Η κάρα του
αγιορείτου γέροντος Ιωσήφ του Ησυχαστού (+1959) βρίσκεται στην Ιερά Μονή Αγίου
Αντωνίου του Μεγάλου στην Αριζόνα (περιοχή Φλόρανς) των ΗΠΑ.
9 ΜΑΡΤΙΟΥ 2020 ανήμερα
των Τεσσαράκοντα Αγίων Μαρτύρων της Εκκλησίας και ένας Όσιος, Ομολογητής και
Μάρτυρας του Πατερικού Νηπτικού φρονήματος της
Εκκλησιολογικής ζωής μας Αγιοκατατάχτηκε εις τας Δέλτους της
Στρατευόμενης Εκκλησίας.
Γράφει ο Δρ.
Κωνσταντίνος Βαρδάκας
Ο ΟΣΙΟΣ ΙΩΣΗΦ μπορεί να έχει το προσωνύμιο Ησυχαστής, αλλά
ήταν ένας μεγάλος ΠΟΛΕΜΙΣΤΗΣ και ΣΤΡΑΤΙΩΤΗΣ της πρώτης γραμμής, έτσι άλλωστε
όπως σε όραμα τον κάλεσε ο ίδιος ο ΚΥΡΙΟΣ.
Αυτό το μεγάλο δώρο
του ΟΥΡΑΝΟΥ που λέγεται ΟΣΙΟΣ ΙΩΣΗΦ ο Ησυχαστής γέμισε μέσω της Αγίας Συνοδείας
του την
ΟΡΘΟΔΟΞΙΑ παγκοσμίως με προμαχώνες και πυροβολεία Πατερικού Πνεύματος
κατά των δυνάμεων του σκότους. Δεκάδες Ιερές Μονές ανά την οικουμένη σήμερα έχουν την νοερά καθοδήγηση του και
εκατομμύρια πιστοί δέχονται μέσω αυτών τις ευλογίες του.
Ένας Πύρινος Στύλος ανήμερα της Αγιοκατάταξης του σαν να φάνηκε πάνω από το ΑΓΙΟ ΟΡΟΣ που μετά
γινόταν φωτεινό τόξο και έφτανε στις ΗΠΑ, εκεί όπου βρίσκεται η κάρα του ΟΣΙΟΥ
ΙΩΣΗΦ του Ησυχαστή, το πολυτιμότερο σέβασμα που έχει σήμερα η Αμερική.
Είναι τεθησαυρισμένη
εκεί, όπου και το άγιο σκήνωμα του υποτακτικού του (του
Γιαννάκη) και μετέπειτα Αγίου Γέροντος
Εφραίμ από την Αριζόνα που κοιμήθηκε πρόσφατα στις 8 Δεκεμβρίου του 2019.
Ας αφήσουμε την
αγάπη και το πνεύμα του υποτακτικού του Γέροντος
Εφραίμ του Αριζονίτη (πρώην καθηγούμενου της Ιεράς Μονής Φιλοθέου ΑΓΙΟΥ ΟΡΟΥΣ )
να μας μιλήσει για τον αγαπητό γέροντα του και εμείς να χαρούμε ακούγοντας τον.
«Κάποτε στη Μονή Φιλοθέου, όταν βγάλαμε την κάρα του από
την στολισμένη θήκη της, για να κάνουμε το μνημόσυνο, ευωδίαζε πολύ και μάλιστα
μπροστά στο στόμα.
Απορούσαμε γιατί στο στόμα περισσότερο και τότε πετάγεται
ένα καλογέρι και μου λέει:
-Γέροντα, ξέρεις γιατί ευωδιάζει απ’ το στόμα; Γιατί έλεγε
την ευχή συνέχεια μ’ αυτό.»
«Από την εκταφή του Γέροντα Ιωσήφ του Ησυχαστή. Ευωδίαζε η
κάρα του Γέροντα» https://www.pemptousia.gr/2019/09/apo-tin-ektafi-tou-
Όταν κάναμε την εκταφή του Γέροντος, τρία χρόνια μετά την
κοίμησί του, τον βγάλαμε κεχριμπάρι, αυτό είναι σημείο αγιότητος. Όλα τα άγια
λείψανά του ήσαν όπως το κεχριμπάρι.
Στην εκταφή, όλοι οι παραδελφοί έλεγαν, εγώ θα πάρω αυτό,
εγώ θα πάρω το άλλο κι’ εγώ έλεγα μέσα μου: «Εγώ δεν θα μιλήσω καθόλου, ο,τι
μου δώσουν».
Ο πατήρ Αθανάσιος πήρε το χέρι του, λέγοντας:
-Αυτό το χεράκι με έσωσε, με τις μπαταριές που έτρωγα!
Και ενώ όλοι έπαιρναν κάποιο κομμάτι από το άγιο Λείψανό
του για ευλογία, εγώ καθόμουν παράμερα. Γυρνάει τότε ο Γερο-Αρσένιος και λέει:
-Την κάρα να την δώσετε στον παπα-Εφραίμ.
-Να ’ναι ευλογημένο. Σ’ ευχαριστώ πολύ.
Άλλος είχε σκοπό να την πάρη, γιατί όλοι της συνοδείας μας
είμαστε εκεί. Έτσι δεν έβαλα θέλημα πουθενά και πήρα την κάρα του αγίου
Γέροντός μου.
Στη Νέα Σκήτη την έβαλα στο παρεκκλήσι δίπλα στο κελλί
μου. Στην Ιερά Μονή Φιλοθέου την είχα στο κελλί μου και τώρα στην Αριζόνα είναι
τοποθετημένη στο παρεκκλήσι του αγίου Παντελεήμονος και ευωδιάζει, από την Νέα
Σκήτη μέχρι σήμερα συνεχώς. Και είναι πολύ παράδοξο μυστήριο, ότι όσο περνούν
τα χρόνια, ευωδιάζει και περισσότερο.
Και ξεκινώντας είτε την αγρυπνία μου είτε την θεία
Λειτουργία είτε οποιαδήποτε διακονία, πηγαίνω βάζω μετάνοια, παίρνω την ευχή
του και κάνω υπακοή ακόμα και σήμερα.
Τα λείψανα του αγιασμένου Γέροντος Ιωσήφ, όπου κι’ αν
υπάρχουν, παντού ευωδιάζουν και κάνουν θαύματα σε όσους τα προσκυνούν ανάλογα
με την πίστι που έχει ο καθένας.
Πάντοτε στην γιορτή της Κοιμήσεως της Θεοτόκου κάνουμε
πανηγύρι και το απόγευμα της ίδιας ημέρας κάνουμε το μνημόσυνο για τον Γέροντά
μας, που τον πιστεύουμε απόλυτα ως σύγχρονο Άγιο.
Κάποτε στη Μονή Φιλοθέου, όταν βγάλαμε την κάρα του από
την στολισμένη θήκη της, για να κάνουμε το μνημόσυνο, ευωδίαζε πολύ και μάλιστα
μπροστά στο στόμα.
Απορούσαμε γιατί στο στόμα περισσότερο και τότε πετάγεται
ένα καλογέρι και μου λέει:
-Γέροντα, ξέρεις γιατί ευωδιάζει απ’ το στόμα; Γιατί έλεγε
την ευχή συνέχεια μ’ αυτό.
Πράγματι, είχε δίκιο, αυτή είναι η αλήθεια! Διότι θες η
ευχή, που με το στόμα έλεγε, θες τα σωτήρια λόγια του Θεού, που πάντα αυτό το
στόμα έβγαζε για την ωφέλεια όλων, θες η παντελής αποφυγή της αργολογίας και
της κατακρίσεως, θες τα παιδαγωγικά του λόγια για την τελείωσι των υποτακτικών
του, θες το μελίρρυτο ψάλσιμό του, που από τον Θεό έλαβε, όλα από το στόμα του
έβγαιναν. Ευλογημένο λοιπόν και τρισευλογημένο. Γι’ αυτό και στην κάρα του το
στοματάκι του ευωδιάζει πολύ περισσότερο από κάθε άλλο μέρος της. Πηγή: Γέρων
Εφραίμ Φιλοθεΐτης, Γέρων Ιωσήφ ο Ησυχαστής και Σπηλαιώτης (1897-1959).
Αδελφοί η Ορθοδοξία
πρώτα και η Ελλάδα που είναι το απόσταγμα του Ελληνοχριστιανικού πολιτισμού έχουν
πλέον πολλούς αγίους στα σύνορα τους.
Αυτά τα σύνορα δεν είναι γεωγραφικά εντοπισμένα σε χάρτες αλλά σε καρδιές
ηρωικές και φιλότιμες, καρδιές που πάλουν και διψούν για την ΕΥΧΗ «Κύριε ημών Ιησού Χριστέ ελέησον με» .
ΣΤΩΜΕΝ καλώς
Δρ. Κωνσταντίνος Βαρδάκας