Επί παραδείγματι:
Πήγαν κάποτε από τις
Τσαχιρούδες μία Τουρκάλα νεόνυμφη δαιμονισμένη, με αλυσίδες δεμένη, στον
Χατζεφεντή, για να την διαβάση.
Επειδή ήταν έγκλειστος εκείνη την ημέρα, οι συγγενείς της βασανισμένης ψυχής παρακάλεσαν τους επιτρόπους να μεσολαβήσουν, για να τους δεχθή, διότι, παρόλο που την είχαν και δεμένη, δεν μπορούσαν και πάλι να την συγκρατήσουν.
Ο Πατήρ τους δέχθηκε
και έκανε νόημα για να την λύσουν.
Μόλις λύθηκε όμως η
δαιμονισμένη, όρμησε στον Πατέρα Αρσένιο, του άρπαξε το ένα του πόδι και το
δάγκωνε.
Ενώ κρατούσε το
Ευαγγέλιο, για να την διαβάση, δεν το άνοιξε, παρά την χτύπησε απαλά στο κεφάλι
της τρεις φορές και το δαιμόνιο έφυγε αμέσως από την γυναίκα, η οποία άρχισε
μετά να κλαίη και να φιλάη με ευλάβεια το δαγκωμένο πόδι του Πατρός.
Επίσης ο πατέρας της
έπεσε και αυτός στα πόδια του και τον παρακαλούσε να δεχθή ολόκληρο τον κεσέ
του (το πουγγί) και έλεγε:
– Παρ’ τα όλα, να
είναι δικά σου, γιατί έσωσες το παιδί μου.
Ο Πατήρ τον σήκωσε
επάνω και του είπε:
– Κράτησε τα λεφτά
σου· η πίστη μας δεν πουλιέται.
Απόσπασμα από το
βιβλίο «Ο ΑΓΙΟΣ ΑΡΣΕΝΙΟΣ Ο ΚΑΠΠΑΔΟΚΗΣ», του Αγίου Γέροντος Παϊσίου.
askitikon