Τέλη δεκαετίας του
1980 και ο Νομάρχης της Κωνσταντινούπολης ήθελε να έχει λόγο στους προορισμούς
των ταξιδιών στο εξωτερικό του τότε Οικουμενικού Πατριάρχη Δημητρίου του Α΄.
Ο Πατριάρχης αντιμετώπιζε με πικρία τις επιβαλλόμενες απαξιωτικές επισκέψεις που έπρεπε να κάνει
στον νομάρχη για να τον ενημερώνει ως αναφορά τις εξόδους του από το Φανάρι.
Όμως η Βοήθεια του ΑΓΙΟΥ ΘΕΟΥ δεν άργησε.
Παρουσιάστηκε ο ΑΓΙΟΣ ΔΗΜΗΤΡΙΟΣ σε ένα Αρχιερέα της Ελλαδικής Εκκλησίας, σήμερα μακαριστό, φίλο και γνωστό του Πατριάρχη και του είπε:
«να πεις στον
Πατριάρχη όταν τον καλεί ο Νομάρχης να του λέει: “Δες αυτό το νέφος της αιθαλομίχλης
πάνω από την ΠΟΛΗ.
Είναι προσωρινό, έτσι
είναι και η δική σας παρουσία εδώ, μέχρι να φυσήξει δυνατός αέρας και το πάρει”»
Ο Αρχιερέας τα μετέφερε αυτά στον Πατριάρχη.
Και ο Πατριάρχης με την σειρά του στις επόμενες επισκέψεις στον Τούρκο νομάρχη.
Μετά από μία- δύο επισκέψεις ο τούρκος νομάρχης δεν ξανακάλεσε πια
τον Οικουμενικό Πατριάρχη για να τον ανακρίνει σχετικά με τα ταξίδια του στο
εξωτερικό.
Απ ότι φαίνεται δεν ήθελε να ξανακούσει τα λόγια αυτά του
Πατριάρχη για το εφήμερο της παρουσίας τους στην Κωνσταντινούπολη.
Ο ΑΓΙΟΣ ΔΗΜΗΤΡΙΟΣ
έκανε το ΘΑΥΜΑ του.
Ο Μυροβλύτης Άγιος Δημήτριος μυροβλύζει όλη την Ορθόδοξη
επικράτεια με τα γνήσια Χαριτόβρυτα
νάματα της ΑΓΙΑΣ ΤΡΙΑΔΟΣ.
«Ο Άγιος Δημήτριος στις πηγές αποκαλείται μεγαλομάρτυς φιλόπολις,
σωσίπολις και μυροβλύτης. Μυροβλύτης γιατί ανέβλυζε μύρο από τον τάφο του, το
οποίο ελάμβαναν οι πιστοί μέσα σε φιαλίδια που ήταν κατασκευασμένα από γυαλί,
πηλό ή μολύβι, τα λεγόμενα κουτρούβια.
Το μύρο του Αγίου είναι το θαύμα του Θεού και η μεγάλη ευλογία του
Μεγαλομάρτυρος προς τους πιστούς Χριστιανούς που επικαλούνται τις ακοίμητες
πρεσβείες του.
Υπάρχουν πολλές αυθεντικές μαρτυρίες για το Μύρο του Πολιούχου της
Θεσσαλονίκης Αγίου Δημητρίου. Παραθέτουμε ενδεικτικά τις ακόλουθες:
1) Δημήτριος Χρυσολωράς
(τέλος 14ου – αρχές 15ου), σημειώνει ότι «το μύρο του Αγίου Δημητρίου δεν είναι
νερό, διότι είναι παχύτερο από αυτό, ούτε ομοιάζει με τα υγρά που πηγάζουν από
τη γη ή με παρασκευαζόμενα αρώματα, ούτε συγκρίνεται με αυτά. Είναι
θαυμασιώτερο και από τα φυσικά και από τα παρασκευαζόμενα αρώματα».
2) Ιωάννης Καμενιάτης,
εξιστορεί την άλωση της Θεσσαλονίκης από τους Σαρακηνούς (904 μ.Χ.) και
αποκαλεί Μυροβλύτη τον Άγιο Δημήτριο.
3) Κωνσταντίνος Ακροπολίτης
(Μέγας Λογοθέτης, συναξαριστής, ρήτωρ και επιστολογράφος) 1321 μ.Χ.,
αναφερόμενος σε θαύμα του Αγίου (θεραπεία οφθαλμών) τον χαρακτηρίζει Μυροβλύτη.
4) Ισίδωρος (1342-1396) και Γαβριήλ (1397-1416), Αρχιεπίσκοποι
Θεσσαλονίκης. Ο πρώτος ονομάζει τον Άγιο «Μυρορρόα» και ο δεύτερος «Μυροβλύτη».
5) Επιγραφή του 1284 μ.Χ.
Βρέθηκε στο τέμενος Εσκί Σεράϊ και λέγει γιά το Ναό του Αγίου Δημητρίου «έχει
εντός του μέγαν Μυροβλύτην».
6) Η λειτουργική παράδοση και ζωή της Ορθόδοξης Εκκλησίας μετά το
10ο αιώνα με θαυμασμό και ευλάβεια αναφέρεται στον Μυροβλύτη Άγιο
Δημήτριο.»
https://antexoume.wordpress.com/ ΟΚΤΩΒΡΙΟΥ 25, 2015
Λίγες μέρες πριν τους σαρωτικούς βομβαρδισμούς των δυτικών στην
Σερβία βρέθηκα στον Ιερό Ναό του ΑΓΙΟΥ ΔΗΜΗΤΡΙΟΥ της Θεσσαλονίκης.
Όχι μόνο η λάρνακα του ΑΓΊΟΥ με την ΤΙΜΙΑ ΚΑΡΑ του μυρόβλυζαν έντονα αλλά και το Ιερό Κουβούκλιο.
Συνέχισα να προσκυνώ και τις άλλες εικόνες της Βασιλικής του ΑΓΙΟΥ
ΔΗΜΗΤΡΙΟΥ και σε αυτές υπήρχε η ευωδία του Μύρου του.
Μάλιστα στα ψηφιδωτά της Παναγίας και του Κυρίου ημών Ιησού
Χριστού που βρίσκονται κοντά στο Ιερό Κουβούκλιο εκτός από την ευωδία του Μύρου
με την αφή αισθάνθηκα και υγρασία.
Απόρησα και ρώτησα τον νεωκόρο.
Αν με το Μύρο του ΑΓΙΟΥ σκουπίζει τις εικόνες .
Και η απάντηση του ήταν …
Πολλές φορές και σε έκτακτα γεγονότα όλος ο Ναός Μυροβλύζει.
Άγγελοι εκπλαγέντες, ουρανόθεν ορώντες την άθεον ορμήν του
τυράννου (εκ γ’) και συν τη αποφάσει αυτού, θανατούμενον όντα Δημήτριον
κατήρχοντο και ήρχοντο, κραυγάζειν προς Αυτόν τοιαύτα·
Χαίροις μαρτύρων σεπτών ακρότης,
Χαίροις Αγίων φαιδρών λαμπρότης.
Χαίροις ότι ως κατάδικος καταβάς προς τον βυθόν,
Χαίροις ότι ως ασώματος αναβάς προς ουρανόν.
Χαίροις χοροστασίαις των Αγγέλων οικήσας,
Χαίροις ταις τιμωρίαις του τυράννου υποίσας.
Χαίροις απειλάς βασιλέων σοβήσας,
Χαίροις τας βουλάς των εχθρών καταργήσας.
Χαίροις στερρόν της πίστεως έρεισμα,
Χαίροις λαμπρόν φρονήσεως όρισμα.
Χαίροις ο ζων ψυχή σου και θανών εν τω σώματι
Χαίροις ο την ζωήν σου ουρανού έχων δόματι.
Χαίροις μάρτυς Δημήτριε.
Βλέπων ο θείος Νέστωρ, εαυτόν εν ανδρεία, φησί τω βασιλεί
θαρσαλέως· το εξαίσιον της απειλής αποτρόπαιόν μοι τη ψυχή φαίνεται. Λυαίον γαρ
τον άθεον, εγώ φονεύσω, κράζων,
Αλληλούια.
diakonima
Με Πίστη και Ελπίδα
Δρ. Κωνσταντίνος Βαρδάκας