Μωχάμετ ’λυ από την Αίγυπτον και
μερικά από τά ευρωπαϊκά ανακτοβούλια δια των πρεσβευτών των.
Τον ειδοποιούσαν περί διαφόρων εταιρειών
και συλλόγων, που είχαν συσταθή εις την Επτάνησον και εις αυτήν την
Πελοπόννησον, δήθεν δια φιλανθρωπικούς, εκπαιδευτικούς και επιστημονικούς
σκοπούς, αλλά πράγματι με πολιτικόν πρόγραμμα.
Ο Μαχμούτ εθεώρησεν αυτάς τας πληροφορίας
υπερβολικάς. Διατί οι Έλληνες θα επαναστατούσαν ;
Ο σουλτάνος δεν έβλεπεν ούτε τον λόγον
τοιούτου κινήματος,- ούτε το δυνατόν της ενεργείας του.
Επίστευε μόνον ότι οι Έλληνες, όπως και
οι άλλοι υπήκοοι του κράτους, είχαν ευλόγα παράπονα κατά της κακής διοικήσεως.
Αν μερικοί θερμόαιμοι υποκινούμενοι από
τον Αλή πασσάν, όπως επίστευεν ο Μαχμούτ, είτε στηρίζοντες ελπίδας
επαναστατικάς εις τας εσωτερικάς ανωμαλίας, εκινούντο κατά τρόπον μυστικόν επί
του παρόντος, θα ησύχαζαν όταν θα κατεβάλλετο ο Αλή πασσάς. Και τότε θα
εβελτιούτο η διοίκησις, θ' ανασυνετάσσοντο όλοι οι κλάδοι του κρατικου
οργανισμού και τα παράπονα θα έπαυαν.
Αλλά τον Ιανουάριον του 1821 έφεραν εις
τον Μαχμούτ τας επιστολάς του Υψηλάντη προς τον Αλή πασσαν, που ευρήκαν επί του
δολοφονηθέντος Υπάτρου.
Η οργάνωσις του ελληνικού κινήματος
απεκαλύφθη. Οι αρχηγοί του ήθελαν να εκμεταλλευθούν την αδυναμίαν του Αλή με
υποσχέσεις αν επέμεινεν εις την ανταρσίαν και την άμυνάν του, δια να
εξακολουθήσουν απασχολούμενοι με τα Ιωάννινα αι μεγαλύτεραι δυνάμεις του
τουρκικού στρατού.
Ταυτοχρόνως ανεφέρθησαν εις την Πύλην τα
της αυτοκτονίας του συλληφθέντος παρά το Βιδίνιον Αριστείδη Πώπ και τα της
εξαφανίσεως των εγγράφων, που έφερεν επάνω του.
Τούτο συνεδυάσθη με τα ελθόντα εις φως εκ
της δολοφονίας του Υπάτρου.
Δεν υπήρχεν αμφιβολία ότι μερικοί Έλληνες
ετοίμαζαν επανάστασιν.
Αλλ' αυτοί ήσαν άραγε πολλοί; Θα έκαναν
πράγματι την μωρίαν να κινηθούν κατά της αυτοκρατορίας;
Η Πύλη οπωσδήποτε δεν εφάνη ότι έδωσε
μεγάλην σημασίαν εις τα αποκαλυφθέντα.
Ολίγον αργότερα, ένας "Ελλην, ο
Ασημάκης Θεοδώρου, κατήγγειλεν εις την Πύλην ότι η ελληνική επανάστασις, η
οποία θα εκηρύσσετο ταχύτατα, είχεν ως πρώτον της σχέδιον την καταστροφήν του
τουρκικού στόλου και την δια ταραχών κατάληψιν της Κωνσταντινουπόλεως.
Το σχέδιον της συνωμοσίας, που ήτο
πραγματικόν, εξετέθη εις την Πύλην. Ονόματα δεν εξηκριβώθησαν, αλλά κατηγγέλθη
ότι συμμετείχαν εις την συνωμοσίαν οι ισχυρότεροι Φαναριώται.
Αυτά εκοινολογήθησαν και εδημιουργήθησαν
αμέσως αλλόκοτοι φήμαι : Ότι πολλά σπίτια ελληνικά είχαν μεταβληθή εις αποθήκας
όπλων, ότι είχαν σκαφή υπό τα δημόσια και τα σουλτανικά κτίρια υπόνομοι, ότι θα
εφονεύετο ο σουλτάνος και όλοι οι αξιωματικοί και ισχυροί Τούρκοι
ταυτοχρόνως.
Ο Μαχμούτ, κατάπληκτος προ της
αποκαλύψεως, απεφάσισε να λάβη ταχύτατα μέτρα προς εκμηδένισιν της συνωμοσίας
προ της εκτελέσεως του σχεδίου της. Εφοβήθη πλέον δια την ιδίαν του τύχην.
Έγιναν έρευναι εις πολλά σπίτια και
εξεδόθη διαταγή να φύγουν από την πρωτεύουσαν όλοι οι διαβατικοί εκείθεν
Έλληνες.
Ο τουρκικός λαός της Κωνσταντινουπόλεως
ευρίσκετο ήδη εις αναβρασμόν.
Εκυκλοφόρει η φήμη ότι οι Έλληνες
εσκόπευαν να σφάξουν όλους τους Τούρκους.
Εμαίνοντο λοιπόν κατά του Ελληνικού
στοιχείου της Πόλεως και κυρίως κατά του Φαναριού. Παντού έβριζαν και
απειλούσαν τους Έλληνας. Πολλοί Εβραίοι, υφιστάμενοι τον ανταγωνισμόν των
Ελλήνων εις το εμπόριον, υπερέβαλλαν τους Τούρκους εις τας εκδηλώσεις του
μίσους. Ο τραπεζίτης του Χαλέτ εφέντη, ο Εβραίος Χασχέλ, ένα βράδυ είπε δημοσία
εις ένα κέντρον ν, υψώνων το ποτήρι του:
- Σ' αυτήν τήν κούπα θα πιώ το αίμα όλων
των Φαναριωτών.»
Διονυσίου Α. Κοκκίνου, Ἡ Ἑλληνική Ἐπανάστασις,
Αθήνα, 1956, τομ. Α. σελ. 363-365
http://www.apostoliki-diakonia.gr/gr_main/catehism/theologia_zoi/themata.asp?cat=hist&contents=contents_Genos.asp&main=ecclesia_history&file=8/8.7.htm
Πως είχαν τα ΘΑΥΜΑΤΑ ;
«Χαίρε,
ως βροντή τους εχθρούς καταπλήττουσα» (Δ’ Χαιρετισμοί)
Πως προστάτευσε η Υπέρμαχος Στρατηγός την
Πατρίδα μας στα δύσκολα χρόνια του Οθωμανικού ζυγού και στην Ελληνική
Επανάσταση του 1821. Και μόνο το γεγονός ότι καθορίστηκε η έναρξη της
Επαναστάσεως την ημέρα του Ευαγγελισμού της Θεοτόκου φανερώνει πόσο οι
σκλαβωμένοι Έλληνες στήριζαν τις ελπίδες τους στην Κυρία Θεοτόκο. «Πάσα διάνοια
των πιστών παρέμενε εστραμμένη προς την Υπέρμαχον της Ορθοδοξίας Στρατηγόν»,
σημειώνει ο εθνικός μας ιστορικός Κωνσταντίνος Παπαρρηγόπουλος.
Υπάρχουν και μαρτυρίες ξένων περιηγητών.
Οι οποίοι περιγράφουν πόσο πολύ εντυπωσιάζονταν που έβλεπαν στα σπίτια τους
αναμμένο το καντηλάκι στην εικόνα της Παναγίας, κι ας μην είχαν ψωμί να φάνε οι
υπόδουλοι Έλληνες. Επίσης εκπλήσσονταν που έβλεπαν στις εκκλησίες τις Ελληνίδες
γονατιστές μπροστά στο εικόνισμα της Παναγίας! Τι θερμές ικεσίες, πόσες
γονυκλισίες, πόσα σταυροκοπήματα!
Πόσο πολύ εμπιστεύονταν οι Έλληνες στην
προστασία της Παναγίας!
Κι η Παναγία η Μανούλα θέριευε την
αποσταμένη ελπίδα του ραγιά, τους έδινε κουράγιο να αντέξουν στις απάνθρωπες
πιέσεις των Τούρκων, στους βίαιους εξισλαμισμούς, στα Μαρτύρια! Τους στήριζε να
μείνουν όρθιοι, Χριστιανοί, Έλληνες!
Κι όταν μια χούφτα άνθρωποι πήραν τα όπλα
να πολεμήσουν «για του Χριστού την πίστη την αγία και της Πατρίδος την
ελευθερία», στην Παναγία κατέφυγαν οι οπλαρχηγοί και οι καπεταναίοι να ζητήσουν
τη Χάρη της. Την Παναγία επικαλούνταν οι ναυτικοί στις δύσκολες αποστολές τους.
Κι όταν μετά από περιπέτειες πατούσαν το πόδι τους στη στεριά, πήγαιναν στο Ναό
της να προσφέρουν το τάμα τους στη Θεοτόκο.
Κάποια στιγμή που κλονιζόταν η Επανάσταση
στην Πελοπόννησο, διότι αποσύρθηκαν οι άλλοι οπλαρχηγοί, ο Κολοκοτρώνης
κατέφυγε στο εκκλησάκι της Παναγίας στο Χρυσοβίτσι και την παρακάλεσε θερμά
λέγοντας:
«Παναγία μου, βοήθησε και τούτη τη φορά
τους Έλληνες να ψυχωθούν».
Έπειτα βγήκε από τον ιερό Ναό και είπε
στα παλληκάρια του:
«Ο Θεός υπέγραψε τη λευτεριά της Ελλάδος
και δεν θα πάρει πίσω την υπογραφή Του».
Ο Κωνσταντίνος Κανάρης την Παναγία
επικαλέστηκε να χαρίσει στους Έλληνες το τρόπαιο, όταν έπλεε στη Χίο να
ανατινάξει την τουρκική ναυαρχίδα του Καρά Αλή.
Οι Σπετσιώτες το 1822 στην Παναγία την
Αρμάτα απέδωσαν την απόκρουση του Οθωμανικού στόλου που κατευθυνόταν προς την
Αργολίδα, για να διασπάσει την πολιορκία του Ναυπλίου.
Ο οπλαρχηγός Γεώργιος Καραϊσκάκης μπροστά
στην εικόνα της Παναγίας της Προυσιώτισσας γονάτισε, όταν αρρώστησε βαριά, και
την παρακάλεσε θερμά να τον θεραπεύσει λέγοντας:
«Παναγία μου, κάνε με καλά να πολεμήσω
για την ελευθερία της Πατρίδος μου, κι εγώ θα σ’ ασημώσω». Και, ω του θαύματος!
Έγινε καλά από φυματίωση, που θέριζε την εποχή εκείνη.
Ο στρατηγός Μακρυγιάννης γονάτιζε μπροστά
στην εικόνα της Παναγίας και προσευχόταν με δάκρυα λέγοντας:
«Δώσε, Θεοτόκε, την υγείαν, όσοι παθόντες
έρχονται εις την χάρη σου, Βαγγελίστρα μου, δια να δοξασθεί ο πανάγαθος Θεός
και να ιδούνε οι τύραγνοι τι εστί Θεός παντουργός και η βασιλεία Του».
Να καταφεύγουμε κι εμείς στην προστασία
της Παναγίας μας. Γνωρίζουμε σε πόσο δεινή θέση βρίσκεται η Πατρίδα μας. Όχι
μόνο από την οικονομική κρίση που ταλανίζει τον τόπο μας, αλλά κυρίως από
την ηθική παραλυσία.
Παρόλο όμως που βρισκόμαστε στο μάτι του
κυκλώνα, έχουμε τη βεβαιότητα ότι αν εκδηλώσουμε πραγματική μετάνοια ως Έθνος
και ως λαός και ζητήσουμε με ταπείνωση την άμαχη προστασία της Παναγίας, η
Υπέρμαχος Στρατηγός θα κάνει πάλι το θαύμα της. Θα προστατεύσει την Πατρίδα μας
από τα έθνη «τα τους πολέμους θέλοντα». Θα την βοηθήσει να μείνει στητή κι
ολόρθη. Θα φέρει το ποθούμενο και στις αλύτρωτες Πατρίδες μας. Οπότε θα ψάλουμε
περιχαρείς και συγκινημένοι οι πιστοί τον Ακάθιστο Ύμνο. Θα της αποδώσουμε τα
νικητήρια ψάλλοντας με ιερό ενθουσιασμό:
«Χαίρε,
Νύμφη Ανύμφευτε»!
https://proseuxi.gr/elliniki-epanastasi-tou-1821
Πριν κάποια χρόνια το γράψαμε γιατί μας
το διαμήνυσε ένας ασκητής:
«Οι Τούρκοι ζητούν Ελληνικά νησιά και ο Ουρανός τους πήρε ήδη πίσω την Αγία Σοφία.»
ΧΡΟΝΙΑ
ΠΟΛΛΑ
Δρ.
Κωνσταντίνος Βαρδάκας