Κάποτε, ὁ
Γερὸ-Θεοφύλακτος τῆς Νέας Σκήτης, ὅταν ἦταν ἀρχάριος, πονοῦσε πολὺ καὶ ἔκλαιγε
ἀπὸ τοὺς φρικτοὺς πόνους ἀπαρηγόρητα. Τότε, ἀκούει ξαφνικὰ φωνὴ ἀπὸ τὴν Εἰκόνα
τῆς Παναγίας νὰ τοῦ λέη:
- Τί κλαῖς; Τί φοβᾶσαι; Σ’ ἀφήνω ἔγω;
Πράγματι, δὲν τὸν ἄφησε ἡ Παναγία ποτέ, ἀλλὰ σὰν καλὴ Μητέρα τὸν προστάτευε συνέχεια, ὅπως προστατεύει καὶ ὅλους τοῦς Μοναχοὺς ποὺ μένουν στὸ Περιβόλι της.
Ἁγίου Παϊσίου Ἁγιορείτου
ἀπὸ τὸ βιβλίο
«Ἁγιορείται Πατέρες καὶ Ἁγιορείτικα» σελ. 54-55
ΕΚΔΟΣΗ ΙΕΡΟΥ ΗΣΥΧΑΣΤΗΡΙΟΥ «ΕΥΑΓΓΕΛΙΣΤΗΣ ΙΩΑΝΝΗΣ Ο ΘΕΟΛΟΓΟΣ» ΣΟΥΡΩΤΗ ΘΕΣΣΑΛΟΝΙΚΗΣ
orthodoxia-ellhnismos