«Μνήσθητί μου, Κύριε, όταν έλθης εν τη βασιλεία σου». Ένας ληστής πρώτος ένοικος του Παραδείσου! Ένας ληστής υπόδειγμα ομολογίας. Ένας ληστής παράδειγμα μετανοίας. Έτσι ώστε να εννοήσουμε όλοι μας ότι δε μας δικαιώνουν ενώπιον του Θεού ούτε μας εισάγουν στη Βασιλεία του απλώς οι καλές μας πράξεις. Όπως αντίστοιχα δε μας αποκλείουν οι πολλές και βαριές αμαρτίες. Μας αποκλείει από τη χαρά του Παραδείσου η σκληροκαρδία μας, η αμετανοησία μας και ο εγωισμός μας. Και μας ανοίγει τη θύρα του ελέους του, για να εισέλθουμε στη Βασιλεία του, η έμπρακτη και βαθιά μετάνοιά μας.
Έτσι, για να μην απελπιζόμαστε από την
αδυναμία μας, αλλά να ελπίζουμε στο έλεός του, ας αφήσουμε να διαποτίσει το
εσωτερικό μας η ικεσία – κλειδί του ληστή: «Μνήσθητί μου, Κύριε, όταν έλθης εν
τη βασιλεία σου».
xfd.gr
☦ "Τον ληστήν αυθημερόν, του Παραδείσου ηξίωσας, Κύριε. Καμέ τω ξύλω του Σταυρού φώτισον και σώσον με"