Ένα Πάσχα συνέβη το εξής θαυμαστόν γεγονός εις το Κυριακόν
της Σκήτης της αγίας Άννης.
Ένας υποτακτικός από
την καλύβην των αγίων Αναργύρων, κατά την ώραν που έψαλλαν το "Αναστάσεως
ημέρα", εστάθη εις το μέσον του ναού και έβαλεν εδαφιαίας μετανοίας, όπως
όταν θέλωμεν να μεταλάβωμεν. Κανείς δεν τον ηρώτησε διά ποίαν αιτίαν κάμνει τας
μετανοίας. Παρετέθη κοινή Τράπεζα δι΄ όλους και εν συνεχεία ο υποτακτικός αυτός
κατήλθεν εις την καλύβην του.
Πριν σημάνουν οι
κώδωνες διά τον εσπερινόν της Κυριακής της Αναστάσεως, διεδόθη η είδησις ότι ο
αδελφός ο οποίος έβαλεν τας μετανοίας, ανεχώρησεν εκ του παρόντος βίου ! Οι
Αγιορείται πατέρες πιστεύουν ότι όσοι φεύγουν από την ζωήν αυτήν κατά την
ημέραν της Αναστάσεως δεν περνούν από τα τελώνια των πονηρών πνευμάτων.
Εμακάρισαν, λοιπόν, τον ευλογημένον εκείνον υποτακτικόν, ο οποίος επληροφορήθην
το τέλος του ή μάλλον είχεν πόθον βαθύν να μεταστεί κατά την λαμπροφόρον ημέραν
του Πάσχα, διά τούτο και έβαλε μετανοίας, ζητών συγχώρησιν από τους αδελφούς.
ΑΡΧΙΜ. ΙΩΑΝΝΙΚΙΟΥ ΚΟΤΣΩΝΗ, ΑΘΩΝΙΚΟΝ ΓΕΡΟΝΤΙΚΟΝ, εκδ. Ι.
ΗΣΥΧΑΣΤΗΡΙΟΥ ΑΓ. ΓΡΗΓΟΡΙΟΥ ΠΑΛΑΜΑ, ΚΟΥΦΑΛΙΑ 2004, σ. 339 κ.ε.
tribonio