Αίνοι του γ’ ήχου - Πάσα πνοή - Αινείτε Στιχηρά των αίνων οκτώ.
Αναστασιματάριο Πέτρου λαμπαδαρίου του
Πελοποννησίου.
ΑΙΝΟΙ
Πᾶσα πνοὴ αἰνεσάτω
τὸν Κύριον. Αἰνεῖτε τὸν Κύριον ἐκ τῶν οὐρανῶν· αἰνεῖτε αὐτὸν ἐν τοῖς ὑψίστοις.
Σοὶ πρέπει ὕμνος τῷ Θεῷ.
Αἰνεῖτε αὐτόν,
πάντες οἱ Ἄγγελοι αὐτοῦ· αἰνεῖτε αὐτόν, πᾶσαι αἱ δυνάμεις αὐτοῦ. Σοὶ πρέπει
ὕμνος τῷ Θεῷ.
Στιχηρὰ Ἀναστάσιμα
τῆς Ὀκτωήχου
Ἦχος γ΄
Δεῦτε πάντα τὰ ἔθνη,
γνῶτε τοῦ φρικτοῦ
μυστηρίου τὴν δύναμιν•
Χριστὸς γὰρ ὁ Σωτὴρ
ἡμῶν,
ὁ ἐν ἀρχῇ Λόγος,
ἐσταυρώθη δι' ἡμᾶς, καὶ ἑκὼν ἐτάφη,
καὶ ἀνέστη ἐκ
νεκρῶν, τοῦ σῶσαι τὰ σύμπαντα. Αὐτὸν προσκυνήσωμεν.
ΨΑΛΜΟΣ ΡΝ' (150)
Στιχ. Αἰνεῖτε τὸν
Θεὸν ἐν τοῖς Ἁγίοις αὐτοῦ, αἰνεῖτε αὐτὸν ἐν στερεώματι τῆς δυνάμεως αὐτοῦ.
Ἦχος γ΄
Διηγήσαντο πάντα τὰ
θαυμάσια,
οἱ φύλακές σου
Κύριε,
ἀλλὰ τὸ συνέδριον
τῆς ματαιότητος,
πληρῶσαν δώρων τὴν
δεξιὰν αὐτῶν,
κρύπτειν ἐνόμιζον
τὴν ἀνάστασίν σου,
ἣν ὁ κόσμος δοξάζει.
Ἐλέησον ἡμᾶς.
Στιχ. Αἰνεῖτε αὐτὸν
ἐπὶ ταῖς δυναστείαις αὐτοῦ, αἰνεῖτε αὐτὸν κατὰ τὸ πλῆθος τῆς μεγαλωσύνης αὐτοῦ.
Ἦχος γ΄
Χαρᾶς τὰ πάντα
πεπλήρωται,
τῆς Ἀναστάσεως τὴν
πεῖραν εἰληφότα.
Μαρία γὰρ ἡ
Μαγδαληνή, ἐπὶ τὸ μνῆμα ἦλθεν,
εὗρεν Ἄγγελον ἐπὶ
τὸν λίθον καθήμενον,
τοῖς ἱματίοις
ἐξαστράπτοντα καὶ λέγοντα•
Τί ζητεῖτε τὸν ζῶντα
μετὰ τῶν νεκρῶν, οὒκ ἔστιν ᾧδε, ἀλλ' ἐγήγερται,
καθὼς εἶπε, προάγων
ἐν τῇ Γαλιλαίᾳ.
Στιχ. Αἰνεῖτε αὐτὸν
ἐν ἤχῳ, σάλπιγγος, αἰνεῖτε αὐτὸν ἐν ψαλτηρίῳ καὶ κιθάρᾳ.
Ἦχος γ΄
Ἐν τῷ φωτί σου
Δέσποτα, ὀψόμεθα φῶς φιλάνθρωπε•
ἀνέστης γὰρ ἐκ τῶν
νεκρῶν,
σωτηρίαν τῷ γένει
τῶν ἀνθρώπων δωρούμενος,
ἵνα σε πᾶσα κτίσις
δοξολογῇ, τόν μόνον ἀναμάρτητον. Ἐλέησον ἡμᾶς.
Στιχ. Αἰνεῖτε αὐτὸν
ἐν τυμπάνῳ καὶ χορῷ, αἰνεῖτε αὐτὸν ἐν χορδαῖς καὶ ὀργάνῳ,
Ἕτερα Στιχηρά,
Ἀνατολικά.
Ἦχος γ΄
Ὕμνον ἑωθινόν, αἱ
Μυροφόροι Γυναῖκες, τὰ δάκρυα προσέφερον Κύριε•
εὐωδίας γὰρ ἀρώματα
κατέχουσαι, τὸ μνῆμά σου κατέλαβον, τὸ ἄχραντόν σου Σῶμα, μυρίσαι σπουδάζουσαι,
Ἄγγελος καθήμενος
ἐπὶ τὸν λίθον, αὐταῖς εὐηγγελίσατο•
Τί ζητεῖτε τὸν ζῶντα
μετὰ τῶν νεκρῶν; τὸν θάνατον γὰρ πατήσας,
ἀνέστη ὡς Θεός,
παρέχων πᾶσι τὸ μέγα
ἔλεος.
Στιχ. Αἰνεῖτε αὐτὸν
ἐν κυμβάλοις εὐήχοις, αἰνεῖτε αὐτὸν ἐν κυμβάλοις ἀλαλαγμοῦ. Πᾶσα πνοὴ αἰνεσάτω
τὸν Κύριον.
Ἦχος γ΄
Ἐξαστράπτων Ἄγγελος,
ἐπὶ τὸ μνῆμά σου τὸ ζωοποιόν,
ταῖς Μυροφόροις
ἔλεγεν•
Ἐκένωσε τοὺς τάφους
ὁ Λυτρωτής,
ἐσκύλευσε τὸν ᾅδην,
καὶ ἀνέστη τριήμερος, ὡς μόνος Θεὸς καὶ παντοδύναμος.
Στιχ. Ἀνάστηθι,
Κύριε, ὁ Θεός μου, ὑψωθήτω ἡ χείρ σου, μὴ ἐπιλάθῃ τῶν πενήτων σου εἰς τέλος.
Ἦχος γ΄
Εἰς τὸ μνῆμά σε
ἐπεζήτησεν, ἐλθοῦσα τῇ μιᾷ τῶν Σαββάτων,
Μαρία ἡ Μαγδαληνὴ•
μή εὑροῦσα δὲ ὠλοφύρετο, κλαυθμῷ βοῶσα•
οἴμοι Σωτήρ μου, πῶς
ἐκλάπης
πάντων Βασιλεῦ;
Ζεῦγος δὲ ζωηφόρων Ἀγγέλων,
ἔνδοθεν τοῦ μνημείου
ἐβόα•
Τί κλαίεις ὧ Γύναι;
Κλαίω φησίν,
ὅτι ᾖραν τὸν Κύριόν
μου τοῦ τάφου,
καὶ οὐκ οἶδα ποῦ
ἔθηκαν αὐτόν.
Αὐτὴ δὲ στραφεῖσα
ὀπίσω, ὡς κατεῖδέ σε, εὐθέως ἐβόα•
ὁ Κύριός μου, καὶ ὁ
Θεός μου, δόξα σοι.
Στιχ. Ἐξομολογήσομαί
σοι, Κύριε, ἐν ὅλῃ καρδίᾳ μου, διηγήσομαι πάντα τὰ θαυμάσιά σου.
Ἦχος γ΄
Ἑβραῖοι συνέκλεισαν,
ἐν τῷ τάφῳ τὴν ζωήν,
Λῃστὴς δὲ ἀνέῳξεν
ἐν τῇ γλώσσῃ τὴν
τρυφήν,
κραυγάζων καὶ λέγων•
ὁ μετ' ἐμοῦ δι' ἐμὲ
σταυρωθείς,
συνεκρέματό μοι ἐπὶ
τοῦ ξύλου,
καὶ ἐφαίνετό μοι ἐπὶ
τοῦ θρόνου,
τῷ Πατρὶ
συγκαθήμενος•
αὐτὸς γάρ ἐστι
Χριστὸς ὁ Θεὸς ἡμῶν,
ὁ ἔχων τὸ μέγα ἔλεος.