H μεγαλύτερη δύναμή μας βρίσκεται
στη συνειδητοποιημένη αδυναμία μας και η αγιότητα στη μετανοημένη αμαρτία.
Όταν διαπιστώνεις
ότι κάτι δεν πάει καλά, έχει ξεκινήσει το ταξίδι της ιάσεως.
Η δύναμη και η ροπή προς την αμαρτία μοιάζει με μια αγιότητα σε πτώση που σέρνεται τραυματισμένη και ψάχνει ίαση για να επανέλθει στον θρόνο της. Δεν είναι κακή αυτή η δύναμη, αλλά ο στόχος στον οποίο κατευθύνεται την αρρωσταίνει.
…Θα έλθει καιρός που
όχι οι διωγμοί αλλά τα χρήματα και τα αγαθά αυτού του κόσμου θα απομακρύνουν
τους ανθρώπους από τον Θεό. Και θα χαθούν ψυχές πολύ περισσότερες από ότι τον
καιρό των διωγμών.
Από την μία θα χρυσώνουν τους τρούλους και θα βάζουν επάνω τους τους σταυρούς και από την άλλη παντού θα βασιλεύει κακία και ψεύδος.
Εικόνα από το Ιερό
Ησυχαστήριο Μοναζουσών "Ευαγγελιστής Ιωάννης ο Θεολόγος" - Σουρωτή
Θεσσαλονίκης. Αγιογραφήθηκε υπό τις οδηγίες του Γέροντος Παϊσίου, όπως ακριβώς
είδε ο Άγιος τον Κύριο στο Εκκλησάκι της Αγίας Βαρβάρας.
Όταν ο Αρσένιος (σημ. μετέπειτα π. Αβέρκιος και τελικά π. Παϊσιος) ήταν δεκαπέντε ετών, ο μεγάλος αδελφός του ανησυχούσε γι΄ αυτόν μήπως αρρωστήση από την υπερβολική νηστεία. Τότε ένας γείτονας ονόματι Κώστας του είπε: “Μη στενοχωριέσαι, θα τον κάνω εγώ να αλλάξη μυαλό, να πετάξη μόνος του τα βιβλία που διαβάζει και να αφήση τις προσευχές και τις νηστείες”.
Θεοφόρε Ἱεράρχα τοῦ Χριστοῦ, Ἅγιε Παρθένιε, ὁ τῆς Λαμψάκου πανθαύμαστος ποιμήν καί πάσης τῆς Ἐκκλησίας λύχνος φαεινότατος˙ ὁ Ἀποστολικοῖς χαρίσμασι θαυμαστωθείς, καί πλείστους εὐεργετήσας διά τῆς ἐν σοί τοῦ Παρακλήτου χάριτος καί δυνάμεως˙ὁ νοσοῦντας θεραπεύσας, καί παραλύτους συσφίγξας, καί πάντων τῶν αἰτούντων τάς αἰτήσεις πληρώσας, πρόσδεξαι δεόμεθα, συμπαθέστατε Πάτερ, τήν παροῦσαν ἡμῶν δέησιν, καί πλήρωσον χαρᾶς καί εὐφροσύνης τάς καρδίας ἡμῶν. Ἴασαι τόν πάσχοντα δοῦλον σου (δείνα) τόν προσελθόντα μετά πίστεως τῆ χάριτί σου.
«Κορόιδευε ένας άθεος έναν ιεροκήρυκα μια μέρα, λέγοντάς του:
—Μας μιλάτε κάθε
τόσο για φορτίο αμαρτιών και τα παρόμοια. Πιστέψτε με, όμως, ότι προσωπικά δεν
νοιώθω κανένα τέτοιο βάρος. Αλήθεια, πόσο ζυγίζει η αμαρτία;
Ο άνθρωπος του Θεού πολύ ψύχραιμα, απάντησε τότε:
Του Αγίου Δημητρίου Ροστώφ
Όσο και ν΄ αναζητάς ανάπαυσι και παρηγοριά σ’ αυτόν τον πρόσκαιρο κόσμο δεν θα την βρης. Την ειρήνη και την παρηγοριά μπορεί να τη δώση στην ψυχή μόνον ο Κύριος, με τη χάρι Του. Όπως ο ίδιος είπε: «Ειρήνην αφίημι υμίν, ειρήνη την εμήν δίδωμι υμίν· ου καθώς ο κόσμος δίδωσιν, εγώ δίδωμι υμίν» (Ιω. 14. 27).
Την προαίρεση του ανθρώπου πάντοτε την ζητεί ο Θεός «μή εκ λύπης ή
εξ ανάγκης· ιλαρόν γάρ δότην αγαπά ο Θεός» (Β´ Κορινθ. 9,7) και παραδίδει «τό
επιεικές υμών γνωσθήτω πάσιν ανθρώποις» (Φιλιπ. 4,5), πού σχεδόν έχει το ίδιο
νόημα.
Σήμερα εορτάζει η Εκκλησία μας την μνήμη της Αγίας Αγάθης, η οποία αν και ήτο μικρή κορούλα, ο τρόπος όμως της αθλήσεώς της κατέπληξε τον ουράνιο κόσμο, ώστε άγγελος Κυρίου, μετά το μαρτυρικό της τέλος να γράψη φανερά, μπροστά στον κόσμο πάνω στον τάφο της: «Νους όσιος αυτοπροαίρετος, τιμή εκ Θεού και πατρίδος λύτρωσις».
π. Δημητρίου Μπόκου
Η Παλαιά και η Καινή Διαθήκη είναι άρρηκτα συνδεδεμένες μεταξύ τους, καθόσον η καθεμία προϋποθέτει την άλλη (βλ. ΛΥΧΝΙΑ ΝΙΚΟΠΟΛΕΩΣ, αρ. φ. 422, Σεπτ. 2018). Η Παλαιά προετοιμάζει το έδαφος για την Καινή. Περιχαρακώνει τους ανθρώπους με τον θείο νόμο που έλαβε ο Μωυσής στο Σινά, για να γίνουν ικανοί να δεχθούν την τέλεια διδασκαλία του Χριστού. Συγχρόνως τους προϊδεάζει με προτυπώσεις και σύμβολα για τα μέλλοντα να συμβούν γεγονότα. Γι’ αυτό και οι δύο Διαθήκες κατανοούνται μόνο σε αλληλεξάρτηση.
Ο Άγιος Μάρκος Ευγενικός, ο μέγας στύλος της Ορθοδοξίας,
εκάρη μοναχός σε ηλικία 26 ετών και παρά το νεαρόν της ηλικίας του σύμφωνα με
τον Γεώργιο Σχολάριο ήταν «σωφρονέστερος τῶν τάς ἐρήμους οἰκούντων».
Στην ησυχία του ερημικού νησιού «Αντιγόνη» της Προποντίδος υπεβλήθη σε σκληρή άσκηση και μάλιστα στη μονολόγιστη ευχή, «Κύριε Ἰησοῦ Χριστέ ἐλέησόν με τόν ἁμαρτωλόν». Ακολουθώντας την νηπτική και ασκητική παράδοση των θεουμένων αγίων της Ορθοδοξίας, πέρασε από τα πνευματικά στάδια της καθάρσεως, του φωτισμού, ηξιώθη του δοξασμού από την άκτιστη Χάρη του Αγίου Πνεύματος και έγινε μυσταγωγός της νοεράς προσευχής.
σ.σ. Ένα επίκαιρο
και προφητικό άρθρο από το 2014
(Ἰδοὺ γιατί μισεῖται
ἡ Ὀρθοδοξία)
Γράφει ο π. Αθανάσιος Μηνάς
Ὁ Τριαδικὸς Θεὸς
δημιούργησε τὸν ἄνθρωπο κατ’εἰκόνα Του καὶ καθ’ὁμοίωσιν, τοῦ ἔδωσε τὴν
δυνατότητα νὰ ζήσει ἐν ἀπολύτῳ ἁγιωσύνῃ καὶ ἀγαθωσύνῃ καὶ νὰ καταστεῖ κατὰ
χάριν πρόσωπο εἰς τέλος, πορευόμενο ἀναμαρτήτως στὴν αἰώνια δωρησαμένη θεϊκὴ
πορεία του.
Δυστυχῶς, γνωρίζουμε ὅλοι τί συνέβη στὸν Παράδεισο. Ἀλλὰ ἐπίσης, εὐτυχῶς, γνωρίζουμε καὶ τὴ δωρεὰ τοῦ Μεσσίου Ἰησοῦ ποὺ προσέφερε στὸν κόσμο ἡ ἔλευσίς Του.
-Γέροντα, γιατί
πολλοί άνθρωποι, ενώ τα έχουν όλα, νιώθουν άγχος και στενοχώρια;
-Όταν βλέπετε έναν
άνθρωπο να έχη μεγάλο άγχος, στενοχώρια και λύπη, ενώ τίποτε δεν του λείπει, να
ξέρετε ότι τουλείπει ο Θεός.
Όποιος τα έχει όλα, και υλικά αγαθά και υγεία, και, αντί να ευγνωμονή τον Θεό, έχει παράλογες απαιτήσεις και γκρινιάζει, είναι για την κόλαση με τα παπούτσια. Ο άνθρωπος, όταν έχη ευγνωμοσύνη, με όλα είναι ευχαριστημένος. Σκέφτεται τί του δίνει ο Θεός κάθε μέρα και χαίρεται τα πάντα.
«Νούς όσιος, αυτοπροαίρετος τιμή εκ Θεού, και πατρίδος λύτρωσις»
Η Αγία Μάρτυς Αγάθη καταγόταν από την Κατάνη της Σικελίας. Το λατινικό Μαρτύριον, που είναι αρχαιότερο, όπως και το Εγκώμιον, που συνέταξε ο Πατριάρχης Μεθόδιος, δεν αναφέρουν την ιδιαίτερη πατρίδα της. Αντίθετα ο Άγιος Συμεών ο Μεταφραστής σημειώνει ότι τόπος καταγωγής της Αγίας ήταν το Παλέρμο. Την πληροφορία αυτή υιοθέτησαν αβασάνιστα και οι υπόλοιποι Συναξαριστές, επώνυμοι και ανώνυμοι. Την καταγωγή της Αγίας Αγάθης από την πόλη της Κατάνης ενισχύει και ο Άγιος Πέτρος, Επίσκοπος Άργους, στο Εγκώμιον που έγραψε για τον σικελικής καταγωγής, από την πόλη της Κατάνης, Επίσκοπο Μεθώνης Αθανάσιο. Ο Άγιος Πέτρος αναφέρει μάλιστα ότι στην πόλη αυτή η Αγία γεννήθηκε, ανατράφηκε και μαρτύρησε.
Έχει μια μεγάλη δυναμική πνευματικότητας αυτός ο μήνας λίγο πριν εισέλθουμε στην άνοιξη και ο λαός μας από παλαιά του έδωσε τέτοια ισχυρά λαογραφικά στοιχεία που συνάδουν με την γνήσια παράδοση της Ορθοδοξίας.
Η ΟΡΘΟΔΟΞΙΑ μας είναι μια ΕΠΑΝΑΣΤΑΣΗ κατά του κατεστημένου της αμαρτίας βλ. και ο ΕΥΑΓΓΕΛΙΣΜΟΣ της ΥΠΕΡΑΓΙΑΣ ΘΕΟΤΟΚΟΥ του επόμενου μηνός Μαρτίου, αλλά δημιουργούσε και Επαναστάσεις στις ψυχές των ανθρώπων για να ελευθερωθούν από τις αλυσίδες των τυράννων κάθε εποχής βλ. ΕΠΑΝΑΣΤΑΣΗ του 21.
Μερικοί άνθρωποι
διαθέτουν τόσο μεγάλη πίστη, τόσο μεγάλη αγάπη και εμπιστοσύνη στον Θεό, ώστε η
ζωή τους αποτελείται από μία σειρά θαυμαστών γεγονότων.
Αν εμείς οι άνθρωποι συγκινούμαστε όταν κάποιος μας δείχνει εμπιστοσύνη και φροντίζουμε να ανταποκριθούμε, πόσο μάλλον ο Άγιος Θεός!
ΨΑΛΜΟΣ 38
Ψαλ.
38,2 Εἶπα· φυλάξω τὰς ὁδούς μου τοῦ μὴ ἁμαρτάνειν με ἐν γλώσσῃ μου·
ἐθέμην τῷ στόματί μου φυλακὴν ἐν τῷ συστῆναι τὸν ἁμαρτωλὸν ἐναντίον μου.
Ψαλ. 38,2 Είπα και απεφάσισα· να προσέχω όλην την συμπεριφοράν και διαγωγήν μου, ώστε να μη αμαρτάνω με την γλώσσαν μου, παραπονούμενος δια το πλήθος των δοκιμασιών μου και επικρίνων τας μυστηριώδεις, αλλά τόσον αγαθάς, βουλάς του Κυρίου. Απεφάσισα να θέσω φραγμόν εις τα χείλη μου και να μη εκφράσω κανένα παράπονον, καμμίαν κατάκρισιν, όταν ο αμαρτωλός σταθή απειλητικός ενώπιόν μου.
