Εμείς οι ορθόδοξοι
έχομε το μοναδικό προνόμιο να μπορούμε από τα λειτουργικά βιβλία να γνωρίσουμε
το αγιολογικό, το δογματικό και ηθικό περιεχόμενο της κάθε εορτής.
Πράγματι, έχομε τον ουρανό και την γη μέσα στην
λατρεία. Γι’ αυτό οι άνθρωποι οι οποίοι δεν έχουν ουσιαστική σχέση με τις
εκκλησιαστικές ακολουθίες συνήθως είναι πνευματικά άνικμοι, ανόρεκτοι,
αδύναμοι, καχεκτικοί.
Και η ζωή τους αποτελείται από διάφορα μικρογεγονότα,
τα οποία γεμίζουν τη συνείδηση και τη μνήμη τους. Το βεληνεκές τους είναι
μικρό, αφού δεν έχουν εποπτεία των νοητών και ουρανίων πραγμάτων.
Για μας λοιπόν τους μοναχούς η καθημερινή λατρεία
είναι μεγάλη ευλογία, διότι έχομε κάθε ημέρα κοινωνία με τους αγίους, αλλά και
με τον Κύριο και την Θεοτόκο.
Οι συχνές ακολουθίες αυξάνουν τον ορίζοντά μας και
κάνουν το είναι μας να ανέρχεται από την γη στον ουρανό.
Γέροντας
Αιμιλιανός
askitikon