Ενώπιον της αγίας φάτνης ας ομολογήσουμε ειλικρινά ότι
απατηθήκαμε προσκυνώντας αλλότριους θεούς, θυσιάζοντας σε ξένα είδωλα. Νομίσαμε
τους εαυτούς μας ελεύθερους κι ευτυχισμένους.
Ανομήσαμε, παρακούσαμε, τίποτε δεν συντηρήσαμε απ’ όσα ωραία μας ζήτησε. Όμως ο Χριστός έρχεται και για μας, γιατί είναι πάντοτε πλούσιος σε αγαθότητα. Η απογοήτευση μας κούρασε αλλά και μας ταπείνωσε. Η ταπείνωση μας οδηγεί στην άκρα ταπείνωση.
Οι άγγελοι, λέει ο άγιος Γρηγόριος ο Παλαμάς ο Αγιορείτης,
με την κατά σάρκα γέννηση του Σωτήρος γνώρισαν, κατά το εξαίσιο παράδειγμά του,
ότι υψώνεται κανείς όχι με την υπερηφάνεια αλλά με την ταπείνωση.
Έτσι και οι άνθρωποι γνώρισαν με τον καλύτερο τρόπο πως η
οδός της σωτηρίας είναι το ταπεινό φρόνημα. Με την ταπείνωση επανορθώνεται η
αποστασία. Ο δαίμονας καταντροπιάστηκε και ηττήθηκε με το γεγονός της
ενανθρωπίσεως του Θεού Λόγου.
Έτσι, η άγνωστη για τον δαίμονα ταπείνωση τον κατανικά με
τη στάση των ταπεινών. Ο μεγάλος Θεός γίνεται μικρός από αγάπη στον άνθρωπο.
Το μεγαλείο των Χριστουγέννων μπορούν να αισθανθούν
περισσότερο οι ταπεινοί. Τη χαρά τη βιώνει καλύτερα ο ταπεινός, όπως οι
αγραυλούντες ποιμένες της Βηθλεέμ και οι σοφοί Μάγοι της Ανατολής, που
προσκυνούν το νεογέννητο βρέφος του σπηλαίου.
Η μεγάλη έκφραση της ταπεινώσεως είναι η σεμνή κόρη της
Γενησαρέτ, η Υπεραγία Θεοτόκος. Το ίδιο ταπεινός είναι και ο σιωπηλός μνήστορας
Ιωσήφ. Ο Χριστός έρχεται σε ένα δύσκολο και ανάστατο τόπο με τον πιο ταπεινό
τρόπο.
Δεν γινόταν να ταπεινωθεί πιο πολύ. Γεννήθηκε σε μια
σπηλιά ζώων, δεν τον αντιλήφθηκε κανένας, Αυτόν που χάριζε νέα ζωή. Ο κόσμος
έτρεχε σε ξέφρενους ρυθμούς, σε διαφορετικά προγράμματα, με άλλους στόχους.
Έτσι τότε, έτσι και τώρα.
Μόνοι τους οι άνθρωποι δεν θα μπορούσαν να βρουν τη
σωτήρια ταπείνωση. Τους την υπέδειξε ο ίδιος ο ταπεινός Ιησούς με το παράδειγμά
του. Παράδειγμα δίνει και η Παναγία με τη σεμνότητά της, την απλότητά της, τη
σιωπή της και την ταπείνωσή της.
Δίχως αυτή την εμβάθυνση η εορτή των Χριστουγέννων
παραμένει τυπική και συνηθισμένη. Θα πρέπει να έχει ουσιαστική επίπτωση στη ζωή
μας. Το βάθος, το νόημα, το μυστήριο, η αξία και η σημασία της εορτής έγκειται
στην αναμόρφωση και ανακαίνιση του έσω ανθρώπου.
Το βαθύ αυτό περιεχόμενο πλημμυρίζει τον άνθρωπο
αισιοδοξία, ελπίδα και χαρά. Δίνει λύτρωση από την απόγνωση. Χρειάζεται
βιωματική αίσθηση του υπερφυούς γεγονότος της Σαρκώσεως του Ιησού και Λόγου του
Θεού. Μη μείνουμε σε αποπροσανατολιστικούς τρόπους που απομακρύνουν από τον
Ζωοδότη, Φωτοδότη και Ειρηνοδότη Χριστό.
Θα πρέπει να ταπεινωθούμε ενώπιον του ταπεινωθέντος Ιησού,
αδελφοί μου. Άφησε τη μεγαλειώδη δόξα των ουρανών και ήλθε να σκηνώσει μεταξύ
αλόγων ζώων. Να μας συγκινήσει η άφατη κένωσή του, να μας παροτρύνει σε
ομοίωση.
Η ωραία και γνήσια ταπείνωση εμάς θα ωφελήσει, θα ειρηνοποιήσει
και θα χαροποιήσει. Τα εφετινά άγια Χριστούγεννα ας γίνουν σταθμός στην
πνευματική μας πορεία. Ας αγαπήσουμε την ταπείνωση, ας προσκυνήσουμε ευγνώμονα
τον ταπεινό Χριστό της αγρυπνούσης Βηθλεέμ.
Το αταπείνωτο φρόνημα μας οδήγησε σε αδιέξοδα. Το ταπεινό
φρόνημα ας μας συνοδεύσει στο νέο πολιτικό έτος 2013.
Μοναχός Μωυσής, Αγιορείτης
(Πηγή: “ΜΑΚΕΔΟΝΙΑ” 22/12/2013)
alopsis