Ο Μέγας Βασίλειος

Χρήστος Γκότσης

Ἕνας ἀπὸ τοὺς Τρεῖς Ἱεράρχες ὁ Μέγας Βασίλειος, μεγάλος Πατέρας καὶ Οἰκουμενικὸς διδάσκαλος, τιμᾶται ἰδιαίτερα ἀπὸ τὴν Ὀρθόδοξη Ἐκκλησία. Δυὸ φορὲς τὸ χρόνο (1 καὶ 30 Ἰανουαρίου) ἑορτάζεται ἡ μνήμη του καὶ δέκα φορὲς τελεῖται ἡ Λειτουργία του. Γιὰ τὴν Ἐκκλησία εἶναι μέγας καὶ οὐρανοφάντωρ.

Ἡ τελευταία προσωνυμία ὀφείλεται σ’ αὐτὰ πού πρόσφερε μὲ τὸ πνεῦμα του καὶ τὴ ζωή του. Εἶναι δηλαδὴ αὐτὸς πού ἀποκάλυψε, φανέρωσε τὰ οὐράνια. Μὲ τὰ γραπτά του καὶ τὴ διδασκαλία του θεολόγησε βαθιὰ φανερώνοντας στοὺς ἀνθρώπους τὰ μυστήρια τοῦ οὐρανοῦ: αὐτὸ τῆς Ἁγίας Τριάδος καὶ ἐκεῖνο τῆς Θείας Οἰκονομίας, πῶς δηλαδὴ ὁ Θεὸς οἰκονόμησε, σχεδίασε καὶ πραγματοποίησε τὴ σωτηρία τῶν ἀνθρώπων.

ΤΟΥ ΕΝ ΑΓΙΟΙΣ ΠΑΤΡΟΣ ΗΜΩΝ ΒΑΣΙΛΕΙΟΥ ΤΟΥ ΜΕΓΑΛΟΥ: ΠΡΟΣ ΤΟΥΣ ΝΕΟΥΣ, ΠΩΣ ΝΑ ΩΦΕΛΟΥΝΤΑΙ ΑΠΟ ΤΑ ΕΛΛΗΝΙΚΑ ΓΡΑΜΜΑΤΑ

Ἀπόδοση στὴ Νεοελληνική: Βασίλειος Μουστάκης (†)

ΜΙΛΑΕΙ Η ΠΕΙΡΑ ΕΝΟΣ ΑΓΙΟΥ

Πολλοὶ λόγοι, ἀγαπητά μου παιδιά, μὲ κάνουν νὰ σᾶς δώσω αὐτὲς τὶς συμβουλές. Πιστεύω ὅτι εἶναι οἱ καλύτερες καὶ θὰ σᾶς ὠφελήσουν, ἂν τὶς κάνετε κτῆμα σας. Ἔχω προχωρημένη ἡλικία. Ἀσκήθηκα στὴ ζωὴ μὲ πολλοὺς τρόπους. Γνώρισα ἐπὶ πολλὰ χρόνια τὶς βιοτικὲς μεταβολές, ποὺ συμπληρώνουν τὴν ἀνθρώπινη μόρφωση. Ἔτσι, ἔχω κάμποση πείρα στὰ ἀνθρώπινα πράγματα. Μπορῶ, λοιπόν, σ᾿ αὐτοὺς ποὺ πρωτομπαίνουν στὸ στάδιο τῆς ζωῆς, νὰ δείξω τὸν ἀσφαλέστερο δρόμο. Ἀπὸ τὴν ἄποψη τῆς συγγένειας, ἔρχομαι εὐθὺς μετὰ τοὺς γονεῖς σας. Γι᾿ αὐτό, σᾶς ἀγαπῶ ὅμοια μ᾿ ἐκείνους.

Ὁ Μέγας Βασίλειος, ὁ ἄγρυπνος Ἐπίσκοπος, κατά τῶν αἱρέσεων.

Γράφει ὁ Φώτης Μιχαήλ, ἰατρός

Ὁ Μέγας Βασίλειος δέν εἶναι μονάχα ὁ Ἅγιος Ἱεράρχης τῆς ἀγάπης, τῶν θεοφώτιστων διδαχῶν, τῶν γραμμάτων καί τῶν ἐπιστημῶν, τῆς ἄσκησης καί τῆς ἀρετῆς. Εἶναι ταυτόχρονα καί ὁ τολμηρός ὁμολογητής τῆς Πίστεως, ὁ αὐστηρότατος διώκτης τῶν αἱρέσεων, ὁ ἄγρυπνος Ἐπίσκοπος, ὁ ὅντως ποιμήν.

Στά χρόνια τοῦ Μεγάλου Βασιλείου, ἠ Ἐκκλησία ταλανιζόταν ἀπό τήν διάδοση δύο κυρίως αἱρέσεων: Τοῦ Ἀρείου καί τοῦ Σαβελλίου. Ἡ αἵρεση τοῦ Ἀρείου εἶχε καταδικασθεῖ ἤδη ἀπό τήν πρώτη Οἰκουμενική Σύνοδο (325).Ἐντούτοις, κατά τά χρόνια τοῦ ἁγίου Μεγάλου Βασιλείου (330-379), οἱ ὁπαδοί τῶν κακοδοξιῶν τοῦ Ἀρείου εἶχαν τόσο πληθυνθεῖ, ὥστε κατάφεραν καί πῆραν στά χέρια τους τό σύνολο σχεδόν τῶν Ἱερῶν Ναῶν.

Ἐγκώμιο στόν Μέγα Βασίλειο

Ὁσίου Ἐφραίμ τοῦ Σύρου

Στρέψτε τὰ αὐτιὰ σας σ’ ἐμένα, ἀγαπητοὶ ἀδελφοί· θὰ σᾶς διηγηθῶ μιὰ ὡραιότατη διήγηση. Διότι εἶναι σωστὸ νὰ κρύβει κανεὶς τὶς ἀποφάσεις τῶν βασιλέων, εἶναι ὅμως καλὸ νὰ ἀποκαλύπτει τὰ μυστήρια τοῦ Θεοῦ, ὁ Ὁποῖος μὲ ἀφορμή τούς πιστοὺς δούλους του στηρίζει τοὺς ἀδύναμους, ἀπὸ τοὺς ὁποίους πρῶτος εἶμαι ἐγώ. Ὑπάρχει λοιπὸν σ’ ἐμένα ὁ πόθος νὰ ἀγγίξω γεγονότα πού ἔχουν συμβεῖ γιὰ τὴ θεραπεία τῆς ταλαίπωρης ψυχῆς μου. Θέλω νὰ βάλω σήμερα στὸν ἀργαλειὸ στημόνι ἀπὸ τὸ ὡραῖο μαλλὶ τοῦ λογικοῦ προβάτου. Ποθῶ νὰ ὑφάνω κεντημένο χιτώνα ἀπὸ τὸ μαλλὶ τῆς λογικῆς καὶ προσευχητικῆς γλώσσας.

Το θαύμα με τον τρίχρονο Χριστό!

Κάποια κόρη, ενάρετη και ευλαβής, είχε πολύ πόθο να δει τον Κύριο παιδί τριών χρόνων, όπως Αυτός ήταν κατά σάρκα, όταν άρχισε να μιλάει. Προσευχήθηκε, λοιπόν, πολλές φορές στον Κύριο γι’ αυτό το θέμα. Τελικά, την άκουσε ο Πανοικτίρμων και Πολυέλεος Χριστός.

Μια μέρα πήγε στην εκκλησία να λειτουργηθεί· και όταν τελείωσε η Λειτουργία και έφυγε όλος ο λαός, έμεινε αυτή και προσευχόταν προς την Παναγία με ευλάβεια και κατάνυξη μέχρι την ώρα του γεύματος, όπως είχε πάντοτε συνήθεια να κάνει, λέγοντας τον «Αρχαγγελικό Χαιρετισμό» το: «Θεοτόκε Παρθένε» και όσα άλλα ήξερε, μελετώντας του Κυρίου τα θεία Μυστήρια, δηλαδή τη Σάρκωση, το Πάθος και την Ανάσταση.

Μέγας Βασίλειος το Λιοντάρι του Χριστού

Ένα καταπληκτικό ντοκιμαντέρ για τη ζωή, τις ιδέες και το κοινωνικό έργο του Μ. Βασιλείου, τα γυρίσματα του οποίου έγιναν στην Ελλάδα, την Τουρκία, την Ιταλία και τη Συρία.

Η σειρά «Δεν είσαι μόνος», πραγματεύεται πανανθρώπινες αξίες που εκφράστηκαν σε κοινωνίες του παρελθόντος και στηρίζεται στα Πατερικά κείμενα, το Ευαγγέλιο, σε κείμενα θεωρητικά, κείμενα φιλοσοφικά, κείμενα δοξαστικά, και πολλές φορές προφητικά.

ΜΕΓΑΣ ΒΑΣΙΛΕΙΟΣ: Ο φωτισμένος ιεράρχης, ο πολυμαθής επιστήμων, ο σπουδαίος κοινωνικός αναμορφωτής, ο άγιος της αγάπης

Μιχαήλ Χούλη, Θεολόγου

Γεννήθηκε το 330 μ.Χ. στη Νεοκαισάρεια του Πόντου. Μεγάλωσε στην Καισάρεια της Καππαδοκίας. Οι γονείς του ήταν μαθητές αγίων και απόγονοι μαρτύρων. Από τα 9 παιδιά της οικογένειάς του τα 4 έγιναν άγιοι. Μαθήτευσε στην Κωνσταντινούπολη, στον ονομαστό εθνικό ρήτορα Λιβάνιο. Σπούδασε ακόμη στην Νικομήδεια, ακολούθως στο πανεπιστήμιο της Αθήνας για 5 χρόνια (350-355), και αναδείχτηκε πολυμαθής στις κυριότερες επιστήμες της εποχής του (Φιλοσοφία, Ρητορική, Αστρονομία, Μαθηματικά, Ιατρική). Στην Καισάρεια διέπρεψε στην δικηγορία για 5 χρόνια. Μοίρασε την τεράστια πατρική περιουσία του στους φτωχούς. Για 5 χρόνια ασκήτεψε στον Πόντο, στον Ίρι ποταμό. Ταξίδεψε στην Αίγυπτο, Συρία, Μεσοποταμία, Παλαιστίνη και γνώρισε από κοντά τον αγγελικό βίο των μοναχών. Βαπτίστηκε σε ηλικία 30 ετών. Χειροτονήθηκε διάκονος και κατόπιν πρεσβύτερος σε ηλικία 35 ετών και εργάστηκε με ζήλο για 6 χρόνια. Αντιμετώπισε άριστα τους πλανεμένους οπαδούς του Αρείου, που με αιρετική έπαρση αρνιόντουσαν την θεότητα του Ιησού Χριστού.

Αντί για σουβλάκια, μουσακά και μπακλαβάδες, εκείνος κάλεσε σε αγρυπνίες και νηστείες (στην Αμερική του Γέροντα Εφραίμ)*

Οι μακαριστοί Γέροντες Εφραίμ και Αιμιλιανός

Εμείς οι ιερείς και οι αρχιερείς στην Αμερική για 70 χρόνια περίπου προσπαθούσαμε να φέρουμε τον κόσμο στις εκκλησίες κάνοντας φεστιβάλ. Δηλαδή διοργανώναμε γιορτές και πανηγύρια και προσφέραμε ποτά, φαγητά, χαρά, διασκέδαση και άλλα παρόμοια. Είχαμε ξεχάσει την προσευχή το κομποσχοίνι την εξομολόγηση τη νηστεία, την άσκηση, την παράδοση της Εκκλησίας μας.

ΤΖΙΧΑΝΤΙΣΤΕΣ στην Λιβύη με τουρκικά αεροπλάνα από την ΠΟΛΗ. Άραγε στον Έβρο με τα πόδια;

Φώτο από https://www.militaire.gr

Όποιος κατανόησε τι συμβαίνει στις μέρες μας είναι τυχερός γιατί μπορεί κάτι να σώσει με την βοήθεια του ΑΓΙΟΥ ΘΕΟΥ στην μπόρα που έρχεται. Όλες τις πονηριές ο θηριώδης Ηρώδης Ερντογάν τις κάνει από την ΚΩΝΣΤΑΝΤΙΝΟΎΠΟΛΗ. Εκεί μέσα σε παραπήγματα μάζεψε και στοίβαξε τζιχαντιστές δικούς του που αιματοκύλισαν την Συρία με σταυρώσεις – δηώσεις και άλλα.  Τους στοίβαξε εκεί για να τους χρησιμοποιήσει στην κατάλληλη στιγμή και ήδη το κάνει, με την μόνη διαφορά που αυτοί οι δολοφόνοι έπαθαν ψώρα επειδή κρατούν « καλά τις συνθήκες υγιεινής»  και συνέχεια ξύνονται. Το αποτέλεσμα η ΠΟΛΗ να  «ξύνεται» .

Άγιος Νεομάρτυς και Οσιομάρτυς Γεδεών ο Καρακαλληνός

Μαρτύρησε στον Τύρναβο της Θεσσαλίας στις 30 Δεκεμβρίου 1818

.......Ο Άγιος καταγόταν από το χωριό Κάπουρνα κοντά στη Μακρυνίτσα του Πηλίου. Προερχόταν από ευσεβείς γονείς και ήταν το πρώτο παιδί από τα οκτώ παιδιά της οικογένειας. Το κοσμικό του όνομα ήταν Νικόλαος. Ο πατέρας του λόγω της μεγάλης φορολογίας αναγκάστηκε να μετακομίσει οικογενειακώς σ' ένα άλλο χωριό, όπου θα μπορούσε να εξοικονομεί καλύτερα τα αναγκαία. Ο άγιος ήταν τότε δώδεκα ετών.
.......Η μητέρα του είχε κάποιο εξάδελφο παντοπώλη στο Βελεστίνο, ο οποίος ζήτησε τον μικρό Νικόλαο να τον βοηθάει στο μαγαζί. Πράγματι το παιδί εργαζόταν με πολλή προθυμία. Κάποιος Τούρκος ονόματι Αλής, ο οποίος σύχναζε στο μπακάλικο, είδε ότι ο μικρός Νικόλαος ήταν έξυπνος, εργατικός και υπάκουος και τον ζήτησε από τον θείο του για ένα χρόνο να υπηρετεί στο χαρέμι του καθώς ήταν ακόμη μικρός στην ηλικία.

Κάλαντα Πρωτοχρονιάς στο Μελί Ερυθραίας και ευρύτερα στα Καράμπουρνα

"ΠΟΛΛΗ ΑΜΑΡΤΙΑ ΣΤΟΝ ΚΟΣΜΟ ΓΙ΄ ΑΥΤΟ ΠΡΕΠΕΙ ΝΑ ΓΙΝΕΙ ΠΟΛΕΜΟΣ" ΑΠΟΚΑΛΥΠΤΕΙ Ο ΟΣΙΟΣ ΙΩΑΝΝΗΣ Ο ΡΩΣΟΣ ΣΤΟΝ ΑΓΙΟ ΙΑΚΩΒΟ ΤΣΑΛΙΚΗ

Στις 15 Ιουλίου 1990, ημέρα Κυριακή, το πρωί, μόλις ο πατήρ Ιάκωβος κατέβηκε από το κελλάκι του στο ναό για τη Θεία Λειτουργία περιέγραψε μέσα στο Ιερό με πρόσωπο εκστατικό σε Πατέρες της Μονής του όσα ο όσιος Ιωάννης ο Ρώσος «πνευματικώ τω τρόπω» του είχε πει τη νύκτα που πέρασε – «ο Θεός οίδεν» - εμπρός στην Ιερή λάρνακα με το αδιαλώβητο σκήνος Του στο Ναό του στο Προκόπι :

Τό θαύμα τής επιστροφής ενός μοναχού πού άφησε το μοναστήρι του καί παντρεύτηκε...

Στήν άκρη τού γκρεμού. Λίγο ακόμη καί χάθηκε... 

Τό 2003 κυκλοφόρησε ἕνα χαριτωμένο ἁγιορείτικο βιβλίο. Περιέχει διδακτικές διηγήσεις, περιστατικά καί ἱστορίες ἀπό τήν ζωή παλαιτέρων καί νεωτέρων Πατέρων τοῦ Ἄθωνος. Τιτλοφορεῖται: " Ἁγιορείτικα ἀνέκδοτα καί διηγήσεις καί ὄχι μόνο...". 

Συγγραφεύς φέρεται ὁ μοναχός Νικάνωρ Καυσοκαλυβίτης. 

Τά διηγήματά του γραμμένα μέ ἁπλῆ καί κατανοητή γλῶσσα, εἶναι διδακτικά καί ὠφέλιμα γιά κάθε καλοπροαίρετο ἀναγνώστη.
Ἀνάμεσα σ᾿ αὐτά τά περιστατικά εὑρῆκα καί τήν ζωή τοῦ π Νεκταρίου Γρηγοριάτου μοναχοῦ, ἡ ὁποία λόγῳ τῆς μεγάλης ὠφελείας πού θά προσφέρη, σκέφθηκα νά τήν καταχωρήσω ἐδῶ σ᾿ αὐτό τό Γρηγοριάτικο Γεροντικό, ἐφ᾿ ὅσον κι αὐτός συγκαταλέγεται στήν χορεία τῶν παλαιοτέρων Γρηγοριατῶν πατέρων.

"Δέν ὑπάρχει θάνατος. Ὑπάρχει μετάσταση κι ἡ ἐλπίδα πού νίκησε τό θάνατο, πού κάθε στιγμή τόν νικάει"

ΜΙΑ ΣΥΝΑΝΤΗΣΗ ΣΤΟΝ ΑΘΩΝΑ

ΤΟΥ ΣΤΑΥΡΟΥ ΕΜΜΑΝΟΥΗΛ

Μιὰ καλοκαιρινὴ μέρα τοῦ Γενάρη, ἐπῆρα τὸ μονοπάτι ἀπ’ τὴν Μονὴ Διονυσίου, πρὸς τὴν γειτονικὴ Γρηγορίου, γιὰ μία σύντομη ἐπίσκεψη.

Ὅσοι ἔχουν περπατήσει τὸ Ὄρος, ἔχουν γευθεῖ βέβαια τὴν μοναδικὴ ψυχικὴ εὐχαρίστηση ποὺ προσφέρει ἡ πορεία ἀπὸ τὸ ἕνα προσκύνημα στὸ ἄλλο. Ἡ διαδρομὴ ποὺ ἀκολουθοῦσα, ἀφοῦ διασχίζει δυό-τρεῖς πλαγιὲς πάνω ἀπ’ τὴ θάλασσα, συναντᾶ σὲ μία ρεματιὰ πρὶν τὴν περιοχὴ τῆς Γρηγορίου, ἕνα μικρὸ ποταμάκι ποὺ κατεβαίνει ἀπ’ τὸ κελὶ τοῦ Ἁγ. Ὀνουφρίου, ἀλλοῦ μὲ ὁρμὴ καταρράκτη καὶ ἀλλοῦ μὲ ἤρεμα νερά, ὅπως ἐδῶ κάτω ἀπ’ τὸ γεφυράκι τοῦ μονοπατιοῦ.

Πως πέθανε ο Ηρώδης;

ΕΥΣΕΒΙΟΥ ΚΑΙΣΑΡΕΙΑΣ, Εκκλησιαστική Ιστορία, εκδόσεις ΕΠΕ τόμος 1, σελ. 131-135, (οι υπογραμμίσεις δικές μας όπως και μια ελαφρά μεταγλώττιση της απόδοσης των εκδόσεων ΕΠΕ)

«Περί της επιβουλής του Ηρώδη κατά των παιδιών και περί του τέλους της ζωής του».

Αξίζει όμως εν προκειμένω να παρατηρήσει κανείς και την τιμωρία της τόλμης του Ηρώδη κατά του Χριστού και των συνομιλήκων του, πόσο γρήγορα, χωρίς την παραμικρή αναβολή, η θεία δίκη τον έδιωξε ζωντανό ακόμη, καταδεικνύοντας τα προοίμια εκείνων τα οποία τον ανέμεναν μετά την από εδώ μετάστασή του.

Πόσο αμαύρωσε αυτός την υποτιθέμενη ευτυχία της βασιλείας του με τις αλλεπάλληλες οικογενειακές του συμφορές, τους φόνους της γυναίκας, των τέκνων και των άλλων, των στενότερων συγγενών και καλύτερων φίλων, δεν είναι δυνατόν ούτε περιληπτικά να εκθέσουμε τώρα.

«Προς στιγμήν Μέγας ο Άγαρ» στην μεγαλύτερη γεωπολιτική παγίδα που στήθηκε στην Ιστορία.

“Χαίρε, της Μονής των Ιβήρων αμυντήριον

χαίρε, Παραδείσου θυρών ανοικτήριον”

Μπορεί ο τούρκος προς στιγμήν να φαίνεται ΜΕΓΑΣ, αλλά η Ελλάδα την ίδια ώρα είναι περικυκλωμένη από χίλιους δυο ΕΦΙΑΛΤΕΣ. Τα πράγματα δεν είναι καθόλου ρόδινα, η αντικειμενική επικαιρότητα δείχνει ότι την Ελλάδα την θέλουν να πρωταγωνιστήσει όχι στην ευημερία και στην πρόοδο, αλλά να γίνει ο βασικός πρωταγωνιστής σε μια σύγκρουση με την τουρκία και όχι σε ένα μεμονωμένο θερμό επεισόδιο. Ότι άλλο ακούγεται βοηθάει όχι στην εγρήγορση, αλλά σε ένα καλό ύπνο. Ξέρουν αυτοί τόσα χρόνια την δουλειά τους.

Γράφει ο Δρ. Κωνσταντίνος Βαρδάκας

Την στήριξη προς την Τουρκία τριών χωρών που έχουν στείλει χιλιάδες παράνομους μετανάστες στην Ελλάδα με «πλούσιο» δελτίο εγκληματικότητας, και εξακολουθούν να στέλνουν, στο θέμα της Λιβύης προανήγγειλε η τουρκική εφημερίδα «Γενί Σαφάκ».

Κυριακή μετά την Χριστού Γέννησιν - «Μέλλει γάρ Ηρώδης ζητείν το Παιδίον , του απολέσαι αυτό»

ΕΥΑΓΓΕΛΙΟ: Ματθ. β΄13-23

ΑΠΟΣΤΟΛΟΣ: Γαλ. α΄,11-19

«Μέλλει γάρ Ηρώδης ζητείν το Παιδίον ,του απολέσαι αυτό»

Στην Ευαγγελική περικοπή, που διαβάζεται μετά τη μεγάλη Δεσποτική εορτή των Χριστουγέννων, ο Ευαγγελιστής Ματθαίος αναφέρει ότι Άγγελος Κυρίου εμφανίστηκε στον Ιωσήφ σε όνειρο και τον πρόσταξε να πάρει το νεογέννητο βρέφος και τη μητέρα Του και να αναχωρήσει για την Αίγυπτο, διότι ο Ηρώδης σκόπευε να αναζητήσει τον Χριστό για να Τον φονεύσει.

ΑΠΑΤΗΛΟΙ ΣΩΤΗΡΕΣ ΟΙ ΧΡΙΣΤΙΑΝΟΙ ΗΓΕΤΑΙ

Γράφει ὁ ἱερομόναχος π. Μάξιμος Λαυριώτης, Cambridge (U.K.)

Ἐλάχιστοι ἄνθρωποι συνειδητοποιοῦν ἀκόμα τὴν συγκλονιστικὴ σημασία ἑνὸς γεγονότος ποὺ διαμόρφωσε σχεδὸν ἀποκλειστικὰ τὶς ἱστορικὲς συνθῆκες τῆς Γεννήσεως τοῦ Χριστοῦ. Πολλοὶ Χριστιανοὶ οὔτε κἄν φαντάζονται τὸν ρόλο ποὺ ἔπαιξε τὸ “δόγμα παρὰ Καίσαρος Αὐγούστου” στὴν ἔλευση τοῦ Θεοῦ ἀνάμεσά μας  σὲ συγκεκριμένο τόπο καὶ χρόνο. Τὸ διάταγμα γιὰ τὴν ἀπογραφὴ “πάσης τῆς Οἰκουμένης” ἀπετέλεσε τὴν πιὸ εὔστοχη πρόφαση πρὸς κάλυψη τῆς ἀφίξεως τοῦ Λόγου ὡς ἀνθρώπου  στὸν πλανήτη μας. Δὲν ὑπῆρχε πιὸ πολύτιμη εὐκαιρία ἀπ’ αὐτὴν γιὰ Ἐκεῖνον ποὺ ἐπεδίωκε νὰ ἐμφανισθῆ ἀνάμεσά μας ὅσο γίνεται πιὸ ἀθόρυβα καὶ νὰ συναναστραφῆ μαζί μας ὄχι ἁπλῶς σὰν κάποιος ἀπό μᾶς, ὄχι σὰν ἕνα ἀκόμη ἄτομο μέσα στὴν κοσμοπλημμύρα, ἀλλὰ σὰν ὁ πραγματικὸς καὶ ἀδιαμφισβήτητος ἑαυτός μας, ἡ ἴδια μας ἡ ταυτότητα…

Η Λιβύη κείται Μακράν, αλλά η Μυτιλήνη Εγγύς για την Τουρκία για αυτό και τα πράγματα δυσκόλεψαν ξαφνικά.

Συμμαχίες, άνθρωποι  και γεγονότα τρέχουν 100σταρι για την μεγάλη παγίδα που σχεδιάστηκε, στήθηκε και τώρα περιμένει τα θύματα της.

Γράφει ο Δρ. Κωνσταντίνος Βαρδάκας

Η πλεονεξία του τούρκου και η ανυπομονησία του να οικειοποιηθεί παράνομα τα ενεργειακά αποθέματα νοτίως της Κρήτης ήταν ο μηχανισμός της φάκας. Η διασφάλιση  των νόμιμων δικαιωμάτων της Ελλάδος βάσει του διεθνούς δικαίου που άργησε ήδη να τα διεκδικήσει (απώλεσε σημαντικό χρόνο για να οριοθετήσει την ΑΟΖ της σε αυτά τα μέρη) είναι το ροκφόρ στον μηχανισμό της παγίδας.

Εἴμαστε ἔνοικοι σέ προσωρινές καλύβες!

Ἅγιος Νικόλαος Βελιμίροβιτς

Σώσόν με από πηλού, ίνα μη εμπαγώ» (Ψαλ. 68,15)
Αδελφοί, οι ψυχές μας είναι ντυμένες με πηλό· και τα πήλινα, χοϊκά. σώματά μας έχουν δοθεί για την υπηρεσία της ψυχής μας.

Είθε οι ψυχές μας να μη βουλιάξουν μέσα στο χώμα! Είθε οι ψυχές μας να μη σκλαβωθούν στο πήλινο σαρκίο! Είθε η ζωντανή φλόγα να μη σβηστεί μέσα στο χοϊκό τάφο! Είναι απέραντη και αχανής η χοϊκή γη που μας έλκει προς τον εαυτό της, αλλά απείρως πλατύτερο είναι το απροσμέτρητο βασίλειο του Πνεύματος που καλεί την ψυχή μας, ως δικιά του.

Λόγω συμφωνίας Λιβύης – τουρκίας η φυγή της Ελλάδος προς την Αίγυπτο, όπως η φυγή της ΠΑΝΑΓΙΑΣ με το ΘΕΙΟ ΒΡΕΦΟΣ.

Μέρες Χριστουγέννων 2019 και η ΑΙΓΥΠΤΟΣ λόγω της παράνομης και εκφοβιστικής συμφωνίας Λιβύης – τουρκίας που αλλάζει δραματικά τα γεωπολιτικά δεδομένα όλης της Μεσογείου αναδεικνύεται καταφύγιο για την Ελλάδα, όπως τέτοιες μέρες έγινε καταφύγιο για την ΑΓΙΑ ΟΙΚΟΓΕΝΕΙΑ που κυνηγήθηκε από τον Ηρώδη.

Γράφει ο Δρ. Κωνσταντίνος Βαρδάκας

Αν δεν ήταν η ΑΙΓΥΠΤΟΣ τέτοιες μέρες δίπλα μας με στρατηγικές και διπλωματικές  συμφωνίες  θα έπρεπε να την ξανα ανακαλύψουμε. Πριν πάμε στα γεωπολιτικά να πάμε στα θρησκευτικά για να πάρουμε δύναμη και ευλογία ώστε να έρθουν οι εξελίξεις  με λιγότερους κινδύνους.

Για την ταπείνωση, που αποκτάται μέσω των πειρασμών

Διονύσιος Ιερομόναχος (+)

Από αυτά που έχω να πω, άγιοι Πατέρες, παρακινούμενος από την αδελφική αγάπη, και από την εντολή του Θεού, αν και δεν είμαι ικανός, και έχω ανάγκη από τις ευχές σας, όμως κάθε ένας έχει από τον ευεργέτη μας Θεό χάρισμα, άλλος ένα, και άλλος άλλο, όπως ο Κύριος θέλει. Όσα είναι σύμφωνα και δεκτά στην Ορθόδοξη και Ανατολική Εκκλησία, είναι του Πανάγαθου Θεού, εάν δε υπάρχει κανένα νόθο, οφείλεται στην αγνωσία και αμάθειά μου και παρακαλώ την αγάπη σας, να με διορθώσετε με τη συμβουλή σας. Παρακαλώ δε ακόμη την αγάπη σας, να με θυμάστε στις προσευχές σας, και να παρακαλείτε τον Κύριο να ανοίξει τα μάτια της ψυχής μου και να φωτίσει το σκότος μου.

Θαυμαστή και ωφέλιμη διήγηση για την απλότητα της καρδιάς

Διηγήθηκε ένας από τους Αγίους Πατέρες την ακόλουθη ιστορία που άκουσε στην έρημο της Θηβαϊδας. Συνέβηκε κάποτε και πέρασε από την έρημο ένας μεγάλος πνευματικός και στην αρετή περιβόητος. Τότε πολλοί από τους Πατέρες έτρεχαν και εξομολογούντο σ’αυτόν, μεταξύ τους δε πήγε και ένας απλός και άκακος άνθρωπος βοσκός στο επάγγελμα, που δεν ήξερε τι θα πει αμαρτία μόνη του δε επιθυμία ήταν πως να κερδίσει το παράδεισο.

Ο Κύριος χάρισε τον Παράδεισο σ’ αυτόν που Του χάρισε τη ζωή, όταν ήταν Παιδί!

του Αγ. Νικολάου Βελιμίροβιτς

Ένα περιστατικό από τη ζωή του Χριστού ως θείου Βρέφους: όταν η αγία οικογένεια διέφυγε από το ξίφος του Ηρώδη και πορευόταν στην Αίγυπτο, εμφανίστηκαν καθ’ οδόν κάποιοι ληστές, με πρόθεση να κατακλέψουν τους οδοιπόρους.

Ο δίκαιος Ιωσήφ οδηγούσε το γαϊδουράκι, πάνω στο οποίο ήταν φορτωμένα τα λίγα υπάρχοντά τους και όπου επέβαινε η Υπεραγία Θεοτόκος, κρατώντας στο στήθος της τον Υιό της. Οι ληστές άρπαξαν το γαϊδουράκι με σκοπό να το οδηγήσουν μακριά, και ένας απ’ αυτούς πλησίασε τη Μητέρα του Θεού για να δει τι κρατούσε κατάστηθα. Μόλις αντίκρισε το Χριστό-νήπιο, εξεπλάγη από την ασυνήθιστη ομορφιά Του και τότε, μέσα στην έκπληξή του, αναφώνησε: «Και ο Θεός αν έπαιρνε σάρκα ανθρώπινη, δεν θα μπορούσε να είναι πιο όμορφος απ’ αυτό το Παιδί!». Κατόπιν ο ληστής πρόσταξε τους συνεργούς του να μην αρπάξουν τίποτα απ’ αυτούς τους οδοιπόρους.

Κυριακή Μετά τά Χριστούγεννα (Μητροπολίτης Σουρόζ Αντώνιος Bloom (†))

Εἰς το ὄνομα τοῦ Πατρός καὶ τοῦ Υιοῦ καὶ τοῦ Ἁγίου Πνεύματος.

Με τὴν φαντασία μας, ἄς πᾶμε πίσω 2.000 χρόνια. Τὶ θαυμάσιο μᾶς συμβαίνει: σὲ μιὰ ἑβδομάδα κι ὁ κόσμος εἶναι διαφορετικός. Ὁ κόσμος ἦταν γιὰ χιλιάδες χρόνια σὰν ἕνα χαμένο πρόβατο, καὶ τὸ χαμένο πρόβατο τώρα βρέθηκε καὶ τὸ πῆρε στοὺς ὤμους Του, ὁ Υἱός τοῦ Θεοῦ, σὰν τον υἱό τοῦ ἀνθρώπου. Τὸ ἀγεφύρωτο κενό, ποὺ ἡ ἁμαρτία δημιούργησε ἀνάμεσα στὸν ἄνθρωπο καὶ τὸν Θεό, ἄρχισε ἐπιτέλους νὰ γεφυρώνεται· ὁ Θεός μπῆκε στὴν ἱστορία, ὁ ἴδιος ὁ Θεός ἔγινε ἄνθρωπος. Ὁ Θεός ἔλαβε σάρκα καί ὅλα ἔγιναν ὁρατά, αὐτό που ἀντιλαμβανόμαστε μεσ’ τὴν τυφλότητα μας σὰν κάποιο ἀδιάφορης σημασίας γεγονός μπορεί μέσα ἀπό Κεῖνον νὰ τὸ δούμε σαν δόξα. Κάτι ἀπόλυτα νέο συνέβη· ὁ κόσμος δὲν εἶναι πιά ὁ ἴδιος.

Λόγος εις τα νήπια που εφονεύθησαν εις την Βηθλεέμ από τον Ηρώδη (Αγ. Γρηγόριος Νύσσης)

Βλέποντας λοιπόν το σπήλαιο στο οποίον εγεννήθη ο Δεσπότης, φέρε στον νου σου τον σκοτεινόν και υπόγειον βίο των ανθρώπων, στον οποίον έρχεται αυτός που φανερώνεται στους «εν σκότει και σκιά θανάτου καθημένους». Και περιτυλίσσεται σφιχτά με σπάργανα αυτός που έχει φορέσει τα δεσμά των ιδικών μας αμαρτιών. Η δε φάτνη είναι ο σταύλος των αλόγων ζώων. Σ’ αυτήν γεννάται ο Λόγος, ώστε να «γνωρίση ο βους τον κτησάμενον (τον ιδιοκτήτην του) και όνος την φάτνην του κυρίου αυτού». Βους είναι αυτός που ευρίσκεται στον ζυγόν του Νόμου, και όνος το αχθοφόρον ζώο που είναι φορτωμένο με την αμαρτία της ειδωλολατρίας.

Τώρα ΨΩΡΑ, μετά ΧΟΛΕΡΑ, μετά το απολυμαντήριο του ΠΟΛΕΜΟΥ, μετά έρχονται Καλές Χρονιές.

Η ΠΟΛΙΣ των Πόλεων μια εν δυνάμει επιδημιολογική βόμβα μεγάλων μεγατόνων στα χέρια των τούρκων. Όταν τα γεγονότα συμπλέουν πλέον με τις ΠΡΟΦΗΤΕΙΕΣ τότε  ξεκινούν οι μεγαλύτερες ανατροπές και εκπλήξεις στις ζωές εκατομμυρίων ανθρώπων.

Γράφει ο Δρ. Κωνσταντίνος Βαρδάκας

Επί Ερντογάν ο πληθυσμός της Κωνσταντινούπολης αυξήθηκε και θα σας το πούμε ευθαρσώς και στα ίσια για ποιο λόγο. Γιατί ο σουλτάνος όπως και ο ίδιος το είπε βλέπει στην Δυτική Θράκη , βλέπει στην Θεσσαλονίκη , βλέπει στην Πόλη των Σκοπίων και σαν γνήσιος σουλτάνος βλέπει και την άλωση της Βιέννης.

''O καλόγερος που δεν πάταγε στη γη...''

Αληθινές ιστορίες προσκυνητών απο τον Άθωνα (Εμφάνιση αόρατου ασκητή)

Η αναμονή για το καράβι στόν αρσανά της Ιβήρων περνούσε ανέμελα, άλλοι έκαναν βόλτες αγναντέβοντας την γαλήνη και την ηρεμία της θάλασσας, άλλος μίλαγε στο τηλέφωνο...

Με τον Χρήστο τραβήξαμε κατά την προβλήτα, πιάσαμε τα περί Θεού... το ακατάληπτο τούτο μυστήριο, που κάνει τις ψυχές των ανθρώπων να διψούν να μάθουν, να κατανοήσουν, να βρούν την Αλήθεια....

Λόγος επαινετικός στον Άγιο Πρωτομάρτυρα Στέφανο (Άγιος Πρόκλος, πατριάρχης Κωνσταντινουπόλεως)

Ο ήλιος ο αισθητός, που ανατέλλει πάνω από τη γη, έχει δίπλα του συνακόλουθους, τα αστέρια της Άρκτου, του Ωρίωνα, της Πούλιας, ακόμα και του Αυγερινού. Ο Ήλιος όμως της Δικαιοσύνης, ο οποίος ακτινοβόλησε ανατέλλοντας μέσα από τους παρθενικούς κόλπους, δεν έχει ανάγκη τη συνδρομή από το φως των αστεριών, αλλά έθεσε τον Πρωτομάρτυρα Στέφανο να λάμπει αυτός, δίπλα στις αθάνατες ακτίνες Του. Ο ήλιος, βαδίζοντας στο ουράνιο μονοπάτι του ανάμεσα στο βοριά και το νότο, πότε μεγαλώνει και πότε μικραίνει το φεγγοβόλημα της μέρας.

Ο Κύριος, ερχόμενος από τον ουρανό για μας, αύξησε την Δικαιοσύνη και διατήρησε αμόλυντο και αμείωτο το φεγγοβόλημά της.

Η σιωπή του Αγίου Όρους και ο Άγιος Γεδεών

Πόσο ευεργετική για την ανθρώπινη ψυχή, πόσο εποικοδομητική, πόσο ωφέλιμη, πόσο ουσιαστική και διδακτική μέσα στους παράφρονες ρυθμούς μίας ανίερης στην κυριολεξία σύγχρονης ζωής είναι η σιωπή του Αγίου Όρους, νοούμενη ως διαρκής δοξολογία, γαλήνη και πνευματική εγρήγορση. Ειλικρινά νιώθω αδύναμος ενώπιον του εγχειρήματος να καταγράψω βιώματα προσέγγισης του θείου και της ουράνιας πολιτείας, που ως δώρο της γλυκειάς Παναγιάς συνοδεύουν έφ’ όρου ζωής, ως πολύτιμος θησαυρός τους πιστούς που προσέρχονται καθημερινά ως μέλισσες στην αγιώνυμη ησυχαστική πολιτεία του Άθωνα, για να λάβουν λίγη γύρη από το Περιβόλι της Θεομήτορος. Είναι βιώματα που φέρουν το όμορφο πέπλο της σιωπής, το οποίο οιανδήποτε συγγραφική η ποιητική πέννα δεν δύναται επακριβώς να περιγράψει άνευ της θείας συμμετοχής και ευλογίας του ουρανού.

Του Αρχιμ. Αθανασίου Μισσού: Βδελυρή διαφημιστική καμπάνια κατά του Χριστού μας

Χριστός Ετέχθη !

Χρόνια Πολλά και Ευλογημένα !

Σε μια ανόητη, αν μη τι άλλο, και βδελυρά διαφημιστική καμπάνια διοργανώσεως εορταστικού πάρτι για τα Χριστούγεννα, επιδόθηκαν επιχειρηματίες στο Ναύπλιο, ώστε να προσελκύσουν το ενδιαφέρον του καθενός συμπλεγματικού ανθρωποειδούς.

Έτσι, μη έχοντας άλλον τρόπον, ώστε να προσελκύσουν το ενδιαφέρον των επίδοξων πελατών τους ενεφάνισαν τον άρτι γεννηθέντα Κύριον μας με ενώτια – σκουλαρίκια και με ψιμυθιωμένα χείλη, παρειές και βλεφαρίδες.

ΤΟ ΕΞΟΡΙΣΤΟ ΒΡΕΦΟΣ. ΑΓΙΟΣ ΙΩΑΝΝΗΣ Ο ΧΡΥΣΟΣΤΟΜΟΣ

Στις 26 Δεκεμβρίου εορτάζεται η Σύναξη της Υπεραγίας Θεοτόκου. Τιμούμε δηλαδή το πρόσωπό της καθώς συνέβαλε στο Μυστήριο της Θείας Οικονομίας. Επίσης τιμούμε και τη Φυγή στην Αίγυπτο.

Αναχωρησάντων δε αυτών ιδού άγγελος Κυρίου φαίνεται κατ’ όναρ τω Ιωσήφ λέγων: εγερθείς παρέλαβε το παιδίον και την μητέρα αυτού και φέυγε εις Αίγυπτον και ίσθι εκεί έως αν είπω σοι. Μέλλει γαρ Ηρώδης ζητείν το παιδίον του απολέσαι αυτό.14 Ο δε εγερθείς παρέλαβε το παιδίον και την μητέρα αυτού νυκτός και ανεχώρησεν εις Αίγυπτον,15 και ην εκεί έως της τελευτής Ηρώδου, ίνα πληρωθή το ρηθέν υπό του Κυρίου διά του προφήτου λέγοντος. Εξ Αιγύπτου εκάλεσα τον υιόν μου. (Ματθαίον Β’ 13-18 )

Ο Ερντογάν Χριστουγεννιάτικα στην ΤΥΝΗΣΙΑ ξυπνά τα φαντάσματα των Σαρακηνών πειρατών πάνω από την Κρήτη.

Πηγή εικόνας: e-storieskritis.gr...

Πριν μας επιτεθεί ο κουρσάρος - σαρακηνός  Ερντογάν πήγε στο «Τούνεσι και στην Μπαρμπαριά» - ΤΥΝΗΣΙΑ και μας διδάσκει ιστορία και αίμα. «Ένα μαύρο σύννεφο πλησιάζει την νότια Κρήτη, την ξεπερνάει και μπαίνει στο ΑΙΓΑΙΟ.» Μια ψυχούλα που πληροφορήθηκε αυτό πριν ένα εξάμηνο, σήμερα σε πρώτη φάση δικαιώνεται. Αν δεν μπορούμε να αντιληφθούμε αυτά που έρχονται ή μας κτυπούν την πόρτα θα είμαστε αναπολόγητοι στα μικρά παιδιά, όταν αυτά θα μας ζητούν τον λόγο γιατί δεν προλάβαμε το κακό.

Γράφει ο Δρ. Κωνσταντίνος Βαρδάκας

Χριστουγεννιάτικο μήνυμα από « το Τούνεσι και την Μπαρμπαριά» την Τυνησία. Ρετζέπ Ταγίπ Ερντογάν στην Ελλάδα: «Τι σχέση έχει με τη Λιβύη;» Και έχει  ιστορικό δίκαιο γιατί με τους σαρακηνούς που εξορμούσαν από την Βόρειο Αφρική και σκορπούσαν τον θάνατο στο ΑΙΓΑΙΟ τον συνδέουν δεσμοί αίματος.

«Γυρίζει πίσω το ποτάμι…. Γυρίζει όταν το θελήσει ο Θεός».

Η επόμενη μαρτυρία δημοσιεύθηκε σε άρθρο της δημοσιογράφου Ελένης Κυπραίου, παραμονή της Αλώσεως, 28 Μαΐου του 1990.

Ανάμεσα στα άλλα, αναφέρει μια συνταρακτική αποκάλυψη:

“Πριν μερικά χρόνια λοιπόν, λιγότερα από δεκαετία, υπηρετούσαν, απ’ τη μια κι’ από την άλλη πλευρά του Έβρου, στα σύνορα, που διαιρούν τη Θράκη μας στα δύο, αντίστοιχα, Έλλην και Τούρκος στρατηγός. Οι δύο άνδρες είχαν συνδεθεί με στενή μεταξύ τους φιλία. Πολύ περισσότερο που ο Τούρκος στρατηγός, είχε σύζυγο Ελληνίδα.   Όταν έφθασε ο καιρός να μετατεθούν για άλλη υπηρεσία, προσκάλεσε ο Τούρκος τον Έλληνα συνάδελφό του.

Τα Χριστούγεννα ως αφορμή για πνευματικό προβληματισμό

Γράφει ο Φώτης Μιχαήλ 

Καὶ ἔτεκεν τὸν υἱὸν αὐτῆς τὸν πρωτότοκον, καὶ ἐσπαργάνωσεν αὐτόν, καὶ ἀνέκλινεν αὐτὸνἐν τῇ φάτνῃ, διότι οὐκ ἦν αὐτοῖς τόπος ἐν τῷ καταλύματι. (Λουκ. β,7)

Κανένα πανδοχείο και κανένας συγγενής δεν φιλοτιμήθηκε  να προσφέρει στον Νεογέννητο Χριστό τόπο για φιλοξενία. Στην μικρή Βηθλεέμ, για όλους τους ανθρώπους υπήρχε χώρος. Για τον Πλάστη όμως και Σωτήρα, ούτε μια μικρή γωνιά δεν βρέθηκε, παρεκτός από το σπήλαιο και την φάτνη!

Σήμερα, στο δικό μας κατάλυμα, δηλαδή, στην Πατρίδα μας, στο χωριό μας, στις οικογένειές μας, στις καρδιές μας, υπάρχει άραγε διαθέσιμος τόπος για τον Ενανθρωπήσαντα Χριστό;

Άγιος Παΐσιος: Χριστούγεννα και να κοιμηθούμε! Η μητέρα μου έλεγε: «Απόψε μόνον οι Εβραίοι κοιμούνται»

Όταν ο νους είναι στα θεία νοήματα, ζει τα γεγονότα ο άνθρωπος, και έτσι αλλοιώνεται».

«Ο Χριστός με τη μεγάλη Του αγάπη και με την μεγάλη Του αγαλλίαση που σκορπάει στις ψυχές των πιστών με όλες τις άγιες γιορτές Του, μας ανασταίνει αληθινά αφού

μας ανεβάζει ψηλά πνευματικά.

Αρκεί να συμμετέχουμε και να έχουμε όρεξη πνευματική να τις πανηγυρίζουμε πνευματικά· τότε τις γλεντάμε πνευματικά και μεθάμε πνευματικά από το παραδεισένιο κρασί που μας φέρνουν οι Άγιοι και μας κερνούν.

ΚΑΘΊΣΜΑΤΑ ΧΡΙΣΤΟΥΓΈΝΝΩΝ

Τα Χριστούγεννα μιας μοναχικής γυναίκας (Αγ. Νικόλαος Βελιμίροβιτς, επίσκοπος Αχρίδος)

Τα Χριστούγεννα της Ιωάννας.

«Παραπονιέσαι για τη μοναξιά στη μέση μεγάλης πόλης. Τόσος λαός γύρω σου κοχλάζει σαν μυρμηγκοφωλιά, και εσύ και πάλι αισθάνεσαι σαν στην έρημο. Στις μεγάλες γιορτές η κατάσταση είναι ανυπόφορη. Παντού πλημμυρίζει η χαρά, ενώ εσένα σε πιέζει η λύπη. Οι εορταστικές ημέρες των Χριστουγέννων και της Ανάστασης σου φαίνονται σαν κάποια άδεια δοχεία, τα οποία εσύ γεμίζεις με δάκρυα. Όταν αυτές οι άγιες γιορτές βρίσκονται μακριά πίσω ή μπροστά σου, αισθάνεσαι πιο ήρεμη. Αλλά όταν πλησιάσουν και έρθουν, η θλίψη και η ερημιά κυριεύουν την ψυχή σου. Τί να σου κάνω; Θα σου διηγηθώ την ιστορία για τα Χριστούγεννα της Ιωάννας διότι ίσως σε ωφελήσει. Θα αφήσω όμως να σου διηγείται εκείνη όπως τα είχε διηγηθεί σε μένα.

ΧΡΙΣΤΟΥΓΕΝΝΑ στην ΠΟΛΗ. Τούρκος στρατηγός λειτουργείται και μεταλαμβάνει των ΑΧΡΑΝΤΩΝ ΜΥΣΤΗΡΙΩΝ ανήμερα.

Χείλη Αρχιερέως ου ψεύδονται. Το 2016 μας περιέγραψε τα παρακάτω γεγονότα ο ίδιος προσωπικά. Τα μεταφέραμε από τότε αρθρογραφώντας συγκινημένοι και σήμερα ενόψει συγκλονιστικών γεγονότων γίνονται πιο επίκαιρα.

Γράφει ο Δρ. Κωνσταντίνος Βαρδάκας           

Η Κωνσταντινούπολη θα γίνει Ελληνική ομολόγησε σε πάρα πολλούς ο ΑΓΙΟΣ ΠΑΙΣΙΟΣ, και ήδη η ΠΟΛΗ είναι από πολύ καιρό ¨Ελληνική¨ γιατί το ΣΧΕΔΙΟ του ΘΕΟΥ δουλεύει μυστικά πάνω από την Βασιλεύουσα.

Άγιος Παΐσιος: ''Έλειψε το πνεύμα της θυσίας''

Οι περισσότεροι άνθρωποι σήμερα δεν γεύτηκαν την χαρά της θυσίας και δεν αγαπούν τον κόπο. Μπήκε η τεμπελιά, το βόλεμα, η πολλή άνεση.

Έλειψε το φιλότιμο, η θυσία. Θεωρούν κατόρθωμα, όταν καταφέρνουν χωρίς κόπο να πετύχουν κάτι, όταν βολεύωνται. Δεν χαίρονται, όταν δεν βολεύωνται. Ενώ, αν αντιμετώπιζαν τα πράγματα πνευματικά, θα έπρεπε τότε να χαίρωνται, γιατί τους δίνεται ευκαιρία για αγώνα. Όλοι τώρα, μικροί-μεγάλοι, κοιτάζουν την ευκολία. Οι πνευματικοί άνθρωποι κοιτάζουν πώς να αγιάσουν με λιγώτερο κόπο. Οι κοσμικοί πώς να βγάλουν περισσότερα χρήματα, χωρίς να δουλεύουν.

Το νόημα των Χριστουγέννων και η συσκότισίς του

Μακαριστός π. Γεώργιος Δ. Μεταλληνός

Μέ τήν ἐνανθρώπηση καὶ τὴ γέννησή Του ὁ Θεάνθρωπος Ἰησοῦς Χριστὸς πραγματοποιεῖ τὸ σκοπὸ τῆς πλάσεως τοῦ ἀνθρώπου, τὴν ἐμφάνιση τοῦ Θεανθρώπου στὴν Ἱστορία. Τὴν ἕνωση τοῦ κτιστοῦ πλάσματος μὲ τὸν Ἄκτιστο Πλάστη. Ὁ σκοπὸς τῆς ἐνανθρωπήσεως εἶναι ἡ θέωση τοῦ ἀνθρώπου. «Ἄνθρωπος γίνεται Θεός, ἵνα Θεὸν τὸν Ἀδὰμ ἀπεργάσηται» (τροπάριο Χριστουγέννων). «Αὐτὸς ἐνηνθρώπησεν, ἵνα ἡμεῖς θεοποιηθῶμεν» (Μ. Ἀθανάσιος). «Ἄνθρωπος γὰρ ἐγένετο ὁ Θεὸς καὶ Θεὸς ὁ ἄνθρωπος» (Ἅγ. Ἰ. Χρυσόστομος). Στὴ λογικὴ ἑνὸς ἠθικιστοῦ ὁ ὅρος «θεοποιηθῶμεν», ποὺ χρησιμοποιοῦν Πατέρες, ὅπως ὁ Μ. Ἀθανάσιος, εἶναι σκάνδαλο. Γι᾽ αὐτὸ μιλοῦν γιὰ «ἠθικὴ θέωση».

Άγιος Γέροντας Εφραίμ από την Αριζόνα «παιδί μου θα κοιμηθώ στην αρχή των γεγονότων για την ΠΟΛΗ» - 2 Ιανουαρίου η υπογραφή για τον EastMed

Φώτο από sigmalive

Μια πρόρρηση του μακαριστού Γέροντα Εφραίμ που  όχι μόνο προβληματίζει, αλλά συγκλονίζει διότι βιώνουμε λίγα 24ωρα μετά την Κοίμηση του αγίου γέροντα εξελίξεις που τρέχουν με ασύλληπτους ρυθμούς. Δεν είναι μόνο η  κοινή υπογραφή για την υλοποίηση του EastMed, αλλά και τι προηγήθηκε λίγο πριν ληφθεί η απόφαση αυτή εσπευσμένα.

Γράφει ο Δρ. Κωνσταντίνος Βαρδάκας

Ημέρα Κυριακή 8 Δεκεμβρίου η Οσιακή κοίμηση του Γέροντος Εφραίμ στην  Ιερά Μονή του ΑΓΙΟΥ ΑΝΤΩΝΙΟΥ στην Αριζόνα των ΗΠΑ.

Ανήμερα αρθρογραφώντας επισημαίνουμε :   

ΜΑΡΤΥΡΙΑ ΚΛΗΡΙΚΟΥ πνευματικού παιδιού του Γέροντα.

ΥΙΟΣ ΤΟΥ ΘΕΟΥ ΣΕΣΑΡΚΩΜΕΝΟΣ

Η μητρόπολη τών εορτών πλησίασε, αγαπητοί αδελφοί. Ο Θεός γίνεται τώρα αυτό που ποτέ δεν ήταν -  άνθρωπος -  και έρχεται να μας συναντήσει. Γίνεται άνθρωπος, σε όλα όμοιος με μας, πλή τής αμαρτίας, κατακρίνοντας τήν δική μας αμαρτία στήν δική του αναμάρτητη σάρκα. Γι αυτό η σημερινή ευαγγελική περικοπή αναφέρει τήν κατιούσα απαρίθμηση γενεών από Αβραάμ μέχρι και τού Ιωσήφ τού μνήστορος τής Μαρίας, από τήν οποία γεννήθηκε ο Χριστός. Η απαρίθμηση αυτή περιλαμβάνει ποικίλους ανθρώπους, αμαρτωλούς και ενάρετους, θέλοντας να μας δείξει ότι ο Χριστός έγινε πραγματικός άνθρωπος.

«Το "Εξαμίλι" θα είναι η αρχή του τέλους»

Ρώτησα έναν από αυτούς στους οποίους ο γέροντας Παΐσιος είπε πολλά αποκαλυπτικά πράγματα για κάποιες πληροφορίες που κυκλοφορούν στο διαδίκτυο ότι τάχα οι Τούρκοι όταν μας επιτεθούν θα προχωρήσουν στην ενδοχώρα κι αυτός μου είπε: «Σε εμένα ο γέροντας ανέφερε ξεκάθαρα ότι οι Τούρκοι δεν θα μπουν στην στεριά παρά μόνο θα κάνουν μια πρόκληση στην θάλασσα σε κάποιο μικρό νησάκι. Ακούω κι εγώ διάφορα, ο τάδε πνευματικός είπε έτσι, ο άλλος πνευματικός είπε αλλιώς κι αναρωτιέμαι μέσω ποιου ομιλεί το Άγιον Πνεύμα; Του γέροντα Παΐσιου ή αυτών;»

Την απάντηση ας την δώσει ο καθένας...

Ο Ερντογάν «σκίζει» τη Συνθήκη του Μοντρέ: «Κλείνει» το Βόσπορο στα αμερικανικά πλοία

Πράξη θέλει να κάνει ο Ερντογάν, αυτό που έχει λεχθεί εδώ και πολλά πολλά χρόνια για τον έλεγχο των Στενών του Βοσπόρου, ανοίγοντας ταυτόχρονα τους “ασκούς του Αιόλου” σε Αιγαίο και Μαύρη Θάλασσα, με σκοπό να αποτρέψει την διέλευση αμερικανικών πολεμικών πλοίων σε βουλγαρικά και ρουμανικά λιμάνια, αλλά και την δημιουργία νατοϊκών ναυτικών βάσεων στον Εύξεινο Πόντο.

Ο ίδιος ο Τούρκος πρόεδρος δήλωσε συγκεκριμένα ότι «δεν μας παρέχει κανένα δικαίωμα ως χώρα στα Στενά η συνθήκη του Μοντρέ». Σύμφωνα με Τούρκους αξιωματούχους, όπως έμπειρους πρέσβεις και διπλωμάτες, η συμφωνία αυτή στερεί ναι μεν την πλήρη κυριαρχία στην Τουρκία, αλλά μέχρι τώρα διατηρεί μια εύθραυστη ειρήνη.

"Στήτω μετά φόβου και τρόμου"

Του Σεβ. Μητροπολίτου Καστορίας κ. Σεραφείμ, Υπερτίμου και Εξάρχου Άνω Μακεδονίας

Οδεύουμε και πάλι μέσα στο πνεύμα της Ορθοδόξου Εκκλησίας μας, προκειμένου να εορτάσουμε την μεγάλη εορτή των Χριστουγέννων.

Κατ’ αυτήν την ημέρα γίνεται φανερό στους ανθρώπους «το απ' αιώνος απόκρυφον και Αγγέλοις άγνωστον μυστήριον»1. Αυτός που ανέμεναν οι αιώνες, Αυτός που προσδοκούσαν οι γενεές των ανθρώπων ως σωτήρα και λυτρωτή, Αυτός που προανήγγειλαν οι Προφήτες της Παλαιάς Διαθήκης, γεννήθηκε εν χρόνω από την Παρθένο Μαρία στην ταπεινή πόλη της Βηθλεέμ. Δεν είναι άγγελος, ούτε αρχάγγελος, ούτε άλλη κτιστή δύναμη, ούτε ακόμη ένας δίκαιος, αλλά αυτός ο Δεσπότης της Κτίσεως, το δεύτερο Πρόσωπο της Αγίας Τριάδος, που γίνεται άνθρωπος δια φιλανθρωπίαν, προκειμένου να αναμίξει την θεότητα με την ανθρωπότητα και να χαρίσει και πάλι στο δημιούργημά Του, τον άνθρωπο, την δυνατότητα της σωτηρίας.

Πατερική προσέγγιση των Χριστουγέννων

Τοῦ Σεβ. Μητροπολίτου Μάνης κ. Χρυσοστόμου Γ'

Χριστούγεννα. Ἡμέρα ἱερή καί ἁγία. Ἡμέρα κατ' ἐξοχήν ἀγάπης καί πνευματικῆς εὐφροσύνης. Σύμπας ὁ χριστιανικός κόσμος γιορτάζει τήν ἔλευση τοῦ Θεοῦ στόν κόσμο. Πρόκειται γιά μέγα μυστήριο, ἀνερμήνευτο μέ τήν ἀνθρώπινη λογική, καθ' ὅτι ὁ Λόγος τοῦ Θεοῦ «ἐσκήνωσεν ἐν ἡμῖν», ντύθηκε τήν ἀνθρώπινη φύση, ἔγινε ἄνθρωπος.

Ἠ 9η Ὠδή τοῦ κανόνα τῶν Χριστουγέννων τοῦ Ἁγίου Κοσμά τοῦ Μελῳδοῦ

Μεγάλυνον ψυχή μου, τὴν τιμιωτέραν, καὶ ἐνδοξοτέραν τῶν ἄνω στρατευμάτων.

Μυστήριον ξένον, ὁρῶ καὶ παράδοξον! οὐρανὸν τὸ Σπήλαιον, θρόνον Χερουβικόν, τὴν Παρθένον, τὴν φάτνην χωρίον, ἐν ᾧ ἀνεκλίθη ὁ ἀχώρnτος, Χριστὸς ὁ Θεός, ὅν ἀνυμνοῦντες μεγαλύνομεν.

Μεγάλυνον ψυχή μου, τὸν ἐκ τῆς Παρθένου, Θεὸν σαρκὶ τεχθέντα.

Ἐξαίσιον δρόμον, ὁρῶντες οἱ Μάγοι, ἀσυνήθους νέου ἀστέρος ἀρτιφαοῦς, οὐρανίου ὑπερλάμποντος, Χριστὸν Βασιλέα ἐτεκμήραντο, ἐν γῇ γεννηθέντα Βηθλεέμ, εἰς σωτηρίαν ἡμῶν.

ΤΑ ΔΥΟ ΜΑΡΓΑΡΙΤΑΡΙΑ

Χριστουγεννιάτικες Ἱστορίες, ἀρ. 18 

π. Δημητρίου Μπόκου

«…καὶ ἐὰν ὦσιν αἱ ἁμαρτίαι ὑμῶν ὡς φοινικοῦν, ὡς χιόνα λευκανῶ, ἐὰν δὲ ὦσιν ὡς κόκκινον, ὡς ἔριον λευκανῶ» (Ἡσ. 1, 18)

Δυο μεγάλα κακά σε μια και μόνο μέρα ήταν πολλά, ακόμα και για τον μεγάλο άρχοντα.  Πίστευε πως ήταν ο πιο ευτυχισμένος άνθρωπος του κόσμου και δεν τό ’κρυβε καθόλου μάλιστα. Στην εσχατιά της γης όπου βασίλευε, άνθιζε, έργο των χειρών του, ένας επίγειος παράδεισος. Με αξιοθαύμαστη μαεστρία είχε καταφέρει να εξασφαλίσει μακρά και αδιασάλευτη ειρήνη στο μικρό του βασίλειο, μένοντας φανατικά ουδέτερος και ξένος μπρος στους ολέθριους ανταγωνισμούς των μεγάλων. Οι άνθρωποί του πρόκοβαν στα έργα της ειρήνης, απολαμβάνοντας μια ήσυχη χαρούμενη ζωή. Η γη τους έλεγαν πως έτρεχε μέλι και γάλα. Παρατημένοι και φτωχοί, ήταν φιγούρες άγνωστες στον τόπο τους. Οι δάσκαλοι είχαν σβήσει από τα λεξικά τους λέξεις όπως ανάγκη, φτώχεια, εκμετάλλευση, έγκλημα. Κακοποιά στοιχεία ήταν από τα είδη που δεν ευδοκιμούσαν στη χώρα τους. Ο λαός λάτρευε τον άρχοντά του. Και ο καλός βασιλιάς χαιρόταν γι’ αυτό και τους φρόντιζε κάθε μέρα και περισσότερο.