Η αναστάσιμη ψυχική διάθεση του χριστιανού θα έπρεπε να είναι κάτι το μόνιμο στην ψυχή του.
Δεν είναι τυχαίο το ότι ο Αγιος Σεραφείμ του Σαρώφ απευθυνόταν σε κάθε άνθρωπο -ανεξάρτητα από την λειτουργική περίοδο- με τον χαιρετισμό: «Χριστός Ανέστη, χαρά μου!» Κι αυτό επειδή ζούσε συνεχώς την αναστάσιμη χαρά
Τι σημαίνει άραγε να ζεις και να έχεις αναστάσιμη ψυχική διάθεση; Πρώτα απ' όλα είναι μια χαρά χωρίς όρια, μια χαρά που δεν έχει τίποτα το γήινο. Ακριβώς επειδή η αναστάσιμη χαρά δεν έχει τίποτα το γήινο. Δεν περιέχει κάποια ευχαρίστηση με την έννοια της ηδονής. Είναι μια συναίσθηση αυστηρώς ψυχική.
Επίσης η αναστάσιμη ψυχική διάθεση προϋποθέτει την απουσία οποιουδήποτε φόβου και την παρουσία ενός τρελού θάρρους-πνευματικά μιλώντας. Επίσης είναι έκπληξη και απορία. Είναι όμως και υποχρέωση.
Αφού νήστεψες, εξομολογήθηκες, κοινώνησες, αφού πήρες το άγιο φως και έψαλλες ''Χριστός Ανέστη εκ νεκρών'' η ζωή σου δεν μπορεί να είναι η ίδια. Έλαβες πολλά, πρέπει να επιστρέψεις έστω και λίγα
Ας ψάξουμε λοιπόν το φως της μεγαλύτερης γιορτής της χριστιανοσύνης. Να χαρούμε ως άνθρωποι για την Ανάσταση. Και αυτό αγαπητοί μου επειδή μόνο ο Θεός και μόνο οι άνθρωποι ξέρουν τι είναι αυτό! Αυτό το Μυστήριο δεν αφορά στους αγγέλους αφού αυτοί είναι άϋλοι και δεν θα περάσουν από την κρίση του Αδέκαστου Κριτού. Μόνο για εμάς αναστήθηκε ο Χριστός
Συνεπώς από ολόκληρο το σύμπαν, απ' όλα τα δημιουργήματα Του-ορατά ή μη-μόνο σε μια γωνιά του, σε κάποια μακρινή «Παλαιστίνη»του Σύμπαντος, όπου ονομάζεται πλανήτης γη, κάποιοι κάτοικοί της (ούτε καν όσοι θα μπορούσαν) χαίρονται με την Ανάσταση.
Η υπόλοιπη δημιουργία στέκεται προς στιγμήν σε κάποια γωνία και κοιτάει.
Μεγάλη η δύναμή Σου Κύριε, αλλά πιο μεγάλη η αγάπη Σου!
proskynitis.blogspot.gr