☦ ΕΠΙΣΚΕΠΤΗΡΙΟ στο δωμάτιο που κοιμήθηκε Οσιακά ο ΑΓΙΟΣ ΝΕΚΤΑΡΙΟΣ και λόγος του «Περί σχίσματος»

 (επαναδημοσίευση βλ.

https://konstantinoupolipothoumeno.blogspot.com/2020/09/blog-post_11.html )

3 ΣΕΠΤΕΜΒΡΙΟΥ  Ανακομιδή των Ιερών Λειψάνων του ΑΓΙΟΥ ΝΕΚΤΑΡΙΟΥ

Πριν την πανδημία Φίλος καλός  μας έστειλε ευλογίες από το πρωινό επισκεπτήριο στο θάλαμο του Αρεταίειου Νοσοκομείου των Αθηνών και από το δωμάτιο που κοιμήθηκε ο ΑΓΙΟΣ ΝΕΚΤΑΡΙΟΣ το σούρουπο της Κυριακής της 8- 11- 1920.

Τώρα είναι πολύ δύσκολο κάποιος να επισκεφτεί αυτόν τον χώρο λόγω των νέων συνθηκών ασφαλείας στα νοσοκομεία.

Τον ευχαριστούμε και τις μοιραζόμαστε μαζί σας προς Δόξα του Άγιου Θεού.

☦ «Oι σιωνιστές εργάζονται, εμείς τι κάνουμε;»

Από την ΛΕΣΒΟ μας που δοκιμάζεται ΣΚΛΗΡΑ ΤΩΡΑ Επί 20 έτη αντί για καλημέρα μας χαιρετούσε με το: « Oι σιωνιστές εργάζονται, εμείς τι κάνουμε;»

το παρακάτω άρθρο γράφτηκε τον ΜΑΙΟ του 2013 και γίνεται μέρα με την μέρα επίκαιρο

5 Μαρτίου  στην μνήμη του νέου δια Χριστού Σαλού Πατέρα και Γέροντος της ΑΓΙΟΤΟΚΟΥ Νήσου της Λέσβου, Παπά Φώτη του Λαυριώτη

Γράφει ο Δρ. Κωνσταντίνος Βαρδάκας

ΠΑΠΑ-ΦΩΤΗΣ Ο ΛΑΥΡΙΩΤΗΣ, το αηδόνι της Μυτιλήνης που ξετρελάθηκε από την Χαρά της ΑΝΑΣΤΑΣΕΩΣ και έκανε ευλογημένες σαλότητες για να μας συνετίσει εν ΧΡΙΣΤΩ.

☦ Ἡ κοίμηση τῆς μητέρας μου

Τὴν Μεγάλη Δευτέρα τοῦ 1971 ἔκανε ἐξετάσεις καὶ ἔβγαλε ἀκτῖνες. Φάνηκε καθαρὰ ὅτι εἶχε καρκῖνο σὲ πολὺ προχωρημένο στάδιο…

Μόλις τὸ ἔμαθε, ἔστρεψε τὸ βλέμμα της στόν οὐρανὸ καὶ εἶπε: «Σ’ εὐχαριστῶ, Χριστέ μου, ποὺ μὲ ἐπισκέφθηκες τόσο νωρίς. Δός μου, σὲ παρακαλῶ, δύναμη καὶ ὑπομονὴ μέχρι τὸ τέλος τῆς ζωῆς μου».

Ὅσο περνοῦσε ὁ καιρός, ἡ κατάστασή της χειροτέρευε. Ἔτρωγε ἐλάχιστα, πολλὲς φορὲς τὴν ἡμέρα, ἀλλὰ κάθε φορὰ ἔκανε ἐμετό. Ὑπολογίζω ὅτι τοὺς λιγότερους ἐμετούς πού ἔκανε σὲ μιὰ μέρα, ἦταν γύρω στούς 20, ἐνῶ οἱ περισσότεροι γύρω στούς 60… Ὅμως ποτὲ δὲν ἐκδηλωνόταν. Ποτὲ δὲν ἔλεγε «ἔχω αὐτὸ ἤ ἐκεῖνο». Ἂν κανεὶς ἔλειπε καὶ τύχαινε νὰ κάνη ἐμετό, τότε σηκωνόταν καὶ τὰ ξέπλενε ἀθόρυβα, ὥστε νὰ μὴ καταλάβουν οἱ ἄλλοι καὶ στενοχωρηθοῦν…

☦ Ο ύμνος της αγάπης του Αποστόλου Παύλου

Ο Ύμνος της Αγάπης, όπως είναι γνωστή στον χριστιανικό κόσμο το τμήμα του 13ου Κεφαλαίου της της Προς Κορινθίους Α’ Επιστολής του Αποστόλου Παύλου προς την παλαιοχριστιανική αδελφότητα της Αρχαίας Κορίνθου και διασώζεται μέσω της Καινής Διαθήκης, είναι ένα από τα πιο αξιόλογα κείμενα της Αγίας Γραφής. Είναι ένας υπέροχος ύμνος του Αποστόλου Παύλου για την αγάπη. Είναι ένα άριστο ποίημα. Περιέχει καταπληκτικές αλήθειες, που φωτίζουν και εξυψώνουν τη ζωή του ανθρώπου.  Η αγάπη είναι θείο δώρο του Θεού στον άνθρωπο. Ο Θεός φανερώνει την αγάπη του, στέλνοντας στον κόσμο τον Ιησού Χριστό. Χωρίς λοιπόν την αγάπη δεν μπορούμε να ζήσουμε, ούτε να εφαρμόσουμε καμιά άλλη αρετή. Η συμπεριφορά του ανθρώπου, που έχει μέσα του την αγάπη του Θεού, είναι πολύ χαρακτηριστική και υπέροχη. Ο άνθρωπος, που αγαπά δε ζηλεύει, δε φουσκώνει από εγωισμό, δε θυμώνει, δε ζητεί το δικό του συμφέρον, δε σκέφτεται για τους άλλους κακό. Η αγάπη τίποτε δεν παθαίνει. Αυτή θα βασιλεύει και θα επικρατεί σ’ ολόκληρο τον κόσμο. Η αγάπη θα γεμίζει τις καρδιές όλων των ανθρώπων, που την παραδέχτηκαν και την εφάρμοσαν στη ζωή τους. Έτσι η μακαριότητα και η χαρά θα είναι τα σημάδια των παιδιών του Θεού μέσα στους απέραντους αιώνες των αιώνων.

☦ Μόλις δεις την Παναγία στα μάτια, ξεκλειδώνεσαι...

Μόλις δεις την Παναγία στα μάτια, ξεκλειδώνεσαι, ανοίγεσαι, βγάζεις την όποια μάσκα σου. Στέκεις αληθινός μπροστά της, παραδομένος, αφημένος, διαθέσιμος στο άγγιγμά της. Και γεμίζεις χαρά. Και μυρίζεις αρώματα που κυλούν από πάνω της και ζωντανεύουν τα σβησμένα μάτια σου. Και λες μόνο αλήθειες. Και θες μόνο να κλαις. Ένα κλάμα όμως τονωτικό, και όχι διάλυσης. Να ξεχύνεις τον καημό σου μπροστά της, να της λες τη μοναξιά σου, την ανασφάλειά σου, τους φόβους, τα όνειρά σου, τις ντροπές σου, τα μύρια θέματά σου. Όλα αυτά, διότι τη νιώθεις μάνα σου και ξέρεις ότι η αγκαλιά της έχει επιείκεια, έχει μεγάλη κατανόηση και απεριόριστη αγάπη…