Γράφει ο Δρ. Κωνσταντίνος Βαρδάκας
Ένα πουλάκι λίγο
πριν φύγει το τελευταίο φως της
ημέρας κελαηδούσε σιγανά αλλά θλιμμένα.
-Καλά είμασταν μέσα
στο κλουβί, μεγάλες γιορτές και τρώγαμε κανναβούρι επίδομα.
-Και ξαφνικά μας
λένε, όλοι έξω μέσα στην παγωνιά, τελείωσε το επίδομα και βγείτε γρήγορα για δουλειά.
-Ποια δουλειά; ούτε
ψίχουλο δεν υπάρχει στις πλατείες, σε κανέναν δεν περισσεύει τίποτε για να
ρίξει, το κρατά για τα παιδιά του.
-Και τα δικά μου παιδιά , τι θα τα κάνω;
-Ένα παράπονο με
έπιασε , τόσα αποδημητικά περνούν στον Έβρο και τα τακτοποιούν, για να φέρουν
εδώ σε λίγο τα θηλυκά τους και να
σκεφτείς αυτά έχουν πολλά θηλυκά και κάνουν πολλά παιδιά.
-Από κλουβί σε
κλουβί κυκλοφορεί η είδηση ότι και στα σχολεία κλουβιά για τα μικρά μας θα
γίνει αξιολόγηση στους δασκάλους τους , μήπως τους μειώσουν για να πάρουν
ξένους, ώστε να φτιάξουν σχολεία για τα πουλάκια των αποδημητικών να τους
μαθαίνουν την δική τους λαλιά;
-και ξαφνικά ενώ
τρώγαμε το τελευταίο κανναβούρι μας, ήρθε το σκάνδαλο της σεξουαλικής
παρενόχλησης. Ένας ενοχλητικός πελαργός κυκλοφορούσε δίπλα μας και έκραζε, ότι
αυτό είναι η αρχή , όλη η χώρα θα γίνει
ένα τέτοιο σκάνδαλο , θα μπλέξουν ακόμα και μεγάλα πρόσωπα με τελικό στόχο να
κτυπήσουν ακόμα και την Εκκλησία.
-Και το χειρότερο ,
το πιο εφιαλτικό είναι αυτό που μας ήρθε από τα πολιτισμένα μέρη της Δύσης.
-Μια νέα μετάλλαξη
της νόσου των πτηνών ετοιμάζεται να έρθει εδώ και να τα τρομάξει όλα.
-Πάλι μέσα στα
κλουβιά θα μας πουν όλοι σας και δεν έχει
επίδομα κανναβούρι αυτήν την φορά, γιατί παραγγείλαμε από την Εσπερία
και δεν ήρθε ακόμα.
-Για να βγείτε μια
φορά θα πρέπει να βάλετε βραχιολάκι στο ποδαράκι διαφορετικά μέσα και να
κλαίτε.
-Ένα άλλο πουλάκι
πέραν από τον Ατλαντικό μας είπε, ότι έρχονται οι εκλογές της πανδημίας στην Ευρώπη με επιστολική ψήφο και
όλα θα βγαίνουν όμορφα για τους « όμορφους»
-Τι τις θέλουν τις
εκλογές εδώ στα δικά μας μέρη, όταν τα
κοράκια δίπλα μας κράζουν γιατί πείνασαν και θέλουν να τα αρπάξουν όλα;
-Κούρνιασα στο
δειλινό, σκοτείνιασε παντού και με έπιασα ένα σφίξιμο …και είπα μέσα μου «Θεέ
μου πόση σκλαβιά ακόμα;»
-Αλλά μετά σκέφτηκα «βρε κουτό, κάθε μέρα δεν ξημερώνει;
περίμενε το ξημέρωμα, δεν αργεί για να κελαηδήσεις, αλλά αυτή την φορά θα δοξολογήσεις τον ΠΛΑΣΤΗ αυτής της ομορφιάς
και της ΛΕΥΤΕΡΙΑΣ σου»
https://konstantinoupolipothoumeno.blogspot.com
ΣΤΩΜΕΝ καλώς
Δρ. Κωνσταντίνος
Βαρδάκας