☦Φέτος το μύρο που αναβλύζει ξεπερνά κάθε άλλη φορά!

Η Λάρνακα του Αγίου μας ανοιχτή! (Μια φορά το χρόνο μονο! )

 Βλέπουμε τα άγια λείψανα και το μύρο το οποίο κυλά κάτω απο αυτήν αλλά ακόμη και απο το προστατευτικό τζάμι (γι αυτο ειναι και θολό) και καταλήγει εκτός της λάρνακας !

☦Συγκλονιστικό περιστατικό με τον μακαριστό Ιεραπόστολο του Κονγκό, Κοσμά τον Γρηγοριάτη (1942-1989)!

«Στό χωριό μου κάποια ἡμέρα μέ πλησίασε ἕνας ἄνθρωπος, τό ὄνομά του Kipazula ὁ ὁποῖος δέν εἶναι ὀρθόδοξος. Ἦλθε νά μοῦ διηγηθῆ πῶς εἶδε στόν ὕπνο του τόν μακαριστό π. Κοσμᾶ». Μοῦ εἶπε τά ἑξῆς:

«Κάποια ἡμέρα ἐπῆγα νά ψαρέψω. Ἐπιστρέφοντας στό σπίτι μου ἔπεσα στό κρεββάτι ἄρρωστος. Δέν μποροῦσα οὔτε νά κινηθῶ. Τότε μιά νύκτα εἶδα τό ἑξῆς ὄνειρο: Εἶδα ὅτι ἦλθε καί σταμάτησε κοντά στό σπίτι μου ἕνα αὐτοκίνητο πού ἔτρεχε μέ πολλή ταχύτητα. Ἄνοιξε τήν πόρτα καί βγῆκε ἔξω ἕνας εὐρωπαῖος μέ ἄσπρα ροῦχα καί μεγάλη γενειάδα. Κρατοῦσε στά χέρια του κι ἕνα βαλιτσάκι. Ἐγώ φοβήθηκα πολύ. Αὐτός ἄνοιξε τό βαλιτσάκι του, ἔβγαλε ἕνα μαντήλι καί μέ ρώτησε:

☦ Η προς την Πατρίδα Αγάπη μου

Δεν είναι διαβατάρικο πουλί, που για μια μέρα

σχίζει τα νέφη και περνά γοργό σαν τον αγέρα,

ούτε κισσός, π’ αναίσθητος την πέτρα περιπλέκει

ούτ’ αστραπή, που σβήνεται χωρίς αστροπελέκι,

δεν είναι νεκροθάλασσα, βοή χωρίς σεισμό,

νιώθω για σε, πατρίδα μου, στα σπλάχνα χαλασμό.

Αρ. Βαλαωρίτης

trelogiannis