Όταν με έκαμαν
μοναχό, ο πειρασμός έφυγε.
Ο Γέροντας Πορφύριος φανέρωσε την ταπείνωσή του, με την
υπακοή του στο θέλημα του Θεού από μικρό παιδάκι. Βόσκοντας τα ζώα έξω από το
χωριό του και διαβάζοντας συλλαβιστά το
βίο του Αγίου Ιωάννου του Καλυβίτου, αγάπησε τους αγίους και πάνω απ' όλους
το Χριστό. Και έδειξε την αγάπη του, όπως ορίζει ο Χριστός : "Εάν αγαπάτε με, τας εντολάς τας εμάς τηρήσατε
".
Για την αγάπη του Χριστού, αν και παιδάκι αδύναμο, δε
δίστασε να θυσιάσει κάθε αγάπη φυσική. Μου έλεγε, στην αρχή της γνωριμίας μας :
" Ξέρεις, όταν πήγα στο Άγιον Όρος, ήμουν παιδί 13
χρόνων.
Εγώ δεν είχα πειρασμούς, όπως οι μεγαλύτεροι στην ηλικία,
που στενοχωρούνταν, επειδή θυμούνταν αγαπητικές και τέτοια. Εγώ είχα άλλο
πειρασμό. Επειδή αγαπούσα πολύ τους γονείς μου, ο διάβολός μου τους έφερνε
ολοζώντανους μπροστά μου, με την φαντασία μου, κι εγώ έκλαιγα, έκλαιγα
απαρηγόρητος. Αλλά, όταν με έκαμαν μοναχό, ο πειρασμός έφυγε".
Ο Χριστός λέει : "Ο
φιλών πατέρα ή μητέρα υπερ εμέ ουκ έστι μου άξιος".
Ο π. Πορφύριος αποδείχθηκε, εξ απαλών ονύχων, άξιος του
Χριστού, με την ολόψυχη ταπείνωση κι αγάπη του προς Εκείνον.
[ Γ 320π. ]
(Ανθολόγιο Συμβουλών, εκδ. Ι. Μονή Μεταμορφώσεως, Μήλεσι,
σελ.266)
http://www.sostis.gr