Σε μισούν
και σε ταλαιπωρούν επειδή προσπαθείς στο καλό και θεάρεστο.
Ο Θεός τους
επιτρέπει τόσο όσο για να μας δοκιμάζουν ώστε να ασκηθούμε περισσότερο και να
φανερωθεί η αρετή μας.
Εκείνους
μόνο δεν πολεμούνε· εκείνους που έχουν ήδη νικήσει και τους έχουνε κάνει δικούς
τους.
Γι' αυτό μην
ζηλεύεις εκείνους που δεν έχουνε κανένα πειρασμό.
Να χαίρεσαι που ο Θεός επιτρέπει στην ζωή σου τον πειρασμό.
Όχι επειδή
είναι από μόνος του ο πειρασμός καλός, αλλά διότι δια του πειρασμού σου δίνει
την ευκαιρία να αγωνιστείς πνευματικά ώστε να αναπαυτείς αιώνια.
Αλίμονο στον
άνθρωπο που δεν έχει πειρασμό στην ζωή του.
Διότι όπως
λέγει και ο Άγιος Αντώνιος ο Μέγας: «Οὐδεὶς ἀπείραστος δυνήσεται εἰσελθεῖν εἰς
τὴν βασιλείαν τῶν οὐρανῶν. Ἔπαρον γὰρ, φησί, τοὺς πειρασμοὺς, καὶ οὐδεὶς ὁ σωζόμενος».
Δηλαδή:
Κανείς που δεν δοκιμάζεται από πειρασμούς δεν μπορεί να εισέλθει στην Βασιλεία
των Ουρανών. Διότι έχει λεχθεί: Πάρε Κύριε τους πειρασμούς και κανείς δεν
πρόκειται να σωθεί.
Οι πειρασμοί
μας δίνουν την δυνατότητα να αγωνιστούμε. Γι' αυτό και πολλοί Όσιοι ονομάζουν
τους πειρασμούς και τις δοκιμασίες ως ευλογίες! Διότι μέσα στον πνευματικό μας
αγώνα γνωρίζουμε τον εαυτό μας, τις αδυναμίες μας, την ανεπάρκειά μας,
ταπεινωνόμαστε και καταφεύγουμε στον Θεό και στην Χάρη Του.
Γράφει ο
Αββάς Δωρόθεος: Η άνεση (η απείραστη ζωή) αποχαυνώνει την ψυχή· «οἱ δὲ πειρασμοὶ
συσφίγγουσιν αὐτὴν καὶ ἑνοῦσιν αὐτὴν τῷ Θεῷ»· οι πειρασμοί δηλαδή γυμνάζουν την
ψυχή, την δυναμώνουν και την ενώνουν με τον Θεό...μας θυμίζουν συνεχώς τον Θεό.
Όπως λέγει και ο Προφήτης Ησαΐας: «Κύριε, ἐν θλίψει ἐμνήσθημέν σου».