“Η Σκήτη των Καρεών,
αγάλλου εν θείω Πνεύματι, ανθήσασα και αυτή, τον κλεινόν Νεκτάριον, νέκταρ το
γλυκύτατον, αρετής απάσης, και Οσίων τον εφάμιλλον.”
Γεννήθηκε στο
Μοναστήρι (Βιτώλια) των σημερινών Σκοπίων. Ο πατέρας του, με τη συμφωνία της
συζύγου του, αναχώρησε μαζί με τους δύο υιούς του, για την πλησιόχωρη μονή των
Αγίων Αναργύρων Καστοριάς και όλοι μαζί αφοσιώθηκαν στους ασκητικούς αγώνες.
Ο Νεκτάριος όμως, ο κατά κόσμον Νικόλαος, ποθώντας την ανώτερη ζωή, ήλθε στο Άγιον Όρος και υποτάχθηκε στους οσίους Γέροντες Φιλόθεο και Διονύσιο, στο Κελλί των Αγίων Αρχαγγέλων, του Ιάγαρη επονομαζόμενο, στις Καρυές. Με μεγάλη αγάπη τήρησε μέχρι τέλους τις μοναχικές υποσχέσεις του.
Προ του τέλους του ο
Θεός «εσυγχώρησε να πέση εις πολλάς και δεινάς ασθενείας του σώματος, τας
οποίας υπομείνας ο μακάριος με άκραν μεγαλοψυχίαν, και ευχαριστίαν μεγάλην, και
ζήσας ζωήν αληθώς οσίαν και αγιοπρεπή, με τέλος ειρηνικόν και θεάρεστον
παρέδωκεν εις χείρας Θεού την μακαρίαν του ψυχήν».
Μετά τέσσερα έτη,
κατά την ανακομιδή του λειψάνου του, το «εύρον γεμάτον από ευωδίαν άρρητον» και
«προσερχόμενοι πολλοί μετ' ευλαβείας, ελάμβανον αγιασμόν ψυχής και σώματος, και
ησθάνοντο πνευματικήν ευωδίαν».
Μέρος του τιμίου
λειψάνου του υπάρχει στη Μονή Διονυσίου.
Την ακολουθία του
οσίου συνέθεσε ο μοναχός Θεοδώρητος Διονυσιάτης.
Πηγή: Μοναχού
Μωυσέως Αγιορείτου, ΟΙ ΑΓΙΟΙ ΤΟΥ ΑΓΙΟΥ ΟΡΟΥΣ
agioritikesmnimes
