Ο άνθρωπος πιο εύκολα μπορεί να κρυφτεί απ' τον αέρα, παρά από το βλέμμα του Θεού. Όλα τα μυστικά της ανθρωπότητας -τα καλά και τα κακά- είναι ενώπιον του Θεού αποκεκαλυμμένα. Αναρίθμητα τέτοια μυστικά αποκαλύπτει ο Θεός, κατά την πρόνοιά του, σε ολόκληρο τον κόσμο. Όσοι μπορούν να κατανοήσουν αυτήν την αλήθεια, προφυλάσσονται στα βάθη της καρδιάς τους από κακές σκέψεις και ιδιαιτέρως από κακές πράξεις. (Άγιος Νικόλαος Βελιμίροβιτς)
Σάββατο 27 Φεβρουαρίου 2021
☦ "Αργά βαδίζει ο Χριστός"
Ας κρίνουμε αδέλφια αργά και θα κρίνουμε ορθά. Κάτω από την πίεση του πρόσκαιρου πόνου σκεπάζουμε με την απαισιοδοξία μας ολόκληρη την ανθρώπινη ιστορία. Όταν ο πόνος μας χρωματίσει τον ήλιο με μαύρο χρώμα. Τότε μέσω αυτού του χρώματος βλέπουμε όλη τη ζωή. Ας κρίνουμε αργά, γιατί και ο Χριστός βαδίζει αργά μέσα στην ιστορία. Αργά σαν βαθύ ποτάμι, που κάποιο παιδί θα το νόμιζε ακίνητο, αλλά που ο άνθρωπος δεν θα μπορούσε να του φτιάξει φράγμα. Αργά σαν σιτάρι. Που σπέρνεις το φθινόπωρο και το χειμώνα νομίζεις ότι είναι νεκρό. Ακόμα δεν ήρθε η άνοιξη για το σπόρο του Χριστού. Είναι μακρύς ο δρόμος του Χριστού, επεκτείνεται έως το τέλος της ανθρώπινης ιστορίας. Εάν βιαζόταν, θα κουραζόταν, θα έπεφτε στη μέση του δρόμου, και θα έμενε εκεί. Ενώ όταν βαδίζει αργά, βαδίζει αξιόπιστα. Είναι μακρύς ο δρόμος Του, γι' αυτό τα βήματά Του είναι αργά.
☦ Ἐὰν χάσεις τὴν ἀγάπη, θὰ ἔχεις χάσει πολλά, ὅμως ἐὰν χάσεις καὶ τὴν πίστη, τὰ ἔχασες ὅλα.
Ξαγρύπνα ἀσταμάτητα,
γιὰ νὰ κρατᾶς τὴν πίστη, καὶ ξαγρύπνα ἀσταμάτητα ὥστε ὁ σπόρος τῆς ἀγάπης, τὸν
ὁποῖο ἡ πίστη φέρνει μέσα της, νὰ αὐξηθεῖ καὶ νὰ σοὺ φέρει χαρά.
Ἐφόσον μόνη της ἡ
πίστη χωρὶς τὴν ἀγάπη, θὰ παρέμενε κρύα καὶ ἄχαρη.
Ὅμως καὶ ὅταν μέσα σου κρυώσει ἡ ἀγάπη, καὶ δὲν αὐξηθεῖ καὶ δὲν φέρει καρπὸ χαρᾶς, κράτα τὴν πίστη καὶ περίμενε. Κράτα τὴν πίστη μὲ κάθε κόστος. Καὶ περίμενε, ἀκόμα καὶ χρόνια, μέχρι ἡ ἀγάπη νὰ φυτρώσει ἀπὸ τὴν πίστη.
☦ Ο πρωτότοκος αδελφός στην παραβολή του Ασώτου
Το ευαγγελικό ανάγνωσμα της Κυριακής, είναι σε όλους μας γνωστό. Ποιος από εμάς δεν ξέρει τον άσωτο! Ποιος από εμάς σε κάποια στιγμή δεν ταυτίστηκε κάπως μαζί του! Όλοι μας σε κάποια στιγμή βρεθήκαμε στη θέση του... Να απομακρυνθούμε από την στοργική αγκαλιά του Πατέρα, από την ασφάλεια της πατρώας οικίας.
Όλοι γνωρίζουμε τον άσωτο της παραβολής που η θέληση του να απομακρυνθεί τελείως, να ξεκόψει από τον πατέρα του ολοκληρωτικά, τον κάνει να φεύγει μακρυά σε μακρινή χώρα! Αν τον ενδιέφερε απλά να φύγει από το σπίτι του και να μείνει μόνος, θα έβρισκε ένα σπίτι στην ίδια πόλη, η σε διπλανή από εκεί που έμενε. Εκείνος αφού πήρε το μερίδιο από την περιουσία του, "'άπεδήμησεν εἰς χώραν μακράν".
☦ ΟΛΑ ΓΙΝΟΝΤΑΙ ΓΙΑ ΤΟ ΣΦΡΑΓΙΣΜΑ
Ύπουλος τρόπος εισαγωγής του σφραγίσματος
(ΑΓΙΟΥ ΠΑΪΣΙΟΥ ΑΓΙΟΡΕΙΤΟΥ)
Σιγά-σιγά, μετά την κάρτα και την ταυτότητα, δηλαδή το
«φακέλωμα», θα προχωρήσουν πονηρά στο σφράγισμα. Με διάφορα πονηρά μέσα θα
κάνουν εκβιασμούς, για να δέχωνται οι άνθρωποι το σφράγισμα στο μέτωπο ή στο
χέρι.
Θα στριμώξουν τα πράγματα και θα πουν: «Μόνο με τις κάρτες θα κινήσθε• τα
χρήματα θά καταργηθούν».
Θα δίνη κανείς την κάρτα στο κατάστημα και θα ψωνίζη, και ο καταστηματάρχης θα
παίρνη τα χρήματα από την Τράπεζα.
Όποιος δεν θα εχη κάρτα, δεν θα μπορή ούτε να πουλάη ούτε να αγοράζη.
☦ «Είδα ένα όνειρο ότι πήγα στο χωριό μου, εκεί που γεννήθηκα»
Πόσο, μὰ πόσο γλυκὺς
εἶναι ὁ Ἰησοῦς! Ὅλος χαρά, ὅλος ἀγάπη, ὅλος εἰρήνη, ὅλος γαλήνη, ὅλος
ἀγαλλίαση, ὅλος σκιρτήματα. Μὰ πόσο γλυκὺς εἶναι ὁ Ἰησοῦς!
Ἡ χάρις διατηρεῖται
μὲ τὴν ταπείνωση καὶ τὴν εὐχαριστία εἰς τὸν Θεό.
Ἡ ταπείνωσις ὅτι «ἐγὼ δὲν εἶμαι ἄξιος κληθῆναι υἱός Σου, ποίησόν με ὡς ἕνα ἐκ τῶν δούλων σου» (Λουκ. 15,19).
☦"ὁ Κύριος περίμενε τήν ἡμέρα τῆς μνήμης τοῦ μαρτυρίου τοῦ ἁγίου Ραφαήλ, γιά νά «ξεκλειδώσει» τήν χάρη Του, καί ἐπέτρεψε νά ἔχω λίγους πόνους γιά νά γίνω ἔστω καί στό ἐλάχιστο κοινωνός στό μαρτύριο τοῦ Ἁγίου καί νά μοῦ συγχωρεθοῦν οἱ ὅποιες ἁμαρτίες. "
ΘΑΥΜΑΣΤΗ ΕΠΕΜΒΑΣΗ ΤΟΥ ΚΥΡΙΟΥ ΜΕ ΤΙΣ ΠΡΕΣΒΕΙΕΣ ΤΩΝ ΑΓΙΩΝ ΡΑΦΑΗΛ, ΝΙΚΟΛΑΟΥ ΚΑΙ ΕΙΡΗΝΗΣ
Ὀνομάζομαι Νικόλαος Σκεντέρης καί συνδέομαι πνευματικά με την Ἱερά
Μονή Ἁγίων Ραφαήλ, Νικολάου καί Εἰρήνης, στή Γρίβα.
Εὑρισκόμενος στή Λέσβο γιά προσκύνημα ἀρχές τοῦ 2010 μαζί μέ δύο δοκίμους μοναχούς τῆς Μονῆς, ἀρρώστησα. Ἔβγαλα πετέχιες, δηλαδή μικρά κόκκινα στίγματα, καί μελανιές στά κάτω ἄκρα, καί φουσκάλες μέ αἷμα στά οὖλα. Κατάλαβα ἀμέσως τί ἔπαθα, γιατί ἀπό μικρό παιδί πού ἤμουν εἶχα ξανανοσήσει 4-5 φορές μέ τά ἴδια συμπτώματα. Τά συμπτώματα αὐτά ὀφείλονται σέ μιά ξαφνική, ἀνεξήγητη πτώση τῶν αἱμοπεταλίων, τῶν κυττάρων τοῦ αἵματος δηλ. πού διαδραματίζουν κεντρικό ρόλο στή διαδικασία πήξης τοῦ αἵματος. Ἡ ἀσθένεια αὐτή ὀνομάζεται ἰδιοπαθής θρομβοπενική πορφύρα.
☦ Στην κρίσιμη αυτή συγκυρία για την ΘΡΑΚΗ μας επιστρέφει στην πατρίδα της και σε Ελληνικά χέρια η ΠΑΝΑΓΙΑ η ΕΠΙΒΛΕΠΟΥΣΑ. Το προσωνύμιο αυτό τα λέει όλα.
Δρ. Κωνσταντίνος
Βαρδάκας
ΦΩΤΟ από www.dogma.gr
Με χαρά, συγκίνηση & ευλάβεια η Επιτροπή μνήμης 1821-2021
βρίσκεται στην ευχάριστη θέση να ανακοινώσει πως η ιερή εικόνα Της «Παναγίας
Της Επιβλέπουσας» από την Ανατολική Θράκη βρίσκεται ξανά σε χέρια ελληνικά !!!
Εδώ και μήνες από την στιγμή που εντοπίστηκε σε γκαλερί του εξωτερικού μελή μας εργάστηκαν μεθοδικά ώστε να συγκεντρώσουν χρήματα και το εθνικό & θρησκευτικό Αυτό κειμήλιο να επαναπατριστεί πριν βγει σε δημοπρασία.
☦ 9 Αυγούστου του 2019 γράφτηκε: Ελλάδα «σήκω να μαζέψεις τα ΔΑΚΡΥΑ της ΠΑΝΑΓΙΑΣ» - 8 Σεπτεμβρίου του 2020 μέχρι και σήμερα αδιάλειπτα δακρυρροεί η ΠΑΝΑΓΙΑ η ΠΑΡΗΓΟΡΗΤΡΙΑ
Το παρακάτω είναι μια προσωπική μας μαρτυρία και εσείς αξιολογήστε την.
Γράφει ο Δρ. Κωνσταντίνος Βαρδάκας
Το πρωί της 8ης
Σεπτεμβρίου του 2020 ανήμερα του ΓΕΝΕΣΙΟΥ της ΥΠΕΡΑΓΙΑΣ ΘΕΟΤΟΚΟΥ ομογενείς
φίλοι από τα ξένα σε επικοινωνία που είχαμε μας υπενθύμισαν ένα άρθρο που
γράψαμε πολύ παλαιά και το δημοσιεύσαμε μετέπειτα στις 9 Αυγούστου του 2019 με
τον τίτλο " Ελλάδα «σήκω να μαζέψεις τα ΔΑΚΡΥΑ της ΠΑΝΑΓΙΑΣ» βλ. https://konstantinoupolipothoumeno.blogspot.com/2019/08/blog-post_9.html
Ήδη το άρθρο αυτό
είχε δημοσιευθεί κατά επανάληψη στο παρελθόν από πολλές ιστοσελίδες.
Η συζήτηση με τους αδελφούς στο εξωτερικό πήγε και ήρθε και πάντα επικεντρωνόταν ότι μόνο από άνωθεν βουλή μπορεί να δούμε ΦΩΣ στα παγκόσμια αδιέξοδα που περικύκλωσαν την ανθρωπότητα.