Άγιος Τούνομ ο εμίρης, ο Μάρτυς: "Ὡς ληστήν μνήσθητί μου Χριστέ, κραυγάσαντα τήν ἐνδεκάτην τήν ὥραν…"

«Χαίροις ο το όνομα του Χριστού καθομολογήσας, ότε είδες το Θείον Φώς, Τούνομ καλλιμάρτυς» (Από το Μεγαλυνάριον του Αγίου Μάρτυρος Τούνομ)

Περί του Αγίου Μάρτυρος Τούνομ, ο οποίος μαρτύρησε μετά το θαύμα του Αγίου Φωτός στον Πανάγιο Τάφο

Του Β. Χαραλάμπους, θεολόγου

Στην Ιερά Μονή της Μεγάλης Παναγίας στα Ιεροσόλυμα, την καλουμένη και Μονή των ‘’Σπουδαίων Μοναχών’’, η οποία είναι κτισμένη εκεί που σύμφωνα με την παράδοση στάθηκε η Υπεραγία Θεοτόκος και είδε  τη Σταύρωση του Χριστού, εκεί σ’ αυτή την Ιερά Μονή, φυλάσσονται ανάμεσα στα λείψανα άλλων Αγίων και τα λείψανα του Αγίου Μάρτυρος Τούνομ του εμίρη, ο οποίος μαρτύρησε από τους Τούρκους, επειδή ομολόγησε την πίστη του στον Χριστό.  Αυτόν το Μάρτυρα εορτάζει η Εκκλησία μας στις 18 Απριλίου.

Όταν το έτος 1579 μ. Χ. κατάφεραν οι αντιχαλκηδόνιοι Αρμένιοι να πάρουν άδεια από τους Τούρκους, για να εισέλθουν στον Πανάγιο Τάφο για να πάρουν αυτοί το Άγιο Φως, ο Πατριάρχης Ιεροσολύμων Σοφρώνιος και οι Ορθόδοξοι πιστοί, μαζεύτηκαν  στην Αγία Αυλή του Ιερού Ναού της Αναστάσεως.  Ο Πατριάρχης Ιεροσολύμων προσευχόταν μπροστά από τη μεγάλη εξωτερική αριστερή κολώνα του Ναού.  Αίφνης η κολώνα εσχίσθη και εξήλθε από εκεί το Άγιο Φως.  Ο εμίρης Τούνομ εκείνη τη στιγμή ήταν ψηλά στον απέναντι μιναρέ.

Μόλις είδε το θαύμα του Αγίου Φωτός ο εμίρης Τούνομ, αρνήθηκε την βλάσφημη και αντίθεη πλάνη του Ισλάμ και ομολογώντας τον Κύριον ημών Ιησούν Χριστόν ως αληθινόν Θεόν,  έπεσε από τον  ‘’λογχίζοντα’’ των ουρανό μιναρέ και δεν έπαθε τίποτε.  Η ομολογία του στον Χριστό τον οδήγησε στον διαπυρός θάνατο από τους Τούρκους.

Όσοι Ορθόδοξοι Χριστιανοί  αμφισβητούν το Άγιο Φως, κατ’ ουσία προσπερνούν και αυτή την ιστορική μαρτυρία, που το Άγιο Φως εξήλθε από την εξωτερική κολώνα  του Ναού της Αναστάσεως και κατ’ επέκταση αμφισβητούν και τον  Άγιο Μάρτυρα Τούνομ.  Τους αμφισβητούντας «τον θεασάμενον ως πυρ το Φως το Άγιον, επ’ Ορθοδόξους κατεβαίνον», όπως το Κοντάκιον του Αγίου Τούνομ αναφέρει, δεν είναι εύκολο κανείς να πείσει, γιατί η αιτία της αμφισβήτησης των δεν είναι απλά η ιστορική άγνοιά των.

Τον «ως ληστήν μνήσθητί μου κραυγάσαντα την ενδεκάτην ώραν, και εις την πίστιν του Χριστού προσχωρήσαντα, εμίρην Τούνομ» (Απολυτίκιον του Αγίου), κατ’ ουσία τον αμφισβητούν  Αυτή όμως η σημαντική ιστορική μαρτυρία, έγινε άλλος στηριγμός για πολλούς ολιγοπίστους.

Οι αφισβητούντες όμως δεν διερωτούνται γιατί από τότε εκδόθηκε σουλτανικό φιρμάνι, με το οποίο  εδικαιούντο μόνο οι Έλληνες Ορθόδοξοι να εισέρχονται στον Πανάγιο Τάφο για την Τελετή της αφής του Αγίου Φωτός.  Αυτή αποτελεί αδιάψευστη ιστορική μαρτυρία, την οποία και οι αντιχαλκηδόνιοι Αρμένιοι παραδέχονται.  Οι αφισβητούντες δεν διερωτούνται γιατί το δικαίωμα των Ορθοδόξων Ελλήνων δεν αμφισβητήθηκε ούτε και όταν οι Σταυροφόροι καταδυνάστευσαν τους Αγίου Τόπους, όπως αναφέρει ο Αρχιεπίσκοπος Χρυσόστομος Παπαδόπουλος στο βιβλίο του ‘’Ιστορία της Εκκλησίας Ιεροσολύμων’’.

http://aktines.blogspot.com

Ἀπολυτίκιον

Ἦχος πλ. α΄. Τὸν συνάναρχον Λόγον.

Ὡς ληστὴν μνήσθητί μου Χριστε, κραυγάσαντα τὴν ἐνδεκάτην τὴν ὥραν, καὶ εἰς τὴν πίστιν τοῦ Χριστοῦ προσχωρήσαντα, Εμίρην Τούνομ ἄσμασι Μάρτυρα ὥσπερ ἱερὸν ἐν τῇ ὥρα τῆς ἀφῆς τῶν λαμπάδων τῶν Ορθοδόξων ὑπὸ Φωτὸς τοῦ Ἁγίου στεῤῥῶς, ἀθλήσαντα τιμῶμεν.

Κοντάκιον

Ἦχος πλ. δ΄. Τῇ ὑπερμάχῳ.

Τὸν θεασάμενον ὡς πῦρ τὸ Φῶς τὸ ἅγιον, ἐπ’ ὀρθοδόξους καταβαῖνον ξένως μέλψωμεν, ἐκ Ναοῦ τῆς Ἀναστάσεως πύλης στύλου, καὶ καλῶς ἀλλοιωθέντα ὥσπερ κήρυκα, τοῦ Χριστοῦ καὶ ἐνδεκάτης ὥρας Μάρτυρα, πόθῳ κράζοντες· Χαίροις Τούνομ μακάριε.

Μεγαλυνάριον

Χαίροις ὁ τὸ ὄνομα τοῦ Χριστοῦ, καθομολογήσας, ὅτε εἶδες τὸ θεῖον Φῶς, Τούνομ καλλιμάρτυς, λαμπάδα Ὀρθοδόξων, ἀνάπτων καὶ Μαρτύρων, στέφος δεξάμενος.